Chce tylko dodać że historia Nimfadory i Remusa może się nie zgadzać z tą w książce lub filmie.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Zaśmiałam się na widok tej dwójki.

- A ciebie co tak śmieszy? - zapytał Remus

- Mnie.... Wy. - odpowiedziałam. Zachowanie tej dwójki naprawdę mnie mnie rozśmieszyło. Oni idealnie do siebie pasują.

- A czemu niby? - zapytał Lupin. Ja podeszłam do Nimfadory i powiedziałam jej coś na ucho.

- Powiedz mu to. - powiedziałam do dziewczyny tak aby tylko ona usłyszała.

- Co?! Nie, nie nie nie nie. - powiedziała Dora

- A wiesz, że jak tego nie zrobisz to to nic nie da. - kłóciłam się z dziewczyną. Ta podeszła do mnie i zaprowadziła do swojego pokoju. Zamknęła drzwi i zaczęła rozmowę.

- On nie będzie się tym przejmował. Wygłosi swój monolog, że jest za biedny, za niebezpieczny i za stary. Ja tak nie chce. - zaczęła płakać, a ja ją przytuliłam. Usiadłyśmy na łóżku.

- Hej..., to nie jest tak że on cie nie lubi. Poprostu.., boi się że cię skrzywdzi. - spojrzała na mnie, a ja kiwnęłam głową na potwierdzenie - Mam z nim porozmawiać? - zapytałam

- Zrobisz to dla mnie? - zapytała przez łzy

- Jasne. Ja już do niego idę, a ty jak chcesz to tu zostań. - powiedziałam i wyszłam z pokoju. Weszłam do jadalni jak zwykle po drodze potykając się o stojak.

- Myślałem że to Dora. - powiedział Lupin gdy byłam już w pokoju

- Niestety nie. Dora teraz siedzi w pokoju i płaczę. - odpowiedziałam że złością

- Dlaczego?

- Przez ciebie. - odpowiedziałam

- Co? Dlaczego? - wypytywał

- Możemy porozmawiać gdzieś indziej? - zapytałam spokojniej

- Ok.... - powiedział i poszliśmy do pokoju Remusa - No.... Mów

- Czasami wydaje mi się że nie jesteś taki mądry na jakiego się wydajesz. - zaczęłam się uspokajać

- Dzięki.... Chyba. To powiesz mi dlaczego Dora płaczę? - zapytał z troską

- Płaczę, bo boi się że ją odrzucisz... - powiedziałam do mężczyzny

- Dlacze....Oł, ok.

- No właśnie. Ja wiem że ty jesteś w niej zakochany. Więc jak ona tu przyjdzie to proszę cię nie wygłaszaj swojego monologu i zgódź się. Dziękuję. - powiedziałam i wyszłam. Poszłam po Nimfadore.

- Hej.... Możesz do niego iść i wszystko mu powiedzieć. Ja tu poczekam. - powiedziałam do kobiety

- Serio?

- Serio. Możesz iść. - odpowiedziałam, a dziewczyna szybko wstała i podeszła do drzwi. - Jest w swoim pokoju. - powiedziałam do dziewczyny, a ta wybiegła z pokoju

Pov Nimfadora

Wybiegłam z pokoju i skierowałam się do pokoju Remusa. Zapukałam, a on otworzył drzwi

- Hej. - powiedziałam nieśmiało.

- Wiesz co.... Ładniej wyglądasz w różowym. - wskazał na moje włosy które od kilku dni są w kolorze mysim

- Ach... Tak. Od pewnego czasu mam problemy z metamorfomagią. - odpowiedziałam

- Chodź, siadaj. - powiedział, a ja weszłam do środka i usiadłam na łóżku

- To... powiesz mi co ci Amelia nagadała? - zapytałam mężczyznę

- Powiedziała, że mam nie wygłaszać swojego monologu.

- Aha..... Remus....Ja nie wiem już co o tym myśleć. Mam problemy ze zmianą koloru włosów, bo jestem załamana. Remus ja nawet.... - przestałam mówić na chwilę bo usiadł obok mnie - nawet nie zwracam uwagi jak ktoś powie do mnie Nimfadora.

- Jeden: To jest bardzo ładne imię. Dwa: Rozumiem cię. Sam przez ostatnie kilka spotkań zakonu, w ogóle nie słucham Moodiego, bo ktoś inny zawraca mi głowę. - powiedział a ja spuściłam głowę ze smutkiem - Tą osobą jesteś Ty. - zwróciłam wzrok na niego

- Naprawdę? - zaczęłam płakać, a mężczyzna mnie przytulił. Moje włosy zmieniły kolor spowrotem na różowy.

- Tak. Patrz kolor wrócił. - powiedział i wskazał na włosy

- Rzeczywiście. - odpowiedziałam ze śmiechem. Spojrzałam Remus'owi w oczy - Remus...

- Hmm? - wymruczał

- Patronus mi się zmienił...na wilka - powiedziałam do mężczyzny, a ten się uśmiechnął - Co to znaczy?

- Że jesteś w kimś zakochana. Twój patronus przybrał formę patronusa tej osoby. - wytłumaczył mi

- Ale.... Ty masz wilka...

- No... Tak. - powiedział. Wstał i podał mi rękę. Stanęłam na przeciwko Remusa. Zaczęłam się do niego przybliżać, aż w końcu moje usta spoczęły na jego. Gdy się od siebie oderwaliśmy uśmiechnęłam się do mężczyzny.

- Zaraz wracam. - powiedziałam i wybiegłam z pokoju.

Pov Amelia

Siedziałam z Fredem i Georgem u nich w pokoju, aż wpadła, dosłownie wpadła, bo przewróciła się o próg.... Nimfadora.

- Tu jesteś, wszędzie cie szukałam... Co ja miałam? Ach tak.... Udało się! - powiedziała a wręcz krzyknęła

- To świetnie! - wstałam i przytuliłam kobietę - No już idź do niego - powiedziałam, a ta kiwnęła głową i wyszła.

- Co się.... - zaczął pytanie Fred

- Udało?? - i dokończył George

- Mamy nową parę w zakonie....

- Kogo? - zapytali równocześnie

- Nimfadore i Remusa..... - przeciągałam słowa

- Żartujesz?! - krzyknęli jednocześnie

- Nie. Sama ich zeswatałam - powiedziałam do bliźniaków

- Swatka z ciebie - powiedział Fred, a ja się uśmiechnęłam. Chłopak wstał i podszedł do mnie. Już miał mnie pocałować, gdy wziął mnie na ręce i rzucił na łóżko.

- Idiota! - powiedziałam przez śmiech

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Dzień dobry, dobry wieczór, czy co kolwiek.

Oto kolejny rozdział. Mam nadzieję że się spodoba.

Zachęcam do
zostawienia gwiazdki i
komentarza oraz
dodania książki do biblioteki, aby nie przegapić kolejnych rozdziałów. 😊

Do następnego❤️