Jay,

O gün, son ders de bittiği hâlde kütüphanede biraz vakit geçirmek için okulda kalmıştım. Beş dakika bile olmamışken annem aradı ve eve gelmemi, Kylie'nin, sokakta düşman olduğu bir grupla kavga ettiğini söyledi. Ortalığı yatıştıran ben olacaktım tabii.

Okuldan çıktım ancak seni görmüştüm.

Okulun kapısında, annenle vedalaştığını gördüm; annen eskiden özel öğretmenimdi. Sımsıkı sarıldı sana, kokunu içine çekti. Anneni kıskandım bir açıdan. Sana sarılabiliyordu. Ben daha kokunun nasıl olduğunu bilmiyordum. Sonra annen arabaya bindi. Araba köşeyi döner dönmez göz yaşların bir bir intihar ettiler gözlerinden. Keşke ben de o gücü kendimde bulup intihar edebilsem. Belki senin sürekli renk değiştiren gözlerinden atlasam, canım o kadar yanmaz.

Ne kadar zamanım kaldığını bilmiyorum Jay. Fakat ölümün o buruk tadı sanki damağımda gibi. Kalbim sürekli hızlı çarpıyor, çok korkuyorum. Öldükten sonra ne olacağını bilmiyorum, arkamda nasıl bir dünya bırakacağım? Ya da öldükten sonra yaşayacak mıyım?

Kafam çok karışık.

Tüm kalbimle, Natalia.

06.04.2017