Page 2
*****
Chapter Two: A Demon in Disguise
*****
NAIA Terminal 3 - Philippines - 10:47 a.m
Kakalapag lang ng eroplanong sinasakyan ni Luhan
Bumaba na sya sa eroplano at pumunta sa area kung saan pwede nyang makita si butler Mael
“young master ako na po magdadala ng gamit nyo”
Magalang na sabi nya pagkatapos nyang magbow sa emperong nasa harap nya
Tumango lang si Luhan
At pumunta na sila sa sasakyan na Porche Turbo 911
Madrigal’s Mansion - Manila,Philippines - 11:03 a.m
Nasa kwarto na nya sya at inihahanda ang yuniporme at lahat ng pangdisguise
Inayos na nya din sa bag nya ang lahat ng materyales pangeskwelahan
Pagkatapos nyang ayusin at ihanda ang lahat ng gamit nya para sa pasukan bukas humiga na sya sa kama nya
“looks like tomorrow will be the beginning of an extraordinary days, it will fill every seconds,minutes,and hours of suffering and hiding every secrets with it. I hope someting happens.......unforgettable!!!”
Bulalas nya habang nakatingin sa kawalan
Tomorrow - 5:45 a.m
Kringggggggggg
Booooooooogsh
“*sigh* who ever invented alarm clocks he deserves to meet death and burn to hell -_-”
Ito ang problema nya tuwing umaga ang maiingay na alarm clocks
Tumayo na sya sa kama nya at pumasok na sa banyo para maligo
:
Pagkalabas nya sa banyo nagbihis na sya
“*sigh*”
Napabuntong hininga na lang sya pagkatapos nyang suotin ang disguise
Kinuha na nya ang bag at bumaba na
Pagkalabas nya ng gate ng mansion napapikit sya ng mariin
“isang bagong misyon,mga bagong buhay na naman ang kailangang mawala,sakripisyo ang kailangan sa napakadelikadong misyon na toh”
Sabi nya sa isip nya
naglakad na sya para makapunta sa St.Benedict
Habang nasa daan sya
Pinagtitinginan sya na parang may nagawa syang kasalanan sa pangalan ng batas (sya mismo ang batas sa sarili nyang mundo)
Kaya imbes na pansinin ang mga ito pinabayaan nya lang at binalewala
:
Nakarating na sya sa tapat ng SBIS
Aaminin nya maganda ang paaralan na ito kumpara sa ibang mga Saint Schools
Pumunta sya sa maliit na gate sa gilid dahil dun naman talaga papasok ang mga estudyante
Sinalubong naman sya ng mga gwardya
Sinwipe na nya lang ang ID Card nya para malamang entered na sya
“iho saglit!!”
Tawag sakanya ng isang gwardya kaya tumigil muna sya sa paglalakad (uso lumingon Luhan wala ka talagang manners -_-)
“bakit??”
Walang bayad ang ‘po’ T_T
“ahmm new student ka ba??”
“oo”
Kakambal ng ‘po’ ang ‘opo’ pare
“ah eh ahm wala sige magiingat ka ha”
Tumango lang si Luhan (the person with out manners) at naglakad na ulit sya papasok ng building ng section nya
“Royal Building????seriously???”
Nakakunot noong tanong nya
Umakyat sya ng 4th floor dahil nandon ang grade at section nya
Kala nyo ayos lang sakanyang umakyat ng 4th floor aba hindi sa kalooblooban nya gusto na nyang gibain ang eskwelahang ito tsk...tsk...tsk
:
Nasa tapat na sya ng pinto ng section gold ang top section ng grade 10
Lumipat sya sa kabilang pinto which is the back door
Binuksan na nya toh
At katulad ng inaasahan nya lahat ng mata ay sa kanya lang nakatingin pero ( as usual) wala syang pake
Ganyan si Luhan hindi ka nya bibigyan ng atensyon kung hindi ka importante o kakaiba
Hindi nya pinapansin ang nasa paligid nya at pumunta na lang sa upuan sa tabi ng bintana at dun umupo
Maya-maya pumasok na din ang teacher nila na babae at halatang demonyita kilay palang pak na pak na ohh
“so section gold I heard you had a transferee can you come forward and introduce yourself to everyone in here inside the classroom”
Hindi ko na binold baka ako naman ang mamatay -_- arte neto kase ni Luhan ehh
So tumayo na sya pero sa kalooblooban nya SOBRANG tinatamad sya
“Luhan Madrigal 15”
At umupo na sya wala namang pakeelam ang mga kaklase nya eh
Dissmissal time 12:45 p.m
Naglakad na sya papunta sa pinto ng classroom
Pagkalaba----
SPLASHHHHH
FYUSHHHH
“HAHAHAHA”
Merong bumuhos kagad sakanyang pintura na may halong lupa ng halaman o soil at ng mga papel na pwede kang mapaper cut
Napapikit na lang sya dahil nararamdaman nyang naging pula ang mata nya
Isang katangian na hindi na mawawala sakanya simula pagkapanganak pa lang pula na ang mata nya perong nagiging normal ito pagwala syang emosyon isa din ito sa dahilan kaya sinanay nya ang sarili nyang mawalan ng emosyon
Hindi na nya pinansin ang nangyari at naglakad na palayo sa mga estupidyanteng nagtatawanan pa rin
Nakakatatlo pa lang syang hakbang may humila na kagad sa braso nya
“WAG KANG TATALIKOD KAPAG HINDI PA KAMI TAPOS!!”
Madiin at malamig na sabi ng lalakeng humila sa braso nya na ngayon nang hila hila ang kwelyo nya
Nakatingin lang sya sa mata ng normal ng lalake na may hawak sakanya
Kapag sinabi kong normql ibig sabihin malamig na titig ang binibigay nya
Ang lalakeng may hawak sakanya ay ang misyon nya
Hyunseung Lopez
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro