Long day ahead. Zehra sighed, she busied herself from her office. Hindi siya mapakali sa kaniyang kinauupuan magmula kahapon. Iniisip pa rin niya ang lalaking humalik sa gilid ng kaniyang labi at hindi niya mapigilan ang malakas na pagtibok ng kaniyang puso.

"You're spacing out, Zehra. Is there a problem?" kapagkuwan ay tanong ng kaniyang sekretarya na kababalik lamang noong isang araw mula sa Indonesia.

Naglumikot ang kaniyang mga mata at mariing tumango. "Y-yes... y-yes, of course! I'm good!" she answered, avoiding her gaze at her.

"You look... great yet nervous," patutsada ng sekretarya. "Gusto mo bang magpahinga? Tatawagan ko ang driver mo para ihanda na ang kotse mo." malumanay na sambit nito.

She shook her head. "N-No... I need to finish this," sabay pirma sa mga nakatambak na papeles sa ibabaw ng lamesa niya. "You can go out, Gracia. I'll call you if I am not fine."

Tumango-tango ang sekretarya nito at lumabas na sa kaniyang opisina. Sinimulan niyang pirmahan ang mga papeles na nasa ibabaw ng kaniyang lamesa ngunit hindi pa ito nakakapirma ng lima ay napahilot na siya sa kaniyang sentido.

Sumandal siya sa kaniyang swivel chair, ipinikit nito ang kaniyang mga mata. Sumagi na naman sa isipan niya ang pamilyar na pilik ng mata ng lalaking humalik sa gilid ng kaniyang labi.

She was upset when her phone rang above her desk. Mabilis niyang kinuha iyon at sinagot nang hindi pinapansin kung sino ang tumatawag.

"Yes, hello?" saad niya.

Walang nagsasalita mula sa kabilang linya. Napakunot ang kaniyang noo ngunit napakagat labi siya nang makarinig siya ng isang malalim na buntong hininga.

"Hey, brat..." wika ng lalaking nasa kabilang linya.

Pamilyar ang boses nito ngunit hindi niya lang maalala kung saan niya ito narinig.

"Who the heck are you?" masungit na tanong niya. "If you're making fun of me, get lost, asshole!" she said, annoyed.

"Inihatid lang kita sa inyo at isang araw lang tayong hindi nagkikita, hindi mo na ako kilala? Hindi mo na ako mabosesan?" bakas ang sarkasmo sa tinig nito.

Napairap na lamang si Zehra. "Kung sino ka mang ponsyo pilato ka, wala akong pakialam."

"It's me... El," he answered. "Love of your life," dugtong niya.

Kumunot ang noo ni Zehra. Ang kapal ng mukha ng lalaking ito! Ang hangin!

"Tangayin ka sana ng ipo-ipo at dalhin sa impyerno dahil sa kahanginan mo!" kastigo pa niya. "Wala akong pakialam kung 'El' ang pangalan mo! Letrang 'L' rin nagsisimula ang pangalan ng lalaking hinihintay kong bumalik." giit niya ngunit may pagdidiin sa kaniyang mga salita. "...at mahal na mahal ko!" dugtong ko dahilan para mabasag ang tinig ko.

Napatawa ang lalaki sa kabilang linya. Iyon na naman ang tawa na pamilyar sa kaniya. Ang tawa ng lalaking mahal niya. Natahimik siya, madiin ang pagkakakagat niya sa kaniyang labi na halos malasahan na niya ang dugo roon.

"Mahal ka rin niyon, magbabalik rin..." mahina ngunit puno ng pangungulila ang tinig nito. "Hintayin mo lang at sana huwag kang mapagod kakahintay sa kaniya. Malay mo bukas o sa makalawa, kasama mo na siya."

Wala siyang ideya na si Lash pala ang kaniyang kausap. Hindi naman maiwasan ng binata na bigyan ng pagpapahiwatig ang kaniyang boses dahil na rin sa kasabikan niya sa dalaga.

Zehra clears her throat before she speaks. "P-Pwede bang... humingi ng pabor? Maliit na pabor lang..." may bahid ng lungkot ang kaniyang tinig.

Hindi nagsalita si Lash mula sa kabilang linya. Nanatili siyang tahimik hanggang sa muling magsalita si Zehra.

"I-It's alright kung ayaw mo... I just want to say something and think of you as Lash..." basag ang boses na sambit niya.

Lash sighed. "Alright, favor it is. You should pay for it, huh. Just a peck on the lips," he agreed yet joked with her.

"－I'll do anything in exchange!" agap niya.

He chuckled. "Alright, what favor is that?"

She sighed. "Close your eyes, please... at subukan mong isipin na ako ang kaharap mo ngayon." pahayag niya. "Pagkapikit mo ay isipin mong ako ang babaeng mahal mo..."

As soon as Lash bit her lower lip, he closed his eyes and feel her presence beside him.

"Talk, woman." utos niya.

Zehra started to get emotional again. She's crying while thinking of Lash while saying her words of wisdom and love. It's like he is his sanctuary, her comfort zone.

"I want to have you, Lash. I want you for real... gusto kitang makasama," umiiyak na pahayag ni Zehra. "Mahal kita, puwede bang umuwi ka na sa akin? Please, come home, my Lash. I've fucking missed you. You missed a thing about me. You should be here, beside me."

Lash silently cried. "I've missed you, babae ko... I want to have you and claim you again and again..." Lash uttered, his voice cracked. "Uuwi ako, uuwi ako sa iyo babae ko... pero hindi ngayon. Babalikan kita, pangako ko 'yon." He continued, crying.

"I need you here, Lash. Promise, hindi na ako magpapasaway, susunod na ako sa iyo palagi, umuwi ka lang." she ranted. "Umuwi ka na sa tabi ko, please..." nagsusumamong pahayag niya.

"Pag bumalik ako, babae ko... pangako, hindi na ako aalis. Hindi na kita iiwan, hindi na ako lalayo. Lahat gagawin ko para sa iyo, kahit kapalit niyon ay buhay ko."

"Mahal na mahal kita, babae ko..." Bulong ni Lash, "Babalik ako para sa iyo at kailanman ay hindi na aalis at mawawala sa tabi mo."

Zehra cried, nonstop. She wants him back. She wants him to hug her tight. She wanted him all alone.

Lash didn't stop himself from crying, he ended up the call and just punch the wall where he was leaning. He was on the syndicate's hideout, looks like he's selling his soul to a demon. Hindi niya ipinakita ang kaniyang pag-iyak dahil nagtago siya sa kaniyang espesyal na silid.

Nang maka-recover ito mula sa pag-iyak ay naghilamos siya at sakto namang may kumatok sa kaniyang pinto. Ikinabit niya ang isang maliit na device mula sa likod ng itim niyang relo.

Humugot siya ng isang malalim na paghinga bago buksan ang pinto at bumungad roon ang lider ng sindikato.

"El, you need to accompany me downstairs," saad ng kaniyang amo. "There's a sudden visit from my friend and he wants you to meet, personally."

May bahid ng pagtataka ang mukha ni Lash. "I thought, you have to kidnap the heiress of Madrigal Clan today? Why a sudden change of mind?" he questioned, coolly. His eyes was on fire, but he manage to calm down.

"Yes, I already instructed my men to do that now." The leader answered.

Namulsa siya, natawa pa. "Alright, let me just put my clothes on and I'll be there on three," he said.

Tumango ang leader ng sindikato. Isinara niya ang pinto nang masiguradong wala na ang mga ito. Nagsalita siya mula sa kaniyang earpiece at narinig niya si Duke na nagsasalita.

"All set?" Lash asked him.

"Of course! As easy as 1,2,3!" masiglang sagot ni Duke. "This is hell and exciting!"

Lash turned off the earpiece and put something on his pocket which is a device na puwede niyang pindutin. Bumaba si Lash patungo sa living room na parang isang boss. Nakatitig ang lahat sa kaniya, lalo na ang lider ng sindikato.

Nanatili ang malamig at misteryosong ekspresyon sa kaniyang mukha. Tila isa siyang pinuno na tinitingala ng lahat.

"Hey, El! Come here, my boy!" natutuwang bati ng lider ng sindikato.

"I'm not a boy, El Señor." madiin na usal niya. "You should know the difference between man and boy, don't let me educate you." malamig na turan niya.

Naalarma naman ang mga tauhan nito at itinutok sa kaniya ang baril. Napatawa na lamang ang lider ng sindikato na si Rashid dahil sa pagiging bilib nito sa kaniyang tauhan.

"Oh, put your gun down everybody," he commanded. "He's just joking and he's right. He's a man."

Rinig ni Lash ang mga kaibigan niya mula sa kaniyang maliit na earpiece sa kaniyang tainga. Tila nagkakagulo ang tatlo, kumunot ang kaniyang noo at pilit pinapakalma ang kaniyang sarili.

Mula sa kaniyang device, nagsalita si Duke patungkol kay Zehra. Nakaramdam siya ng kaba, pero pinipilit pa rin niya ang kaniyang sarili na huwag gumawa ng estilo na ikakapahamak niya.

"What do you mean she's missing?! Arden, malalagot tayo kay Lash niyan!" angil ni Duke. "Hanapin niyo siya! Putangina, ayaw kong mamamatay at maibaon sa lupa ng buhay."

"Chill, pare! Ako rin naman, ayaw kong mamatay!" sagot ni Arden na may halong kalokohan.

Lash jaw clenched upon hearing that. He's looking at Rashid. "Did you already command your men to kidnap the Madrigal heiress?" he asked, casually.

Sumilay ang mapaglarong ngisi sa labi nito. "Of course, they're after her and any minute, she'll be here."

Lihim na napakuyom ang kamao ni Lash dahil sa sinabi nito. Alam niyang narinig iyon ng mga kaibigan niya mula sa kabilang linya. Sinabi rin ni Hunter mula sa kaniyang earpiece na nakahanda na siya sa kaniyang pwesto at nakatutok na ang sniper kay Rashid.

"Oh, I would like you to meet someone, he's here by the way," Rashid informed and motions his hands on the door papasok sa living room. "Hi there, my friend, Icarus!"

Nagpanting ang kaniyang tainga nang marinig ang pangalan ng lalaking kaibigan ng lider ng sindikato. He gritted his teeth and glances at the man walking towards their direction but it was not the 'Icarus' he knew.

"El, meet Icarus Torillo," usal ng lider nila. "Icarus, meet my most trusted men, El."

Lash clears his throat at iniabot ang kamay niya sa lalaking nagngangalang Icarus.

"It's nice to see you, Mr. Torillo." wika ni Lash.

"Nice to meet you personally, El. I heard a lot about you," he uttered, cheerfully.

Lash just faked his smile. "Oh, you must be afraid then?" Lash said, jokingly yet his voice was serious. "Just kidding," he shrugged his shoulder.

Mula naman sa kabilang linya, rinig niya ang pagsasalita ni Arden at Duke maging si Hunter na siyang ikinabuntong-hininga niya ng palihim.

"Putangina, tunog turnilyo ang apelyido!"

"Kulang siguro turnilyo sa utak niyan!" segunda ni Arden.

"Mga gago, akala ko nga 'yong pagkain na Tortillos!" humagalpak ng tawa si Duke mula sa kabilang linya.

Hindi na lamang niya pinansin ang mga ito at mas tumutok sa pinag-uusapan ng lider ng sindikato at kaibigan nito.

"If we ever get that woman, I will be fucking torture her until she begs on me," Rashid said pertaining to Zehra. "She's pretty as hell, I would like to lick her core." balbal na utas nito.

Ngumiti naman si Icarus at tila nagkaroon ng pagnanasa ang kaniyang mukha habang nasa isipan ang dalaga.

"I want to get in her pants too," Icarus said, verbally. "She's the epitome of beauty yet a delicacy." sabi niya sabay dila sa ibabang labi nito.

Lash gritted his teeth, mahigpit ang pagkakahawak niya sa kaniyang hita habang nakaupo siya sa pang-isahang sofa. Umigting rin ang kaniyang panga dahil sa lubos na galit sa pambabastos sa kaniyang nobya.

Naginig seryoso ang mukha niya, malamig ang kaniyang ekspresyon. Bumaling ang tingin ng dalawa sa kaniya ngunit pinanatili niyang kalmado ang kaniyang sarili.

"Kalmahan mo lang, Lash. Nariyan na ang ibang back-ups," utos ni Hunter. "Huwag kang magpadala sa pagiging bastos ng bibig nila," dugtong pa nito. "Wait, may sasakyan na papasok sa mansyon ng unggoy na lider na 'yan, tiyak kong nariyan si Zehra." imporma nito.

Nakaramdam ng kaba at takot si Lash sa kaniyang dibdib sa maaaring mangyari kay Zehra. He was afraid to lose her, he wasn't prepared. Natatakot siyang mawala ang babaeng mahal niya dahil sa trabaho niya.

If Lash loses Zehra, it is like he lost his universe, his home, most especially his other half. He promised himself to take care of her and protect her at all cost.

"How about you, Lash? What's with your reaction? Are you mad?" magkakasunod na tanong ng lider.

His jaw clenched. He was mad, deeply mad that he wanted to blow up the leader's head into pieces. Mahigpit pa rin ang pagkakahawak niya sa kaniyang hita.

"You just lost your respect to a woman," Lash muttered with annoyance. "Anyway, you really don't respect them, you're torturing them for fun and for pleasure." pabalang na saad niya.

"Easy, what's the problem with that?" Icarus interfere.

"Problem? Your mind has a problem!" He hissed. "You kidnap the woman to torture her and be part of the Madrigal Clan? What a shameful asshole are you?"

Napatayo si Rashid. "Shut your mouth, El! Don't question me, my decision!"

He smirked. "I'm not questioning you, I'm fucking educating you!" he shouted in frustration.

Natigil silang magsagutan nang mapalingon silang lahat sa may pinto at pumasok roon ang tatlong tauhan ni Rashid kasama ang babaeng mamy blindfold at naka-business attire.

"El Señor, we captured the woman." sambit ng tauhan nito.

Nagpupumiglas ang babae. "Ano ba! Bitawan niyo nga ako, mga hayop kayo! Ang dumi ng mga kamay niyo, huwag niyo akong hawakan!" sigaw niya, boses pa lang kilala na ni Lash ito.

"Tumahimik ka!" sigaw ng tauhan nito at itinulak si Zehra dahilan para madapa siya sa sahig.

"Putangina mong hinayupak ka! Kapag ako nagalusan ibabaon kitang buhay sa lupa!" angil na sigaw ni Zehra.

Kumuyom lalo ang kamao ni Lash at umigting ang kaniyang panga. Malamig ang ekspresyon ng kaniyang mukha nang marinig niyang magsalita si Arden sa kabilang linya.

"I'm sorry, Lash... matigas ang ulo ng nobya mo," paumanhin nito. "She was recklessly driving at hinahabol namin siya－" naputol ang sasabihin nito nang magsalita si Hunter.

"Mamaya ka na magpaliwanag," malamig na turan nito. "Handa na akong bumaril, Lash. Patay na rin ang mga nagkalat na tauhan ni Rashid." imporma nito.

He just sighed as an answer.

"My, my, my, what a brave woman in front of me..." Rashid bit his lower lip.

"W-Who are you?" utal na tanong ni Zehra.

"Shut it, El Señor." malamig na turan nito. "Why won't you take away her blind fold? It's good to saw her face." suhestiyon niya.

Tinanggal nila ang piring sa mata ni Zehra. Nakatitig lang si Lash sa babaeng nasa harapan niya. Walang emosyon na mababakas sa kaniyang mukha.

"Sino ba kayo...?" nagtatakang tanong nito at agad nanlaki ang kaniyang mata nang makita si Lash pero sinenyasan lamang siya nito na huwag lumikha ng kahit anong estilo gamit ang kaniyang mga mata.

Agad namang nakuha ni Zehra iyon at lumingon sa kabilang dako ng sofa. "Who are you? Why did you kidnap me? I don't have money, assholes!" she gritted her teeth.

"I want you to marry me and be part of your powerful clan," Rashid said without hesitation.

Kumunot ang noo ni Zehra. "Marry you? Who the fuck are you? I don't marry an asshole without balls, I'm sorry." pabalang na sagot niya.

"I have balls, do you wanna see it?"

"No thanks," she smirked, annoyance flashing in her eyes.

Lash was just watching, his hands are both on his pocket. That's my woman. She will marry me, not you Rashid.

"You will marry me or I'll kill you," Rashid demanded.

"What makes you think I would marry an old man like you, huh?" She asked, sarcastically. "If you're the one I'm gonna marry, I'd rather die in someone's hand. You're disgusting, old man!"

Naalarma si Lash nang maglabas ng baril si Icarus at itutok kay Zehra. Napamura siya sa kaniyang isipan ng paulit-ulit dahil sa takot na baka maiputok ang baril sa kaniyang nobya.

Bakas ang takot sa mukha ni Zehra na halos mawalan na ng kulay ang kaniyang labi. Natigalgal siya sa kaniyang kinatatayuan habang pabalik-balik ang tingin kay Lash.

Lash formed a lopsided grin when he saw the red dot on Icarus and Rashid. He pulled out his gun at his back and aim it at Rashid's forehead.

"T-Traitor!" Icarus shouted. "What the fuck, Rashid? He's a fucking traitor!" he hissed, angrily.

Rashid's jaw clenched. "Shut up, Icarus! I can't think properly!" he shouted then glance at Lash. "I trusted you yet you fucking betray me! I will kill you－no! I will kill this woman if she won't marry me and be part of their powerful clan!" he aimed the gun at Zehra's chest.

"Do you want to marry Satan? If I were you, you shouldn't aim that gun to my woman. If something bad happens to her, I'll bury you deep, six feet below the ground, dead or alive." seryosong usal niya.

Natawa si Rashid. "I'll marry her, no matter what!"

"If someone like you who she'll marry," he bit his lower lip, "then marry my gun either. I'll be the one who'll marry her, not you or no one else can."

Rashid's jaw clenched, tightening his grip from his gun. "Then she'll die, motherfucker!" kinalabit niya ang gatilyo at akmang ipuputok niya ito kay Zehra ngunit natigil siya.

Lash smirked. "Do you think I will make you do that? I'm not a fool, Rashid..." he shook his head. "Kill her? You will see hell if you fucking touch my woman!" malamig at madiin na sabi nito.

Itinutok ni Rashid ang baril niya kay Lash ngunit nakaabang pa rin ang sniper at mayroon pa ring pulang dot sa dibdib at noo nito.

"Do you think I'm afraid to hell?" he laughs, mimicking the first words that Lash uttered. "Oh, she's your woman!" he exclaimed, nonchalantly. "Any last word, Ms. Madrigal?" he asked her.

Zehra stilled, didn't talk, didn't even make a move. Kinalabit ni Lash ang gatilyo at sinulyapan ang kaniyang nobya. Hinila niya ang beywang nito palapit sa kaniya.

"You're safe with me, babae ko..." bulong niya. "Close your eyes, I don't want you to witness this bloody day," he said, hoarsely.

Zehra closed her eyes, she's afraid and she thinks she will be traumatized after this shits. Nanginginig siya sa takot at kaba nang itutok sa kaniya ang baril. Maraming tumatakbo sa utak niya ngunit tanging putok ng baril lamang ang naririnig niya dahilan para humigpit ang yakap niya kay Lash.

"Lash, nariyan na ang mga assassins na ipinadala ko," mungkahi ni Duke mula sa kaniyang earpiece. "Patay na ang ibang tauhan ni Icarus at Rashid."

"Tangina! Kapag may nangyaring masama sa babae ko, makakapatay ako!" galit na mungkahi ni Lash.

Nagkalat ang dugo sa sahig. Ang baril ni lash ay mayroong silencer samantala ang mga baril ng tauhan ni Rashid at Icarus ay wala dahilan para marinig iyon ni Zehra.

Blood scattered all around the living room, Icarus was shot in his forehead while Rashid was fighting life and death situation.

Hawak-hawak ni Lash si Zehra, mahigpit at tila ayaw na niyang bitawan ang dalaga. Pero sa saglit na oras, binitawan niya ang dalaga at nilapitan si Rashid bago apakan ang dibdib nito.

"Hindi ako tanga, Rashid para gaguhin mo. Alam kong kayo ang puno't-dulo ng pagkakapahamak ng babae ko. Kayo ang may gustong magpapatay sa kaniya pero hindi ko hahayaan 'yon dahil ikaw ang unang mamamatay at sasalubong sa impyerno." gigil at galit na galit na turan ni Lash.

"T-Traitor－fuck you...!" nahihirapang sambit ni Rashid.

"I don't fuck men, Rashid. You dare to aim a gun to my woman..." he paused, "I will fucking kill you and meet Satan in hell." dugtong niya at ipinutok ang baril sa balikat nito.

"At para ito sa pananalita mo ng kabalbalan sa babae ko. Ako lang ang may karapatan na magsabi ng kabalbalan sa kaniya kasi pag-aari ko siya! She's my property and she's the one I'm gonna marry!" and with that, Lash shoots Rashid on his forehead and chest.

Akmang lalapitan na niya si Zehra nang may marinig siyang tunog ng pagbaril at sa hindi inaasahan, dalawang bala ang tumama sa kaniya. Isa sa kaniyang balikat, isa rin sa kaniyang dibdib.

Nasilayan pa niya ang pagbukas ng mata ni Zehra at nanlalaki iyon nang makita siyang duguan. He gasped because of pain, he tried to move but his knees weakened and the thought that Zehra was afraid and traumatized, he couldn't think more.

Naririnig niya sa kabilang linya ang kaniyang mga kaibigan na nagkakagulo at tila pupuntahan siya.

"L-Lash... L-Lash! Oh my god! Don't close your eyes, p-please..." umiiyak na sambit ni Zehra habang nakadantay ang ulo ni Lash sa kaniyang mga binti.

"H-Help...! L-Lash, don't close your eyes! Tangina... huwag mong ipikit ang mata mo, Lash!" paulit-ulit niyang sigaw habang umiiyak at humihingi ng tulong.

Hinaplos ni Lash ang pisngi ng kaniyang nobya. "H-Huwag kang umiyak, babae ko... p-pakakasalan pa kita..." nahihirapang usal niya. "W-Wala na sa kapahamakan ang buhay mo... magiging malaya ka na."

"P-Please...! L-Lash, don't say anything please... putangina! Mahal na mahal kita... sobrang miss na miss na kita kaya mabuhay ka para sa akin..." pagsusumamo ni Zehra.

Lash caressed her cheeks. Bumibigat na ang talukap ng kaniyang mga mata pero pilit tinatapik ni Zehra ang kaniyang pisngi.

"I'll marry you... I'll live for you, but promise me..." nahihirapang usal ni Lash at may luhang tumulo mula sa gilid ng kaniyang mga mata.

Zehra cried. "Oo, pakakasalan kita, Lash... pakakasalan kita, mabuhay ka lang."

Napaubo si Lash ng dugo dahilan para mas lalong humagulgol si Zehra at sumigaw para humingi ng tulong.

"Kung ako'y hindi magbalik mahal... hayaan mong tangayin ka ng mga paa mo sa paraisong ating natagpuan..." Lash cough again, "...sa paraisong inukit at bininyagan ng init ng ating katawan at ligaya..." At pagkatapos ng salitang iyon, unti-unting pumikit si Lash.