Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 9

WARNING ⚠️, THIS CHAPTER CONTAINS SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR UNDERAGED READERS. IF YOU'RE OPEN MINDED, FEEL FREE TO STAY, BUT IF YOU'RE NOT, KINDLY PROCEED TO THE NEXT CHAPTER.

READER'S DISCRETION IS ADVISED!!!

YOU HAVE BEEN WARNED...

***
Chapter 9: Muntikan Na

LALA'S POINT OF VIEW

BAKIT hindi ko makuha ang sarili kong hindi tumugon sa kaniyang mapupusok na halik? Bakit sa tuwing pinipigilan ako ng isip ko ay kumukontra naman ang aking katawan at puso? Ano ba ang nangyari sa akin? Ano ba itong nararamdaman kong panghihina?

Tuluyan na ba akong nalason ng makamandag na galawan at mukha ni Sir kaya kumurba na ng tuluyan ang aking pagkatao? O epekto lang ba ito nang kawalan ko ng girlfriend dito sa siyudad?

"Ano ang ginagawa mo sa akin, Sir?" Hingal na hingal na tanong ko sa kaniya. Para akong bumalik sa dati na tumatakbo dahil may mga pulis na humahabol.

Inaamin ko na sa mga araw na kami lamang ang parating magkasama sa bahay at nakakapag-usap ng simple ay nakagaanan ko na rin ng loob si Sir Henry. Naiisip kong sana parati nalang ganoon ang trato niya sa akin, na parang isang malapit na kaibigang nakaabang lang sa kaniyang tabi. Doon ko mas nakita ang kaniyang ibang mga ugali kagaya ng kapag wala sa mood ay hindi pa rin niya nakakalimutang magtanong kung okay lang ba ang bahay o okay lang ba ang ayos ko at wala bang masamang nangyari? Hindi naman awkward ang pagitan namin dahil parati naman siyang may pabaong tanong o 'di kaya'y topic na gusto niyang italakay.

Ang saya lang.

Napatigil ako sa pagbalik-tanaw dahil bigla siyang tumigil sa paghalik sa mga labi ko. Dumapo ang mainit at basa niyang mga labi sa aking balat sa leeg. May itim na balat kasi ako sa leeg na ga-piso ang laki ngunit hindi pabilog. "Hahhhh. Huuuu. Hmmm!" Nakiliti ako dahil sinimulan niyang gamitin ang kaniyang dila, linalawayan tapos biglang sisipsipin.

Bakit tila nagugustuhan ko na ito? Nalasing na rin ba ako dahil sa pagpapalitan namin ng laway?

"This is called foreplay. Parang stimulation." Stimulation. Talagang wala akong alam sa sinasabi niya.

Inaamin kong baguhan ako sa larong ito. Wala akong alam sa foreplay na sinasabi niya. Wala akong alam na dapat palang dahan-dahanin ang mga ganitong bagay. Bakit wala akong narinig sa mga nagdaang mga jowa ko? Sa alaala ko, tinatanggap lang nila ang kaunting haplos at diretsong pag-ulos ko.

O ang iniisip ko lang ay sarili kong kasiyahan?

Bumaba ang kaniyang kanang kamay sa aking kaliwang utong. Ang malaking kamay niya ay pinaglalaruan ang mga ito na nagdulot ng isang mahinang ungol mula sa akin. "Ahhh."

Nagbibigay ng kakaibang sensasiyon ang mga bagay na ginagawa ni Sir sa akin. Hindi ko malarawan kung ano mang nararamdaman ko ngayon pero isa lang ang masasabi ko, gusto ko ito. Sa dinami-rami ng babaeng dumaang sa palad ko, ngayon lang ako nakaramdam ng ganito ka lalim. Nalulunod na ako at wala akong alam kung paano makaahon.

Ganitong sarap pala kapag nag-foreplay.

Umangat ang kaniyang mga kamay patungo sa aking mukha at muling sinakop ang aking nangangailangang mga labi. Maya-maya pa ay dinilaan niya pa ang aking tenga na mas nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa aking katawan.

"Uhnggg!" Ang init, parang mababaliw na ako sa estrangherong damdamin na nangingibabaw sa kaloob-looban ko. Nanginginig na ako sa kinauupuan ko.

Ang kaninang apoy ay mas umalab pa ng ginabayan niya ang aking kamay patungo sa kaniyang nakaumbok na pantalon. Nagulat ako nang madama ko iyon.

Napakalaki at napakahaba!

Pinilit niya akong paluhurin sa kaniyang paanan. Akmang aatras na sana ako ngunit mabilisan niyang inilabas ang nangangalaiti niyang sandata. Tayong-tayo ito at pulang-pula ang tuktok nito at maraming mga ugat. Galit na galit!

Hoy! Hindi 'to totoo! Paanong mas malaki at mas mahaba ang sa kaniya kaysa sa akin?

"Lala~" Naging malalim ang boses ni Sir Henry na tila naging sekswal sa aking pandinig. Tila nang-aakit.

Nagulat ako ng bigla niya itong isinampal sa mukha ko. Unang sampal, pangalawang sampal hanggang sa ikiniskis niya ito sa aking labi. Tila ba nag-aanyayang papasukin iyong sandata niya sa aking bibig. "Urmm!"

Hindi ko alam kung anong naisip ko at ibinuka ko ang bibig ko. Ini-magine ko kung paano laruin ni Sheila-dating jowa ko itong sandata ko sa kaniyang bibig.

Ang lakas ng tibok ng puso ko at may namumuo na ring malamig na pawis sa aking noo.

Paulit-ulit kong dinilaan ang linya sa tuktok nito habang ang kamay ko ay nagtaas baba sa katawan ng kaniyang malaking pulgada. Medyo hindi kaya ng isa kong kamay ang kalakihan ng kaniyang malaking ahas ngunit kaya lang.

Ang sekswal na tunog lamang ng ginagawa ko at ang mga ungol ni Sir Henry ang maririnig sa buong kwarto. "Ahhhmm, 'yan. More. Hmmm."

"Ganito ba?"

Bakit ko ba pinagpatuloy ko pa ring gawin ito? Dala lang ba ito ng kuryuso kong utak kasi nagtataka ako kung paano ginagawa ng dalawang lalaki ang bagay na iyan.

"Hmmmm. Ohhh!" Nakakatuwang nagagawa ko siyang paungolin. Hindi ko alam ngunit mas pinagbuti ko ang aking ginagawa habang nakatingin sa nasasarapan niyang mukha. Bumaba ang bibig ko sa dalawang bola niya. Ginagawa ko lamang ang ginagawa noon ni Sheila, wala akong alam kung tama ba ang ginagawa kong pagkopya.

Kasi kitang-kita naman sa reaksiyon niya, 'di ba?

"Hnggggg ohhhh!"

Kakasabi ko lang kanina na handa akong gawin ang lahat ng makakaya ko mabalik lamang ang kaniyang ngiti o 'di kaya'y pansamantalang pakawalan siya sa malungkot na hawlang kinaroroonan niya kaya tutuparin ko talaga iyong sinabi ko.

Ayaw kong makitang muli siyang umiyak dahil ayaw kong maramdaman muli ang mabigat na damdaming namayani sa akin sa sandaling narinig ko ang paghagulgol niya noon.

"Haaaa. That's it, that's right! Hmmm. Ang sarap!"

Napakagandang pakinggan ng kaniyang mga daing. Napatingin ako sa mukha niya at nagulat ako dahil mataman siyang nakatitig sa akin. Halos mabulunan na nga ako rito at pawisan na dahil ang hirap naman pala nito tapos titigan lang niya ako.

Nakaka-conscious naman. Baka mali na itong ginagawa ko o baka naman ang panget-panget ko habang ginagawa itong ritwal na magiging daan upang makalimot si Sir Henry nang kahit saglit lang.

Nagkakawang-gawa lang naman ako, dapat ba perpekto?

Ngunit naputol ang pag-iisip ko nang bigla nalang niyang hinila ang buhok ko at napanganga ako sa gulat. Ginawa niya iyong advantihiya upang gabayan ang kaniyang sandata patungo sa aking nakabukas na bibig. At sa isang iglap, bigla nalang ay itinulak niya ang sandata niya papasok na nagpaubo sa akin, "Urrrk!"

Deep throat yata tawag nitong ginagawa ko.

Nang matapos ako sa pag-ubo ay ako na ang kusang gumiya sa kaniyang sandata pabalik sa aking bibig tutal kitang-kita naman sa mukha nito na nasasabik ito sa ganoong activity.

Bakit ako matatakot ngayon, eh nasimulan ko na?

Mabagal muna ang pag-ulos niya sa aking bibig sa una, ngunit halos lumuwa na ang mata ko nang bigla niyang binilisan ang paglabas-masok ng kaniyang sandata sa aking bibig. Napakahirap nito dahil sagabal talaga ang mga ngipin ko. Baka mamaya makagat ko pa itong malaking sawa sa harapan ko. "Nghhhh! Haaaaaa. Lala!"

Ang sakit na ng panga ko!

"Haaaaaa! Haaaa!" Palakas ng palakas ang kaniyang ungol hanggang sa napuno ng malapot na likido ang aking bibig. Ewan ko na kung ano ba itong nalalasahan ko sa dila ko.

"Urrrk." Iniluwa ko ito dahil ang weird ng lasa. Hindi ko maipaliwanag. Ngayon pa kasi ako nakatry mag-bl*wj*b dahil hindi naman ako bakla. Masyado akong baguhan sa larangang 'to.

Ngumiwi ako. Ganito rin siguro ang lasa ng sa akin. Hindi ba nawi-weirduhan ang mga babae sa lasa nito?

Ang main priority pa rin ay makalimutan ni Sir Henry ang lahat ng mga gumugulo sa isipan niya. Mamaya ko na 'to pagsisishan. Nasimulan ko na, wala na akong balak umatras. Oo nasa akin ang pa rin ang desisyon at pwede kong tigilan 'to pero hindi ko naman kayang makitang malungkot ulit si Sir Henry, nasasaktan din ako.

Pwedeng dahil nag-aalala lang ako sa mabuting amo ko.

Napasapo ako ng ulo ko ng makarinig ako ng mahihinang hilik na nagmumula sa taong niluluhuran ko ngayon. Pinukpok ko ang ulo ko gamit ang kamay ko ng maraming beses dahil sa katangahan.

Ano ba itong ginawa ko? Ako ang hindi lasing, ako ang nasa tamang isip pero sinamantala ko ang kaniyang kahinaan.

"Sorry." Kaagad akong tumakbo sa banyo upang iluwa ang pamilyar na puting likido. Nagdala na rin ako ng isang mangkok ng tubig at malinis na basahan para linisan si Sir. At para mawala ang bakas ng ginawa kong kababalaghan.

Sa huli, balewala lang ang lahat ng ginagawa ko.

Hindi sa gusto kong maalala niya itong ginawa kong kahihiyan, may parte lang ng utak ko ang parang nagawan ng mali. Feeling na utak ko, ako raw ang ginamit. Siyempre nagpagamit ako, sakripisyo ko 'to eh.

Pero kung maalala man niya 'to, sana maisip niyang ginawa ko ito para sa kaniya. At kung pu-pwede, sana hindi muna niya ako paalisin kung maalala niya ito kinabukasan para naman makapag-ipon pa ako. Pinapangako kong aalis agad ako kapag may sapat nang naipon.

Napatigil ako sa pagpukpok ng ulo ko ng may cellphone na tumunog. Umiilaw ang bulsa ni Sir Henry. Dahil gusto kong lubos-lubosin na ang pagiging pakialamero at gusto ko ring malaman kung bakit siya uminom sa labas ay kinuha ko ito at binuksan.

Nagulat ako nang bumungad ang BABE😘 tila nakalimutang ibahin o hindi gustong ibahin ni Sir. Binuksan ko ang inbox ni Sir at nagulat sa aking nakita. May picture na isinend si Ma'am Paine kay Sir at nagulat ako dahil picture ito ni Ma'am Paine na nasa bisig ng isang mestisong lalaki.

BABE😘

(PIC OF PAINE WITH A GUY.)
Hashtag with Rail Jirhua
18:11

Do you think you're the only one
who is allowed to find another man?
20:20

Okay! Bahala ka sa buhay mo!
Buhay mo naman iyan.
21:00

Anong oras ngayon? Alas nueve na. Anong ibig sabihin nito?

Kaya ba ako hinalikan ni Sir Henry ay dahil sa picture na iyon? Ginamit niya lang pala ako upang maramdaman niya ring nakapaghiganti siya kay Ma'am Paine. Ano pa ba ang aasahan ko?

Gusto kong tumawa nang tumawa dahil masaya akong nakatulong.

Inayos ko ang damit ni Sir. Pagtapos ay inayos ko rin ang pagkakahiga ni Sir sa kama at kinumotan. Hininaan ko rin ang air conditioner upang mas maging komportable siya. Umalis na ako sa kwartong iyon at tahimik na dumiretso sa kwarto ko at upang mag-cold shower.

Hindi ko inaasahang napakasakit palang isipin na ginamit lang ako para makapaghiganti sa taong unang sumira sa puso niya. Na parang kaya niyang gawin ang lahat upang labanan rin si Ma'am Paine. Hindi ito 'parang' lang. Ginamit niya talaga ako upang makaramdam siya ng tagumpay habang tila nagkokompetensiya kay Ma'am Paine.

Ginawa ko pa naman ang lahat upang makatulong sa kaniya, ginawa ko ang lahat upang aliwin siya kahit saglit. Ang tanong ay kung kasalanan niya ba kung nagkusang-loob ako? Eh, desisyon ko namang magpagamit. Simula pa lang ay dapat alam ko nang ginagamit lang ako dahil pumasok na sa isip ko ang salitang 'magpagamit'.

Pero bakit ang sakit-sakit naman?

Ang mga luha ko ay kasama ng mga tubig na bumaba patungo sa sahig. Parang pinipilipit ang aking puso ng mga propesyunal na kamay. Parang pinipiga nang mabuti na tila ba inuubos lahat ng mayroon ako. Nakakawala ng lakas. Napasabunot ako ng aking buhok dahil gulong-gulo na ako.

Bakit ba ako nasasaktan, eh isa lang akong extra sa kanilang istorya? Hindi pa ba obvious iyon?

Tiyak naman akong kapag lumamig na ang kanilang isipan ay magkakabalikan ulit sila. Wala akong karapatang manira ng relasyon kahit feelings ko pa ang nakasalalay.

Tang*ng buhay 'to.

Oo na, isa lang akong kagamitan para sa kaniyang adbantehiya. Oo na, dahil kay Sir Blake kaya wala na ako sa Baryo Sigasig. Oo na, utang ko kay Sir ang maginhawang buhay na ito kaso bakit hindi ako marunong tumanaw ng utang na loob?

Kasalanan ko lang ba ang mahulog sa kaniya o sumasayaw na ako sa mga palad niya, sa simula pa lang?

Ano ba talaga ang pinaplano niya?

AS1: AFFECTED GUN
ALL RIGHTS RESERVED
©2021

@FORTYUNEYT

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro