Kadın yüzündeki yorgun çizgilerin üzerine basmadan yürümeye çalışıyordu bu hayatta...

Önüne çıkan her engelde daha hırslanıp maraton koşan kadın aldığı bu son darbeyle yorgun düşmüştü artık.

Çalışma odasına yürüdü usul adımlarla.

Ardında bir koca ,iki çocuk...

Masada duran bir tabanca ve namluya sürülü tek kurşun.

Sırtını sandalyeye yaslarken derin bir nefes aldı yine o kadın.

Çekmeceyi açarken tereddüt etmedi hiç.

Masanın üzerindeki okuma lambasını açmadan önce düşündü bir kaç saniye.

Bir elinde kalem diğer elinde tabanca

Namlu şakağında kalem elinde kaldı kadının...

Ya yazacaktı ya da kafasına sıkacaktı.

Bir kadının kadersizliğinde kayboluş hikayesi

Alaturka...