Warning: This might contain words, settings, and content not suitable for everyone. Read at your own risk.
___________

"5 years kang hindi nagparamdam. Ni hindi ka man lang nagpaalam. We're bestfriends, No secrets dapat but in the past 5 years it feels like wala akong bestfriend at mukhang ganoon ka din!" himutok ni Elaine.

Sinikap kong lumapit sa kanya pero umuusod siya palayo sa akin. "Elaine, sorry..." mahinang sabi ko habang nakayuko ako sa kanyang harapan.

"Si Kuya ang may kasalanan sayo. Hindi ako. Kaya dapat kinausap mo ako para natulungan na lang sana kita." masungit na suwestyon niya.

"Magagawa mo sa akin yon?" paghahamon ni Luke sa kapatid.

"Ofcourse! Hindi porket kapatid kita Kuya kukunsintihin na kita" matapang na sagot nito sa Kuya niya.

"I thought you love me..." pagiinarte ni Luke.

"Ofcourse, I love you kuya...That's why I want you to learn" pangaral nito sa Kuya niya na para bang siya ang mas nakakatanda.

"You also love Samantha right, So why don't you forgive her?" pangungunsensya ni Luke dito.

Napatingin ako sa kanya pero kinindatan niya lamang ako. "Eh kasi..." hindi natuloy tuloy na sabi ni Elaine.

Nagulat na lamang kami ng maya maya ay humihikbi na ito. "Bakit ka umiiyak?" nagaalalang tanong ko.

Nakatalikod ito sa akin kaya naman sinikap kong iharap siya sa akin. Pero nagulat ako ng bigla na lang itong yumakap sa akin.

"Gaga ka talaga. Namiss kita!" biglaang burst out niya.

"Dapat sinabi mo sa akin, Para natulungan kitang bugbugin si Kuya!" umiiyak na sabi nito na ikinatawa ko.

"Shh...Tumahan ka na nga, Sorry na kung nawala ako bigla. Pero andito na ako ulit diba?" pagaalo ko sa kanya.

"Ewan ko sayo!" pagmamaktol niya pero mas lalo lang hinigpitan ang yakap sa akin.

"Na miss kita bestfriend!"

"Na miss din naman kita..." Malambing na sagot ko sa kanya.

"Pero bakit..." hindi na natuloy ang sasabihin nito ng biglang dumating ang kambal.

"Daddy who is she?" tanong ni Lucas.

Agad napabaklas ng yakap sa akin si Elaine. "She is your tita Elaine, man. My sister..." sagot ni Luke dito.

"Really? So you are like me and Suzy?" dagdag tanong pa nito.

"Yup..." masiglang sagot ni Luke dito.

Madaling nagustuhan at nakasundo ng mga bata si Elaine, "Do you love cars, Lucas?" malambing na tanong ni Elaine dito.

"Yes po, Tita. I also watch car racing, I want to be a racer someday or a swimmer" pagbibida ni Lucas.

"Really..." natatawang, naiilang na sabi ni Elaine.

"Then you should meet your Tito A..." hindi ko alam kung bakit parang hirap siyang banggitin ang gusto niyang sabihin.

"You should meet your tito Axus" pahayag ni Luke na kabababa lang.

"Yeah, you should meet your tito Ax. Your tito" naiilang na singit din ni Elaine.

"Why?" tanong ni Lucas.

"Ask your Tita Elaine, Fan na fan yan ng Tito niyo eh" natatawang asar ni Luke.

Agad namang binato ni Elaine ng throw pillow ang kuya niya. "Shut up Kuya!" inis na singhal nito.

"Why? Nagtatanong yung pamangkin mo, sagutin mo naman" natatawang pangungunsensya ni Luke.

Napairap na lamang si Elaine dahil dito. "Why should I meet him, Tita Elaine?" panguusisa pa din ni Lucas.

Ilang lunok muna ang ginawa ni Elaine bago ito sumagot sa mga katanungan ng kanyang pamangkin.

"He is a Racer..." panimula niya sa mahaba haba nilang paguusap ni Lucas. Si Suzy naman ay busy lang sa paglalaro habang si Elaine at Lucas ay pinaguusapan si Axus.

Plano amin ni Luke na ienroll si Lucas sa isang swimming class. Gusto niya daw kasing matuto nito, Si Suzy naman ay puro pagtutog lang ng instruments ang gusto ni Luke.

"Sandali lang po ba kayo, Mommy?" malambing na tanong ni Suzy.

Lumuhod ako para mapantayan siya. "Oo Baby. May pupuntahan lang kami ni Daddy sandali..." Sagot ko.

Isasama masi ako ni Luke para bisitahin ang pinsan niyang si Sebastian sa hospital, nanganak na daw kasi ang asawa nito. Kaya naman kay Elaine muna namin iniwan ang kambal.

"Kailangan pa ba talagang kasama ako bukas?" tanong ko habang bumabyahe kami.

Sandali ako nitong sinulyapan. "Ofcourse!" nakangiting sagot niya.

"Eh nahihiya kasi ako. Alam mo na hindi maganda ang..." hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng jinawakan nito ang aking kamay.

"Ok na ang lahat, Sam. Kinausap ko na sila tungkol sa pakikitungo nila sayo ipinaintindi ko na sa kanila ang lahat" paniniguro niya.

"Eh, si Ate Yesha?" kinakabahang tanong mo, Dahil kahit lapaano ay di pa din nawawala ang pangamba ko sa ano mang pwede niyang gawin.

"Nasa rest house namin siya sa cavite...nagpapagaling"

"Masyado siyang nadepress, Hindi namin alam kung bakit nagkaganoon siya. Yung anak niyang si Aliah ay na kina Tito Ysmael" dugtong nito.

"Luke yung nangyari kay Lola..."

"Shh...Let's forget about that Sam. Ok na si Lola, Sigurado ngang nasa byahe na ngayon iyon pabalik dito sa Pilipinas" putol niya sa sasabihin ko.

"Hindi niyo ba nakausap si Lola tungkol duon sa nangyari?" paguusisa ko.

"Ayaw niyang magsalita..." malungkot na sabi nito.

"Saan ba siya galing?" change topic na tanong ko.

"Sa Macau, matagal na ngang gustong umuwi non. Lalo nung nalaman niyang nandito ka na at yung kambal, Lagot ka daw sa kanya, Kukurutin ka daw niya sa singit" natatawang pananakot nito.

"Edi mas lalong hindi na lang ako pupunta bukas sa reunion!" natatawa pero kinakabahang sagot ko.

"Nakapunta nga siya ng Macau! Sa bahay pa kaya natin hindi niya magagawang pumunta para kurutin ka?" natatawang pananakot niya.

"Eh Luke!" pagmamaktol ko.

"Lagot ka!" pangaasar niya tsaka ako tinawanan.

"Nakakainis to! hindi ka nakakatulong! Nakakatakot pa namang magalit yung si Lola!" pagsusumbong ko pero wala siyang ginawa kundi asarin at tawanan lang ako.

*~*~*

"Hey..." masayang bati ni Sebastian pagkadating namin.

"Congrats bro..." bati ni Luke dito.

"Congrats" nakangiting sabi ko din.

"Naku thank you..." magiliw na sagot niya tsaka kami pinatuloy sa loob. Halata ang puyat at pagod sa mukha ni Sebastian pero lubos itong natatakpan ng saya dahil na din sa ito ang first baby nila. Pagkapasok namin ay naabutan namin si Carol na karga karga ang baby girl nila.

"Ang liit..." naaAmaze na puna ni Luke sa sanggol na balot na balot ng puting lampin.

"Gago! Syempre kalalabas lang niyan!" natatawang sabi ni Sebastian at tsaka niya ito maingat na kinuha kay Carol.

"Gusto mong kargahin?" nakangiting tanong nito.

Lumipat lipat ang tingin nito sa amin na para bang humihingi siya ng permiso. Agad ko siyang nginitian at tinanguan.

"Dahan dahan lang...Nakakatakot" natatawa pero kinakabahang sabi nito.

"Baka umiyak to!" mahinahong sabi ni Luke habang karga karga na ang bata.

"Ayy. Bagay na bagay, Bakit hindi niyo na sundan yung kambal? Para naman may binibaby ka na ulit" natatawang suwestyon ni Sebastian di ito pinansin ni Luke. Tumingin siya sa akin na para bang walang sinabi ang pinsan niya. Lumapit siya sa akin at pinakita ang hawak niyang baby.

"Ang liit no, Nakakatakot hawakan..." mahinang sabi nito. Tuwang tuwa siya habang hawak hawak niya ito.

Kakaibang kislap sa mata ni Luke ang kakikita ko. Tuwang tuwa siyang kargahin ang batang Imiyon, Lalo na siguro kung anak niya, Kaya naman agad akong dinapuan ng kunsensya, Ni hindi man lang niya nahawakan o nakita man lang yung kambal nung maliliit pa ito. Hindi siya nagkaroon ng chance na kargahin na kagaya nito yung dalawa. Tapos ngayon ay di ko man lang siya mabibigyan ng kahit isa pang anak.

"Baby, pano nag breast feed sayo yung dalawa?" tanong nito habang nasa labas kami ng kwarto at nakaupo, binibreastfeed pa kasi ni Carol yung baby dahil umiyak ito kaya namanumabas na lang muna kami.

"Edi kung sino yung unang umiyak" nakangising sagot ko habang iniimagine yung kambal nung baby pa sila.

"Eh paano kung nagsabay silang umiyak?"

"Edi...Syempre si Lucas mo! Grabe napaka takaw non. Tapos pag hindi mo siya nabreast feed agad, Ang ngawa! Si Suzy pa nga ang naghihintay na matapos siya" natatawang kwento ko.

Napalunok ako ng makitang titig na titig sa akin si Luke habang ikinikwento ko iyon para bang sobra  niyang gustong marinig ang kwneto na iyon na parang mahit isang salita ay ayaw niyangumagpas sa kanyang pandinig.

"Sorry..."

Agad kumunot ang noo niya sa aking sinambit. "Why?"

"Kasi hindi mo nahawakan ang kambal ng ganuon. Kasi tinago ko sila sayo...Kasi iniwan kita" nahihiyang sagot ko.

Marahan nitong inangat ako sa pagkakayuko. "Kasi nga diba nasaktan kita. Tsaka hindi mo naman kasalanan iyon, ako ang may kasalanan dahil ako ang nagtulak sayo palayo. "

"Pero ngayon hindi pa kita mabigyan ng Anak" nalulungkot na sabi ko.

"Hindi na kailangan Baby..." malambing na paniniguro niya at tsaka ako hinila para yakapin.

"Pero..."

"Sam, I said di na kailangan, diba?"

Tumangona lang  ako dahil baka mainis pa ito sa kakulitan ko. Hapon na ng makaalis kami sa hospital, Kaya naman nagpaalam ako kay Luke na magdidinner ako kasama si Viel.

"Nakausap ko na si Elijah" panimula nito.

"A...anong sabi?"

"Aalis na kami 2 weeks from now. May kailangan lang siyang asikasuhin then alis na kami agad, For sure magpapaalam pa sayo iyon bago umalis" kwento niya.

Tumango na lamang ako. Gusto ko rin namang makausap si Elijah bago sila umalis. Pagkatapos nuon ay naghari ang katahimikan sa aming dalawa na agad pinuna ni Viel.

"May iba ka pang pakay. Ano ba iyon?" naniningkit ang matang tanong niya sa akin.

Hindi ako nakalagsalita dahil hindi ko alam kung paano ako magsisimula. "Spill it..." utos niya.

"Viel pwede pa ba..."

"Hindi na pwede, Samantha." seryosong sagot nito na parang alaman niya na agad ang gusto kong sabihin.

"Pwede naman naming itry diba? Edi caesarian ulit ako?" suwestyon ko na para bang napakalaking posibilidad na pwede talagang iyon ang gawin.

Marahan itong umiling iling sa akin, at hindi na napalitan ang pagkaseryoso ng kanyang mukha.

"Napakadelikado, Samantha. Eh pano kung hindi ka lang 2 months macoma? Paano na yung kambal mo? Akala ko ba napagusapan niyo na yang magasawa?" pangangatwiran nito.

"O...oo, pero..."

"Tapos ang usapan Samantha, hindi pwede" pinal na sabi nito.

"Edi anong magandang gawin? Gusto kong bigyan si Luke ng kahit isa pang anak..." pagpupumilit ko, Desperada na din ako.

"Samantha can you shut up?" inis na sabi nito.

"Alam mong hindi pwede dahil inuobserbahan pa yang namumuong tumor diyan sa kaliwang ovary mo...Buti nga't hindi ka pa talaga kailangang tanggalin yan dahil hindi pa malignant. Pero Samantha naman! Sarili mo muna ang isipin mo ngayon! Tanggap na ni Luke na hindi mo na siya mabibigyan ng anak. Ok na yun! Don't take the risk Sam. May kambal ka! " giit nito.

Agad akong nanlumo, Ang nagbabadyang luha ko ay unti unti na ding tumulo. "Wala nanaman akong silbi...Inutil na ako" umiiyak na sabi ko.

Hindi mo alam kung bakit niglang tumawa si Viel at hinampas ako sa braso. "Bakit? Yan lang ba ang silbi mo sa mundo? Ang manganak?" natatawang tanong niya.

Umiling ako pero patuloy pa din sa pagiyak. Kaya naman mabilis itong lumipat sa akin para daluhan ako. "Sam...alam mo bang sobrang nakakastress ang buhay mo? Ang dami mong secrets, And I recommend na umpisahan mo ng sabihin kay Luke lahat..." pagaalo niya sa akin.

Pagkauwi ko ay naabutan ko pa si Luke na busy sa harap ng kanyang laptop, kaya naman napagpasyahan mo munang magshower na lang, Medyo nagtagal din ako sa loob ng banyo dahil hindi pa din mawala sa aking isip ang bagay na dapat at hindi dapat sabihin kay Luke if time comes. Nakabath robe akong lumabas ng cr at nagtungo sa cabinet namin. Busy ako sa paghahanap ng maisusuot na damit ng biglang yumakap ito sa akin patalikod at hinalikhalikan ako sa ilalim ng tenga. Kaya naman agad ko siyang hinarap. Kinawit ko ang dalawang braso ko sa leeg niya at hinalikan siya na agad din naman niyang sinuklian ng nakakalasing na halik din.

"Uhmm..." daing ko ng lalong lumalim ang halik nito at isinandal pa ako sa cabinet at idiniin ang kanyang sarili sa akin.

Mabilis niyang natanggal ang pagkakatali ng robe ko kaya naman agad kong naramdaman ang lamig. Pagkatapos niyang matanggal ay mabilis nanaman niya akong hinalikan at tsaka malayang naglakbay ang kamay niya sa buong katawan ko.

Marahan ko siyang itinulak at hinampas sa dibdib. "Ang daya mo talaga palagi!" masungit na sabi ko na ikinatawa niya kaya agad naman niyang hinubad din ang lahat ng damit niya. Matapos iyon ay mabilis niya akong binuhat papunta sa may kama. Maingat akong inangkin ni Luke.

"Ohh...Baby, I'm cumming" hingal na sabi nito nang maramdaman kong tatanggalin niya na ang sakanya dahil naabot niya na ang dapat niyang maabot ay mabilis kong hinarangan ang pangupo nito dahilan kung bakit hindi niya ito maalis duon.

"Shit..." daing niya at nagpumilit tanggalin ang pagkakahawak ko sa langupo niya. Nang hindi niya na mapigilan ay duon na niya nailabas iyon sa loob ko.

 "Ahh..." mahinang daing nito at agad akong niyakap ng mahigpit.

Kinabahan ako ng matapos na at nakasubsob pa din si Luke sa aking leeg. "L...Luke" tawag ko sa kanya.

Dahan dahan itong nagangat ng tingin sa akin at seryosong tumitig sa aking mga mata. "I want you to always feel me, Baby. But I don't like the idea that is running in your mind. We will not take the risk, Sam" malambing na sabi niya. May inabot siya sa may drawer dahilan para mapaupo na ito.

"Sit and drink this. Safe to sabi ng Doctor"

Hindi ako nakagalaw sa gusto niyang ipainom akin. Gusto niya akong magpills, Ibig sabihin tanggap na tanggap na niyang hindi ko na siya mabibigyan ng isa pang anak. Dahil sa hindi ko paggalaw ay kinuha na ni Luke ang baso, Akala ko isusubo niya sa akin pero nagulat ako ng ilagay niya ito sa nibig niya tsaka ako hinalikan. Dahil duon ay mabilis niyang nailipat sa bibig ko ang gamot tsaaka ako agad pinainom ng tubig.

"I love you, Baby..." malambing na sabi nito at tsaka ako hinalikan sa noo.

(Maria_CarCat)