Simon is silly,
Raphael is aggressive one.

❀

03:45

Simon arıyor....

(1) cevapsız çağrı.

Simon arıyor....

Raphael;

"dalga geçiyor olmalısın"

Simon;

"hayır geçmiyorum"
"bu saatte uyumuyor olduğunu biliyordum"

Raphael;

"ne yani nolmuş?"

Simon;

"sadece düşündüm de ben..
mesaj atmamamı istiyorsun
bende arayabilirim"

Raphael;

"....."

Raphael, sadece derin bir nefes vermekle yetindi. Sürekli böyle saçma şeyler söylemesinden bıkmıştı.

Simon;

"tamam daha fazla saçmalamak yok
lütfen kapatma"

Raphael;

"tamam ne söyleyeceksen söyle ve rahat bırak beni"

Simon;

"ben sadece...
bilmiyorum ben"

Raphael;

"ben sadece ne ?"

Simon;

"belki de sen haklıydın
gerçekten sorunlarım vardır.
bugün bunu düşündüm -yani gece ve

Raphael;

"anlaması zor değil"

Simon, normal ki tuhaflığından daha tuhaf davranıyordu.

Simon;

"sana anlatmamamı ister miydin?"

Raphael, buna ne cevap vereceğini iyi düşündü.

Raphael;

"evet deme şansım var mı ?"

Simon, belli belirsiz güldü.

Simon;

"tabi, sen Raphael'sin"

Raphael;

"anlat"

Simon, bunu beklememişti. Ama eğer Raphael gerçekten dinleyecekse ona anlatmak isterdi. Sadece ona karşı bu kadar savunmaz olma konusunda tereddütlüydü.

Simon;

"ben aa..
ben nasıl yapacağımı bilmiyorum.."

Simon'ın sesi gerçekten kötü geliyordu. Belki biraz onu dinleyebilirdi. Bu ona hiç bir şey kaybettirmezdi.

Simon;

"bu çok ezikçe gerçekten ve komik muhtemelen bana güleceksinde"

Raphael;

"söylemen için sabaha kadar bekleyemem Simon"

Simon;

"doğru...
sadece ben çok çaresizim
iyi değilim...
bulunduğum durum bu
. knnnnn  yere kapsolmuş durumdayım ve bu durumu değiştirmek için hiç bir şey yapamıyorum kimse hiç bir şey yapamaz
sadece ben..
ben çok yalnızım.."

Raphael, uzunca süre bir şey söyleyemedi. sonra kendini acındırmamasını söylemeyi düşündü ama sonra vazgeçti. acımasızca olacağını düşünmüştü ve Raphael her zaman acımasız değildi.
Şuan buna hiç gerek yoktu.

Simon;

"kendini tutma bu bayağı sersemceydi
rahatça gülebilirsin"

Raphael;

"hayır, gülmüyorum"

Simon;

"gerçekten mi ?"

Raphael;

"aslında öyle hissetmeseydin garip olurdu"

Simon;

"evet ve bunu kendim yaptım"

Simon, bunu Raphael'i taklit etmek için söylememişti. Aslında tamamen itiraf ediyordu. Ama Raphael eğer Simon söylemeseydi tam anlamıyla bunu söyleceğini biliyordu.
İkisi de birbirlerinin farkında olmadan gözlerini kapatıp beklediler.

Simon;

"kendi kendime"

Raphael;

"seni anlıyorum"

Simon, duyduğu şey konusunda tereddüt etti. Ama Raphael ciddiydi.

Raphael;

"bende... önceden öyle hissediyordum"

Simon, ne diyeceğini bilemiyordu.

Raphael;

"sadece bu... geçene kadar
kimseye bunu anlatma
kimsenin senin yalnız ve üzgün olduğunu bilmesine izin verme
beni anladın mı ?"

Simon;

"evet, kimseye söylemeyeceğim"

Raphael;

"kimseye savunmasız olduğunu hissettirmemelisin, özellikle de ordaki köpeklere"

Simon;

"tamam"

Simon, farkında olmadan gülümsedi.
Anlattığı için mutluydu çünkü beklediği tepkiden çok daha iyisini almıştı.

Raphael;

"şimdi eğer ağlayacaksan bunu dinlemeyeceğim"

Simon;

"hayır ağlamayacağım yani artık değil ne dediğini anladım bunu yapmamalıyım"

Raphael;

"güzel"

Simon;

"bir şey soracağım...
uyumuyordun değil mi ?"

Raphael;

"hayır"

Simon;

"evet! biliyordum. bende gündüz uyuyorum"

Raphael;

"iddiaya mı girdin"

Simon;

"kendimle olan sayılıyorsa evet"

Raphael;

"kapatmam gerek"

Simon;

"bekle, bunu sana anlattım ve..
bu beni sana karşı savunmasız kılmaz mı ?"

Elbette, kılardı.

Raphael;

"Bana karşı savunmasız olup olmaman bir şey değiştirmez"

Simon;

"demek o kadar berbat bir haldeyim"

Raphael;

"Seni öldürmek isteseydim bunu çoktan yapardım, Simon"

Simon;

"haklısın
görüşürüz Raphael"

Raphael;

"hoşçakal ve böyle basit şeylere kafayı
takma"

/yaaaaaaa çok tatlılar 😍😍😍😍😍😍

+bonus;

2K OLDUK!!!!!!! thankss guys