Walking down the aisle is the most unforgettable experience and scene for Zehra for the rest of her life. With him, she's safe and sound. She's happy and beyond contented. While walking in the aisle, she can't suppress her tears of joy. She was delighted and a little bit nervous.

As the song plays, her mother beside was teasing her to make her stop crying.

"You should be faithful to him even in the hardest decision you made..." sambit ng kaniyang Ina.

Nilingon niya ang magiging katuwang niya sa buhay sa harapan ng altar at masuyo siyang hinihintay. Ang lalaking hindi siya kayang mawala kaya minarkahan agad.

Ramdam niya ang bawat sinserong titig ng magiging asawa niya. A few minutes, she will be Mrs. Romanov. She will be Lander Shawn's wife, best friend, rival, and the mother of his kids－soon.

"Paano naman ako hindi magiging faithful kung ganiyan ang mukha ng asawa ko, Mom? Parang isang Diyos na bumaba sa bundok ng Olympus." natatawang sagot niya sa kaniyang Ina.

"Kaya nga huwag mo ng pakawalan pa," giit ng kaniyang Ina. "Siya lang 'yong lalaking nakita ko na handang ibuwis 'yong buhay para sa babaeng mahal niya..." dugtong ng kaniyang nanay.

Tumango-tango si Zehra bilang pagsang-ayon sa sinabi ng kaniyang Ina. Muli niyang sinulyapan si Lash at isang tunay na ngiti ang kaniyang iginawad. Ngumiti rin pabalik si Lash at kinindatan pa siya kaya naman napatawa siya ng mahina.

"What a hottest agent he is..." she mumbled.

Yes, she already knows his field of expertise. Kaya pala sinalo niya ang bala na dapat tatama sa kaniya dahil ayaw siyang mawala ni Lash sa propesyong trabaho niya.

Noong una ay pinag-awayan pa nila ang katotohanang iyon pero nang maglaon, natutunan ni Zehra na tanggapin ang trabaho ng kaniyang magiging asawa.

Mahigit isang taon na lamang daw ang kaniyang kontrata at mag-re-resign na rin siya sa kaniyang trabaho. Napag-usapan na rin nila 'yon bago pa man sila ikasal.

Kung itatanong niyo ang tungkol sa conjugal property nila, si Zehra na mismo ang nagsabi na ilipat kay Lash lahat ng ari-arian na mayroon ang mga Madrigal dahil siya na ang mamamahala sa lahat ng negosyo na iniwan ng kaniyang yumaong ama.

Nang makarating sila sa harap ng altar, sinalubong siya ni Lash, hinalikan ang kaniyang kamay pati na rin ang kaniyang noo bago niya halikan ang magiging nanay niya na rin.

"Salamat at ipinaubaya niyo sa akin ang magandang dilag na ito, Mom..." alanganin na sagot ni Lash. "Pangako, hindi ko pakakawalan at kailanman hindi siya makakawala sa akin," dugtong pa niya at kumindat.

"O siya, alagaan mo ang magiging asawa mo. Ituring mo siyang reyna sa magiging tahanan niyo at ituturing ka rin niya bilang hari." bilin ng Ina ni Zehra.

Tumango si Lash. "Siya lang naman ang reyna at ako lang ang kaniyang hari at bubuo kami ng mga prinsipe't prinsesang mga apo niyo." bolerong saad ni Lash.

Hinawakan ni Lash ang kamay ni Zehra. Mahigpit 'yon at talagang hindi niya pinakawalan ang mga kamay nito.

They could build their own house together, staying their love stronger forever. God will be the center of their unconditional love and grow old together. In bad times or in good times. That was Lash and Zehra's promise to each other.

"Do you Lander Shawn take Zehra's hand as your lawful wife?" The priest asked Lash.

He answered, sincerely. "Yes, I always do, father."

Bumaling ang tingin ng pari kay Zehra. "Do you Zehra take Lander Shawn's be your lawful husband?"

Zehra glances at her husband. "Yes, I always do, father," she answered.

Lash smiled and winked at her. He's holding her hands and now, they are facing each other as they state their vows in front of God and the people around them.

"Hindi pa rin ako makapaniwala, babae ko..." pag-uumpisa ni Lash. "Talaga bang ikakasal ka na sa akin? Totoo ba na ikaw ang ibinigay ni Bathala sa akin?" nagtatakang tanong nito sa kaniyang kabiyak.

Natawa si Zehra. "Ako pa ba, syempre, madali mo lang naman akong nakuha." she giggled.

Lash bit his lower lip, holding Zehra's hand, tightly. "Puwede ba akong magmura, father?" he said, jokingly. "Gusto ko lang kasing ilabas 'yong emosyon ko, ang ganda kasi ng babaeng nasa harap ko."

The priest laugh. "Sige hijo, pero bawas points ka sa langit," sagot ng pari sa kaniya.

"Minsan lang naman, father, e." angil niya.

Natawa ang mga tao maging ang mga bisita nila. Tinudyo-tudyo pa si Lash ng kaniyang mga kaibigan maging ang mga kaibigan ni Zehra. Yes, finally, they reunite again after months of not seeing each other. Nagtungo kasi ang mga kaibigan ni Zehra sa ibang bansa para magtrabaho at umuwi lang sila dito para sa kasal niya.

Noong nagkaroon ng bridal shower, naroon sila Travis, Jazzie, and Savi. Muntik pang mag-away ang dalawa dahil sinayawan ng isang macho dancer si Zehra pero dahil sa angking ganda ng magiging asawa ni Lash, mas nanaig sa kaniya ang kumalma dahil kapag nagalit siya, baka aatras sa kasal ang dalaga.

"Bahala na, kahit bawas points, father," saad ni Lash. "Putangina, ano ba ang nagawa kong maganda para ibigay sa akin ni Bathala ang babaeng ito? Tangina, babae ko..." kinagat niyang muli ang kaniyang ibabang labi, "...hindi ako perpektong tao, marami akong pagkakamali pero pagdating sa iyo, itatama ko lahat. Handa kong iwan ang trabaho ko, para sa iyo... sa mga magiging anak natin."

"Ikaw 'yong paulit-ulit kong pipiliin... hanggang kaya ko." sinserong sambit ni Lash habang hinahaplos ang kamay ni Zehra. "Hindi kita susukuan... kahit magbago man ang ikot ng mundo, babae ko..." muli, hinalikan ni Lash ang likod ng palad ng kaniyang kabiyak.

"Pangako ay pangako, walang mapapako... kung sa katulad mo lang, handa akong magpapako para ipahayag kung gaano kita kamahal at aalagaan sa panghabang-buhay."

Zehra felt overwhelmed with his vows. It felt sincere and she felt unconditional love towards Lash's words of wisdom. Her heart melts over and over again.

"Kung may gawin man akong katarantaduhan, ipabaril mo ako, babae ko... handa kong saluhin ang bala kahit ilang libong batalyon pa ang kaharap ko. Kapag napako ang mga pangako kong aalagaan, mamahalin ka at hindi kita papaiyakin... patayin mo na lang ako kaysa magpatuloy akong magkasala sa iyo." mahabang litanya ni Lash. Seryoso rin ang kaniyang boses.

"Isa kang diyosa na dapat ay hindi pinagkakasalaan... ikaw ay linuluhuran, babae ko. Mahal kita at mamahalin kita hanggang dulo..." tinapos ni Lash ang kaniyang vow bago halikan si Zehra sa kaniyang noo.

And this time, it would be Zehra. She's crying, nonstop. Hindi rin siya makapaniwala na ikakasal siya sa kaniyang Temptress Bodyguard na isang propesyunal na agent pala.

"I'm tempted... but I promised to love you, take care of you, Lash. Ikaw lang 'yong lalaking mamahalin ko hanggang sa pagtanda, ikaw 'yong lalaking para sa akin lang at hindi para sa iba..." saad ni Zehra kahit nahihirapan siyang magsalita dahil sa pag-iyak.

"Lash, kung mag-away man tayo... ayusin natin agad at pag-usapan ng masinsinan. Matutulog tayong walang tampuhan... kasi gusto kong maging maayos 'yong pagsasama natin. Gusto kong magtagal tayo hanggang sa dulo." she stopped, smiled at him genuinely. "Mahal kita at mamahalin kita hanggang sa maubos ako, Lash."

Sa harap ng mga kaibigan at magulang ni Lash at Zehra, pinagsaluhan nila ang isang matamis na halik bilang isang magkabiyak. Nang matapos ang halik sa labi, siniil naman ni Lash ng halik ang gilid ng leeg ni Zehra .

"We belong together, babae ko..." bulong ni Lash.

Zehra smiled, sweetly. "Oo, ikaw ay akin, Lash..." she giggled, "...at ako ay para sa iyo lamang, markado at pag-mamay-ari mo sa panghabang-buhay."

Nagpalakpakan ang mga tao, kasabay niyon ay nagkaroon ng picture taking mula sa pamilya ni Lash at ni Zehra maging sa kanilang mga kaibigan. Nakangiti, may tuwa sa kanilang puso dahil sa wakas, ang pangako ni Lash na pakasalan ang minamahal ay natupad na rin.

"I love you so much, my Agent Romanov..." Zehra uttered with delight.

"I love you, Mrs. Romanov..." Lash mumbled, huskily. "My surname... suits you well, babae ko. Ikaw at ang magiging mga anak lang natin ang magdadala niyang apelyido ko..."

AthanWP