Wróciliśmy do domu, Draco i Klaudia poszli do swojego pokoju. Ja poszłam do Molly.

- Hej. - powiedziałam gdy weszłam do salonu

- Cześć kochanie, co tam?

- Gdzie Fred?

- Chyba w swoim pokoju z Georgem...

- Mam dla pani niespodziankę..

- Mów mi Molly.. Jaką?

- Ja z Fredem... Zaręczyliśmy się.

- To wspaniale.. - ucieszyła się, a mi ulżyło

* kilka dni później *

Pov Klaudia

Siedziałam z Draco w pokoju.. Rozmawialiśmy, rysowaliśmy, gdy nagle poczułam ból w dole brzucha.

- Draco, brzuch....boli - wydusiłam z sobie słowa

- Jedziemy do Munga. - powiedział i szybko napisał coś na kartce, a po chwili się deportowaliśmy.

- Przepraszam, moją narzeczoną boli dolna część brzucha, a jest w ciąży.. - powiedział podtrzymując mnie, abym nie upadła

- Zapraszam do sali - powiedziała kobieta z recepcji i poszła gdzieś, a my za nią. Położyłam się na łóżku. Po chwili przyszedł lekarz i kazał Draco wyjść..

Pov Draco

Lekarz kazał mi wyjść, więc stoje przed salą. Usiadłem na krześle i czekam na jakiekolwiek wieści..... Minęło już około 20 minut i nadal nic. Spojrzałem na korytarz i zobaczyłem Amelia i Freda..

- Czy ty jesteś nie normalny, szukaliśmy was. - powiedziała dziewczyna gdy do mnie podeszła

- Nie mam siły na kłótnie.

- Co jej jest? - zapytał Fred

- Siedzieliśmy w pokoju i nagle zaczął boleć ją brzuch, j..ja nie wiem co się dzieje - łzy napłynęły mi do oczu

- Wszystko będzie dobrze.. - odezwała się Amelia

- Skąd możesz wiedzieć! - krzyknąłem

- No nie mogę... - odpowiedziała, a Fred wziął ja na bok. Rozmawiali o czymś, a nic nie słyszałem

**rozmowa Freda z Amelią**

- A co jak dziecko zginie, albo Klaudia? - zapytał chłopak

- Klaudię dałabym radę uratować, ale nie dziecko.. Nie miałabym jak.

- Napewno nic nie mogłabyś zrobić? - zapytał dziewczyne

- Fred, nie mogę. Nie mogę uratować płodu - odpowiedziała zestresowana

- Napewno coś dałabyś radę zrobić...

- Fred, nie dałabym rady. Nie denerwuj się - powiedziała, a chłopak ją przytulił

- Okej...

** Wracamy do Draco **

Fred z Amelią usiedli spowrotem obok mnie...... Cały czas czekamy minęła już dobra godzina.. Rozmyślałem jeszcze chwilę gdy nagle wyszedł lekarz.

- I co? - zapytałem

- Niestety nic nie dało się zrobić......dziecko nie żyje..... - rozpłakałem się na dobre. Moja kruszynka..nie ma jej

- Mogę do niej wejść?

- Proszę.. - powiedział, a ja szybko wszedłem do pomieszczenia gdzie leżała Klaudia.

- Klaudia.. Kochanie... - powiedziałem i przytuliłem dziewczynę, która cały czas płakała

- Lekarz mi wszystko powiedział.. Ono b..było chore. Nie przeżyło by więcej niż roku...

- T..to była nasza mała kruszynka... Będziemy mogli mieć kolejne dzieci tak?

- T..tak. Poczekamy trochę i... Będziemy mieli dzieci - powiedziała przez płacz. Po chwili weszła Amelia z Fredem

- Tak mi przykro.. - powiedziała i przytuliła swoją siostrę

- Co teraz będzie? - zapytał Fred

- Nas przynajmniej Umbridge nie zawiesi. - powiedziałem

- No racja... - odezwała się Klaudia

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Hejka..

Oto kolejny rozdział.. Trochę smutniejszy niż inne... 😞

Mam nadzieję że się spodobał.. 😊

Możecie zostawiać gwiazdki i komentarze

Do następnego ❤️