Met mijn gele regenjas stapte ik het café binnen. Buiten regende het, maar binnen was het erg gezellig. Op elk tafeltje lag een rood-wit geruit tafelkleed. In grappige vaasjes stonden kleine, paarse bloemetjes. Ik ging aan één van de tafeltjes bij het grote raam zitten en liet mijn blik over de menukaart glijden.

Op de menukaart stonden verschillende gebakjes en drankjes. Ik was hier eigenlijk alleen maar voor het boek, maar ik wilde niet als een of ander lomp kind overkomen. Een serveerster bereikte mijn tafel. 'Goedemiddag, welkom in café Nimmerzoet. Wat zou u willen bestellen?'
'Eén appelgebakje alstublieft,' zei ik. De serveerster wilde al weglopen, maar ik vroeg haar over het boek. Ik haalde het uit mijn binnenzak, 'Kent u dit boek, en misschien de schrijver ervan?'

De serveerster schudde haar hoofd. 'Nee, maar Anne misschien wel', zei ze, en wees naar de oude vrouw achter de kassa. Ik knikte en keek naar buiten, waar het was opgehouden met regenen en de zon net doorbrak.

Na mijn overheerlijke appelgebakje liep ik naar de kassa. Na betaald te hebben, haalde ik het boekje weer uit mijn zak. 'Kent u dit boek? En misschien de schrijver?'
Anne schudde haar hoofd, 'Nee, maar een goede vriendin van me verkoopt zulke notitieboekjes. Vraag het eens bij haar, ze woont op Beukenlaan 78.'

Ik knikte. Op naar Beukenlaan 78.