~°A.B.K.D°~17
Uykunun verdiği mayışma ile açmadım gözlerimi, fakat gerilmek istediğimde edememiş kollarımın ve ayaklarımın açılmaması ile genzimden derin bir hıçkırık çıkmıştı. Siktir.
Gözlerimi açtığımda oda karanlıktı ellerim ayaklarım hâlâ bağlıydı . Bantım yoktu ama. Beni resmen unutmuşlardı burda . Uyumadan önce birşey yoktu etraf aydınlıkta idi ama şimdi hem odamın içerisi karanlık hemde uykudan kalkmam ile boğazım damağımda kuru . Korkum arttı. Oda üstüme üstüme geldi biranda ayak bileklerimden ellerimden bağlı olduğum için yatak sürünerek kalktım . Tavşan gibi zıplaya zıplaya kapıma geldiğimde zıplamamdan dolayı nefes alış verişim hızlanmış idi. Dirsegimden yardım alarak kapıyı açtım . Azıcık ileride duran merdivene doğru zıpladım aşağıda görünen koca salonda beni unutmuş olan arkadaşlarım vardı ! Oldukça hararetli şekilde televizyona bağladıkları oyunu oynuyorlardı kendilerinden geçmiş gibi . Ve oldukça yüksek seste müzik vardı . Yüzümü ekşittim . Çıkarabileceğim tüm sesleri çıkardım seslendim ama kimse duymadı. O sırada çevrilen anahtar sesi ile annem geldiğini anladım . Görüş alanıma girdiğinde salona doğru güler yüzle giyiyordu. O seste beni fark etmesi için bir kaç kere anne diyerek zıpladım merdiven başında annem bana döndüğünde yüzünde şok olmuş bir ifade vardı
"Almira!" Diye dehşetle seslenmesi üzerine tüm gözler bana dönmüş fakat bir sorun vardı . Zıplamayı bıraktığımda dengemi kaybedip merdivenlerden yuvarlanmıştım. Sonrası ise bir kac uğultu ve karanlık..
Almira'ya gülerek kapısını kapatmıştı uraz o şekilde savunmasız ve konuşmadan o kadar komik duruyordu ki . Ama yinede içinde bir sıkıntı vardı . Salona oturduklarında okan soru sorar gibi baktı .
"Savunmasız , paket halinde " dedi ayaz gülerek. Okan hışımla ayağa kalktı.
"Gerizekalı ya nefes alamazsa , saçma sapan eğlencelerine kardeşimi alet etme artık bir gün sonu bir boklukla bitecek "
"O senin kardeşin olduğu kadar benimde kardeşim okan . Hemde öz, böyle şeyleri daha öncede yaptık ikimizde biliyoruz ona neyin zarar vereceğini odasının perdelerin sonuna kadar açtım ap aydınlık üstelik sadece 1 saat kalacak . Bu aralar çok hırçın olduğundan da fazla alıngan eski haline dönmesi için bir oyun ."
Ard arda söyledikleri şeyde haklıydı ayaz. Onu çok sevmesi arada böyle seyler yapmayacağı anlamına gelmiyordu . Üstelik bu bir şaka idi. Okan sinirle oturdu yerine .
"Bu şakalarınız başımıza bir iş açacak."
"Okan haklı olabilir ,bende aynı şeyleri yaptığımda ne oldugunu biliyoruz ayaz"
"O zaman kapkaranlık ufacık odadaydı. Almira'yı benden iyi düşünemez kimse merak etmeyin. "
Biraz muhabbet etmişlerdi ,oyun oyuncakların belirtip sanem hanıma bırakmışlardı ecesu'yu., 1 saati geçmişti ayaz kalktı yerinden
"Almira'yı almakta bizim işimiz . Şimdi boku yedik işte. " ayaz gülerek yukarı çıktı almira'ın odasına girdiğinde yatak uyudugunu gördü gülümsedi. Uyandırmamaya çalışarak elini ve ayaklarını çözmeye çalıştı ama durmadan kıpırdaması ile bir türlü attığı düğümleri çözemedi. Neyse dedi kendi kendine yüzünü sabit tutarak bantı yavaşça kaldırdı. En azından uyandığında bağırması için. Saçına öpücük bırakarak aşağı indi .
"Nerde neden gelmedi "
"Çığlık sesi de gelmedi tek parçasın " arkadaşlarına gülümsedi ayaz.
"Uyumuş okan, deli yatar bilirsin çözemedim ipleri bende uyanınca seslensin diye ağzını açtım "ilerleyen dakikalarda televizyona bağladıkları oyun ile heyecanla kitlenmislerdi . Akın arkadan yukses sesli gerilim olması için müzik vermişti . Oyuna öyle kapıldılar ki ne almira geldi akıllarına ne saat . Taki esra hanımın dehşet bağırması ile.
"Almira!" Öyle yüksek bagirmsiti ki herkes önce merdiven başından kadına sonra yukarıda elleri ve ayakları bağlı almira'ya baktı . Çok değil 2 saniye oldu olmadı merdivenlerden yuvarlanmış idi. Sonuna kadar açılan gözleri kalakalmışlardı binlerce duyguyu birarada yaşamışlardı sadece 2 saniye içinde koşarak yerde boylu boyunca yatan almira 'nın yanına gittiler esra hanım izinin yanina eğilmiş ağlayarak vücudunu kontrol ediyordu . Kucaklamak için eğilen ayaz'a bağırıp durdurdu onu .
"Elleme, kıpırdamamalı ambulansı ara hemen !" Dediklerini yapıp ambulansı çağırdılar. Hareketsiz bir şekilde yatıyordu annesi başında hıçkırıklar ile ağlıyordu . Uraz duvara yaşlanmış sonuna kadar açık gözlerini bir saniye kırpmadan almira'ya bakıyordu . Şok içindeydi yine. Yine ve yine kendi yüzünden zarar gelmişti . Ayaz... kendine kızıp duruyordu sürekli küfrediyor duvara yumruk atıyor . Okan ise yere yatan arkadaşının başında oturup saçlarını okşuyordu , gözünden akan yaşla. Up uzun o merdivenlerden yuvarlanmıştı ,kim bilir ne kadar zarar gördü bedeni . Akın üzüntü içinde koltukta oturup başını iki elinin arasına almıştı . O böyle ortamlardan nefret eder bakamazdı. Üstelik almira'ya o kadar alışmıştı ki ona birşey olmasından cidden korkuyordu . Mete ve ekin ise ahh onlar ambulans gelene kadar evin içinde dört bir yana koştular ne yapacaklarını şaşırıp. Sonunda ambulansın o tanıdık ve hiç sevmedikleri o ses duyulduğunda kapıya çıktı koşarak mete ve ekin ambulans bahcede durup sedye ile iki görevli içeri geçti . Görevlinin gelmesi ile kenarı çekildi herkes uraz kımıldamadı izledi sadece boş gözlerle. Boynuna bur boyunluk takılıp götirmüşlerdi .
☆
Acil kapısının önünde bekliyorlardı öylece . Yarım saat olmuştu . Esra hanım aglamaktan bir hal olmuştu ne olduğunu soramıyordu az çok tahmin ediyordu ama bunun sırası değildi. Içeri ağlayan giren sanem hanım ve karısının peşinden gelen murat bey . Sanem önce oğlunu gördü sıkıntıyla yerde oturuyordu yanına gitti hemen eğildi ve yüzünü avuçlarının arasına aldı .
"Oğlum , kardeşin nasıl "
"Benim yüzümden anne " dedi geldiklerinden beri tekrar ettiği gibi .
"Ne senin yüzünden ayaz ! Almira nasıl birşey oldu mu ona "
"Benim yüzümden " dedi tekrar. Ileride hıçkıra hıçkıra ağlayan can dostunu gördü koşarak yanına gitti sarıldı sımsıkı dostuna .
"Almira nasıl birtanem "
"Bilmiyorum - gözümün önünde merdivenlerden düştü . Sanem birşey olmasın kızıma "
"Olmayacak birtanem merak etme olamayacak " dedi kendi de inanmak isteyip bu sözlere . Murat ise eliyle sırtını sivazladi esra'nin .
Sonunda acil in kapısından çıkan doktor ile hepsi başına toplandı.
"Durumu nasıl " dedi ilk uraz zorlukla.
"Iç kanamadan süphelendik fakat çok şükür öyle bir şey yok durumu gayet iyi ucuz atlatmış bu gibi durumlarda beyin tranvasi ve iç kanama görülebiliyor . Sadece kolunda kırık var ve boya incilme şimdi odaya alacağız tekrar geçmiş olsun" Esra hanım sevinçle teşekkür ettikten sonra gitti doktor . Hepsi şükrediyor idi mutlulukla.
☆
Ağrıyan bedenim ile açtı gozlerimi ,sevmediğim bu kokudan ve beyaz odadan belli olduğu gibi yine hastanede idim. Sinirle soludum. Bedenine baktığımda boynumda bir boyunluk ve sol kolum alçıdaydı. Bu sefer çok kızgındım ,oldukça kızgın. Açılan kapıyla içeri girdi herkes . Annem kipkırmızı gözleri ile sanem teyzede aynı şekilde . Murat amca ,okan, mete, ekin,akın, ve son olarak arkada ayaz girdi yavaşça gozlerime bakandan . Uraz'ı görmeyince sinirle bağırdım.
"Ne o yine mi kaçtı ! Zaten yapıp yapıp kaçsın !" İçeri duz bir suratla giren uraz ile gozlerimi büyüttüm .
"Buradayım"
"Kızım iyi misin prensesim "
"Iyiyim vücudu ağrıyor sadece annecim" annem saçlarım bir öpücük bıraktı . Annem yanımdaki sandalyeye oturduğunda murat amca burnu sıkıp yasağından öptü .
"Geçmiş olsun bebeğim " gülümsedim . Murat amca binevi ikinci babam sayılırdı . Son derece karizmatik ve iyi yürekli birisi .
"Teşekkür eder murat amca , yatağımı kaldırırmısın biraz " dediğimi yaparak yatağın kaldırdığında oturur pozisyona geldim. Karşımda butun erkekler dikiliyordu .
"Iyi misin " dedi ayaz çekinip. Sesimi yükselttim .
"Hiç biriniz ağzınızı açmayın , çıkın "
"Biz ne yaptık " diyen olanın gözlerı kızarıktı . Bağırdım .
"Daha ne yapacaksınız onlar yaptı siz karşı gelmediniz "
"Ama biz seni çözmeye geldik sen uyuyordun '
"Bu sizin suçsuz olmanız anlamına gelmiyor . Beni resmen unuttunuz . Kendimi hiç bu kadar kötü hissetmedim. Hiç birini le konuşmak istemiyorum hemen çıkın. !" Sesimi yükseltmem ile annemler onlarada kızgınlıkla bakıyordu. Hepsi şok ifadesiyle çıkarken uraz'da arkasını dönmüştü ki konuştum .
"Sen" dedim durdu ama bana dönmedi.
"Bana zarar veriyorsun sürekli , canımı sıkıyorsun özellikle seni görmek istemiyorum . Gozlerime baktı bir kaç saniye yemin edebilirim o şaşırmayı ve üzüntüyü gördüğüme ama sinirim benden once davranıyordu.
Odadan herkes çıktığında annem sanem teyze ve murat amca kaldı .
"Ayıp olmadı mi kızım " dedi sanem teyze .
"Olmadı sanem teyze hakettiler . "
"Ne oldu bebeğim anlat bakalım "
"Sen gittikten sonra bu uraz'la ayaz intikam alacak ya laf attım diye beni gıdıkladılar falan bende dedim burnumuzdan getireceğim diye sırtına attı ayaz odama çıkarttı ikisi ayaklarımı ellerimi bağladılar agzimida bantladılar " sanem teyze şok oldu yüzünden belliydi murat amcanınında kaşları çatılmıştı. Annem sinirle kaşlarını birleştirdi.
"Uyuyakalmışım bir saat sonra gelmişler sözde uyuyorum diye sadece ağzımı açmışlar onlara seslneyim diye ama gerizekalılar müziği son ses açmayı ihmal etmemişler. Uyandığımda idam kapkaranlıķtı kalkıp zıpyarak merdivenlere geldim seslendim ama kendilerini öyle bir kaptırdılar ki duymadılar sonrasını biliyorsun " sinirle söylediğimde hepsi onaylamak şeyler söyledi gözlerim doldu.
"Neden ağlıyorsun birtanem " dedi annem saçımı okşayıp.
"Beni resmen unutmuşlar ben bir nesnemiyim zoruma gitti insan kardeşini unutur mu . Ayaz beni eskisi kadar sevmiyor biliyorum ben" annemler kızgınlık ile baktı bana .
"Saçmalama kızım ayaz seni hiç sevmezmi"
"Öyle ama yoksa biz daha öncede böyle büyük şakayla yaptık ama beni hep kontrol ederdi . Ve asla unutmazdı. "
Yatağıma oturan sanem teyze konuştu yanağımı okşarken
"Almira kuzum bunu sende biliyorsun ayaz bizden bile çok seviyor seni , senin öz kardeşin olduğunu bilmeden öncede böyleydi bu şimdide . Onun için en degerlisi sensin"
"Artık o kadar emin değilim. Ben uyumak istiyorum . " hepsi başını salladı sıkıntı ile annem yatağını ayarlayıp yanağımı öpüp çıktı sanem teyzeler ile .
Gözlerimi kapatıp düşündüm. Uraz'a fazla mı çıkmıştım. Yüzünü görmek istemiyor muydun gerçekten . Belkide en iyisi budur,anlaşılan bu bir sevgi değil takıntı buda geçer gormezsem onu değil mi .
☆ Almira'nın son söylediği şeyleri düşündükçe deli oluyor du. Belkide haklıydı ne zaman bir ders vermeye çalışsa sonu hastanede bitiyordu . Odadan çıkınca hepsinin sürati düşüktü Okan ayaz ve uraz'a çok kızgındı fakat kendine de.
"Haklıydı." Dedi mete .
Uraz koridoru sonuna doğru gittiğinde okan akın durdurdu onu . Yanına gidip durdurdu .
"Sakın İstanbul'a dönmeyi düşünme , her seferinde kaçamazsın"
"Görmek istememekde haklı "
"Haklı olması neyi değiştirir şu an sadece çok sinirli haklı olarak " yüzüne baktı akın'ın karasızdı.
"Yine karşısına çıkma ama biraz kafanı topla emin ol arada daha çok kötü olacaksın " Haklıydı akın yine . Içlerinden en geveze en yavşak o olduğu gibi en mantıklı konuşan da oydu.
"Haklı olabilirsin , ben otele geçiyorum kardeşim "
"Tamamdır "
Erkekler kafeteryada otururken sanem hanım esra hanım ve murat bey gelmişti . Yanlarına kızgınlıkla oturdular .
"Oldu o zaman biz kalkarım yavaştan , şey tekrar çok gecmis olsun " . Mete ekin akın aradan sıvışıp kalkmıştı . Geriye okan ayaz ve büyükler vardı.
"Bu ne oluyor çocuklar ya daha kötü birşey olsaydı Almira ya " dedi esra kızgınlık ile
"Daha ne olacak kolu kırıldı kızın " diye devam etti sanem .
"Büyümeyi düşünmüyor musunuz sizin onu korumanız gerekli , bu yaptığınızda ne oluyor " murat bey ise devam etmişti.
"Biz hep böyle seyler yaparız ne bilelim baba oyun oynuyorduk çok kaptırmışız çok üzgünüm onun canı yanınca benim canim daha cok yanıyor . "
"Ayaz kız merdivenlerden yuvarlanmış! Oğlum siz bu kadar sorumsuz olmak zorunda mısınız , kardeşimizin ellerini kollarını bağlamak ne üstelik o kızın klostrofobisi var . Ya merdivenlere gelmeseydi de kriz geçirseydi o zaman ne olacaktı hoş şimdi durumu ne ki"
"Murat amca , özür dileriz diyebileceğimiz, kendimiz savunabilecek bir durum yok ortada."
Derin bir nefes aldı sanem.
"Almira'ya nasıl davranıyorsunuz bilmiyorum ama size çok kırgın , beni resmen unutmuşlar bir nesne gibi deyip duruyor . Özellikle sen oğlum beni eskisi kadar sevmiyor anlıyorum diyor " Ayaz yere bakan kafasını hışımla kaldırıp annesine baktı sanem hanıma .
"Ne !"
"Öyle ağladı yavrum benimle ayaz eskisi kadar ilgilenmiyor , özellikle son olanlardan sonra beni sevmiyor diyor çok üzgün "
"Nasıl böyle düşünebilir ben sürekli onunla ilgileniyorum sadece şu bir hafta canı sıkkındı fazla istune gitmek istemedim. Ona böyle düşündürecek birşey yapmadım o benim en degerli varlığım! "
"Biliyoruz ayaz ama öyle hissediyor birde şu üstüne bu olay gelince kız haklı " Ayaz babasının sesi ile iyice kötü hissetti. Kardeşini ağlatmış ona zarar vermiş üstelik kendini değersiz hissetmesini sağlamıştı. Ayaz'ın Almira'dan değerli birşeyi yoktu bu hayatta halbuki. Sıkıntı ile ayağa kalktı .
"Ben almi'yle konuşmaya gidiyorum"
"Şu anda konuşmak istediğini sanmıyorum "
"Olsun anne şansımı deneyeceğim "
"Cezanızı en ağır şekilde alacaksınız bu burda konuşulacak birşey değil " dedi murat bey arkasından sert sesi ile. Umursamadan devam etti. Almira'nın odasının önüne geldiğinde biraz kaldı sonra girdi içeriye . Yatakta gözleri kapalı olan kardeşine baktı , oldukça masum duruyordu küfretti kendine yine . Yanindaki sandalyeye oturup saçlarını okşadı , biraz izledi kardeşini sonra saçlarından öpücük alıp çıktı odadan .
Uraz otele geldiğinde kendini yatağa bıraktı . Ne yapacağı konusunda en ufak bir fikri yoktu . Gitmek istiyordu bir yani diğer yani kalmak . Almira haklıydı onu tanımıyordu ve sürekli zarar veriyordu ona . Duyguları garipti bu kız canını hem fazla sıkıyor ama aynı oranda da yanında durmaya zorluyordu . Dedi ya garip .
Kaç dakika yada saat orda o yatakta öylece uzandı , düşünceleri ile boğuştu bilmiyordu çalan telefonls geldi kendine . Ayaz arıyordu . Açmaktan çekişmede almira ile ilgili birşey olabileceği aklına geldi hemen cevapladı .
"Efendim ayaz, almira iyi mi."
"Iyi , yani bıraktığı gibi , uyuyor şimdi bu gece burada kalacağız . Seni göremeyince "
"Benim .. kalmam uygun değildi . Almira haklı ona sürekli zarar veriyorum . "
Karşı taraftan derin bir iç çekiş duydu uraz .
"Biraz konuşalım kardeşim , yanına geliyorum "
Kırgınım size biraz , o kadar okunma sayısından 70 tanecik vote çıkmadığı için .
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro