ABİS: BÖLÜM 4
Sana şarkı söylesem dinler misin beni,
Anlar mısın hissizliğimi?
Küçük bir kız çocuğunun umudundan koptum geldim.
Bitirebilir miyim sessizliğimi?
Seninle karşılaştığım günlerin biriydi bugün. Siyah paltonun üzerine ilişmiş kar taneleri ve solgun yüzüne yerleşmiş hissiz kahkaların dolduruyordu sokağı. Saçların şapkanla o kadar bütünleşmiş ki, sanki birbirleri için savaş veriyorlardı. Fark etmedin tabii beni. Kitapçının raflarının arasına sindim görme diye. Görürsen nefretine ilişecek gücüm kalmamış, sevgim yetemez olmuştu harelerine. Kalbin buz tutmuş koca adam. Kalbin bana öyle bir buz tutmuş ki, değemez oldu sana kelimelerim. Sakınır oldum.
Sekecek bir hâlim, gülümseyecek bir nedenim kalmamıştı. Hayran hayran izledim seni saatlerce. Sonra aklıma düştü o son saatlerimiz. Göz yaşlarım sicimlendi yanaklarımdan. İşte o saatler tekrar anladım. Gözlerine bakıp dalmayı, mahsenleri andıran kirpiklerinde dolanmayı özledim. O hissiz sevginde debelenen bir kız çocuğu olsamda, o yalanla kendimi hep o saniye avutmak istedim. Adadığım bütün hislerim kanatsa da beni, ben hep sende boğulmak istedim. Gözümün boyandığını bile bile uyumak istedim ninnilerinde. Kırık bir insan ne kadar muhtaç ise sevgiye, ben senden sevgi dilenen bir bedeviydim. Bunu asla inkâr etmedim.
Kıyamazdım ben sana. Öyle güzeldi ki seni izlemek, bitmesini istemediğim bir duyguydu bu. Ne şarkılarım, ne sözlerim. Susarlardı. Şimdi sokağından bile geçemeyen bir yabancıydım ben. Gerçi, senin için hep öyleydim. Sevgili karın, ona değer verdiğin için o kadar şanslı ki.. Bilirim, bana göstermesende içinde yatan o küçük çocuğu. Onu bana anlattığında ki hayranlığın çınlatır kulaklarımı hep. Adım, gelip geçmiş olsa da benden nefret etme isterdim. Suçum, tek seni sevmekti koca adam. Benim için bu suç bile değildi. Hâlâ daha seni sevmekteyim. Gerçekler kapatamaz üstümü. O benim içimde o kadar saf bir duygu ki, kalbim bile tekliyor zihnime düşünce ilk günkü gibi. Ellerim, ellerini arar oldu. Gökyüzüm mürekkebe boyandı, kulaklarım sesini arar oldu. 'Gel,' diyememek yordu bedenimi. Ben koca adam, bir zamanlar kaldırım köşesinde karşılaştığın kadın. Yıllarının kurbanı. Ben, ömrünü sana adayan, seni sevmekten sakınan kadın. Bugün geçip gittim yine sensiz sokaklarından.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro