Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 02

CHAPTER TWO | THE ROYAL APOLOGY

Summer

THE CELLPHONE owner asks to meet at Delaney Street corner Green Ave. They mentioned a café that I found quickly, but something irks me. I hate coming in and out of cafés or bars my father didn't own. Pakiramdam ko kapag may nakakita sa akin ay magsusumbong kay Daddy at kakasuhan ako ng insubordination. I'm very loyal, and anyone could compare me to a dog - the barking one, to be specific.

"Table for how many, ma'am?" The server asked me, trying to give me their menu. I was wearing my bandana to cover my face and red hair. Nakasuot din ako shades para walang makakilala sa akin.

"I'm fine here -" I stopped when my phone - the phone I picked up rang. Sasagutin ko sana kaso bago ko magawa iyon, may humawak sa dalawa braso ko. I was held forcely and pinned facing the wall. "What the hell?!" sigaw ko.

"Why do you have the Prince's phone?" huskily asked the man in black, with shades and buff arms.

"What phone? The Prince's? What is this all about? Am I being harassed?"

"You possessed something belongs to a Royal Family, miss." He answered and started running over my things which I think is against the law of America. I am an excellent country citizen, and my father is a well-known businessman. Are they accusing me of pickpocketing?

"I need my lawyer because this is definitely against my rights as a country citizen."

"State your explanation in our HQ, miss,"

From pinning me to the wall, he pulled me to a car parked in front of us. We were followed by two guys in black suits, murmuring something I could not understand. Hindi ko na rin nagawa dahil naipasok na ako sa sasakyan kahit hindi ko naman gusto. After being accused of pickpocketing, I am dragged inside an unfamiliar car with no cellphone and alone.

***

"WE'RE Ms. Lewis' lawyers, and I think the Royal Guards has to explain why they physically harmed a civilian on the streets."

Nag-angat ang tingin ko sa nagsalita at halos mapaiyak ako nang makita si Tito Dominic. Kasama niya ang isa pang lawyer at pinapakilala ang kanilang sarili sa mga lalaking kumuha sa akin. Sunod na pumasok si Daddy na agad lumapit sa akin at niyakap ako.

"I explained to them that I didn't took the phone, Dad!" Takot na takot na ako at hindi nakakatulong na narito pa rin ako sa loob ng madilim na isolated room.

"Honey, you don't need to explain. They harmed you, and they need to explain themselves to us." Tito Dominic told me, and Dad tried to calm me down. "I need to get back again what you got for her as a piece of evidence. And may I remind all of you that there's no Royal protocol that allows you to harm an innocent civilian."

Dad helped me to stand up, and we went out of the room, leaving Tito Dominic and his lawyer inside to fix everything.

"Everything will be all right, Summer," bulong ni Daddy sa akin habang yakap-yakap niya. I saw Brooklyn and Mom outside, and they ran upon seeing us. "You'll go home with them, and I'll stay here, waiting for their Prince or King to explain their men's actions today. No royal family members can use their power in harming a civilian here."

Dad is serious and he's ready to use his power to contact public authorities to deal with my case. Brooklyn hugged me as well as mom. May mga bodyguards na lumapit sa amin at sinamahan kami pabalik sa kotse ni Brooklyn. Tinuloy ni Daddy ang balak na bumalik sa loob habang kami naman ay umuwi na nina Mommy. Hindi ko sukat akalain na mararanasan ko ma-detained at ma-prosecute illegally sa loob ng isang araw dahil lang sa cellphone na napulot ko.

Isosoli ko lang dapat pero trap pala iyon. Whoever texted that phone, he or she needs to pay for what I've experienced. Prinsesa ako kung ituring sa bahay namin. Alagang-alaga pa ni Mommy ang balat ko kaya nakakasama ng loob na kinailangan magkapeklat ng pulsuhan ko saka pisngi. I have to remind myself not to be nosy. Hindi ko na rin kikitain pa si Glenda dahil minamalas ako kapag nakikinig ako sa hula niya.

I met bunch of blue-eyed men but they harmed and questioned me illegally. Pakiramdam ko ay hindi ako makakatulog ngayong gabi dahil sa nangyari sa akin.

"Everything will be all right, Summie." Mom told me, holding my hand tightly.

"Do not overthink there. Si Daddy at Tito Dominic na ang bahala sa lahat," ani naman ni Brooklyn. Hindi ko alam na nakabalik na pala siya. Outdated na ako sa mga kaganapan sa buhay ng kapatid ko talaga at minsan lang kami magkita tapos ganito pa.

Nakaka-asar talaga!

***

I AM GETTING ready to go out and meet my friends at Elixir when I noticed all of our maids where like ants. Iyong nagpupulasan na para bang darating na bagyo. Kumunot ang noo ko at sumilip ako sa labas para alamin ang dahilan ng pagpupulasan ng lahat.

"What's going on here, brother?" tanong ko nang matagpuan ko si Brooklyn sa labas ng bahay, naka-krus ang dalawang kamay sa ilalim ng kamay niya gaya ng gawain ni Daddy.

My brother's eyes were on the black cars that parked in front of our high gate. Sunod-sunod na nagbabaan ang mga lalaking naka-black suit na nagpakaba sa akin. Gano'n na gano'n ang itsura ng mga nang-harrased sa akin three days ako. Nasa kamay ko pa nga ang peklat ng posas na diniin nila doon.

"Go to your room, Summer. Ako na bahala dito," ani Brooklyn sa akin saka lumakad siya palabas.

Sinunod ko naman siya pero nakaka-curious din bakit narito sa bahay namin iyon nga minion na iyon. Minion kasi pare-pareho sila ng damit at bulong ng bulong gaya sa mga lowkey na tsismosa. Umakyat lang akonsa second floor ng bahay pero hindi pumasok sa kwarto ko. Nakita ko na lumabas si Mommy at Daddy pero hindi na nakasunod ang mga mata ko kaya dali-dali ko hinawi ang kurtina para makita ko ang nangyayari sa labas.

A not-so-old man and the young blue-eyed guy I think I had already seen somewhere walked towards my parent's and brother's spot.

Nakita ko na siya... pero saan?

I saw the man shaking hands with my parents. They looked dignified in their formal suits. Wala namang kasal pero pormalan ang get-up. Ang daddy kahit lagi naka-suit and tie, ayos lang pero sila, ibang level at gaya sa napapanood ko na mga royal themed movies. Eto na ba iyong hiling ko na may pupunta sa bahay at sasabihin na ako ang totoong Princess Mia ng Genovia?

Dream on, Summer.

"Ang hirap maging tsismosa, ma'am," anang tinig sa likuran ko. "Bakit hindi ka na lang bumaba at harapin ang bisita niyo?"

"Hindi ako tsismosa! Saka bakit narito ka at nambabash?" singhal ko sa personal maid ko na si Lola.

Dolores Tumabakal siya in real life pero dahil nasa New York kami, pinangalanan ko siyang Lola para sosyal pakinggan. Alangan namang Dolores ang itawag ko sa kanya kapag may kailangan ako. Lahat ng katulong namin dito kung 'di Latino, Pilipino naman at malapit na nga maging embassy itong bahay.

"Ako kasi nahihirapan sayo, ma'am. Pwede ka naman bumaba pero nagkakasya ka dyan,"

"Ayoko! Baka mamaya ikulong na naman nila ako,"

"Ang pasaway mo kasi minsan kaya ka nakukulong."

I mocked at her. "Bumaba ka lang at alamin ano meron doon para matuwa ako. Maantala na naman yata ang lakad ko ngayon. Ilang araw na ako dito at nabuburyong na ako."

"Mga royals ma'am. Galing sa bansang ano nga ga iyon? Basta prinsipe iyong isa ay pareho pala."

"Ang pangit mo naman sumagap ng tsismis. Bakit may prinsipe dito sa bahay? Wala naman si Princess Sarah dito,"

"Si Becky lang ma'am nandito,"

Sumimangot ako kaya kumaripas ng takbo si Lola palayo sa akin. Siya lang nagsasabi na para akong si Becky na tigabalat ng patatas. Pagkatapos ko ilibre, lalaitin pa ako.

Baba ba ako? Pero sabi ni Brooklyn siya na bahala sa lahat. I'm dying to know what's happening downstairs.

Ano kaya kung magpanggap ako na hindi aware sa mga nangyayari? Panalo naman ang acting ko kaso 'di effective kay Daddy.

Bahala na nga at baba na ako para malaman ko kung ano nangyayari...

***

"OUR deepest apology brought us here now. We know that what happened three days was just a little misunderstanding between Ms. Lewis and the Royal Guards," said the old man, whom I presume the Prince Alexander of Northfolks. Beside him is Prince Isaac, the youngest and a prince next in line to inherit the crown.

Base on my research Northfolks is a small monarch country in Europe. Sa sobrang liit nila, mabibilang sa kamay ang mga krimen na nangyari sa paligid nila. At hindi misunderstanding lang nangyari tatlong araw na ang nakakaraan!

So, this is a sort of royal apology?

I don't feel remorse at all. Feeling naman nila nakaka-angat na sila dahil sa titulo na hawak. Hindi siya si King Henry VIII or King George VI para umasta na nakakataas. Curtsy was not allowed to someone below the power of England. Pakikipagkamay at simpleng noble greetings lang at wala din HRH sa kanila.

Sir/Ma'am was usually used based on my humble research because I'm fond of everything royals.

"With all due respect, Sir, it's not just a misunderstanding." Diniinan ko sa salitang Sir at misunderstanding para mas ma-feel nila ang inis ko. "I'm out here," I said, leaving my family behind.

Dire-diresto akong lumabas ng bahay at aktong lalapit na sa sasakyan ko ngunit may pumigil sa aking braso. I jerked it away immediately and step back.

"I'm sorry. I was just -"

"Talk to them, not to me," I said, and then I immediately ride my car and drove away. Marami pa ako dapat seremonya bago magmaneho. Kaso iyong takot na nararamdaman ko ang nag-utos sa akin na pasibatin na agad ang sasakyan ko.

Damn the trauma and everything in between!

Hindi ko alam saan talaga ako pupunta ngayon. I cannot reached Lauren right now. Baka nakapatay ang cellphone niya. Madalang na iyon gumamit cellphone simula nang umpisahan niya ang oplan: pagbabago niya. Minsan nakakainis din kasi nahahatak niya ako sa bright side lagi.

Tinuloy-tuloy ko lang ang pagmamaneho hanggang sa makarating ako sa building kung saan nakatira si Glenda. Nagpark ako sa malapit lang at siniguro kong bitbit ko na ang payong para pang-self defense din. I covered my face using my floral scarf and wear big black sunglasses to cover my eyes. Panay ang paglinga ko sa paligid, minamatyagan bawat gawi upang masiguro na walang hahawak sa akin. I should invest on self defense class now instead of acting lunatic like this.

"Summer..." sambit sa pangalan ko. "I knew you would come. Kindly pick three cards, dear,"

Hindi ako makapaniwalang napatingin kay Glenda matapos marinig ang sinabi niya. "Dito talaga? Hindi ba tayo papasok sa loob para doon mo ako hulaan?"

"Pick a three cards now," utos pa niya ulit na agad ko sinunod. "You were supposed to go somewhere, but not here. There's a bridge in that place." Gusto ko siya kontrahin. Malamang may bridge sa pupuntahan ko dapat pagkatapos dito dahil sa Brooklyn Bridge Heights ako pupunta. Naroon ang main branch ng bar ni Daddy kaya doon talaga ako pupunta.

Hindi na lang kumibo at bumunot na ako ng tatlong cards. Binigay ko iyon sa kanya at isa-isa niya pinakita sa akin. I draw The Empress, The Lovers and The Wheel of Fortune cards all in upright positions.

"Anong ibig sabihin niyan?" tanong ko agad.

"The Empress tells you to be kind to yourself and search for beauty and happiness in your life. The Lovers imply that you are about to have a major life-changing to make or are faced with a dilemma. Your birth planet, Jupiter, rules the Wheel of Fortune card. Whether you believe in destiny or not, things will line up to your benefit."

Nakaka-puzzled intindihin ng mga sinabi ni Glenda pero bakit hindi ko subukan i-try ang wheel of fortune sa pagtaya sa lotto. Kapag nanalo ako, hindi ko na kailangan magtrabaho at literal na hihiga na lang ako sa banig ng pera.

"You met the guy I'm telling you. I can smell his scent on you,"

"Hoy, tsismis na naman iyan! Wala pa ako niyayakap, ha!"

"Makikita mo siya ulit ngayon." Iyon lang at iniwan na ako ni Glenda.

Ang creepy talaga ng babaeng iyon pero heto ako at lapit pa rin ng lapit ss kanya. Minsan ako rin talaga ang problema...

===

Preview only. Read in only on Patreon and Spaces. DM me how to join and other details.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro