Pov Rosaline:

Z samego rana obudził mnie Percy krzycząc.

-Rosaline, wstawaj! Arabella z rodzicami przyjechała z Olimpu!

Wstałam z łóżka i szybko ubrałam się w białą koszulkę, jasno niebieskie dżinsy i kremowe szpilki, a swoje włosy związałam w bocznego kucyka ustawiając moje białe pasemko jako opadający kosmyk na moją twarz.

Gdy byłam już gotowa pościeliłam łóżko i szybko załatwiłam swoje potrzeby w toalecie. Gdy skończyłam wyszłam z swojego pokoju i wraz  z czekającym na mnie na korytarzu Percy'm wyszłam z naszego domku.

Udaliśmy się w miejsce gdzie było na początku roku ognisko i tam czekali na nas wszyscy. Gdy ujrzałam na mojego ojca rzuciłam się mu na szyję.

-Hej tato.- powiedziałam tuląc go.

Ojciec odwzajemnił uścisk.

-Witaj syrenko. -powiedział mój ojciec, a widząc iż mam na szyi medalion od niego dodał.

-Widzę iż prezent się podobał.

-Jest fantastyczny bardzo Ci dziękuję.- powiedziałam.

Chwilę później wszyscy rozmawialiśmy już z swoimi boskimi rodzicami.  Arabella, gdzieś zwiała i nie mam pojęcia gdzie.

Gdy skończyłam rozmawiać z ojcem poszłam poszukać Arabelli. Znalazłam dziewczynę w gabinecie pana D. Dziewczyna trzymała w dłoni jedną butelkę wina, która o dziwo nie była otwarta.

-Nie pijesz?- zapytałam.

-Nie, to dla @FireQuine.- powiedziała dziewczyna, po czym dodała.

-Rosaline , usiądź.

Wykonałam prośbę dziewczyny. Pana D nie ma w gabinecie i rozmawia za pewne z swoją córką niedaleko plaży.

-O co chodzi?- zapytałam.

-O Ciebie i  Luke'a, kochana.- powiedziała Arabella, a ja otworzyłam szeroko oczy.

- Co ty gadasz, Bella.- powiedziałam z strachem w oczach.

-Kochana ja wiem że wy się spotykacie z sobą. Przecież ja mu doradziłam by wystawił wszystkie karty na stół. - powiedziała Arabella z uśmiechem.

-Acha.- powiedziałam.

-Kiedy masz zamiar wraz z nim powiedzieć o tym że jesteście razem?- zapytała dziewczyna.

- Nie wiem, na razie nie jesteśmy na to gotowi.- powiedziałam.

-Wy czy Ty Rosaline, nie jesteś na to gotowa?- zapytała autorka.

Westchnęłam zrezygnowana.

-Ja, ja nie jestem na to gotowa.- powiedziałam z godnie z prawdą, bo nie widzę powodu by okłamywać moją rówieśniczkę.

Arabella westchnęła zrezygnowana, po czym powiedziała.

-Nie rozumiem o co chodzi? Przecież on cię kocha, ty go kochasz,  a boisz się powiedzieć że jesteście razem?

-Tu nie oto tak do końca chodzi...

-Nie do końca? To dokładnie o co? O Percy'ego? O Clarisse? No błagam kobieto może i nigdy nie byłam w związku z chłopakiem, ale wiem że jeśli przedstawisz Percy'emu, Luke'a jako swojego chłopaka to zaakceptuję go bo on ciebie uszczęśliwia. - przerwała mi  Arabella.

-A co by było w twoim przypadku ?- zapytałam.

-Jeśli chodzi o mój przypadek to moje kuzynki i mój ojciec zaczęli by mu grozić i mówić co mu zrobią, jak mnie skrzywdzi. - powiedziała moja rówieśniczka.

Spojrzałam zdziwiona na Arabelle, a on jedynie wzruszyła ramionami.

-Ty nie masz normalnej rodziny.- powiedziałam do dziewczyny.

-Rosaline, a kto na tym świecie jest normalny?- zapytała się mnie brązowowłosa.

No fakt  w sumie dziewczyna ma rację.