De dagen zijn zo snel gegaan. Vanavond gaat het gebeuren. Ik ga mijn eerste schoolfeest meemaken. 

Enthousiast kom ik van onder de douche vandaan. Ik kijk op de klok. Vijf uur. Over drie uur komt Brian me ophalen.  Ik smeer wat bodylotion op mijn lichaam en borstel daarna de klitten uit mijn haar. 

Tevreden kijk ik naar mijn spiegelbeeld. Ik doe het licht van de badkamer uit en loop naar mijn kamer. Aangekomen in mijn kamer laat ik me vallen op het grote bed. 

Ik weet dat dit feest niks zal zijn in vergelijking met de grote feesten in de balzaal van mijn paleis.  Toch verheug ik mezelf er op. Ook groot en deels omdat Brian met mij meegaat. 

Na een half uurtje op mijn bed te zitten wegdromen sta ik op en pak mijn ochtendjas. deze doe ik over mijn ondergoed aan en loop naar beneden. Josh en Marcus staan al op me te wachten. 

'Prinses we hebben slecht nieuws voor u'. Marcus kijkt me verdrietig aan. Ik schrik er zal toch niks met Brian gebeurd zijn?. 'Er zijn rebellen gesignaleerd terwijl ze naar uw vroegen' Josh vult Marcus aan. 'We zullen moeten evacueren'. Mijn wereld staat stil. Waarom nu? Juist als ik de tijd van mijn leven wil hebben grijp ik net mis. Tranen rollen over mijn wangen. Snel veeg ik ze weg.   'Het spijt me' Zegt Marcus. 

'Kunnen we niet morgen gaan?' vraag ik terwijl ik mijn natte hand aan mijn ochtendjas afveeg. 'Het is te gevaarlijk prinses, de rebellen kunnen uw locatie te weten komen en achter u aankomen'. 

Zo snel als ik kan ren ik naar boven en doe de deur van mijn kamer op slot. Huilend ga ik in de stoel in de hoek zitten. Dit kunnen ze niet maken. Ik heb een supermooie jurk gekocht en me helemaal verheugd op dit feest. 

Ik zucht een keer diep en loop daarna naar de badkamer die aan mijn slaapkamer grenst. Met een washandje veeg ik mijn tranen weg en pak mijn make-up er bij. Het gaat dus niet gebeuren dat ik me laat tegen houden. 1 uur later kijk ik naar een nieuwe ik in de spiegel. De glitters van mijn oogschaduw schitteren in het badkamerlicht. 

Er word op de slaapkamerdeur geklopt. 

'Lucinthia?' de stem van Marcus komt van achter de deur vandaan. 

'Marcus' antwoord ik terug en ga op mijn bed zitten. 

'Kunnen we even praten?' hij klinkt verdrietig. Deze kant heeft hij natuurlijk nog nooit van mij gezien. 

'Ik wil even niemand meer zien' zeg ik en bekijk mezelf in de spiegel.

'Wat u wilt hoogheid'. Ik hoor hem van de deur weglopen. 

Mijn telefoon trilt. Het is Brian. 

'Ik rijd nu weg tot straks baby'. Het is een simpel berichtje maar het verwarmt wel mijn hart. 

Ik app terug dat hij een eindje verder moet parkeren. Ze beneden namelijk niet weten dat ik toch van plan ben om naar het gala te gaan. 

Na het appje loop ik naar mijn kast en haal mijn jurk er uit. Ik glij er makkelijk in en zorg dat hij goed zit. Het is in het paleis wel eens voorgekomen dat ik mezelf moest aankleden. Op een gegeven moment is het een vaardigheid geworden. 

Na een kwartiertje trilt mijn telefoon weer. Brian is er. 

Zo zacht mogelijk loop ik de trap af. Marcus en Josh zitten in de woonkamer. Ik sluip verder en kom uiteindelijk uit bij de achterdeur. Deze deur is bijna geruisloos en langzaam open ik hem. Doordat het al een beetje donker begint te worden kan ik ongezien de tuin verlaten. 

2 straten verder staat Brian te wachten. Hij staat met zijn rug tegen de auto aangeleund en kijkt me met een open mond aan. 

'Je ziet er prachtig uit' zegt hij en legt een arm om me heen. 

'Jij ziet er ook niet zo verkeerd uit' zeg ik en knipoog naar hem. 

Hij helpt me de auto in en als ik zit loopt hij naar de andere kant. Snel stapt ook hij in en begint met rijden. 

'Heb je er een beetje zin in?' vraagt Brian. 

'Eerlijk?' Ik kijk uit het raam. 'Ik weet niet wat ik kan verwachten' Zeg ik en kijk hem weer aan.

'Ik ook niet' zegt hij lachend 

De rest van de rit praten we over willekeurige dingen. Na ongeveer 10 minuten rijden staan we geparkeerd op het parkeerterrein van de school. 

Brian stapt snel uit en loopt naar mijn kant van de auto om me te helpen met uitstappen. Wanneer heel de jurk uit de auto is doet hij hem op slot en slaat een arm om mijn middel. 

We komen aan bij de deur en laten onze kaartjes zien. Ook krijg ik nog een compliment over mijn jurk. 

Binnen aangekomen word het even stil in de zaal. De muziek speelt nog maar er is geen stem te horen. Ik weet niet of het komt door het feit dat ik zo een jurk draag of dat Brian eindelijk naar een schoolfeest komt. Natuurlijk kan het ook een combinatie van beide zijn. 

We lopen de gymzaal verder in en ik kijk verbaasd om me heen. Je zou niet weten dat het de gymzaal zou zijn, Alles is mooi versierd. 

'Zal ik wat te drinken voor ons gaan halen?' vraagt Brian. 'Cola graag' zeg ik en daarna verdwijnt hij in de menigte van scholieren. Ik besluit te gaan dansen en loop naar het midden van de zaal waar de discobal hangt. 

Wat meisjes naast me gaan helemaal los. Ik besluit ze na te doen en laat me helemaal opgaan in de muziek. Dit is geweldig, geen klassieke muziek en verplichte dansen. Gewoon je lichaam bewegen op de muziek. 

'Hey schoonheid'. Ik draai me om en zie brian met twee plastic bekers staan. Glimlachend pak ik er een uit zijn hand en pak zijn vrije hand. 

'Kom dansen' roep ik over de muziek. 

'Daar doe ik niet aan' roep hij terug en wilt weglopen. Ik laat hem niet los en trek hem weer naar me toe

'Je komt er niet onder uit hoor' Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. 

Uiteindelijk geeft hij toe en begint zijn lichaam te bewegen. 

'Kaylee je bent echt de slechste danser die ik ooit heb gezien' zegt hij na een tijdje. 

Ik doe alsof ik diep geraakt ben en ga daarna weer helemaal los. 

We dansen voor ongeveer een uur totdat Brian het zat is en me mee naar de kant neemt. 

'Even uitrusten ' zegt hij lachend en legt zijn arm om mijn schouders. 

'Doe dat vooral , ik ga even frisse lucht happen' zeg ik en sta op. De benauwde sfeer in de gymzaal word me even te veel. 

Dit is deel 1 van het einde yeahh. het andere deel komt meteen online en dan is dit boek klaarr. Sorry voor het lange lange wachten. maar ik wilde dat het einde leuk zou worden en niet zo een bagger einde. Ik zit te denken aan een nieuw boek maar die ga ik dan van te voren schrijven en pas online gooien als hij af is. 

Volgend hoofdstuk is dus het laatste hoofdstuk van dit boek. Er komt nog een epiloog want trust me, jullie zullen er om gaan vragen ;) hehe

love y'all

Norah