Chapter 13
WARNING ⚠️, THIS CHAPTER CONTAINS SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR UNDERAGED READERS. KUNG OPEN MINDED KA, FEEL FREE TO STAY, PERO KUNG HINDI, KINDLY PROCEED TO THE NEXT CHAPTER.
READER'S DISCRETION IS ADVISED!!!
YOU HAVE BEEN WARNED...
***
Chapter 13: Nangyari Na
LALA'S POINT OF VIEW
DAHIL sa paulit-ulit kong napapanaginipan ang eksenang naganap noong kinain ko ang weirdong ice cream ni Sir tapos nakatulog siya at hindi natuloy ang maaaring matuloy ay medyo nagagambala na ang aking pagtulog.
Ikaw kaya kapag parating mahalay ang napapanaginipan mo tapos ikaw pa ang bida, makakatulog ka ba nang maayos?
Dagdag pa itong si Sheryl, ang tanga tanga eh. Isa siya sa mga girlfriend ko na ginagamit ko lang upang may bahay akong naliliguan. Ginamit na nga niya 'yung sabon, ang dami pang buhok at paubos na iyong shampoo na sachet ay gusto niya raw na bayaran ko pa. Singkwenta raw 'pag bumalik na ako sa Baryo. Hindi dapat binabayaran ang nagamit na, 'no. Kadiri nga kaso hindi naman ako binigyan ng pagkakataong mamili.
At isa pa HINDI na ako babalik sa Baryong iyon.
Balik sa nangyari kanina, rinig ko sa pang-u-usyuso ko na si Ream at Rail pala ay fraternal twins at pinsan sila ni Sir Henry. Si Ma'am Paine raw kasi ang lumapit kay Rail kaya nagkaganito ang sitwasyon.
I could recall na inamin ni Ma'am Paine na gusto niya talaga ng masaganang buhay at sigurado siyang hindi niya ito makakamtan sa piling ni Sir Henry dahil hindi raw gustong tanggapin ni Sir ang mana ng Lolo niya.
Carousel na nga ang buhay ko, roller coaster nga lang ang sa kanila.
Pagkapasok ko sa kusina ay nagluto ako ng pulutan kasi nga nagkaayos na ang magpipinsan. Baka maisipang mag-inuman eh, mabuti nang may naihanda kahit papaano. Mga chichirya't kaunting hilaw na karne ng isda na nilagyan ng suka't sili lang ang nakaya ko.
Iyon kasi ang ginagawa ng mga tao sa Baryo Sigasig kapag nag-iinuman, hindi dapat mawawala ang pulutan sa kasiyahan.
Isinilid ko ang mga ito sa kaniya-kaniya mangkok at lumabas sa kusina. Nagtaka ako dahil wala namang tao sa malamig na living room. Mukhang nauna na sila sa bar ni Sir Henry na nasa basement.
Unang tapak ko sa basement ni Sir, manghang-mangha ako. Napakalaki at mukha talagang pangmayaman. May napakaraming makukulay na ilaw rin at napakaraming mga alak. Ang nakapagtataka lang ay may section sa kanan na puro gatas ang nakalagay. Hindi naman ako nagtanong kasi baka masabihan pa ako na gustong manghingi.
Kung itong basement bar, ang malaking bahay, may aircon kada kwarto, may shower at bathtub kada banyo ang pagbabasehan ng salitang mayaman ay pasadong-pasado na si Sir Henry. Pogi pa. Ano pa bang hinahanap ni Ma'am Paine? Full package na si Sir. Gusto ko ngang maging katulad ni Sir.
Weh?! Maging katulad ni Sir o maging nobyo?
Bayolente kong iwinaksi ang boses sa utak ko. Nang makababa ako ay nagtaka ako. Nakapagtataka naman kasing walang kaingay-ingay ang buong bar na tila ba walang tao. Naglakad pa ako ng ilang hakbang bago ko nakita ang anino ni Sir na nag-iisa lang at nakaupo sa counter.
Mukhang pinaalis niya na ang asungot na iyon. Mabuti sana kung nagtagal pa siya, gusto ko kasing makipagkwentuhan at makipagkaibigan. Gusto ko kasing maranasan ang magkaroon ng kabarkadang mayayaman.
Sayang naman.
Dahan-dahan kong inilagay ang mangkok at nagsalita, "Sir, hehe. Pwede makiinom din? Problemado rin ako ngayon eh. Nag-pm sa fb ko iyong jowa ko sa Baryo Sigasig. Ngayon niya palang nalaman na wala na ako roon. Galit na galit dahil hindi ko pa raw nababayaran iyong sabon at shampoo kong ginamit. Nakakainis lang ah, mukha ba akong babalik pa roon sa baryong iyon?"
"Ay. Teka? Nangunguna ako. Nasaan pala 'yung isang maldito rito, Sir?" Walang pakundangang sabi niya.
"Grabe naman iyang description mo, Lala..." Napatawa si Sir sa akin. Ngunit biglang sumeryoso. Baka pagagalitan ako dahil sa ginawa kong pagchi-chismis.
Nagtagal ang katahimikan.
"Ang ganda talaga nitong bar mo Sir. Sorry nakikigulo ako sa iyo." Alinlangan kong dagdag. Napakaganda kasi eh. Bahala na siya kung paulit-ulit kong sabihin na nagagandahan ako kasi totoo naman.
Napakuha na lang ako ng maraming pulutan dahil mukhang walang balak si Sir Henry na kumuha. Mga mayayaman nga naman.
Tumawa siya, "Hindi mo ako ginugulo, Lala. Kapagod ding parating mag-isa kaya nagpapasalamat ako sa presence mo. Baka mabaliw na ako nang tuluyan."
"Talaga, Sir? Kung nanaisin ko pong uminom kasama niyo, okay lang po ba sa inyo? Para naman masulit na ang pagpunta ko rito." Matagal bago siya sumagot. Nagtaka ako dahil sa halip na sumagot siya ay tinitigan niya lamang ang mukha ko habang pinaglalaruan ang likidong nasa baso.
May dumi ba sa mukha ko?
Kumunot ang noo ko dahil sa napakatagal niyang sagot. Nakita niya yata ang reaksiyon ko kaya tumango agad siya.
Ang kapal naman ng mukha ko.
Kinuha ko ang baso niya at nilagok agad ang alak. Ngumiti lang siya sa akin. Putak lang ako nang putak ng mga kung anong gusto kong i-share sa kaniya.
"Noon, andami kong gustong pasukin na trabaho. Gusto ko magseaman, piloto, businessman, guro, clerk, baker, chef, personal driver, at kung ano-ano pa. Kaso hindi pinagpala ng destiny. Naku! Mabuti nalang at iniligtas mo ako sa making career path ko, Sir." Usal ko. Unti-unti nang umiinit ang aking pisngi dahil sa tama ng alak.
Tama ba 'tong paggambala ko sa kaniya? Baka gusto niya talagang mapag-isa, hindi lang masabi kasi nahihiya siyang paalisin ang isang makapal na mukha na katulad ko.
"Alam mo ba, Sir, tatlong beses ko nang napakulayan 'tong buhok ko. Una, kulay violet, tapos kulay green, at ang panghuli double layered na black at blonde. Jejemon kasi ako noon at sabay sa uso." Napahagikhik ako nang maalalang mukha akong makulay na sisiw na tig-kinse na binibenta sa daan.
Napatigil ako sa pag-inom dahil bigla niyang kinuha mula sa kamay ko ang baso at inilagay niya ito sa counter na sati nitong kinalalagyan.
Inabot niya ang aking mukha gamit ang kaniyang malalaking mga palad. Pagkuwa'y dinilaan niya ang kaniyang labi bago nagsalita, "Let's shut this pretty mouth."
At doon na nga, ang parating reaksiyon ng katawan ko, kusang nagtagpo ang aming mga labi. Kusang gumalaw ang aking mga labi at tinutugunan na ngayon ang kaniyang halik. Napakabanayad ng aming paghahalikan, walang gustong magmadali at kapwa nilalasap ang sandali.
"Uhmmm. Hmmm!"
Ikinawit ko ang aking braso sa leeg niya at mas nilaliman pa ang paghahalikan. Nakikiliti ako sa mga tutubing lumilipad sa loob ng aking tiyan. Palakas rin nang palakas ang pagtibok ng puso ko na para bang may ginagawang bawal at mali.
Eh, bawal at mali naman talaga!
Tumigil kami nang maramdaman naming mauubusan na kami ng hininga. Alangan namang paghahalikan pa ang sanhi ng pagkamatay namin.
Nagkatitigan kami. Mata sa mata. Nagtagal ang naging pagtitigan namin ngunit muling namayani ang nararamdaman namin ngayon.
Tumigil yatang magfunction ang lungs ko dahil napakalapit niya sa akin.
Binuhat niya ako at dinala niya ako sa mataas na counter nitong bar. Dahil sa kaba ay nahulog ko ang ipinatong ni Sir na baso na nagdulot ng malakas na ingay.
"Hala!" Kinabahan ko siyang tiningan ngunit hindi niya iyon pinansin dahil hindi magkandaugaga ang mga kamay niya sa pagtanggal ng damit ko. Pinatakan niya ng halik ang aking labi pataas sa ilong at paminsan-minsan ay dinalaan ang aking pisngi na nagpawala ng atensiyon ko sa nabasag na baso.
Foreplay 'to, 'di ba? 'Di ba?
"Didn't you know that I adore this face of yours? Why is that, Lala? Gaano ba kaganda 'tong mukha mo at nauulol ako?" Wala sa wisyong nag-init ang mukha ko. Lasing na rin ako kagaya niya at wala na sa tamang pag-iisip.
Maganda ako? 'Di ba binanggit niya rin ito noong nag-inuman kami? Ano ba kasing kahulugan ng maganda para sa kaniya?
"As expected, you're delicious." Puna nito na tila ba baliw na pinagnanasahan na ako noon pa. Uminit muli ang aking mukha kaya tinakpan ko ito ng aking braso.
Narinig ko pa ang mahina niyang pagtawa. "Hmm, I thought sanay ka na sa mga papuri. Why are you acting so shy now?" Pabiro niya pang kinagat ang aking leeg. Ngunit nagulat ako dahil akala ko makikipag-usap ulit siya sa akin ngunit nagtagal siya lugar na iyon. Sinipsip, dinilaan at kinagat-kagat niya ang leeg ko na tila ba pinanggigilan.
Mas nagimbal ang aking mundo nang bumaba na ang kaniyang mainit na labi sa aking kanang utong matapos nitong pagsawaan ang aking leeg. Maingat na dinidilaan at kung minsan pa ay kinakagat ng marahan habang ang kaliwang kamay niya ay pinaglalaruan ang kaliwa kong utong. Kaya hindi ko na alam kung saang direksiyon ko ibabaling ang ulo ko.
Napaungot ako, "Ahh! Sir!" Napakasarap ng nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking ulo.
Nagtaka ako nang bigla niyang iniangat ang kaniyang mukha. "Sir?" Nagtataka kong tanong. Bahala na kung pagtawanan niya ako dahil para akong nabitin.
Totoo naman.
Lumapit muli ang kaniyang mukha. Pagkuwa'y kinagat niya ang aking pang-ibabang labi. "Shhh. Call me Blake." Malambing na utos nito sa akin.
Blake.
Bumaba muli ang kaniyang ulo at pinatakan ng halik ang aking tiyan nang wala itong nakuhang tugon mula sa akin. Mabilis niyang tinanggal ang pagkabutones ng aking slacks at hindi na rin itinira ang aking brief.
Dahan-dahan niyang hinawakan ang naglalaway kong alaga at pinaglaruan ito na nakaani ng mahinang ungol mula sa akin. "Ahhh! Ang sarap!"
Unti-unti ko na nakalimutan na may Paine pa, kasambahay ako, at extra lover lang. Nakalimutan ko na yata pati ang pangalan ko dahil sa hindi maipaliwanag na sarap na nararamdaman ko.
Ang importante ay malubos-lubos ko na itong mga nangyayari.
Mukhang nabored yata siya kasi itinigil niya ang ginagawa niya at umalis pa siya sa harapan ko. L*tse! Akala ko pa naman matutuloy na. Ni hindi man lang ako hinayaang makapaglabas ng sarili kong binhi.
Ka-disappoint.
Pero nagulat ako nang pagbalik ay may dala-dala na siyang isang bote ng soju. Ininom niya iyon mula sa bote at mula sa kaniyang bibig ay ipinasa niya iyon sa aking bibig.
Ang sarap... ng soju!
"Ay!" Napasigaw ako sa gulat ng bigla niyang buhusan ang pwetan ko ng dala-dala niyang soju.
"Okay lang ba?" Wala sa sarili akong napatango. Ako'y nahihibang na para bang ako'y nasa ilalim ng isang mahika.
Nang makita niya ang sagot ko ay bigla nalang may kung anong bagay ang nagpumilit na pumasok sa aking kay sikip na pwet. Tinignan ko ito at halos lumuwa ang mga mata ko dahil ipinasok niya pala ang kaniyang dalawang mahahaba niyang daliri na nilawayan niya na roon sa lugar na iyon. "Madumi riyan haaaa!Hmmmm."
Napaungol akong muli dahil tila may natatamaan ang mahahaba niyang daliri ng kung ano sa loob ko matapos nitong laliman na nagbibigay ng isang estrangherong pakiramdam. "Haaaa."
"Napakaganda talaga ng katawan mo, Lala. Walang tapon. You're perfect from your face to anywhere my sight can land on." Sumalute ang mga balahibo ko sa puri niya. Gusto ko nang pasalamatan ang mga alien kong mga magulang na nagpamana ng maganda kong kutis.
Pagkalipas ng isang segundo ay unti-unti niyang inilabas-masok ang kaniyang daliri sa butas ng aking pwet. Nang masanay ang aking pwet sa dalawang daliri niya ay bigla niyang ibinaba ang zipper ng kaniyang pantalon at inalabas ang malaking sundalo niya.
Tumawa ako habang nakatingin sa kaniyang maliksing kaibigan, "Hello! Long time no see. Hehe."
Kinuha ko ang purgada niya na parang beterano na sa larangan at dinuraan ko ito. Ni hindi ko nga makita kung among reaksiyon ni Sir sa ginawa ko.
Ginabayan ko ang kaniyang sandata papasok sa butas ko. "Ahhh!" Para akong mawawalan ng ulirat dahil sa sakit ng pagpasok ng sa kaniya sa 'king napakasikip na butas. Mukhang maiiyak na yata ako.
Tama ba itong pinasukan ko?
Nang mawala ang sakit ay hinawakan ko ang kamay niya. Kinagat ko ang aking mga labi bago nag-alinlangang tumango, "Okay na, B-Blake."
Biglang dumilim ang kaniyang mukha matapos kong sabihin ang kaniyang pangalan. He removed his thing at tinulungan akong makababa sa counter. Pinatalikod niya ako kaya muling namula ang aking mukha. Kitang-kita niya ang lahat-lahat mula sa likod, nakakahiya.
"Don't worry, Lala. As I've said earlier, every inch of your body is perfect. And they're perfect for me... only." Pagkatapos niyang sabihin ang mga salitang iyon na hindi ko nadinig ang panghuli dahil muli niya itong ipinasok nang dahan-dahan na mas nagpabaliw sa akin.
Napaluha ako. Para yatang may pumasok na isang tren sa likuran ko. Ang sakit-sakit.
Mukha yatang mapupunit ang buong katawan ko neto. Abot yata 'to hanggang lalamunan. Joke! Nasobrahan sa pag-describe.
"Shh, magiging okay ka. Hindi ka mamamatay dahil lang dito. Pwede pa sa sarap." Alinlangan akong tumawa dahil sa sinabi niya ngunit nininerbiyos na ako sa gulong pinasukan ko.
Hindi ako naniniwala sa kaniya, mukhang mamamatay yata ako nang literal dahil lang sa isang simpleng sex.
Nang marelax na ang aking kaloob-looban ay pinayagan ko na siyang paunti-unting gumalaw. We both moaned in pleasure kasi ramdam na ramdam naming dalawa ang bawat pag-ulos niya.
"Napakasikip, apakasarap! Ahhhhhh. Akin lang 'to, Lala." Sa'yo? Kailan naman naging sa 'yo iyan, Sir?
So, ganito pala kapag dalawang lalaki.
"Haaa! Uhmm!!" Hinawakan niya ang aking dalawang kamay na parang pinoposasan ako dahil hindi na ito mapalagay sa iisang pwesto lamang. Nawawalan na ng lakas na kumapit pa sa counter ang mga braso ko.
"Ohhh!!" I writhed in pleasure as he goes deeper than the usual. Pawis na pawis na kami habang magkayakap at nagsasayaw sa nagbabagang apoy. Nakakadistract din ang pagdila't paghalik niya sa aking pawisang likuran. Kaunting galaw pa! Malapit na ako!
"Blake!"
"Lala!" Sabay na pagsigaw namin.
At doon na namin kasabay na napuntahan ang dulo ng mataas na Mount Everest.
Nakangiti kong tinignan si Blake na mahimbing na natutulog. Kailan ba ko nagsawang tingnan ang maamong mukhang iyan?
We did it, finally.
Napag-isip-isip kong kapag nagising ako nang maaga kinabukasan, unang gagawin ko ay mag-iiwan ako ng papel na nagpapahayag na magreresign na ako. Wala na akong mukha pang maihaharap pa sa kaniya.
Ngunit wala naman akong pagsisising nakapa sa puso ko.
Bumangon ako sa pagkakahiga sa tabi niya at paika-ikang kinuha ang mga damit ko na nakakalat. Isinuot ko ang pang-ibaba kong damit sa mismong lugar at sinuotan rin si Sir ng dati nitong suot. Ginawa kong parang unan ang damit pang-itaas ko at pinaunan ito kay Sir.
Himala at hindi ako namatay dahil sa haba ng kaniyang sandata.
"Goodbye, Blake." Sabi ko sa lalaking natutulog bago pinatakan ng halik sa noo at labi na parang feeling jowa.
Nang masiguradong komportable na ito ay naglakad na ako paalis sa bar. Matutulog muna ako ng saglit kasi ang sakit ng buong katawan ko. Kahit anong pagod naman ang maranasan ko ay nagigising pa rin ako nang maaga kinabukasan kaya kampante ako.
Inihiga ko ang aking sumasakit na katawan sa higaan na nasa maid's quarter at inalala ang nangyari kanina. Hinawakan ko ang aking labi na tila ba naroroon pa ang mga labi ni Sir--Blake.
Nakapigtitigan ako sa puting kisame, "Hays, Blake. Ang hirap naman ng sitwasyon kong 'to."
Pinahid ko ang mga luhang walang paawat sa pagtulo. Kahit saang anggulo tingnan ay sa huli ako lang ang maapektuhan... ako lang ang masasaktan lalo na't walang kasiguraduhang maaalala ng lalaki ang nangyari ngayon.
Walang kasiguraduhang katulad pa rin ito ng dati na nangyari lang dahil sa hamak na mensahe mula kay Ma'am Paine.
Aalis na ako bukas pagkatapos ay magkakabalikan na si Sir Henry at Ma'am Paine, magpapakasal, magkakaanak--.
Iyon ang mga nasa isip ko bago ako dalawin ng antok.
AS1: AFFECTED GUN
ALL RIGHTS RESERVED
©2021
@FORTYUNEYT
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro