A/N
Laatste deel van the women who wrote murder serie. Hier heb je een verhaal van een dame die heel dicht stond in het leven van de slechteriken en het netwerk.
Is een redelijk kort stuk omdat het weer meer een vuller is rond het verhaal van the king.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
6 mei 2016
Stefan Wilson
Ik rende naar de plek waar dat ik verwacht werd. En daar stond een dame in een wit kleed aan de boord van de brug. Het leek net alsof ze wou springen maar ze zat gewoon voor zich uit te kijken naar het water. Ik hield mijn adem in bang dat door mijn aanwezigheid ze zou springen.

'Ah commissaris ik verwachtte je al', zei ze gewoon zonder naar mij te kijken. 'Dit wil zeggen dat het zusje in veiligheid is gebracht?' Ik stond nog steeds aan de grond genageld en kon geen woord uitbrengen maar toch knikte ik, voor de eerste keer in de avond draaide ze zich om.

Een dame van in de 50 stond nu naar mij te staren, haar gezicht zat vol met krassen van messen. Ik rilde van haar gezicht, zo moet een dame er absoluut niet uit zien. Ze lachte er enkel maar mee. 'Kun je daar al niet tegen commissaris? Dan moet je absoluut niet meer verder zoeken in mijn leven, in mijn zoon zijn leven, daar vind je nog ergere dingen dan mijn gezicht.'

Ik schudde met men hoofd en ging een klein stapje dichter naar haar toe. 'Zou ik niet doen als ik van jou was commissaris', snauwde ze toen ze het doorhad wat ik deed. Ik deed mijn handen omhoog als een gebaar dat ik geen gevaar voor haar was, maar bleef dan toch maar op een veilig afstandje staan.

'Je wilt vast weten wie ik ben?', vroeg ze en ik knikte. 'Ik ben Laetitia García de moeder van Manu', stelde ze zich voor en ik nam meteen mijn wapen in de aanslag maar ze lachte er enkel mee. 'Doet u maar commissaris maar dan weet je nooit wat ik je allemaal wou zeggen. Als dit gedaan is beroof ik me toch van het leven', zei ze.

Ik keek haar verward aan, maar liet mijn wapen toch al iets zakken. 'Je vraagt je waarschijnlijk af waar je vriend zich bevindt toch?', vroeg ze na een paar minuten stilte en ik knikte. 'Hij is in één van de villa's van Manu, het huis waar ik ook in werk. Hij heeft mijn vriendin vermoord gewoon omdat ze Matt had geholpen en er mee gepraat had. Kun je dat je voorstellen commissaris?', vroeg ze met knarsende tanden en ik slikte een keer.

'Gewoon vermoord voor zo een stomme reden, mijn zoon is een monster. Een monster dat gestopt moet worden vroeg of laat', zei ze nu weer kijkend naar mij. 'Wij doen er alles aan om hem in te rekenen mevrouw', zei ik maar ze schudde enkel haar hoofd. 'Niet inrekenen dwaas, vermoorden als je hem inrekent is hij toch weer binnen de dag vrij.'

'Manu heeft verschillende connecties, ook met de politie commissaris, als jij hem zou inrekenen is hij binnen de 5 minuten al ontsnapt', zei ze nu en ik kon men oren niet geloven, werken we al maanden of zelfs jaren al samen met volgelingen van hem en Black Shadow?

'Manu is gevaarlijk, hij is de grote vis maar alle vissen zijn vervangbaar', vertelde ze verder en ik luisterde verder. 'Vervangbaar door een ander welbekend crimineel van jou commissaris. Als hij dood is dan is de volgende crimineel Black Shadow maar het kan stoppen commissaris als de grote vissen dood of opgepakt zijn dan gaan de kleintjes er ook mee onder', zei ze en dat is wel begrijpelijk.

'De grootste geheimen zitten in het kantoor van je goede vriend Porter. Die geheimen die dat bedrijf met zich meedraagt zijn zo belangrijk voor de criminelen dat ze er alles aan doen om die geheimen geheim te laten blijven', zei ze verder maar hier kwam ik nog steeds niet verder mee.

'Hoe bedoelt u', vroeg ik voor de eerste keer van de avond. 'Ah hij praat wat een verrassing', grinnikte ze. 'Carl Porter is de laatste erfgenaam van de familie Porter, Black Shadow kan niets doen zonder hem, want als hij dood zou gaan dan heeft Black Shadow niets. Helemaal niets, als hij zonder de sleutel, zonder de papieren zit', grinnikte ze.

Papieren? Welke papieren bedoelt ze? 'Alles op zijn tijd commissaris de geheimen van de familie Porter zullen vroeg of laat aan het licht komen en dan is Carl onmisbaar voor elke crimineel in deze wereld', lachte ze nu en ik kon een ril niet onderdrukken, dit zijn absoluut geen goede vooruitzicht voor mijn vriend.

'De wereld van de criminelen zit niet zo ingewikkeld in elkaar dan dat je zou denken hoor commissaris maar je moet de juiste vragen kunnen stellen, zodat alles tot één geheel komt.' Wat bedoelt ze hier nu weer mee, de juiste vragen stellen, welke vragen?

'Manu was vroeger een heel moeilijk kind, altijd moest er meer zijn, altijd moest het beter zijn. Altijd moest ik meer doen, altijd had ik het gedaan, een moeder alleen zijn is niet altijd alles. Dat zullen ook vele moeders je vertellen', glimlachte ze. 'Manu, leerde niet goed op school, altijd zat hij wel in de problemen en dan gaf hij altijd mij de schuld daarvan omdat hij me niet wou zien omdat ik volgens hem zijn vader had weggejaagd.'

'Maar wat hij dan nog niet wist is dat ik weggegaan ben bij zijn vader, omdat hij na de geboorte van hem begon te drinken en gewelddadig begon te worden. Hij sloeg me altijd en als moeder weet je gewoon dat je je kind moet beschermen voor alle gevaren dat die zou kunnen tegenkomen. En dat had ik ook gedaan, ik rende op een nacht weg met hem als de vader weer eens gaan drinken was met vrienden.'

Ze had ondertussen tranen in haar ogen maar toen begon ze als een gek te lachen. 'Maar wat kreeg ik er voor miserie, en die miserie werd groter en groter naar mate hij ouder werd. Steeds meer begon hij op zijn vader te lijken, niet enkel van uiterlijk maar ook van gedrag. Hij begon meer met grotere maffiakliekjes om te gaan, drugsdealen, verkrachting enzovoort je kent het vast wel', zei ze.

'Op een nacht werd het zo erg dat hij de maffiabaas eigenhandig vermoordde', zei ze en nu werd ik stil, 'en de regel in de maffiawereld is meestal diegene die de leider dood wordt zelf leider. Dus zo gebeurd zo gedaan, maar was het genoeg nee, moord na moord heeft hij gepleegd op verschillende maffiabazen en zo werd hij groter en machtiger dan dat ooit iemand kon worden.'

Zo eindigde ze en ze pakte een fles wodka vanop de grond en nam een grote teug. 'Ik geef je een goede raad commissaris, vermoord hem wanneer je de kans ervoor hebt, ook al verlies je veel man, het grote doel is om hem te vermoorden. Black Shadow is dan wel de grote baas maar hij kan niets doen zonder de sleutel tot alles, de sleutel die jouw goede vriend ter beschikking heeft zonder dat hij het zelf weet.'

En weer is die sleutel daar, maar welke sleutel bedoelt ze nou eigenlijk? Is het een sleutel tot een grote som geld dat ergens op een geheime bankrekening bewaard is of de macht van alles? Dat kan het goed zijn, maar wat is de sleutel tot dit alles?

'Matthew is in het gebied van Griffith Park wat jouw goede vriend misschien nog goed in de oren klinkt', grinnikte ze en nu moest ik weer verward kijken. 'Ergens aan de weg van Fire Rd, het is een villa met strenge en sterke bewaking dus wees voorzichtig want eenmaal je gespot wordt geraak je er nooit meer levend weg. The king is belangrijk voor velen', eindigde ze haar verhaal.

'Commissaris onthoud goed, doden koste wat het kost doden, niet inrekenen maar meteen de doodslag dat is het beste voor iedereen', zei ze en met die woorden sprong ze. Ik liep nog zo snel als ik kon naar haar en probeerde nog iets van haar vast te grijpen maar zonder resultaat, ik zag ze zo vallen van de brug op de harde stenen van het ondiepe water van dit meer.

Ik belde snel mijn team op en de lijkenwagen. Ze kwamen allemaal direct en het lichaam werd uit het water gehaald, natuurlijk was ze op slag dood. We konden nog meer doen met haar, ze kon ons nog zoveel meer informatie geven maar het lot is ons weer niet goed gezind.

We zijn toch al weer verder geraakt, Matt kunnen we eindelijk gaan bevrijden door haar hulp en daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor. Maar toch blijft die 'sleutel' en dat wat ze zei over Carl en Black Shadow in mijn hoofd zitten. Wat bedoelt ze nou met de juiste vragen kunnen stellen. Welke vragen zou ik moeten stellen?