ADA

"Huwag niyong sasaktan ang ama ko!"matinis na sigaw ko habang umiiyak.

May nakabaon na punyal sa tagiliran ko kaya nahihirapan akong huminga habang umiiyak.

Gusto kong lumaban pero hindi ako makagalaw at saka masyado akong maliit para lumaban sa kanila.

"Ama!"iyak ako ng iyak habang nakatitig saaking ama na sinasakal ni abigor ang hari ng mga warlocks.

Nakangisi si abigor habang kinukuha niya ang enerhiya ni ama hinang-hina si ama dahil marami ang natamo niyang sugat dahil nanlaban siya.

"I-ina...."mahinang tawag ko saaking ina na wala ng malay.

"T-tama na!...maawa kayu kay ama!"sigaw ako ng sigaw pero mga demunyo sila na bingi.

Nasa kagubatan lang kami ni ina't ama namamasyal nang biglang dumating ang mga warlocks.

"Paano ang bata mahal na hari?"tanong ng isa sa haring abigor nang mawalan na ng malay si ama.

Nilingon ako ng hari at mas lumapad pa ang ngisi nito,lumapit siya saakin at mahigpit na hinawakan ang maliit kong baba"sigurado akong mas malakas kapa sa mga magulang mo,kaya hihintayin ko ang panahon na iyon at magkikita tayong muli"saad niya at naglakad na paalis.

"H-hindi..."nanghihinang sambit ko habang pilit na gumagapang sa lupa.

Dinala nila si ama at ina kaya umiiyak lang ako sa gitna ng kagubatan na ako lang ang nag-iisa.hindi ko iniinda ang sakit ng punyal na nakabaon sa tagiliran ko.maraming hayop ang namatay sa kagubatan na ito ng dahil sa paglaban ni ina at ama kay abigor,marami ding nasusunog na punong kahoy.

Hanggang sa ilang oras na ang makalipas nakatulala lang ako namumutla at namumugto ang mga mata.ipipikit ko na sana ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng matalik na kaibigan ni ina ang inang reyna.

"Ada!"taranta niyang sabi at mabilis na sinapo ang mukha ko,nakikita ko ang pag-aalala sa magandang mukha niya, nanunubig ang mga mata niya.

"K-kinuha nila si I-ina't ama"biglang tumulo ang luha ko na akala ko'y ubos na.

Nanginginig ang kamay ng inang reyna na binunot ang punyal sa gilid ko,agad niya iyong ginamot at napangiti ako ng malungkot nang maghilom iyon.niyakap niya ako ng mahigpit"nandito lang ako ada,patawarin mo ako kung hindi ko kaagad kayu natulungan"umiiyak niyang sabi.

Bago ako pumikit nginitian ko siya....siya ang matalik na kaibigan ni ina na tinuturing kong pangalawang ina si clavinia ang inang reyna.

Nagmulat ako ng mata inilibot ko ang paningin ko sa kisame....kumunot ang noo ko dahil hindi iyon pamilyar saakin.I took a deep breath and closed my eyes again. my tears flowed when I remembered what I experienced when I was young, I was one of the children who lost a parent early.

Hindi ko makakalimutan ang pangit na mukha ng abigor nayun.

Napamulat ako ulit teka....nasaan ako?nawalan ako ng malay ka gabi at walang laban kaya dapat nasa palasyo na ako ngayon ng mga warlocks.But why am I here now in the elegant bedroom and lying on the big bed.

Suminghap ako ng malalim....,I can smell the strong masculine perfume.But whose room is this and how the hell did I get here?umupo ako pero napahiga din dahil sobrang sakit ng binti ko.

Inalis ko ang kumot na nakabalot sa katawan ko at nagsalubong ang kilay ko dahil malaking t-shirt na ang suot ko.

Pinilit ko ang umupo at sumandal sa headboard ng kama nagpakawala ako ng malalim na hininga nang makasadal ako at napapikit sa sakit ng sugat ko.

Hindi ko na malayang nakatulog na pala ako uli.....naalimpungatan ako nang may maramdamang may humahaplos sa binti ko.dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko.my eyes widened when I saw a handsome man in my middle thigh cleaning my wound.

Napanganga ako dahil wala siyang suot na pang-itaas at naka black pants lang.....mukhang bagong ligo dahil basa ang buhok niya at namamasa ang katawan niya dumadaloy pa ang tubig sa namumukol niyang abs.

"L-lukariah"mahinang sabi ko.

Natigilan siya pero hindi niya ako binalingan ng tingin nagpatuloy siya sa pagtangal ng puting tela sa sugat ko.

Nakatitig lang ako sa kanya hanggang sa matapos siya at tumayo na mula sa pagkaka-upo.hindi niya parin ako pinapansin kaya nagsalita na ako nang maglakad na siya paalis"bakit mo ako tinulungan?"tanong ko na nagpatigil sakanya.

Ilang minuto siyang tahimik habang nakaharap ang malapad niyang likod saakin."kulang ang gamot na inilagay ko sa sugat mo kaya maghintay ka dito sandali dahil babalik ako sa palasyo"sabi niya na hindi man lang sinagot ang tanong ko.

Napatanga ako sa kanya....'why the hell is he doing this!?'bago siya lumabas ay nagsalita pa siya"you're in mortal world"

Inilibot ko ang paningin ko sa buong silid, is this his house?...I looked at my wound my leg was already covered in violet color due to the poison.bahagya kong iginilaw ang binti ko napangiwi ako dahil sa sakit.

I just leaned my head on the headboard of the bed.I was wondering why lukariah was doing this....baliw ba sya?o baka naman may pinaplano ang siraulo nayun.

Nakatulog nanaman uli ako na nakaupo lang.dahil sa lason kaya ako palaging mahina na parang bulaklak na nalalanta.

I woke up because of the severe pain in my wound.I held my leg tightly and stuck my nail in my leg while groaning in pain....habol ko ang hininga ko at pawisan ang noo ko nang biglang pumasok si lukariah sa pinto.he was also sweating and hurried over to me sumampa siya sa kama at may maliit na bagay na kinuha sa kanyang bulsa.

Ipinikit ko ang mga mata ko habang namimilipit sa sakit bahagyang lumiliyad ang katawan ko at mahigpit na kumakapit sa kumot"A-ang sakit"daing ko.

"I don't know how many hours or minutes before it heals..tiisin mo muna ada"He said softly after he put the liquid on my wound.

Habol ko ang hininga ko naramdamang ko na may humaplos sa pisngi ko inaalis ang ilang hibla ng buhok ko.marahan kong ibinuka ang mga mata ko masyadong malapit ang mukha ni luka habang hinahaplos ang pisngi ko.

Tumabi siya sa gilid ko at niyakap niya ako...sinakop ng malaki niyang bisig ang katawan ko.isinandal ko ang ulo ko sa dibdib niya ilang minuto kaming ganun ang posisyon nang magsalita siya"take a rest and I'm sure when you wake up the pain will go away"he said almost whispering.

Nag-angat ako ng tingin sakanya diretso lang ang tingin niya habang hinahaplos ang braso ko na nakakapanindig balahibo"b-bakit mo ba ito ginagawa?"nanghihinang sabi ko.

Napabuntong hininga si lukariah at sinalubong ang mga tingin ko.ilang minuto niya akong tinitigan bago dahan-dahang nilalapit ang mukha niya saakin at buong akala ko hahalikan niya ako pero hindi pala.

"I just want to help"mahinang sabi niya,sobrang lapit lang ng labi niya pero hindi niya tinutuloy.

"You are very helpful"I said sarcastically."akala mo ba ng dahil lang sa pagtulong mo saakin hindi na kita papatayin?"

"Akala mo din ba mapapatay mo ako?"ngumisi siya saakin at mas inilapit pa ang labi niya sa labi ko."No.you can't"mapang-inis siyang ngumiti.

"Masyado mo akong minamaliit na pusa ka!ni hindi mo nga ako kilala"nanggigigil kong sambit.

"Bakit sino kaba?"

"Ako yung papatay sayo"

Tumango-tango pa siya para bang iniintindi nalang ako.nambe-bwesit talaga.

Dahil sa panggigigil ko hinila ko ang batok niya at siniil ng mapusok na halik ang labi niya.