Kabanata 10
"Pag hindi mo ko binitiwan, sisigaw ako." Pagbabanta niyang sabi.
"Anong isisigaw mo?" Nanunuksong anito.
"Rape! Rape! Rape! Aaahhh! Tulong! Tulong! Rape!" Pagsisigaw niya't tumili pa siya.
"Your over reacting. Anong rape ang pinagsasasabi mo?"
"May problema ba dyan?" Tanong ng guwardiya. Kaagad naman siyang tinayo ng binata. Buti nalang ay hindi direkta sa mga mukha nila ang mga ilaw na naroon.
"Wala pong problema, nag-iinarte lang po itong girlfriend ko." At bigla siya nitong inakbayan.
"Ah, ganun ho ba sir? Akala ko kung ano na. Sige alis na ho ako." Natatawang umalis ang guwardiya.
"Napaka-lang hiya mo talaga!" Sinuntok niyang muli ang binata. Nakailag na naman ito. Subalit sa gugustuhin niyang makatama rito. Ay mabilis niyang sinipa ang binti nito.
"Holy shit!" Daing pa ng binata sabay hawak sa binti nito.
"I know, you can't escape with that." Aniya at tinalikuran niya ang binata at iniwan niya.
Bumalik siya sa party at napangiti-ngiti pa kasi nakapaghiganti siya rito. Napangisi siya ng maalala niya ang hitsura nitong napangiwi sa sakit.
"Nakatikim ka rin sakin." Palihim niyang tugon.
"Raffy, nasaan si Vernon? Diba magkasama kayo?" Puna ni Elaine sa kanya.
"Anong magkasama kami? Hindi ah!" Pagtanggi niya. Sinilip pa nito ang likuran niya. Para tingnan kung talagang hindi nga sila magkasama. Bagama't naaninag na ng kanyang kaibigan ang mukha nito.
"Ayon naman pala si mister pogi eh."
Umirap na lamang siya rito.
"Laine, ano bang klaseng babae iyang kaibigan mo? Parang leon kung kumilos."
Humagikhik ng tawa si Elaine. Alam niyang nagsisimula naman siyang asarin ni Vernon.
"Anong sabi mo?!" Mariing sabi niya na nasa mahinang boses.
"Tingnan mo nga siya, kahit na mahina pa ang boses niya. But look at those eyes so full of lust."
"What?!" Sabat niya.
"I mean fire, full of fire." Napangisi pa ito.
"Coz I'm terribly mad at you. Laine, I'm so sorry but I can't stay any longer."
"Hah? Don't tell me your affected with his schemes?" Pabulong nitong tugon sa kanya.
"Of course not!" Pagtanggi niya.
"Then, Vernon please drive her home safely." Nakangiting sambit pa nito.
"Oh sure, Laine. My pleasure." Ngumisi pa ito at lumakad papalayo sa kanila.
"Bullshit Laine! Hindi ko sinabi na magpapahatid ako sa kanya!"
"Diba sabi mo hindi ka affected? Prove it then." Hinalikan pa siya nito sa pisngi at ngumiti pa.
"I really hate you for setting this up."
"I know you will. Ayan na si mister pogi sakay ng kanyang magarang sasakyan." Sabi pa nito ng nasa harapan na nila ang sasakyan ni Vernon.
Pinagbuksan pa siya ng pintuan ni Elaine.
"I really hate you." Mahinang usal niya sa kaibigan. Ngiti lang ang ipinukol nito sa kanya.
"Have a nice trip."
"Tse!" Malakas niyang isinara ang pinto. Nang nakaupo na siya sa front sit.
"So, where are you heading?" Pormal nitong sabi.
"Quezon City in Ellinwood subd."
"Okay then."
At pinaandar na nito ang makina ng sasakyan. Pagkuwan ay umalis na sila roon.
Napansin niyang parang ang hina ng kanilang takbo. Na ang alam niya ay kapag ganitong pang-sportcar ang sasakyan mo ay ang bilis.
"I notice that we run very slow. Why?"
"Mahina ba ang takbo ko?" Pilyong tanong nito.
"Hindi mo ba nahalata? Daig mo pa ang pagong sa takbo mo." Umirap siya rito.
"Ah ganun ba." Napangisi ito.
"It's because I want to be with you for a little while."
"Wala ka naman'g balak na mas lalo pa akong gabihin diba?" Sarkastikong aniya. Nang ilang sandali ay bumagsak ang malakas na ulan.
"Fuck! It's raining!" Biglang sambit ng binata at napaigtad siya sa gulat.
"Ulan lang naman yan Vernon eh. Hindi ka naman yata mamatay diba?"
"You must know Raffy, katatapos ko lang magpalinis. Ayaw kong ilusong ito sa baha." Matigas na ani ng binata.
Napaisip tuloy siya. Gosh! binabaha pa naman yung lugar namin.
Nang malapit na sila sa subdivision nila. Napansin na niyang bumabaha ang kalsadang papasok sa kanila.
"Ahmm... Vernon, dito mo nalang ako ihinto."
"Are you out of your mind? Ang lakas ng ulan Raffy. Isa pa bumabaha na."
"Yun na nga eh, kakasabi mo lang kanina na hindi mo ilulusong ang kotse mo sa baha, diba?"
"Of course, pero hindi naman yqta pwede na iwan kita at hayaan na lang na mabasa sa ulan. Call your mom, coz your staying in place tonight." Seryosong ani nito at ini-uturn ang sasakyan sa may unahan.
Kinuha niya ang phone at tinawagan ang ina.
"Hello ma. Hindi po ako makakauwi ngayon. Kasi sobrang lakas po ng ulan ma. Ganoon ho ba ma, sige po ma. Matulog na po kayo. I love you." At pinutol na niya ang tawag.
"Anong sabi?" Saad nito.
"May bagyo pala kaya sobrang lakas ng ulan." Aniya.
"That's what I've been thinking of."
Marahan siyang napatahimik. Habang ang binata ay tahimik rin na nagmamaneho. Hanggang sa nakarating sila sa isang condominium sa Taguig.
"Malayo ka ba sa mga magulang mo? At nagcondo ka lang." Puna niya rito at pinarada ng binata ang kotse nito sa basement.
"Nope, I had a slot here in this building, kasi gusto ko. Infact, the other building is our company. So I need to be close with my company." Salaysay pa nito at lumabas na sa kotse.
Napataas niya ang isang kilay niya sa sinabi nito. Nakita niyang umikot ito sa passenger's seat. Hindi pa siya nito na pagbuksan ng pinto ay naunahan na niya ito.
"Ahh.. ang layo naman ng sagot mo sa tanong ko." Aniya ng makalabas na siya sa pinto. Napatitig pa ito sa kanya.
"What's the matter?" Kunot noong aniya.
"I just thought most of you girls, gustong-gusto na maging gentleman ang lalaki sa kanila."
Anito.
"Okay.. I'm sorry but I'm not one of them."
"Okay." Nakangiting anito at ini-lock ang kotse. At lumakad na patungong elevator.
Tahimik lang siyang sumunod sa binata. Wala naman rin siyang sasabihin rito. Dahil kung magsasalita siya. Talagang mapupunta lang sa walang katuturan ang usapan nila.
Nang nasa harap na sila ng elevator. Ay pinauna pa siya nitong pumasok. Kaya hindi nalang siya umimik. Sa halip ay napahikab siya.
"Alam kong pagod ka na, malapit na naman tayo."
Ilang sandali ay tumunog na ang elevator. Hudyat na nasa tamang palapag na sila. Kung saan ang unit ng binata.
Nauna siyang lumabas at sumunod lang ang binata. Nakadama na siya ng pagod at puyat ng mga oras na iyon. Kaya napapapikit tuloy siya at muntikan na siyang matumba.
"Are you okay?" Concern na ani nito sa kanya ng mahawakan siya nito sa kanyang balikat.
"Okay lang ako... dala na siguro toh ng antok."
"Kaya mo pa ba?"
"Kaya ko pa naman." Ay umayos siya ng pagkatayo.
"Are you sure? Coz your not definitely fine with me Rafaela."
"I'm sure, malayo pa ba ang unit mo?" Tanong niya.
"Ilang rooms na lang malapit na tayo. Aalalayan na lang kita, and please quit fighting with me okay."
Sasabat pa sana siya ngunit huli na. Dahil mabilis na lamang siyang binuhat ng binata.
"Ganito ba ang paraan mo para makuha mo ang lahat ng gusto mo sa isang babae?"
"Of course not, nag-aalala ako sayo kaya kita binuhat. Alangan naman pabayaan lang kitang lumakad sa kondisyon mo'ng iyan. This is a charity Rafaela not a type of dirty schemes."
Hindi siya makasagot ng direktang sa pagtatapat nito sa kanya. Marahil ay may ugali ngang ganito ang binata. But this is her first time! To be in the arms of man.
Binaba muna siya nito ng nasa tapat na sila ng unit nito. At kinuha nito ang card key sa bulsa. Then he swipe it down.
"Pasok ka Raff." Anito.
Pumasok rin siya sa loob ng unit nito. At inilibot niya ang kanyang paningin. Nakita niyang maayos ang pagkaayos ng unit nito.
"Just make yourself comfortable Raff. I'll prepare some sherry for you."
"Hindi ko alam na magaling ka palang umasikaso ng bisita."
"Syempre naman, hindi naman ako pinalaking walang modo Raff."
"Sabi ko nga, tsaka salamat nga pala ha." Aniya.
"No worries Raff." Anito at tumungo na sa kusina para gawan siya ng maiinom.
Hindi naman siya nabagot dahil sa mga magazines naroon sa center table.
Habang binubuklat niya ang pahina ng magazine. Ay sa laking gulat niya ay nakita niya, ang lalaking matagal na niyang gustong makita.
"His so gorgeous in that picture, right?" Sambit pa nito. Kaya siya napaangat ng tingin.
"Ahm... oo, you know him?" Tanong niya.
"I know his whereabouts, here." Ani pa nito sabay abot sa kanya ng sherry.
"Thanks." Aniya at marahang uminom.
"Matanong ko lang, matagal na kayong magkakilala ni Elaine?"
"Oo matagal narin since highschool days."
"Kaya pala, ang tindi ng closeness niyong dalawa. Eh, si Patrick?"
"His one of our clients in Optima Land. Hanggang sa naging magkaibigan. Kaya niya ako inimbita sa kasal niya. But you know, what is the weirdest thing happen to me?" Ani pa nitong napangiti na naman.
"Ano naman?"
"Ang makita ka't makasama sa unit ko." Kaswal nitong tugon.
Kaagad naman siyang dinaganan ng kaba. Baka naman ano pang gagawin ng lalaking ito sa kanya. Nanuyo ang kanyang lalamunan. Halos wala na siyang malunok pa.
"R-really? Don't get me wrong Vernon. Hindi naman masama na andito ako, hindi ba?" Matalim niyang tinitigan ang binatang nakaupo sa harapan niya.
"Of course not, pwera na lang kung masama ang iniisip mo."
Patay na tumbok yata ng binata ang iniisip niya. Napalunok siya. Tumikhim.
"Hindi ah... s-yempre naman." Para tuloy siyang napahiya.
"Uhmm... may isa pa akong bedroom dito. You can take the other one Raff." Sabi pa nito sabay turo sa kwarto.
"Thanks Vernon, saan ba ang kusina mo?"usisa niya.
"Nandoon diretso lang tapos sa kanan." Anito may kalakihan kasi ang condo unit nito. Kaya siguro walang ibang taong andito kundi siya lang.
"Ano nga pala ang gagawin mo sa kusina?"
"Wala lang." Napakibit balikat pa siyang tumayo at kinuha ang kanyang baso.
Hindi naman siya pinigilan ng binata. Kaya patuloy lang siyang lumakad patungong kusina. Nakita niya na talagang maayos at masinop ang pagkaayos ng mga gamit nito.
Siguro mga may katulong siyang pinapaakyat dito. Aniya sa sarili.
Lumapit siya sa may bandang lababo sa halip na ilapag ang baso roon. Hinugasan niya.
"Dammit Raffy!" Napamura ang binata narinig ata nito ang daloy ng tubig.
"Bakit? Anong masama sa paghugas?"
"Walang masama pero bakit mo hinugasan yan. Bisita kita mabuti pa magpahinga ka na. Ako ng bahalang maghuhugas niyan."
Napangunot noo siya. Si Vernon marunong maghugas? Wala yata sa hitsura nito.
"S-sige." Hininto niya ang paghuhugas. Kahit hindi pa niya iyon natapos.
Napadaan siya sa kinatatayuan ni Vernon.
"Baka naman mag-aayos ka sa kwarto ha. Remember your my visitor."
"I know. I'm sorry nahihiya lang ako."
"Don't be. Ako nga dapat ang mahiya sayo."
"Hah?" Sambit niya.
"Wala sige na matulog ka na. You can used the clothes in the cabinet if you want." Napatango na lang siyang pumasok sa kwarto na sinasabi ng binata.
Pagpasok niya ay inilibot niya ang kanyang mga mata sa paligid. The place is so cozy. Kaya siya napaupo kaagad sa kama.
"Wow, ang lambot pa ng kama. Mas malambot pa sa kama ko." Aniya.
Dahil sa naka-cocktail dress siya. Gusto niya talagang hubarin ang damit. Kaya dinungaw niya ang kabinet ng kwarto. Dahil sa naiinitan na talaga siya.
"Marami naman palang mga damit rito. At halos lahat pambabae." Aniya at kinuha ang isang damit pantulog.
"Wow ha. Ang galing kapareha pa talaga ng pantulog ko sa bahay."
Kaya hinubad niya ang cocktail dress at nilapag sa kama ang damit pantulog. At sinunuot niya ito.
"Tamang-tama nagkasya sakin. Hay makapagpahinga na nga."
At dumako siya sa kama at malayang hiniga ang sarili roon. Gusto niyang mag-isip kung ano nga ba talaga ang ugnayan ni Vernon sa modelong nakita niya sa magazine.
"Bakit kaya kilala niya ang lalaking yun? I have to know his connections. Para mas mapadali ang mga plano ko." Napangisi siya sa kanyang binabalak. Someday Montebello will repay everything what she had lost.
A/N
I'm so sorry guys for this very late and lame update... :-(
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro