24
AUTHOR POV
Jungkook terdiam mungkin sudah insaf untuk kenakan orang. Alhamdulillah
"Acik kenapa acik diam?" tanya Mingyu tadi bukan main bising siap bebel.
Tapi Jungkook tetap diam Mingyu menepuk pipi Jungkook perlahan tapi takde tindak balas last-last Mingyu lempang Jungkook terus. Terpelanting jauh Jungkook 1 meter je.
"Kau dah kenapa lempang aku?! Sakit tau!" Jungkook mengusap pipi gebunya eceh.
"Aku dari tadi panggil acik tapi acik tak bagi respons orang lempang jelah" bebel Mingyu dia terus mengorak langkah meninggalkan Jungkook.
"Mingyu sayang!! Tunggu la acik cleaner pujaan kamu ni!!" Jungkook terus mengejar Mingyu siap menari tarian joget lagi.
Mingyu mempercepatkan langkahnya malu apabila acik cleaner yang baru dia kenal pagi tadi sekarang tengah terpekik panggil nama dia kat tengah-tengah lobi tingkat 17.
"Mingyu! Woi aku panggil kau ni!! KIM MINGYU SAYANG! BABY! DARLING! COME TO MEH BAEBI-BAEBI!!" pekik Jungkook lagi siap lompat-lompat semangat gila budak ni.
Mingyu terus menekup mulut Jungkook tak tahan dengar jeritan Jungkook dan dari tadi orang sekeliling asyik pandang mereka berdua. Nasib baik takde siapa kenal Mingyu anak pemilik hospital ni sebab dia jarang pergi hospital.
"Acik boleh tak acik diam?!" bisik Mingyu geram.
"Aku tak akan diam selagi kau tak panggil aku 'hyung' eh ingat sikit aku ni lagi tua dari kau" balas Jungkook serdas halamak chap lepas kemain kata kat realiti korang sebaya.
Mingyu mengangguk setuju dia terus melepaskan tangannya di mulut Jungkook. Jungkook tersengih.
Tiba-tiba seseorang meluru ke arah Jungkook dan Mingyu.
"Kim Mingyu?" bagaikan petir berdentum di hati Mingyu dia dapat rasakan ada sesuatu yang buruk bakal terjadi. Mingyu tak sanggup nak berpaling menghadap si dia.
"Nae? Ermm maaf la dia bukan Mingyu doktor salah orang ni" kata Jungkook dia sedar perubahan muka Mingyu yang tiba-tiba kalut lepas doktor tua yang baru dia nampak tadi memanggil nama Mingyu.
"Yeke dia bukan Mingyu?" doktor Kim cuba untuk pandang muka Mingyu tapi Jungkook sempat halang.
"Ye dia ni hyung saya huhuw" kata Jungkook pasrah kata Mingyu tu 'hyung'nya tengok maklum la faktor ketinggian.
Doktor Kim hanya mengangguk takkan la dia salah orang sebab dia kenal gaya rambut Mingyu dan ketinggiannya.
'Mungkin aku salah orang' bisik hati doktor Kim lalu dia pergi meninggalkan Jungkook dan Mingyu.
"Ok kau dah se-- akh!" kata-kata Jungkook terhenti apabila Mingyu memeluk Jungkook erat secara tiba-tiba.
"Thanks!! Hyung!! Kau la penyelamat aku!!" Mingyu mengeratkan lagi pelukkannya.
"Yeye sekarang LEPASKAN AKU WOI AKU TAK BOLEH BERNAFAS KAU NAK BUNUH AKU KE APA?!" jerit Jungkook sambil meronta-ronta minta dilepaskan tapi Mingyu buat tak tau dan tetap peluk Jungkook. Rumpai laut budak ni.
___________________
Promot
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro