ADA

'Bukas gaganapin ang pag-iisang dibdib namin ni rowan'

Isang buwan na ang nakalipas simula nung nangyari ang hindi ko inaasahang sakit na pinaranas at pinaramdam saakin ng lalaking inakala ko ay mahal ako.

Laging umuulit ang mga salita niya at nakakabaliw kasi araw-araw akong nasasaktan.

I can't just forget what he did, I can't forget the painful words that went deep into my heart. wala siyang kwenta, kahit kailan hindi ko siya mapapatawad.

I love him so much....pero hindi ako ipinanganak sa mundong ito para lang magpaka-tanga sa lalaki at lalong hindi ko ipagpipilitan ang sarili ko sa isang lalaking ayaw naman saakin. 'I will never beg just to be loved'

Nasa tapat ako ng bintana pinagmamasdan ang pagtatakip silim......masyadong abala ang lahat pinaghahandaan ang gaganaping kasal habang ako ay nasa kwarto ko lang nakatunganga.

Masaya ang lahat sa gaganaping kasal pati ang ama ni rowan ay nandito na sa kastilyo may nakahanda naring magandang damit para saakin. inaamin ko na hindi ako masaya, pero alam ko darating ang panahon na mamahalin ko si rowan. matututunan ko ang sarili kong mahalin siya.

Napahinga ako ng malalim saka marahas na bumuga....napatingin ako sa paligid ng kwarto ko may mga hamog na gumagapang patungo saakin at pinalibutan ang buong katawan ko.

Sa isang buwan na namalagi ako sa kastilyo pinag ensayo nila ako ng mabuti sa paggamit ng hamog at marami akong natutunan kagaya nalang ng pagpunta sa ibang lugar gamit lang ang hamog.

Nang magmulat ako ng mga mata nahatid na ako ng mga hamog sa gusto kong puntahan. nakaharap ako ngayon sa kagubatan na pangangalaga ni amoria.

Gusto ko lang sanang makita si luka kahit saglit lang bago ko siya kakalimutan. I was about to walk into the forest when suddenly someone appeared in front of me.

I swallowed. it's glenda ang ina ng kambal na sina mira at mara, isang matalik na kaibigan ni ina"glenda..."I said not trying to stuttered.

May nakapatong na uwak sa braso niya at marahang hinahaplos ni glenda ang ulo ng uwak na may mapupulang mata na titig na titig saakin.

"Ikakasal ka na bukas dapat ay naghahanda ka....ngunit bakit ka nandito?"tanong niya sa mahinahon niyang boses habang nanatili ang tingin niya sa uwak.

"May gusto lang akong makita..."tugon ko.

Napatigil siya sa paghaplos sa uwak niya saka bahagya akong tinignan bago nagpatuloy sa ginagawa niya. napailing-iling siyang tumatawa ng mahina"hindi ka paba nadala sa ginawa niya sayo?"

I mentally rolled my eyes"hindi ko kailan man mapapatawad ang ginawa niya saakin. gusto ko lang siyang makita 'yun lang, isa pa wala akong planong atrasan ang kasal buo na ang pasya kong pakasalan si rowan."

Nag-angat si glenda ng tingin saakin na may mga mapang-uyam na ngiti sa labi"baka naman pag nakita mo ang prinsipe nayun ay tila magiging marupok ka na para bang....isang bulaklak na kunting hila, hawak ay nakukuha at nahuhulog na agad"

Nag-iinit ang buong mukha ko ramdam ko ang inis na bumabalot sa sistema ko. "hindi ako marupok."madiin na anas ko.

Tumango-tango lang si glenda at mas lumapit pa saakin saka niya hinaplos ang buhok ko"hindi mo kailangang pumunta sa kastilyo nila.....sa tulong ng kaibigan kong uwak makikita mo siya"nakangiting sabi niya.

Napatingin ako sa uwak nang lumipad iyon patungo sa kastilyo. nabaling ang tingin ko kay glenda nang maglabas siya ng isang pabilog at maliit na salamin saka iyon ipinahawak saakin.

"Kung ano ang makikita ng uwak ay makikita din natin sa pamamagitan ng salamin na iyan"pagpapaliwanag ni glenda habang nakatingin kami sa salamin.

Repleksiyon pa ng mga mukha namin ang nakikita sa salamin hanggang sa naging malabo ang salamin at naging malinaw kaso kulay pula katulad ng paningin ng mga uwak.

Natatanaw ko ang bintana at nang pumatong na ang uwak sa bukas na bintana at nakikita ang loob ng silid ay parang tumigil ang pagtibok ng puso ko, parang tumigil ang pag-ikot ng mundo ko.

Napasinghap din si glenda sa nakita sa salamin. hindi ko namalayang tumutulo na pala ang mga luha ko bumabalik ang lahat ng sakit, ang kirot sa puso ko ang mawalan ng buong lakas.

Naririnig ko ang mga daing ni amani habang mapusok silang naghahalikan parang mga uhaw na hayop, nakapatong si luka kay amani kagaya ng dati ko silang nakita ang pinag-kaiba lang ay wala silang mga saplot pero nakatakip ang kumot hanggang beywang ni luka habang binabayo niya si amani.

Sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko habang humihikbi.

"A-ahh luka baby faster please!"amani moaned when there lips separated.

Nagkabuhol-buhol na ang hininga ko ng dahil sa kakahikbi ko. nanlalabo narin ang mga mata ko ng dahil sa mga luha.

Mas lalong bumilis ang pagbayo ni luka kay amani na ikinabaliw ng babae. umuuga ang malulusog nitong dibdib habang napapakalmot sa balikat ni luka.

"I l-love you baby ahh!.....I love you luka!"she moaned loudly.

"A-ahh....I love you too baby...so much"he replied.

Nabitawan ko ang salamin, napasapo ako sa bibig ko halos hindi na ako makahinga ng dahil sa paghikbi ko. napapikit ako at napaluhod sa damuhan habang umiiyak. akala ko tapos na akong umiyak sakanya mas doble ang sakit.

"Adalyn....." lalapit sana saakin si glenda pero mabilis akong nilamon ng hamog ko.

Nang iminulat ko ang mga mata ko nasa labas na ako ng silid ko nakaluhod.....tumitig lang ako sa pintuan ko habang umiiyak at humihikbi, napapikit ako ng mariin at napaupo sa sahig mariin akong napahawak sa dibdib kong naninikip.

I don't know how many minutes I was crying until I felt someone hug me"what are you doing here? may masakit ba sayo? nauuhaw kaba?"malambing na mahinahong tanong ni rowan.

Tumingin ang mga namamasang mata ko sa kulay itim niyang mga mata..."r-rowan..."

Matamis siyang ngumiti at masuyong pinahid ang mga luha sa pisngi ko"yes?...what does my wife need?"

"I'm t-thirsty"

Kumuha siya ng maliit na kutsilyo sa likuran niya saka maliit na sinugatan ang braso niya at itinapat saakin na agad kong sinipsip. nang mapawi na ang pagka-uhaw ko nag-angat ako ng tingin sakanya.

"Gusto kong m-matulog....I'm tired, I-I want to rest, I felt so w-weak. c-can you sleep with me?"humihikbi kong tanong.

Hinalikan ni rowan ang noo ko"of course..."sabi niya saka ako binuhat at ipinasok sa kwarto.

He accompanied me all night. I didn't stop crying hindi din naman siya nagtanong kung bakit, he just stayed by my side hugging and kissing me until I fell asleep.