Brian Walker
Ik geef de hoop op wanneer Kaylee om 21:00 uur nog steeds niet naar buiten is gekomen. Waarschijnlijk heb ik haar gemist. Wie weet waar ze nu is. Ik draai mijn autosleutel om en rijd weg. Al snel begonnen mijn gedachten af te dwalen naar Kaylee. 

Onbewust zie ik haar voor me. Van haar mooie lange bruine haar. Naar haar volle borsten, haar mooie ronde kont en haar slanke benen. De auto achter me toetert. Ik schrik op uit mijn gedachten en zie dat het stoplicht waar ik voor stond groen is geworden. Het gaspedaal trap ik weer in en rijd zo de laatste paar meters naar huis.

'Schatje wat doe je zo laat thuis?' zegt mijn moeder wanneer ik de keuken binnenkom. Ze likt net haar vinger af die onder de pastasaus zat. 'Ik had nog afgesproken met de jongens' lieg ik en pak dan een blikje cola uit de koelkast. 'Over 20 minuten kunnen we eten' zegt ze nog voordat ik naar mijn kamer loop.

'Brian?' de zachte stem van Demi klinkt door haar deur heen. Abrupt stop ik en loop naar haar kamer toe. Mijn 13-jarige zusje ligt op bed. Haar donkerbruine haren zijn verspreid over haar kussen. 'Hey Deem' zeg ik en ga op haar bedrand zitten. Nu pas zie ik dat haar make-up is uitgelopen. Bezorgd kijk ik haar aan. 'Wat is er?' vraag ik en ga wat dichter bij haar zitten.

'Dylan wilt mijn Valentijn niet zijn' zegt ze en begint weer te huilen. Demi heeft weken over hem zitten vertellen. Hoe knap hij wel niet was en dat hij super lief was. En nu, nu ze eindelijk de moed had verzamelt om te laten zien dat ze hem leuk vind wijst hij haar af. 'Wat een lul' zeg ik per ongeluk hardop. Demi giechelt even maar kijkt dan weer serieus. 'Dat is een feit, maar hoe gaat het tussen jou en Kaylee?' vraagt ze en zet een grijns op haar gezicht.

ik schrik even en krijg het dan een beetje warmer. Hoe weet zij daar nu van?. 'Hoe weet jij daar van?' vraag ik en kijk haar bijna boos aan. 'Rustig macho, je deed de laatste tijd al een beetje anders en toen je haar meenam bij het kerstdiner wist ik het zeker'. 'Mijn broertje heeft een crush' zingt ze bijna en barst daarna in lachen uit. 'Broertje? voor zover ik het weet ben ik nog steeds als eerste geboren' zeg ik verontwaardigd en sta op om een raam open te doen. 'Ik zag je wel blozen hoor' hoor ik nog van achter me. 'Demi, bek houden tegen mam en pap' zeg ik en kijk haar indringend aan. Lachend houd ze haar handen omhoog. 'Tuurlijk B' zegt ze en blaast me nog een kusje toe.

Voordat ik haar kamer weer uit loop rol ik nog even met mijn ogen. Ik slenter door de overloop en loop zo mijn eigen kamer binnen. Moe laat ik mezelf op mijn bed vallen. Voor even sluit ik mijn ogen. Even is alles stil en kunnen mijn gedachtes tot rust komen.

Ik word uit mijn trans gehaald door mijn telefoon die trilt. Zuchtend haal ik het ding uit mijn broekzak en kijk wie me een berichtje heeft gestuurd. Het is van Damon. Of ik nog wil gamen bij hem. Ik wijs zijn verzoek af en open daarna mijn contacten.

Mijn duim blijft boven Kaylee's nummer zweven. Na lang twijfelen besluit k toch om haar te bellen. Alleen maar om te vragen of het goed gaat. De telefoon ga en paar keer over voordat er iemand opneemt.

'Hallo met de hotte vriend van Kaylee' zegt een jongensstem. Een vlaag van jaloezie komt bij me op wanneer ik realiseer dat ze nu bij die jongen is. 'Kan ik Kaylee even spreken' zeg ik terwijl ik mijn vuisten bal. 'Ze is zich nu even aan het omkleden' zegt te stem weer. Omkleden??. 'Kun je op zn minst zeggen dat je me aan de lijn hebt' zeg ik geïrriteerd.  'Calm you tits man' zegt de stem. 'Gast ik ben serieus hoor' zeg ik nu boos. 'Damian met wie ben je aan het bellen?' hoor ik Kaylee op de achtergrond zeggen. Het is even stil. Ik heb de neiging om naar Kaylee te roepen maar houd me in. 'Met ene Brian' klinkt er dan weer.

'Mag ik de telefoon Damian?' vraagt haar zangerige stem. 'Sure schat' zegt dus blijkbaar Damian. Noemde hij haar nu net schat?. Het liefst wil ik haar nu gewoon gaan ophalen. Weer is het even stil en dan hoor ik de prachtige stem van Kaylee weer. 'Wat is er Brian?' vraagt ze geïrriteerd. 'Ik wilde weten of je oke bent' vraag ik en slik daarna even zenuwachtig. 'Nee Brian, wij zijn niet oke'. Daarna zucht ze. 'Iedere keer als het goed gaat doet 1 van ons weer iets stoms' ik hoor hoe ze slikt. Ze probeert waarschijnlijk niet te huilen.

'Ik weet dat het ook aan mij ligt, maar toen ik je vanmiddag kuste vergat ik voor even mijn verantwoordelijkheden' zegt ze en nu hoor ik duidelijk een snik. 'Brian je bent een hele leuke jongen maar-'. 'Kaylee, zeg het niet' kap ik haar af. '-maar we moeten een keuze maken' maakt ze haar zin af. 'En ik heb sowieso wat tijd nodig om na te denken' zegt ze dan zuchtend. 'Kunnen we niet in het echt praten?' vraag ik een beetje hopeloos aan haar. 'Ik denk dat dat inderdaad beter is' zegt ze en is dan weer even stil. 'Wil je morgen bij mij afspreken?' verbreek ik de stilte. 'Is goed'. 'Tot morgen Brian' zegt ze nog voordat ze ophangt.

Nog even staar ik levenloos naar mijn telefoon maar gooi hem daarna een eindje verder mijn bed op. Ik ga zitten op mijn bed en kijk uit mijn raam naar wat kinderen die aan het spelen zijn in een speeltuintje.

Wanneer mijn moeder me roept voor het eten sta ik op en sjok naar beneden. De rest van de avond gaat als een waas voorbij. Pas wanneer ik in bed lig komen alle emoties weer naar boven.

----------------------------------

Heey sorry dat ik lang niet heb geschreven. had een beetje wirters blockk. Sorry. ik ga proberen meer te uploaden.

love y'all

vote

follow

comment

~Norah