"Buraya da gelmedi yani . "

"Evet güzellik , sana yardımcı olmak isterdim ama 1 haftadır uğramıyor buraya "

"Anladım, sağol yinede burak . "

"Ne demek "

Baktığım 4. Yerdi . Barlara giden bir insan değildi ayaz, sadece yakın arkadaşları ve kafetaryaları olan arkadaşları vardı onlarla takılırdı.  Birde dövmeye olan acayip merakı ile dövmeci  arkadaşları vardı . Ama buralarda da yoktu.  Sıkıntı ile sahilde boş boş gezinirken aklıma gelen şey ile gülümsedim .

"Tabi ya !"  

Bu kolum ile motorumu asla kullanamazdım . Sahilde hızla yürüyüp 5 dakika sonra kalkacak olan vapura bindim . Hava yağmurlu değildi fakat yine de soğuk olduğu için içeride oturmaya karar verdim . Deniz'in  huzurlu dalgalarının sesi ile karşıya geçmiştim . Karşıdaki sahile gelmiştim , çünkü ayaz ve babam sürekli buraya balık tutmaya gelirlerdi . O beraber buraya geldigimiz günleri hatırlamak garip hissettirdi . Sonunda gözlerim aradığını  bulduğunda sevinçle ışıldadı . Deri ceketi üzerine sarı balıkçı yağmurluk  vardı . Dar paça siyah kotu  ve kahverengi botu vardı . Saçları rüzgardan savrulurken kızların iç çekmesi normal diye düşünüp birde ben iç çektim . Ne yakışıklı ağabeyim vardı be.  Oltayı  tekrar denize fırlattığında sandalyesine kurulup yanındaki kahvesini yudumladi . Hızlı adımlar ile tam arkasına gidip boynuna kollarımı  sarıp yanağına sıkı bir öpücük bıraktım. 

"Beni yanlız bırakma böyle uzun süre özlüyorum . Kızgın olsam bile gözümün önünde ol ayaz " şaşkınlığı haraketsizliginden belli oluyordu .

"A-almira . "  ayağa kalkıp karşımda dikildi. Önce boynuma baktı sonra koluma . 

"Neden beni eskisi kadar sevmiyorsun kardeşin olduğum için mi ,neden  ayaz delireceğim . Sen böyle değildin ki , beni iki gun görmeden  yapamazdın, ben yere düşsem senin canım yanardı . " ağlamaya başladığımda şok ifadesi daha da büyüdü ayaz'ın. Buraya bunları söylemek için gelmemiştim  ama tutamıyordum kendimi . Elleri ile yüzümü kavrayıp ona    bakmamı sağladı gözleri kızarmış.  Parmakları ile göz yaşlarımı sildi .

"Bak sen ağlıyorsun benim canım yanıyor yine , sen bana böyle seyler söylenince kalbim acıyor  . Benim sana sevgim azalmadı bu mümkün  mü.  Sen benim en değerlimsin . Ben iyi değilim almira -" sözünü kesip devam ettim .

"Sen iyi değilsin , benim için bizim için herşeyi unutmuş mutlu rolü yapıyorsun . Bana uzak davranıyorsun yanımda olursan beni de üzeceksin değil mi  . Bunları bilmiyor muyum sanıyorsun . Düşünme beni ayaz! Beni bu kadar çok düşünme . Kendine de zaman ayır zaman tanı.  Bencillik ben biliyorum ama uzak durma benden üzüleceksek ağlıyacaksak beraber yapalım bunu . Bana de ki Almira beni biraz rahat bırak kafamı dinliyim tamam diyim ama hiçbirşey demeden yapma bunu!" Hıçkırıklar a dönüşen ağlamam ile o'da bir kaç  damla akıttı.

Etraftaki insanlar bizi mi izliyor ne düşünüyor umrumda bile değildi.   Sesimi alçattım. Acı çeker bir tonda kafamı yana yatırıp konuştum .

"Ben seni tahmin edemeyeceğin  kadar çok seviyorum ağabey.  "  hızla sardı kolları bedenimi , öyle sıkı sarılıyordu ki .. Saçlarıma  öpücük bıraktı her zamanki gibi .

"Tek amacım seni üzmemek sende kolay şeyler yaşamıyorsun.  Ama benim sana olan sevgim bir gram azalmadı almi. Hatırlıyor musun . Küçükken yere düşerdin  sık sık . Dizin kanadığında ağlayarak yanıma gelirdin beraber yaranı iyileştitirdik. "
Gözümün önüne gelince gülümsedim istemsizce . Kafami salladım.

"Ben ise dizim kanadığında kimseye söylemezdim bana göre  acizlik yada utanç verici birşeydi. Saklardım ben yaramı . Ama sen minik cadı o yarayı bulup ya beraber iyileştireceğimizi yada , annemlere söylemekle tehdit ederdin.  Bende kabul edip senin yardım etmeni isterdim. Sanırım büyüsekte  senden saklıyamıyorum bazı  şeyleri . Gelip o yarayı bulup sarıyorsun yine . " bizi böyle anlatması öyle duygulandırmış tı ki . 

"Sev beni .. "dedim yapmacık bir çocukluk ile . Gülümsedi . Elimden tutup hemen yanda katlı olan bir sandalye açtı kendi oturup yanındakine beni oturttu . Göğsüne başımı   yasladı saçlarımı okşamaya başladı. 

"Seni herşeyden çok  seviyorum . Seni çok seviyorum . En cok seni seviyorum. En sevdiğim sensin... nasıl tatmin oldun mu  " gülerek başımı salladım . 

"Babam.. Yani babamız , ne düşünüyorsun . "

"Almi bu ko-"

"Konuşacağız . Ben sen üzülürsen üzülürüm sadece . "

"Onu , özlüyorum . Çok.. Ozan amca olarak da çok özlüyorum ama babam olduğunu öğrendiğim günden beri daha farklı hissediyorum . Almira ben babamı çok seviyorum beni büyüten adamı çok seviyorum. Ben hiç hissetmedim onların öz çocuğu olmadığımı . Beni sanki onların öz çocukları gibi sevdiler. Sen şahitsin.  Ama.. o , keşke diyorum ölmeden önce öğrenseydik bunları . Onunla burada bir günde onur amcam değilken babamken balık tutsaydık . Tamam yine çok  büyük şeyler yaşardık , belki bunlardan daha kötüsünü ama güzelim herşey yoluna girerdi. Yine toparlanıdık daha mutlu olurduk belki. Bilirsin ben onu hep farklı severdim . O gün sanki hissetmişti ya son gününüz , Beni de çağırmıştı o gün yemeğe ama işlerim olduğu için gelememiştim keşke diyorum keşke gelseydim.  Keşke o gün ailecek olan son günümüz olsaydı . " gözlerim tekrar doluyordu .

"O gece... O gece ne oldu sen nasıl öğren-"

"Evdeyim.. gecenin saat kaçı bilmem ama uyumuyordum telefonla oynuyorum.  Içimde bir sıkıntı vardı o gün yalan değil ya . Sonra ev telefonu çaldı . Şaşırdım ve korktum. Gecenin bir yarısı kim arayabilirdi ki o telefonu.  Korka korka salona indim. Telefonu açtım ardından annem ve babam indi salona ..." yutkundu . Gözlerınden bir damla aktı.

"Arayan güvenlikti sizin evin güvenliği .. salih amca.. sesi telaşlıydı. Hatırladığım tek şey telefonda.  'Oglum Almira ve Esra hanım çok kötü.. Onur .. Onur bey vefat etmiş."  Beynimde bir şimşek çaktı Almira ama anlatamam kalbim sıkıştı.  Elim  kalbime gitti . Annemler merakla soruyor . Ağzımdan tek çıkan 'onur amca ölmüş'  annemler tabi bir çığlık feryat figan ben kalmışım orada öylece sonra inanamadım koştum..koştum sizin eve geldim kapınız açıktı içerden öyle sesler geliyordu ki Almira .. durdum yavaş bir Kaç  adım sonrasında salon girdi görüş açıma.  Esra teyze.. annem yani koltukta ağlıyor feryat figan.  Sen yerde elinde te-telefon ile kıpkırmızı suratın ile evin içini o lanet olası çığlıkların ile inletiyorsun-"

"Yeter! Anlatma yalvarırım"

"Ama nasıl ağlıyorsun almira ağzında tek kelime .. babam.. yere ellerinle vuruyorsun.  Senin  o halin gitmez hâla gözümün önünden . Lanet ettim herşeye kaskatı kesilen bedenim ile yanına geldim o vurmaktan  kızaran ellerini tutup sardım seni sıkıca.. dahada şiddetlendi ağlaman . Bende ağladım dayanamayıp. Annenler geldi hastaneye gittik zar zor . Babanı son bir kez görmek için inlettin hastaneyi onlar ise sadece önünden üzeri beyaz bir çarşaf  ile  kapalı babanı götürdüler , koşmaya çalıştın  tuttular seni . " hıçkırıklar ile ağlıyordum.

"Almira ben çok berbat hissediyorum" hıçkıra hıçkıra ağlayan ben değildim bu sefer . Ona dönmem ile şok oldum . Hayatında bir kere ağladığını görmediğim  ağabeyim hıçkıra hıçkıra cocuk gibi ağlıyordu.  Elimi yanaklarına götürüp okşadım.

"B-biliyorum . Ağla ayaz ağla . Benim yanımda tutma kendini artık . Ben hep senin yanındayım . " yanağına bir kaç  öpücük bırakıp göğsüme yasladım. 

Dakikalarca ağladım beraber o sadece sarıldı bana ben saçlarını yüzünü okşadım.  Etrafımızdakiler garip garip baktı bize .. umursamadık.

☆Kapının önüne geldiğimizde ikimizinde durumu pek iyi değildi fakat bol bol konuşup içimizi döktük birbirimize . Benim yaralarım kabuk bağlarken onun yaraları her seferinde dahada derinleşiyor idi.  Elini tutup parmak uçlarıma basıp yanağına öpücük bıraktım. 

"Güzel olacak .. herşey güzel olacak ."

"Umarım . " dedi gülümseyip.  

Kapıyı  çaldım . Uraz'ın içerde olması heyecanlandırıyordu beni .. bu gün konuşacaktım fazla sürünmüştü zaten.

Kapıyı açan annemdi.  Ayaz'ı görmesi ile gözleri ışıldadı. 

"Oğlum !" Ayaz'a sımsıkı sarıldı ayaz'da aynı şekilde karşılık verdi . Saçlarını kokladı annemin . Yapmacık bir şekilde öksürdüm.

"Bu sakat halimle ben bulup getireyim anca oğlun "

"Kıskandı birileri "

"O hep kıskanç bilmiyor musun anne"diyip beni de sardılar .

Içeri geçtiğimizde Sanem teyze ve Murat amca çok sevindiler. Herkes ile sarıldı en son Derya kaldığında derya oturduğu yerden tırnakları ile oynadı ayaz kolundan çektiği gibi sarıldı sımsıkı , çok geçmeden karşılık verdi derya'da .

"Özlemişim . Özür dilerim prensesim"

"Asıl ben özür dilerim . "  barışma faslından sonra okan ile göz göze geldik , köpek yavrusu gibi bakıyordu dayanamadım kucağına oturup sarıldım . Yüzü aydınlandı.  Sarılıp öpmeye başladı .

"Ölürüm kız sana güzelim benim . "

"Ay tamam be yılışma hemen " odaya tek tek göz  attığında sabahki gibi herkes vardı uraz hariç .

"Uraz nerede" dedi benden önce  davranan ayaz.

"Almira çıktıktan sonra arkasından çıktı , bir kaç saat sonra arayıp İstanbul'a döneceğinı işi olduğunu söyledi . Uçağı inmiştir bile. " 

"Ne demek gitti !"

"Gitti işte  Almira çocukla  kaç  gündür tek kelime konuşmadın hepimiz şaşırdık bu kadar dayanmasına zaten haklı . " sinirle baktım mete 'ye . Ayağımı zemine sertçe vurup odama  çıktım . Telefonum çıkarıp  uraz'ı aradım . Iki kere aramama rağmen açmadı .

"Bu son aramam eğer  bunu da açmazsan , bir daha aramayacagım" kendi kendime konuşmamın ardından  aradım tam kapanacak iken açıldı .

"Efen-"

"Kaç her zaman kaç sen . Bir kac gün konuşmadım diye sıkıldın mı. !"

"Almira , haklısın her konuda ama kaç  gündür benimle tek kelime lan tek kelime konuşmadın . Yokmuşum gibi davrandın sabrımda bir yere kadar ."

"Zaten çok konuşuyorum diye gelmedi mi bunlar  Beni susturmak için bağlamadınız mı . O yüzden hastaneye gitmedim mi . Bende konuşmadım . Ne istiyorsun sen uraz ! Ne ? Konuşsam olmuyor konuşmasam hiç olmuyor benden ne istiyorsun ." Sesim o kadar yüksek ve öfkeli çıkıyordu k i . O da bağırdı benim gibi.

"Evet sana istemeden olsa zarar verdim hemde iki kez . Ne zaman bu sefer son gideceğim desem dayanamayıp soluğu yine senin yanında aldım . Ayaz rica ettiği için oradaydım 4 gün . O istedi diye yanından ayrılmadım.  Bu gün sen ayaz'ı bulmaya gittiğinde bende evime döndüm.   Sen herkesi affederken  bir beni affetmiyorsun . Anlamıyorum almira cidden . Böylesi daha iyi , istediğini  de kaçtı de , gitti de ne dersen de ama böylesi daha iyi!"

"Lanet olsun ! Seni bir daha asla görmek istemiyorum . Senden nefret ediyorum Uraz anladın mı nefret . Hayatıma sakın  girme birdaha ! Sakın!"

"Peki " . Cidden bu muydu sadece bir peki diyip kapatmış mıydı. 

Sinirle telefonu fırlattım. Karşımdaki aynadaki  yansımam  ile ağlamamı durdurup yaklaştım . Aglamaktan kızaran gözlerim .. kırık kolum. Titreyen elim .. hem ruhen hem fiziken berbat hissediyordum . Cidden nefret ettiğim bir çocuk yüzünden mi bu haldeydim.