rok 2018 czyli przełom siódmej i ósmej klasy podstawówki. teraz otwarcie przyznam, że jestem jednym z króliczków doświadczalnych reformy. wraz ze znajomym zupełnie spontanicznie założyłem tu konto w poczekaniu na dodatkowe zajęcia. powód dla którego je założyłem jest tak kurwa głupi, że aż śmieszny: żeby poczytać zodiaki z diabolik lovers.

for the record, wtedy nie obejrzałem nawet jednego odcinka tej jakże wciągającej bajki, ale notorycznie słuchałem różnych ciekawostek na temat postaci z tego uniwersum i byłem tym tak zafascynowany, że stwierdziłem, że muszę to obejrzeć prędzej czy później.

tak jakbym jeszcze dwa tygodnie wcześniej nie szykanował fanów anime.

głupio się przyznać, ale miałem trzynaście lat, więc załóżmy, że to jakaś wymówka.

przesiadywałem na wattpadzie 24/7, średnio na skrzynce miałem po 50 powiadomień na dzień jak nie więcej, zacząłem też bawić się w roleplay i nawiązywać pierwsze znajomości, z których większość trzyma się do dziś, bliżej lub bardziej na dystansie.

w wakacje natomiast na kursie rysunku poznałem typiarę, która kiedyś dodawała mi tu różne książki do biblioteki, a teraz razem chodzimy do pubu o nazwie biblioteka.

napiszę to jeszcze raz, ale miałem trzynaście lat i w mocnym skrócie byłem naprawdę strasznie zjebany. współczuję wszystkim którzy pamiętają mnie z tamtego okresu. nawet nie wiem co innego powinienem napisać poza tym, że byłem obsesyjnie zakochany w 2D postaci osamu dazai'a, chwaliłem się masowym spożywaniem. napojów energetycznych, absolutnie nie miałem stylu i darłem ryja do openingu yuri on ice (nigdy nie obejrzałem yuri on ice, od 5 lat czeka na mnie w sekcji "wstrzymane", bo jak mało co męczyło mnie oglądanie tego).

a no właśnie, w wakacje tego roku zrobiłem tu face reveal i po raz pierwszy dobrowolnie ściąłem włosy, które wcześniej sięgały mi za pas.

wszędzie każdy puszczał taconafide, bo akurat wyszło i to jedyne do czego chętnie wracam jeśli mowa o roku 2018.

a, prowadziłem tu także parę dzieł sztuki, tzn własne zodiaki z dialov (i wcale nie pisałem tego sobie na rękę), nominacje (ktoś to jeszcze robi?), trzy smutne fanfiki, które bardzo szybko usunąłem, chat bungou stray dogs, dwie książki typu parodie (HUJNOGOWEGO RAJDOWCA RYUUNOSUKE, TAK TO JA BYLEM, NADAL MAM TO W DRAFTACH) i wspaniałą książkę o nazwie "beka jak rzeka" gdzie spisywałem jakże zabawne sytuacje z mojego niesamowicie pasjonującego życia (było nudne jak flaki z olejem, ja ogólnie byłem wtedy nudny w chuj).

gdzieś w grudniu miałem także remont pokoju i bardzo mnie to jarało, wciąż pamiętam jak słuchałem toy story bedoesa siedząc na materacu (bo nie miałem jeszcze wstawionego łóżka) i rysując miniaturki postaci z mystic messengera.

to tyle, nie będę kompromitował się dalej.