Ik word wakker door zonlicht dat door de gordijnen heen schijnt. Kreunend hou ik een hand boven mijn hoofd om het zonlicht tegen te houden. Wanneer ik een beetje aan het licht gewend ben ga ik zitten. Brian kreunt naast me als ik te veel beweeg. Nu pas merk ik dat zijn arm om mij heen ligt. Langzaam maak ik hem los en stap zachtjes uit bed. 

Zo zacht mogelijk loop ik naar de douche. Ik heb namelijk de laatste tijd heel weinig tijd gehad voor persoonlijke verzorging. Wanneer ik snap hoe hij werkt zet ik hem aan en wacht totdat de stralen de gewenste temperatuur hebben bereikt. 

Ik stap onder de stralen en was snel mijn lichaam. Na een onbekend aantal minuten gaat de deur open. Van de schrik glij ik bijna uit. Een hopeloze actie om mijn vrouwelijke lichaamsdelen te bedekken mislukt. Brian staat voor me met een grijns. 

'Je wilde gewoon zonder mij gaan douchen?'. Hij slaat zijn handen over elkaar en kijkt mij geamuseerd aan. 

'Brian, Niet kijken!' roep ik in paniek. Ik draai me snel om en kijk Brian over mijn schouder aan. Zijn lach schalt door de badkamer. 

'Maar het is zo leuk'. Hij leunt tegen de wastafel aan en kijkt me nog steeds aan. 

'Brian' Ik draai me om en kijk hem boos aan. 'Ga. weg!'. Ik stop naar ieder woord even om dringender over te komen. 

Hij houd lachend zijn handen omhoog. 'Oke oke, sorry baby' zegt hij en loopt de badkamer uit. Bij het woord 'Baby' word ik nog warmer dan het water dat over mijn lichaam loopt. Hij is misschien irritant, maar ik ben wel verliefd op deze jongen.

Nadat ik nog even onder de douche heb gestaan stap ik er van onder. Ik droog me snel af en sla daarna de handdoek om mijn lichaam heen. Daarna borstel ik mijn haar en bekijk mezelf in de spiegel. Mijn bruine haren hangen slap langs mijn gezicht en ik zie er moe uit. Steeds vaker maak ik me druk over de werkzaamheden in het kasteel. 

Af en toe heeft Josh contact gehad met de bouwvakkers die het kasteel aan het herstellen zijn. Ze werken er letterlijk dag en nacht aan, en zijn al een heel eind. Het team verwacht dat ze aan het begin van de zomer klaar zijn!. Ik ben blij dat ik terug kan naar een vertrouwde plek en mijn taken als prinses weer kan overnemen. 

Ik kijk in mijn eigen ogen. Diep van binnen weet ik dat het niet zo zal gaan. Wanneer ik terugkeer naar het kasteel zal ik de voorbereidingen voor mijn kroning moeten starten. Maar ik mag niet de troon bestijgen zonder een partner. Dat is de wet. Het volk zal tegenstribbelen en een nieuwe familie royaal willen maken. Ik zal dienstmeid worden en mijn status verliezen. Mijn educatie zal voor niks zijn geweest. Want die was gebaseerd op het leiden van een koninkrijk. 

Voordat ik het kan tegenhouden rolt er een traan over mijn wang. Het feit dat mensen nu wereldwijd weten dat ik nog leef, geeft mij een onveilig gevoel. Wat als mensen me herkennen?. Dan pakken ze me en zal ik helemaal nooit meer terug kunnen naar Devina. 

Er word op de deur geklopt. 'Kaylee'. Het is Brian. Ik kijk geschokt naar de deur. Ondertussen ben ik harder gaan huilen en snik ik ook. Ik blijf stil.

'Kaylee, ben je aan het huilen?' vraagt hij bezorgd. Ik schud mijn hoofd. Maar wanneer ik realiseer dat hij dat niet kan zien schraap ik mijn keel.

'Nee' komt er met een piepstem uit. Wanneer ik denk dat Brian het niet heeft gehoord vliegt de deur open. Snel veeg ik mijn tranen weg. 

'Je huilde dus wel, kom hier'. Hij trekt me in een omhelzing en fluistert geruststellende dingen in mijn oor. Na een tijdje te hebben gestaan laat hij me los. 'Kom' Hij pakt mijn hand en trekt me mee. 

'Waar wil je naar-'. Ik wil iets zeggen maar Brian stopt al. 

'Kom, trek iets aan'. Hij opent zijn kleine versie van een inloopkast en duwt me naar binnen. 'Kies maar iets uit schat' zegt hij en loopt dan naar zijn bed. 

Ik kijk even rustig rond en kom dan bij de truien terecht. Mijn blik valt op een witte trui. Voorzichtig pak ik hem van onder wat andere truien vandaag en laat de handdoek vallen. De trui komt tot net boven mijn knieën. Ik draai een rondje om te kijken of de trui doorschijnt. Wanneer dat niet het geval is loop ik terug naar de kamer van Brian.

'Een rare vraag misschien, maar heb je hier iets van lingerie ofzo?' mijn wangen kleuren rood wanneer ik het hem vraag. 

'Natuurlijk, ik zal mijn moeder vragen of ze nog wat oude dingen heeft liggen'. Hij staat op en loopt naar de deur. Voordat hij de deur uitloopt draait hij zich om. 'Wat is je maat eigenlijk?'. Hij kijkt naar zijn voeten wanneer hij het vraagt en ik merk wat blosjes op. 

'75C' zeg ik en laat me vallen op het bed. Hij knikt nog en loopt dan weg.

 Binnen no time is hij terug en gooit me een setje toe. Het is simpel en heeft een witte kleur. Ik pak het op van het bed en loop er mee naar de badkamer. Snel doe ik de trui uit en doe het lingerie setje aan. Het staat me goed en ik bekijk mezelf even in de spiegel. Daarna doe ik de trui weer aan en loop terug Brians kamer in. 

Brian zit op zijn bed en kijkt me blij aan. 'Zullen we gaan ontbijten?' vraagt hij en staat op. Ik knik en loop achter hem aan naar beneden. 

Mary zit beneden aan haar bureau en is al druk bezig op de vroege ochtend. En dat voor een Zondag. Ik sjok samen met Brian naar de keuken en kijk toe hoe Brian allemaal dingen uit kastjes haalt. 

Wanneer alles op het aanrecht staat begint Brian wat boterhammen te smeren. Voor mezelf maak ik een broodje met kaas en loop dan naar de eettafel. Als ik wil gaan zitten gaat de bel. Brian rent naar de deur toe en opent hem. 

'Wat doe jij hier?' vraagt Brian vol afgunst. Ik vraag me af wie er achter de deur staat. Snel sta ik op en ren naar de deur. Wanneer ik de persoon zie borrelt er weer woede in me op.

-----------------------

I'm backk. Kinda. Heb nu toets week. Echt kut. Maarr. Door jullie lieve reacties en vraag naar nieuwe hoofdstukken ben ik weer achter mijn laptop gaan zitten. Dus dank je wel daar voorr. Het einde naderttt. Sadlifeee. Naja. Neem dit deel. Stop hem in je broekzak en koester hem. totdat er een nieuw deel komt. Geen ideee wanneer dat is though

Love ya

~Norah