(UWAGA: Ten rozdział jest podzielony na równo 3 części i to z tego samego dnia)

Pov Rosaline:

Obudziłam się z samego rana na podłodze w domku Christian'a i Lewisa. Podniosłam się do pozycji siedzęcej i rozejrzałam do okoła po pokoju. Na podłodze po za mną była śpiąca w najlepsze Lily z Lewisem i Christian'em u boku. Satyrowie spali wtuleni uroczo w siebie (ARABELLA: Awww jak to sweet 😍😍  ROSALINE: Nie no znowu wypiłaś wino Panu D?  ARABELLA: Nie 😝   ROSALINE: To co ty brałaś?  ARABELLA: Czekoladę wpierdalałam 😁🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫🍫.  ROSALINE: Coś dużo tych czekolad 😑   ARABELLA: Nie prawda tylko ci się zdaję 😏  ROSALINE: 😒Acha, a Luke jest przystojny.   PERCY&HEJRON&LUKE: Co, kurwa?!    PAN D: Który użytkownik chcę moje wino bo przez miesiąc nie będę pił?). Wstałam i pocichaczu opuściłam sypialnie Christian'a.

Wyszłam z drewnianego domku satyrów i udałam się na plażę.

Weszłam na plażę. Oczywiście przed tym zdjełam swoje buty, by móc poczuć pod stopami złocisty piasek. Podeszłam powolnym krokiem do leżącej kłody na której siedziałam z Christian'em, gdy mieliśmy po 4 lata...dokładnie 3 dni przed zakazem moim wchodzenia do wody przy innych uczestnikach obozu i na pomost. Usiadłam na kłodzie i zaczęłam myśleć.

Dlaczego Luke mnie pocałował?

Czy Christian miał rację?

Dlaczego nie mogłam urodzić się zwykłym pół bogiem?

Moje rozmyślanie mogło by trwać wieki, lecz przerywa je dobrze znany głos.

-Hej Rosia.

Odwracam się zdziwiona w stronę Luke'a, który opierał się drzewo za mną. W jego głosie nie było żadnej złości czy innej negatywnej emocji.

Był on łagodny i przyjazny.

Wstałam z kłody i wpatrując się w chłopaka, powiedziałam.

-Hej...eee...Luke?

Nie no przepraszam, ale 11 lat się przezywamy i prawie nigdy nie użyliśmy swoich imion, więc...

...zatkało mnie...po prostu zabrakło mi języka w gębie.

Czarno włosy zaśmiał się i zaczął pomału zbliżać się w moją stronę.

Uwierzcie, w tamtej chwili chciałam najchętniej spierdolić jak najdalej od Santiago, lecz ja po prostu stałam sparaliżowana.

Mój umysł mówił głośno i wyraźnie "Rosaline, kurwa spierdalaj jak najdalej od niego!",  jednak nie mógł nic zrobić.

Nie wiem czy to dlatego że strach zawładnął moim ciałem albo serce kazało stać i czekać na to co przyniesie los.

O bogini Tyche~ bogini losu, przypadku i  czegoś tam zdaję się na Ciebie.

Luke stanął przede mną i chwycił obiema dłońmi moje białe policzki. Przymrużyłam oczy wtulając się w jego dłoń.

Moję serce przyspieszyło 120 razy na minutę.

Co się kurwa ze mną dzieję?

Czy Christian i Lily mieli rację?

Długo nie mogłam rozmyślać o tym gdyż usłyszałam cichy szept Luke'a.

-Kocham Cię Rosia.

Otworzyłam szeroko oczy, ale nie zdążyłam w jaki kolwiek sposób zareagować, gdyż chłopak pocałował mnie namiętnie.

Odwzajemniłam pocałunek.

To jest mój drugi pocałunek w życiu, więc całowałam trochę niezdarnie, gdyż nie miałam bladego pojęcia jak to się robi.

Odsuneliśmy się od siebie gdy pomału zaczęło nam brakować tlenu w płucach.

Ciężko dyszeliśmy.

Gdy tylko umiarkowaliśmy swoje oddechy zapytałam.

-  Luke...co ty?...co to było?

-Och, Rosaline, kocham Cię z całego serca. Pokochuje się w Tobie 11 lat to dlatego Ci dokuczałem bo nie umiałem do Ciebie zagadać, a jeszcze fakt iż Clarisse i Percy się nienawidzą nie ułatwiał mi.-wyszeptał chłopak z małym uśmieszkiem.

Spojrzałam w jego błękitne oczy.

Te śliczne błękitne oczka.

Kurwa!

Czy to możliwe?

No niestety tak Lily i Christian mieli całkowitą rację.

Luke się we mnie podkochiwał.

A co najgorsze w tym?

Ja czuję kurwa mać to samo.

Patrzeliśmy sobie w oczy przez chwilę ciszy.

Wzięłam głęboki wdech i wydech, a następnie zwróciłam się do chłopaka.

-Ja Ciebie też Luke.

Oczy chłopaka gwałtownie wyszły z orbit.

Patrzył na mnie niedowierzając w moje słowa.

-Nap...prawdę?- zapytał jąkając się.

Wow, Luke się jąka może Angel uszkodziła mu w trakcie bójki mózg?

Kiwnęłam niepewnie głową.

Chłopak uśmiechnął się radośnie, a w jego niebieskich oczkach tańczyły radosne płomyki.

-Kocham Cię mocno Rosaline Luno Collins. Jesteś jak tlen bez, którego nie mogę żyć, jak miecz bez, którego nie mogę walczyć i chciałbym Cię zapytać: Czy uczynił mi ten zaszczyt córko Posejdona i zostaniesz moją dziewczyną?- powiedział czarnowłosy łapiąc za me dłonie i padając na kolana przede mną.

Przydryzła wargę.

Nie mam bladego pojęcia co robić.

Napiszę mi ktoś odpowiedź w komentarzu?

Proszę 🙏.

Westchnęłam załamana i powiedziałam.

-Luke wstań, proszę.

Chłopak uczynił moją prośbę, ja dodałam.

- Nie mogę Ci teraz odpowiedzieć, wybacz mi, ale muszę to sobie wszystko przemyśleć.

-Dostaniesz tyle czasu ile potrzebujesz Rosia. - powiedział i pocałował mnie w czoło po czym odszedł.

Ech!...Użytkowniku? Jeśli to czytasz to proszę...

...napisz mi w komentarzu co mam kuźwa zrobić?

Pov Lily Varnquin:

(Uwaga: Lily mam nadzieję że mnie nie zabijesz, po tym rozdziale, ale ty i Connor Hood znacie się trochę, więc przejdźmy bardziej w konkrety dobrze? I przepraszam z góry jeśli zachowanie Connor'a nie będzie do niego pasowało no, ale ja nie dokońca ogarniam.)

Obudziłam się w pokoju Lewisa i Christiana.  Chłopacy spali jak zabici wtuleni w siebie. Zauważyłam że nigdzie nie ma Rosalii.  No cóż...mówi się trudno, pewnie wstała wcześniej i wyszła.  Po cichaczu opuściłam pokój śpiących słodko satyrów. 

Wyszłam z ich domku i udałam się do stołówki by coś zjeść.

Weszłam do namiotu w, którym kucharze rozdawali posiłki. Wzięłam tacę, potem jedzenie i na końcu sztućce.

Zaczęłam jeść.

Jedzenie było w miarę dobre.

Z moich rozmyślań wyrwał mnie głos, który dokładnie znałam.

-Hejo Lil.- Connor Hood, jak zwykle w dobrym nastroju.

-Hejka Connor.- powiedziałam biorąc kęsa posiłku.

Chłopak usiadł na przeciwko mnie, uśmiechając się radośnie.

Co mu znowu?

- Powiedz Lil różyczko, Ty śliczna czy uczynisz mi ten zaszczyt i przejdziesz się ze mną po "parku linowym"?- zapytał Connor.

Tiaa... Connor  i Travis nazywają te zajęcia w powietrzu co mieliśmy parkiem linowym.

Normalka.

Połknęłam jedzenie i zachichotałam.

-Pewnie.- odpowiedziałam.

Szybko skończyłam jeść i wraz z chłopakiem opuściłam stołówkę.

Stojąc już przy "Parku Linowym" nałożyliśmy na siebie kaski, ochraniacze i inne potrzebne rzeczy.

Weszliśmy po drabinkach na górę.

Gdy znaleźliśmy się na wysokości ponad 7 metrów zaczępiłam o metalowy sznurek czy jak to się tam nazywa klamerkę czy coś i przeleciałam na drugą stronę kładki, która była 2 metry dalej naprzeciwko naszej krzycząc jak wariatka

- Złap mnie jeśli potrafisz Hood!!!

W oddali usłyszałam tylko śmiech syna Hermesa.

Gdy dotarłam na kładkę przycepiłam klamerkę o drugi metalowy sznurek i zaczęłam iść po drewnianym mostku.

W połowie drogi poczułam że ktoś wchodzi na mostek.

Odwróciłam głowę.

To Connor wszedł na mostek.

Przyspieszyłam.

Zeszłam z mostu i już szłam w stronę następnej przeszkody, gdy nagle Connor złapał mnie za talię.

Pisnęłam.

Jednak prawdziwy szok pojawił się u mnie, gdy chłopak pocałował mnie w prawy policzek.

Odwróciłam głowę i spojrzałam na chłopaka unosząc jedną brew.

Connor uśmiechnął się i powiedział.

- Do  zobacznia jutro różyczko ( ARABELLA: Jeśli od początku ktoś się zastanawia dlaczego Connor powiedział do Lily, różyczko to już wyjaśniam. Chodzi oto że Lily z tego co pamiętam ma różowe włosy i wiem o tym iż róże są czerwone, ale mi chodzi oto: Róż  owy - Róż  yczka.)

Nie zdążyłam nic powiedzieć bo chłopak szybko zniknął z zasięgiem mojego wzroku zjeżdżając do następnej drewnianej kładki, która była bardzo daleko.

Ech!...Connor Hood co ja z tobą mam?

Pov Vinnie:

Wstałam o 7:25. Ubrana w swoję ukochane ciuchy wyszłam z domku. Swoję włosy uczesałam w kucyka. Na początku nie wiedziałam co z sobą począć. Aż w pewnym momencie mnie olśniło.

Odwiedzę Aarona.

Pobiegłam sprintem do domku gdzie były dzieci Tyche. Weszłam do domku i zapytałam się gdzie jest pokój Aarona.

Gdy otrzymałam odpowiedź, podziękowałam i wbiegłam po schodach na piętro.

Trzecie drzwi na lewo z tabliczką "Aaron Lucky", trzecie drzwi na lezw...

Co chwilę powtarzałam sobie słowa którę miały zaprowadzić mnie do pokoju Aarona.

W końcu trafiłam i stanęłam przed drzwiami pokoju Aarona.

Zapukałam.

Gdy tylko usłyszałam głos Aarona za drzwi mówiący cechę "proszę" nacisnęłam klamkę i weszłam do pomieszczenia.

Aaron leżał na łóżku w białym podkoszulku i czarnych bokserkach.

Czytał książkę pod tytułem " Był Sobie Pies" (ARABELLA: Polecam oglądałam film i jest śliczny zaś książkę czytam od niedawna).

Nie zauważył mnie, ale wiedział że weszłam bo zapytał.

-Co jest Thomas?

-Jeśli  dobrze pamiętam Aaron to mam na imię Victoria aka Vinnie, a nie Thomas, po za tym nie pamiętam bym była satyrem tylko córką bogini Nike?- powiedziałam.

Gdy tylko Aaron usłyszał mój głos odłożył książkę i zeskoczył z łóżka ubierając się w ciuchy.

-Sorka Vinnie myślałem że to Thomas mnie nawiedził bo czasem gadamy z sobą dla nudy i gramy w karty.- powiedział wkładając na siebie bluzkę.

-Spoko,  po za tym masz nauczkę na przyszłość.-powiedziałam i zaśmiałam się.

Aaron uśmiechnął się i na krótką chwilę zamilkł.

Ale tylko na chwilę.

-Ej Vinnie masz czas jutro o 18:00?- zapytał.

-Pewnie, a czemu pytasz? - zapytałam unosząc zdziwiona brew.

-No bo może byśmy tak poszli razem... we dwójkę...  powałensać się tu i tam i... eee... powałensać się i tu i tam. No i co ty na to?- zapytał.

Zaśmiałam się cicho.

-Z przyjemnością się z Tobą powałensam Aaronie...  Bądź po mnie jutro o 18:00 jak mówiłeś.- powiedziałam i pomachałam chłopakowi na pożegnanie i poszłam do Thomasa by urządzić mu przesłuchanie nie z tej ziemi.

O Bogowie!

W co ja się kurwa ubiorę?!

...C.D.N...

Hejo Herosi!

I jak się podoba?

Gwiazdkujcie i komentujcie.

Bayo!