Pov Amelia

Gdy tylko weszliśmy do Nory, od razu poszłam się położyć.

- No w końcu, ile można się nią zajmować - odezwał się George, gdy weszłam do pokoju

- Nie sprawiała problemów? - zapytałam

- Nie... Ale Ginny I Hermiona tu były, a gdy zobaczyły że ty z Fredem, jak one to powiedziały: Oni obowiązkowo muszę mieć podwójne łóżko. - zacytował chłopak - I zrobiły to - wskazał na miejsce gdzie wcześniej stały dwa łóżka. Podeszłam do łoża i położyłam rękę na jego framudze.

- Jest piękne - powiedziałam ledwo słyszalnie

- Jak tak ci się podoba, to może już się położysz.. - powiedział Fred, który właśnie wszedł do pokoju

- Trzeba najpierw położyć Monny. - odpowiedziałam

- Ja ją położę, jesteś wykończona. Z resztą sama się zgodziłaś, że jak tylko wrócimy to się położysz - przypomniał naszą wcześniejszą rozmowę

- Dobrze, ale chce chociaż wiedzieć kto był tą osobą podającą się za Klaudię? - pytanie zwróciłam do George'a.

- Podała się jako Astoria Greengrass. - odpowiedział, a ja pokiwałam głową

- A to nie ta co się przystawiała do Draco....? - zapytał mój chłopak

- Tak, to właśnie ta - odpowiedziałam

- Dobrze, to idź już spać - powiedział chłopak i pocałował mnie w czoło. Fred wziął ode mnie Monny. Chwyciłam w rękę piżame i poszłam do łazienki się przebrać. Gdy wyszłam zobaczyłam, że Fred usypia naszą córeczkę, a George już śpi.

- Nie chce spać - wyżalił się chłopak

- Daj - wyciągnęłam ręce w jego stronę, a ten podał mi dziewczynkę

- Co masz zamiar zrobić? - zapytał

- Położę ją obok siebie - odpowiedziałam, jednocześnie przebierając Monny

- Jasne - odezwał się i poszedł do łazienki, a po chwili wrócił. Ja położyłam dziecko na środku łóżka. Ja położyłam się od strony ściany, a chwilę później na przeciwko mnie położył się Fred. Kolejnych kilka dni minęło nam spokojnie, aż przyszedł czas na święta....

Obudziłam się rano, no wsumie to nie tak rano, bo o 10.00. Freda już nie było, tak samo jak Monny. George jeszcze spał, więc wzięłam ubrania i weszłam do łazienki. Zaczęłam się przebierać, gdy nagle ktoś zapukał do drzwi.

- Zajęte! - krzyknęłam

- To ja, Fred. - powiedział głos za drzwiami

- I tak zajęte - odpowiedziałam, lekko się śmiejąc i dokończyłam ubierajcie się. Wybrałam zwykłe jeansy z przetarciami na kolanach, a do tego beżowy, luźny sweter. Gdy wyszłam z łazienki, mój chłopak nadal stał przed drzwiami. - Co chciałeś?

- Mama woła na śniadanie - powiedział i się zaśmiał

- To jest takie ważne? - zapytałam bez uczuć

- Oj tam... Ładnie wyglądasz - powiedział, po czym namiętnie mnie pocałował.

- Dziękuję - odpowiedziałam, gdy się od siebie oderwaliśmy - A teraz chodź na śniadanie.. - dodałam, a ten zamiast pojść za mną deportował się. Ja szybko zeszłam na dół, razem z Monny.

- TO ŻE MOŻECIE UŻYWAĆ CZARÓW NIE ZNACZY, ŻE MUSICIE NIMI RZUCAĆ NA LEWO I PRAWO! - usłyszałam krzyk Molly i już wiedziałam o kogo chodzi.

- Molly ma rację - odezwałam się przechodząc obok trójki Weasley'ów.

- Skąd wiesz o co chodzi? - zapytał George

- Fred się deportował z naszego pokoju. I zdradził was śmiech - powiedziałam i sama się zaśmiałam - Kiedy przejdą Nimfadora i Remus? - zwróciłam się do Molly

- Powinni być około 16.00 - odpowiedziała mi kobieta

- Okej... - powiedziałam, po czym usiadłam przy stole. Nałożyłam sobie dwa tosty i zaczęłam je jeść. Jednak nie było mi dane zjeść w spokoju, bo Monny zaczęła się denerwować. Wzięłam tosta do buzi i wstałam od stołu. Zaczęłam chodzić w tą i spowrotem, żeby dziewczynka się uspokoiła... Dokończyłam jeść śniadanie i nakarmiłam Monny. Postanowiłam, że pójdę do Klaudii, bo od rana nie wychodzi z pokoju. Zobaczyłam ją leżącą na łóżku z podpuchniętymi oczami.

- Płakałaś? - zapytałam i podeszłam do jej łóżka

Pov Klaudia

- Nie... - skłamałam

- Przecież widzę.. - odpowiedziała - Co się stało?

- Martwię się o Draco. Nie odpisuje na listy - znowu zaczełam płakać

- Księżniczka nie płacze, a już napewno nie przez chłopaka z pięknymi oczami - powiedziała, a ja usiadłam na łóżku. Lekko się uśmiechnęłam

- Nie jestem księżniczką - odpowiedziałam

- Dla Draco jesteś - powiedział Amelia

- Dlaczego tak twierdzisz? - zapytałam

- Bo sam mi to powiedział - odpowiedziała z uśmiechem - A teraz przestań się denerwować. Nie długo będzie trzeba wszystkim powiedzieć - dodała patrząc na mój brzuch

- Nic mi nie mów... Na szczęście mdłości już minęły - powiedziałam

- Jeszcze trochę czasu i będziesz siedziała z taką kruszynką jak ja - odpowiedziała, a ja się uśmiechnęłam

- Taak... - odezwałam się, a łzy znowu poleciały mi z oczu

- Co jest? - zapytała dziewczyna.

- Draco powiedział, że to dobrze że jestem w ciąży, bo jak go zabraknie to będę miała dla kogo żyć. - powiedziałam szybko, a Amelia mnie przytuliła

- Nie przejmuj się nim.. Będzie dobrze - powiedziała

- Mam nadzieję - dodałam. Pogadałyśmy jeszcze chwilę, a przynajmniej tak się nam wydało bo po chwili pani Weasley zawołała nas na kolacje.

- Trochę się zasiedziałyśmy - zaśmiała się Amelia

- No trochę... - dodałam, gdy schodziłyśmy po schodach

- Och, dziewczynki już jesteście.. Miałam wcześniej zapytać, ale jakoś nie było okazji. Klaudia, dlaczego z nami mieszkasz? Nie żeby mi to przeszkadzało, poprostu pytam z ciekawości. - powiedziała kobieta

- Widzi pani... Tata Draco nie wie, że Narcyza mnie adoptowała, ani nie wie że jestem z Draco. To by go trochę wkurzyło, tym bardziej że.... Jestem w ciąży - powiedziałam szybko

- Ojejku, możesz zostać ile chcesz.. A tak tylko zapytam, w którym miesiącu? -zapytał Molly

- Połowa piątego - odpowiedziałam z uśmiechem

- Świetnie, a teraz na kolacje - powiedziała, a ja poszłam w stronę stały i usiadłam obok Amelii. Zaczęła się kolacja, a zaraz po niej przyszedł czas na prezenty. W sumie nie sądziłam, że cokolwiek dostanę. Jednak pod choinką było jedno nawet dość duże pudełko, zaadresowane dla mnie. Usiadłam na podłodze, a obok mnie Amelia wraz z Molly i Fredem, a jak Fred to i George. Zaczęłam rozpakowywać pudełko. Gdy je otworzyłam zobaczyłam kilka mniejszych opakowań.

- To ode mnie. Przypomniało mi się co dostałam rok temu od Georga, więc tobie zrobiłam coś podobnego - powiedziała Amelia, gdy otwierała swoje pudełko. Ona ma  trochę więcej niż ja, bo ma chyba pięć.

- Od kogo to wszystko? - zapytałam

- Oj, to nie wszystko dla mnie. Większość jest dla niej - powiedziała wskazując na Monny, która siedzi na jej kolanach.

- A co dostałaś od George'a w zeszłym roku? - zapytałam

- Powinnam to gdzieś mieć. Napewno zabrałam to z Grimmauld. - zaczęła - Zaraz wracam - dodała, podając Monny Fredowi, po czym się deportowała. Chwilę później wróciła z jakimś pudełeczkiem w rękach

- Musiałaś się teleportować? - zapytała pani Weasley

- Jest szybciej - odpowiedziała Amelia ze śmiechem - Powinny być już dobre - zwróciła się do bliźniaków

- To przymierz - powiedział chyba Fred

- Mogę wiedzieć co? - zapytałam

- Butki dla Monny. George mi je dał i tak oto każdy tutaj zebrany dowiedział się wtedy że będę miała dziecko - zaśmiała się

- Syriusz darł się na pół Londynu, nie trudno było usłyszeć - zaśmiał się Remus

- Tak.. - odezwała się Nimfadora

- Otwieraj swoje dalej - powiedziała Amelia

- Co ja mam otwierać? Tu są same ciuszki dziecięce - powiedziałam, ale gdy doszło do mnie co powiedziałam, zakryłam usta dłonią. Tonks tylko zmarszczyła brwi i podeszła do mnie. Zajrzała do pudełka i się uśmiechnęła.

- Ja przepraszam bardzo, ale co to ma być? - zapytała Tonks wyciągając jakieś ubranka

- To ode mnie, dla Klaudii - powiedziała Amelia

- Ale, że... Chwila... - powiedziała, przeciągając ostatnie słowo

- Prosze cie, powiedz to. Bo ja się nie wysłowie - powiedziałam odchylając głowę do tyłu

- Nie wierzę... Jesteś w ciąży! Gratulacje - powiedziała Dora i mnie przytuliła

Reszta wieczoru minęła nam dość spokojnie, nie długo później wszyscy poszli spać