Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 4

Isang linggo na ang lumipas at todo iwas si Zehra sa kaniyang bodyguard dahil sa kagagahang ginawa niya noong nakaraan. Hindi niya ito pinapansin at nahihiya siya sa kaniyang bantay dahil sa mga pinaggagawa niyang kagaguhan.

Nasagad ko lang siguro ang pasensya niya kaya tuluyan na rin niyang hindi nakontrol ang sarili niya. Mungkahi niya sa kaniyang isipan.

Naunang kumain si Lash at hindi naman siya pinilit ng binata upang sabayan itong kumain. Kagat-labi siyang lumabas sa kaniyang silid at naabutan niyang wala si Lash roon.

Malinaw sa kaniya na kailanman ay hindi magkakaroon ng interes ang lalaki sa kaniyang katawan o kahit na mahulog sa kaniya ay hindi mangyayari iyon. He's stiff and cold.

Inilibot niya ang buong tingin para siguraduhin na walang tao sa paligid. Lumabas siya sa kubo at napansin niyang makulimlim ang langit. Kabisado niya ang daan kung saan sila sumusulpot ni Lash ngunit wala rin naman siyang masasakyan dahil talagang magkakalayo ang mga bahay sa naturang lugar.

Luminga-linga siya sa paligid bago naglakad at binaybay ang daan na kanilang dinaanan noong kahapon. Hindi niya rin nakita ang sasakyan na ginamit nila ni Lash at kung nakaparada man iyon ay siguradong wala rin itong susi.

Medyo malayo na ang nilakad ni Zehra nang makarinig siya nang paparating na sasakyan kaya naman nag-atubili itong nagtago sa isang malaking puno ng acasia. Good thing, she's skinny she can hide all her body.

Kinagat niya ang kaniyang labi nang makalampas ang isang sasakyan na pamilyar sa kaniya.

"Fuck, it was Lash!" pagmumura niya.

Nagkubli lamang siya at tinanaw ang kotse papalayo sa kaniyang pinagtataguan at ng wala na ito sa kaniyang paningin ay lakad-takbo na ang kaniyang ginawa para makalayo lamang.

Hinihingal na rin siya at ramdam na rin niya pagod. May pakiramdam na rin siyang pinaghahanap na siya ni Lash kaya naman nagpatuloy na lamang siya sa paglalakad na naging takbo na rin sa huli.

Makulimlim ang langit at nagbabadya nang bumuhos ang malakas na ulan. Ilang minuto pa ang lumipas ay dama na niya ang bawat butil na patak ng ulan.

"Shit! Bakit ngayon ka pa umulan?" inis na sambit niya.

Sinubukan niyang maghanap ng pagsisilungan at mabuti na lamang ay may malaking puno siyang nakita. Marahas siyang bumuga ng hangin sa kaniyang bibig at napatakbo sa lilim ng puno.

Niyakap niya ang kaniyang sarili nang dumaan ang malakas na hangin at lalong lumakas ang ulan. Naupo siya at niyakap ang kaniyang mga binti, ramdam na niya ang lamig at sinisinghalan niya ang kaniyang sarili.

"Damn, fuck it! Sana hindi ka na umalis, Zehra. Ang tanga mo kasi, 'yan tuloy inabutan ka ng ulan." inis na asik niya sa sarili.

Nanginginig na rin siya sa sobrang lamig dahil ang suot niyang sweater ay basa na rin. Nakaramdam siya ng takot dahil naisip niyang baka hindi siya hanapin ni Lash sa ganitong panahon.

Nangingilid na ang kaniyang mga luha at kusa na lamang 'yon tumulo kasabay ng pag-agos ng ulan sa kaniyang pisngi.

"L-Lash..." mahinang pagtawag niya sa pangalan ng kaniyang guwardiya. "N-Nasaan ka na ba, L-Lash?" nanginginig ang kaniyang boses kasabay ng matinding panginginig ng kaniyang katawan dahil sa lamig.

Makalipas ang ilang minuto ay nakarinig siya ng malulutong na mura hindi kalayuan sa pinagsisilungan niya. Pamilyar ang boses na iyon sa kaniya at nais niyang sumigaw ngunit walang lumalabas na salita sa kaniyang bibig. Nais niya rin tumayo ngunit nanginginig ang kaniyang mga binti.

"Zehra! Fuck! Damn it! Where the fuck are you, woman!" rinig niyang sigaw ni Lash.

Nanghihina at nilalamig man ay pilit siyang nagsalita. "D-Dito... L-Lash..." putol putol ang kaniyang pananalita. Isang kaluskos ang narinig niya patungo sa kaniyang puwesto.

Nagkasalubong ang tingin nila ni Lash at kahit nanlalabo ang kaniyang mga mata ay napansin niya ang nag-uumapaw na galit sa mata nito.

"Fuck, Zehra! You made me fucking worried!" inis na singhal nito bago siya binuhat.

Napakapit na lang ang dalaga sa batok ni Lash at napayuko na lamang. Mabilis na tumakbo si Lash patungo sa kotse, basang-basa na rin ito at nilalamig ngunit hindi niya inalintana iyon.

Mabuti na lamang at may towel sa backseat. Kinuha niya iyon at ipinatong kay Zehra na nanginginig.

"Tangina, babae!" inis na pagmumura niya habang nagmamaneho. "Ilang beses ko bang sasabihin na huwag mo akong tatakasan?! Nalingat lang ako saglit, tangina... Zehra kahit ngayon lang makinig ka naman!"

Malakas pa rin ang buhos ng ulan at nang makarating sila sa kubo na kanilang tinutuluyan ay agad niyang binigyan ng towel ang dalaga. Ibinato niya iyon sa mukha ni Zehra dahil sa inis at prustrasyon na kaniyang nararamdaman.

Ang kaninang panginginig at lamig ni Zehra ay napalitan ng inis. Imbes na magpasalamat siya ay minura-mura niya ang lalaki.

"Tangina mo! I-uwi mo na kasi ako, gago!" sigaw niya.

Lash close his eyes, balled his fists. "I'm sorry but I can't, Ms. Madrigal. Magbihis ka na kung ayaw mong ako ang magsuot ng damit sa katawan mo." malamig na turan nito.

Napairap si Zehra at padabog na pumasok sa kaniyang silid. Nagbihis siya ng kaniyang damit at muli rin lumabas. Sumisinghot pa siyang lumabas at ramdam niya pagbigat ng kaniyang ulo.

Naabutan niya si Lash na nagpapainit ng tubig sa gas stove. Kumunot ang kaniyang noo at nagtataka kung saan ito nakuha ng binata.

"Saan mo kinuha ang stove?" tanong niya kasabay ng kaniyang pagbahing. "Oh, I'm sorry, sisipunin yata ako, e." maarteng usal niya.

Nakakunot ang noo ni Lash, wala itong suot pang-itaas. Masama niyang tinapunan ng tingin si Zehra. "Sa palengke, bumili ako, hindi ba halata?" masungit na sagot niya. "Kung sisipunin ka, pakihanap ng pakialam ko. Kasalanan mo rin naman 'yan." dugtong niya.

"Kung makapagmura ka kanina, parang nag-aalala ka tapos ngayon..." naputol ang sasabihin niya nang magsalita si Lash gamit ang malamig na boses nito.

"Hindi ako nag-aalala sa iyo, babae..." putol sa sambit niya. "Nag-aalala ako sa trabaho ko dahil baka bigla akong mawalan ng pagkakakitaan dahil sa katigasan ng ulo mo!"

Assuming ka kasi, Zehra! Singhal nito sa kaniyang utak.

"Edi wow, hindi ka na nag-aalala. Tangina mo, gago kang talipandas ka!" gigil na gigil na pagmumura niya. "Hindi mo na sana ako hinanap..." muli na naman itong bumahing kaya kumunot ang noo niya at tumalikod sa binata. "Never mind. It's just a job for you anyway."

Akma siyang maglalakad ngunit napatigil siya nang marinig ang pagmumura nito at nanlaki ang mata niyang humarap sa binata.

"Putangina, kung iniiwasan mo ako sa nangyari noong nakaraan... pasensya na, I don't intend to do that. At isa pa, hindi ako interesado sa iyo, babae." malamig na turan niya. "Iwasan mo ako hanggang gusto mo, wala akong pakialam. Huwag mo lang akong takasan dahil baka hindi ako magdadalawang isip na ibalik ka sa kinagisnan mo at bahala ka na sa buhay mo."

Napaangat ng kilay si Zehra kahit ramdam niya ang pagbigat ng kaniyang katawan. Suminghot pa siya at muling bumahing bago nagsalita. "I miss my night life, e. Kaya dapat ibalik mo na ako sa kinagisnan ko kasi miss ko na ang pagiging wild." sabi niya at muling tumalikod at naglakad papasok sa kaniyang silid ngunit narinig pa niya si Lash na nagmura.

"Tangina mo, babae. Kung hindi ka magtitino at magiging konserbatibo sa katawan mo, puwes hindi kita ibabalik sa kinagisnan mo."

Napangisi na lamang ito at hinilot ang kaniyang sentido at nahiga sa maliit na lapag. Mabigat ang kaniyang talukap kaya hindi na nito namamalayan ang paghila sa kaniyang antok.

NAPAMURA ng marahas si Lash nang pumasok ito sa silid ng dalaga. Dinaluhan niya ito dahil napansin niya ang panginginig ni Zehra.

"Fuck it, babae. Nilalagnat ka!"

Namumungay ang mata ni Zehra. "A-Ano ba... huwag mo akong hawakan!" inis na sikmat niya. "Doon ka na nga, huwag mo na akong pansinin..." nanghihinang usal niya at tinalikuran ang binata.

Lash deeply sighed. "Kakain ka muna, nagluto ako." mahinahon ang boses nito. "At uminom ka ng gamot para bumaba ang lagnat mo. Malayo ang hospital dito, mahihirapan tayong makaalis dahil malakas ang ulan at may bagyo pang darating."

"K-Kainin mo na lang mag-isa ang niluto mo... wala akong gana, Lash." mahinang sagot nito. "Doon ka na sa labas, nakakahiya naman sa iyo kapag mawawalan ka ng trabaho."

"Umayos ka, babae!" baritono ang boses ni Lash. "Babae?" pagtawag ni Lash at hinawakan ang braso ng dalaga ngunit tila napaso siya sa apoy. "Fuck it! You're hot... I mean, you're extremely have a fever!"

Zehra moved and looked at her bodyguard who forehead is knitted. Nanlalamig at nanginginig pa siya kaya hindi na niya napigilan na yakapin si Lash.

"Tangina, babae. Bitiwan mo ako. Ang init mo." bulalas ni Lash.

"Let's stay like this, L-Lash... just now, please." she pleads, weakly.

Humugot ng marahas na paghinga si Lash at saka nagdadalawang isip na yakapin ang dalaga.

"J-Just hug me, Lash... that will do to ease my coldness." malambing ang tono ng boses nito.

Walang nagawa si Lash kung hindi yakapin ang dalaga. He was humming while caressing Zehra's long and wavy hair until the woman in his arms drifted to sleep again.

Napailing-iling na lamang si Lash at dinampian ng munting halik ang noo ng dalagang nakayapos at nakasiksik sa kaniya.

Tumunog naman ang cellphone nito at inilabas iyon sa bulsa ng pantalon na suot niya. Dahan-dahan niyang tinanggal ang mga brasong nakapalibot sa kaniya para sagutiin ang tawag.

"Yes, what is it?"

"Finally, we already know who's tailing your brat," imporma ng kausap niya.

His forehead knotted, tightened his grip on his phone. "Who's that motherfucker?" bakas ang galit sa tono niya.

"Chill, Agent Lash. Galit na galit ka, wala naman kayong label ng prinsesa mo." Natatawang usal ng taong kausap.

"Shut it, Donovan, or else, I'll fucking blow your head and bury you six feet below the fucking ground!" malamig na turan niya.

Nakarinig pa siya ng tawa mula sa kabila at nagsalita ang pamilyar na boses ni Arden. "You're whipped man!" natatawang sigaw ni Arden. "Do you like your brat now?"

"Fuck you, Arden! I don't have any interest in her, she's not even my type and she's not fit on my standard!" inis na singhal niya.

Tanging halakhak na lamang ang narinig niya mula kay Arden at ilang minuto pa ay sumeryoso na ang boses ni Duke Donovan, isa rin sa elite agent ng agency nila.

"Listen, man. That person who wants your brat dead was Rafael Icarus, the owner of Real State group of companies."

Kumunot ang noo ni Lash at sinulyapan ang dalaga. "What's his motive? What does he needs to Zehra Madrigal?"

He heard Duke sigh, deeply. "He wants to rule the Madrigal Empire that she handles. To do that, he sends someone to tail her every day and scare her like shits. Remember what happened at the club?"

He clearly remembers that. That was the night when Hunter is looking for his target and pretend wife. He wasn't there when shit happens because something came up.

"Yeah, I wasn't there before," he answered. "Is that all, Donovan?"

"Hindi lang 'yon. Pinaghahanap na rin ang binabantayan mo. Her mother knows everything and it's fine with her though."

"What the... huwag naman sana akong sumabit riyan, Donovan." matigas na usal niya. "Dahil ang labas, kidnapping ang ginawa ko at baka isuplong pa ako ng babaeng kasama ko."

"I assure you, man. Hindi ka sabit dito. Itago mo ng mabuti ang babae mo," Duke paused a moment, "because Icarus was hunting her just to kill that brat."

"Wait, I need to ask this. May paraan pa ba para hindi siya patayin ni Rafael Icarus?"

May bumabagabag sa utak niya ngunit gusto niyang masagot iyon.

"Yes, Icarus has a plan and it is a lifetime, man. He wanted to marry the Daughter of Madrigal's."

Napamura siya ng taimtim sa kaniyang utak. "No fucking way, Duke. I won't let that happen." matigas at puno ng pinalidad sa boses nito.

"Don't be a mad man, Lash. She's pretty and, she's a model. Icarus loves her skin and whole body. She's his fantasy." bulalas at imporma nito. "So, better put a label if you like your brat, man. Don't be such a fucking pussy!"

Naiisip pa lang niya na pinagpapantasyahan ng iba ang katawa ni Zehra ay bumubulusok na sa galit ang kaniyang sarili. Napakuyom siya at mahigpit ang pagkakahawak ng isa niyang kamay sa kaniyang cellphone.

"I'm not interested in her, man. Stop pushing that fucking label!" inis na saad niya. "She's just a job and I just need to protect her."

"Huwag kang magsalita ng tapos, pare... hindi mo namamalayan, unti-unti mo nang kinakain ang mga salitang binibitawan mo."

"Stop shitting me, Duke. Hindi nakakatuwa!"

"What if Zehra wants to marry that asshole? Can't you make a move? Do you want her being fantasized and fuck by others"

"Fuck, no! I mean-shit things will happen, Duke. I swear, I'll fucking kill that man!" Galit na bulalas niya. "I won't let someone touch her... I will fucking kill if he tries to harm my brat."

Natawa na lamang ang kaniyang kausap sa naging reaksyon ni Lash. "See, don't be a pussy, man. If you don't want her to marry that shit motherfucker, label first and make a move. By the way, she's tempted to a guy like you so don't miss the chance. Ciao!"

"Iba ka talaga, babae..." mariing sambit nito. "Iba ka sa lahat ng nakilala ko. Tangina, pinagpapantasyahan ka ng lalaking 'yon at iyon ang ayaw kong tanggapin. Makakapatay ako, babae kapag sinubukan mong ipakita o ipahawak ang balat mo." sambit niya habang nakatingin sa dalaga na mahimbing ang tulog.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro