UWAGA!:
Czas akcji tego rozdziału rozpoczyna się tydzień po tamtym rozdziale.
Miłego czytania 😊.

Pov Rosaline:

Z samego rana obudził mnie Percy z Christian'em krzycząc.

-Rosaline wstawaj!

Podnoszę się z łóżka na pozycję siedzącą i patrzę na mojego brata oraz mojego najlepszego przyjaciela ( ROSALINE: Przeczytaj - Dwa Pojeby) z zirytowaniem.

-Musicie powiedzieć mi coś ważnego skoro mnie obudziliście.- powiedziałam.

-Owszem mamy, chociaż?... Nie, jednak nie, ale zanim coś powiesz kropelko.- powiedział Percy widząc że mam ochotę ich utopić.

- Christian chcę Cię zabrać z Lewisem na polane. Teraz.- dodał.

-Czyli tylko po to mnie obudziliście?- zapytałam, a chłopcy uśmiechnęli się jak menele w sklepie monopolowym.

Strzeliłam Facepalm'a... nie no załamka! Ja ich kiedyś zamorduję.

Wstałam z łóżka po czym wyrzuciłam brata i przyjaciela z sypialni. Podeszłam leniwie do szafy i wyciągnęłam z niej niebieską sukienkę i do tego śliczne buty na obcasie.
(ARABELLA: Na dole zdjęcie.
PS.  Nie wiem jaki to kolor tych butów, ale chyba kremowy.)

Swoje włosy pozostawiam rozpuszczone i szybko robię makijaż. Gdy skończyłam wyszłam z pokoju i udałam się do Percy'ego i Christian'a.  Chłopcy byli przed domem i rozmawiali z Grover'em i Lewisem.

Gdy chłopcy mnie zobaczyli uśmiechnęli się, a ja podeszłam do nich. Gdy byłam już przy swoim bracie, Lewis powiedział.

- Ładnie wyglądasz Rosaline

-Dzięki Lewis. -odpowiedziałam satyrowi.

- Dobra, skończcie pierdolić i chodźcie na to polane. Wrócimy tu o 18:30, więc chodźmy.- powiedział Christian, a my zaśmialiśmy się.

Pożegnaliśmy się z moim bratem i bratem Christian'a i udaliśmy się na tę pierdolniętą polanę.  Przez całą drogę szliśmy śmiejąc się i żartując.  Oczywiście Christian przez całą drogę trzymał się za ręce i co jakiś czas całował chłopaka w policzek.

LEWIS JEŚLI GO SKRZYWDZISZ,  POWIESZĘ CIĘ ZA KOPYTA MA DRZEWIE, ROZUMIESZ!!!

Gdy dotarliśmy na polane, a ja uśmiechnęłam się. Przed nami stał Luke z uśmiechem. Był ubrany w białą koszule, która nie była zapienta na 3 ostatnie guziki u góry przez co widziałam trochę jego klatki piersiowej, czarne spodnie dżinsy i czarne trampki. Luke po mimo tego iż jest młody nastolatkiem jest niezwykle umieśniony.

Włosy chłopaka były ułożone w artystyczny nieład.

Wyglądał nawet seksownie.

Podeszłam do Luke'a powoli, czując na sobie palące spojrzenie mojego chłopaka z przodu, jak i zaciekawione spojrzenia Christian'a i Lewisa.

Gdy byłam już parę centymetrów od Luke'a, chłopak  się nie chamował. Gwałtownie złapał mnie za biodra i pociągnął do siebie.

Gdy nasze usta przyległy do siebie nie mogliśmy się już od siebie oderwać. Całowaliśmy jakbyśmy nie widzieli się wieki. Nie walczyłam z nim o dominację, ponieważ wolałam jak on dominuję, a ja nie miałam zbyt dużego doświadczenia jak i odwagi oraz pewności w całowaniu, więc wolę narazie spokojnie poczekać.

Całowalibyśmy się nadal, gdyby nie jeden wkurwiający satyr...

-O ja pierdziuśkam, Lewi kochanie oni zaraz się tam zjedzą!

Ja i Luke oderwałyśmy się od siebie i spojrzeliśmy  na naszych towarzyszy.

Lewis uśmiechał się do nas, a Christian tańczył jakiś dziwny taniec.

-Christian, co ci?- pytam przyjaciela.

Luke objął mnie styłu i obserwował ze mną naszych towarzyszy.

- Och! Rosaline jak wyglądacie Sweet, że aż mam was kurwa jebana mać ochotę zjeść. -powiedział, a my wszyscy zaczęliśmy się śmiać.

-Christian, ty jesteś nienormalny.- powiedziałam przez śmiech.

-Pff! Ja nie jestem nienormalny! Ja jestem...

-Pierdolnięty?! - zapytał przerywając mu Luke.

-... zajebisty.- dokończył z mordem w oczach Chris, po czym dodał.

-Mam nadzieję że jest dla ciebie w łóżku, dobry bo poszczuję Percy'm.

Zaczerwieniłam się, a Luke zaśmiał się.

Bez jaj.

- Spokojnie nie potrzebujemy tu Percy'ego, a w łóżku jeszcze nie wylądowaliśmy. Szanuję jej decyzję i będę czekał, a nie będzie gotowa. Kocham ją.- powiedział Luke i pocałował mnie w policzek.

Zrobiło mi się ciepło na sercu. Nigdy nie słyszałam czegoś pięknego.

-Miłość, miłość na polanie,
Po ruchamy się na sianie,
Bogiem Seksu jestem Ja, a Ty Królową Moją,
Miłość płodzi nasze plony,
Napalona jak motocykl,
Hej wyruchamy się raz bądź dwa!!! *- Christian śpiewał i okrażał  mnie Luke'a śpiewając piosenkę.

Nie wytrzymałam i wraz z Luke'iem i Lewisem wybuchłam śmiechem.

Nie no Chris masz talent!

... Kilka godzin później - 18:25 😊...

Wracamy już z polany. Niestety Luke musiał iść wcześniej, bo mogli się zoorientować że go nie ma.

Przez całą drogę zastanawiałam się o co chodzi? Co się dzieję? Autorka przyjeżdża? ( ARABELLA: Już wczoraj przyjechałam i dzisiaj wyjechałam 😒).

Pewnie długo bym się zastanawiała,co się dzieje, gdyby nie fakt że weszliśmy już na teren Obozu. Od razu po wejściu zauważyłam że coś jest mocno nie tak.

Wszędzie było ciemno i ledwo było wiadomo gdzie się idzie. Tylko wejście do Obozu było oświetlone po obu stronach po jednej pochodni.

W pewnym momencie zatrzymaliśmy się i jestem pewna że na plaży ,ponieważ  czułam jak do butów dostają się drobinki piasku.

-Dlaczego stoimy?- pytam przyjaciół, a chłopcy odwracają się w moją stronę.

Czuję że się uśmiechają.

-Ponieważ...- zaczął Lewis.

Światła niespodziewanie zapaliłyśmy się na tyle że wszystko zaczęłam widzieć.

Zaniemówiłam.

Wszędzie były balony, konfetti, stoły z jedzeniem i piciem, a dookoła nas był cały obóz.

-NIESPODZIANKA!!!- wyrzeczeli wszyscy.

O kurwa.

Zapomniałam o własnych urodzinach!!!

Hejo Herosi!

Wróciłam z nowym rozdziałem.

Mam nadzieję że wam się ten rozdział podoba.

To tyle narazie.

Bayo Herosi!