A/N
Dit deel bevat prostitutie maar niet gedetailleerd dus moet te doen zijn voor de gevoeligere lezer. Foto hier boven is Ella Ayalon en dat is hoe ik Amy voorstel.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
6 mei 2016
Stefan Wilson

Ik had gisterenavond nog Carlos opgebeld en hij en ik gingen vanochtend vroeg al aan de slag. Ik ging op het kantoor opzoek naar informatie over die cold case en Carlos ging opzoek naar informatie over Manu García. Ik weet nog steeds niet wat ik van die brieven moet vinden. Ze zijn zeker een hulp, maar toch klopt er iets niet naar mijn gedacht.

Ik had ondertussen de case teruggevonden over Amy Anderson, een meisje van toen 12 jaar. Dus nu moet ze rond de 20 zijn, de foto die wij hadden gehad lijkt ze al ouder dan 12 dus het moet een recentere foto geweest zijn, maar dat wil dan ook zeggen dat die persoon weet waar ze is?

Ik nam het rapport mee naar mijn kantoor en bladerde het door. Ze was voor het laatst gezien in een wijk, de avond dat ook Matt voor het laatst werd gezien en volgens mij ook in diezelfde wijk. Dus dan moet zijn zus hem echt heel goed gevolgd zijn en al van in het begin. Zou hij haar dan niet moeten opgemerkt hebben?

Ik kon er niet teveel meer over nadenken want opeens stormde Carlos in het kantoor binnen. 'Ik heb enorm veel informatie over Manu of moeten we zeggen the king', grijnsde hij en ik keek met een verward gezicht naar hem. 'Blijkbaar is Manu García bij ons eerder gekend als the king, wat logisch is als je het mij vraagt, want Matt is meegegaan vroeger met hem.'

Ik knikte, 'wat me dan wel nog een vraagteken is. Waarom heeft Matt haar dan niet gezien want volgens mij zijn ze niet lang na elkaar door dezelfde persoon meegenomen op dezelfde plek.' 'Daar kan ik jammer genoeg geen antwoord op geven, misschien was hij zo druk bezig met zijn eigen dat hij haar niet had opgemerkt?', vroeg hij en ik haalde men schouders op.

Hier klopt er iets niet, iets klopt niet aan de gegevens dat we hebben. Matt zou zijn zusje nooit in gevaar hebben gebracht, er moet iets anders aan de hand zijn geweest. 'Wat heb je nog gevonden over Manu', vroeg ik om nog meer informatie te weten te komen. 'Hij heeft verschillende clubs hier in LA maar niet de legaalste', zei hij met een vies gezicht.

'Hij heeft prostitutie huizen en clubs voor jongere vrouwen en mannen', zei Carlos en ik wist meteen waar we moesten zoeken. 'Waar is de dichtstbijzijnde in de buurt van Rosewood avenue?' 'Fountain Avenue', zei hij terwijl hij zijn documenten bijhaalde. 'Wel laten we daar eerst naar toe gaan. Undercover!'

We gingen eerst iets anders aantrekken en spraken af aan Little Armenia. Ik had hier helemaal geen zin in, maar dit kan wel een grote stap zijn om eindelijk deze grote prositutieclubs op te doeken. Ik stond al een paar minuten te wachten op Carlos en ik zag hem eindelijk aankomen.

'Wat duurde dat lang', grapte ik en hij keek me zuur aan. 'Je moet er iets voor doen om zo knap te zijn als ik', zei hij en ik schoot in de lach en hij ook. 'Wel, zullen we', zei ik met een zucht en hij knikte. Er stond toch al een serieuze wachtrij toen we daar aankwamen, blijkbaar is het een gekende club. Ik rilde, dit is absoluut niet om aan te zien.

We waren al snel aan de beurt en ik en Carlos gingen aan de bar zitten. Al snel kwamen verschillende vrouwen en mannen naar ons en ik gaf bijna een kreun van verveeldheid. Dit is niet iets wat ik zoek. 'Carlos FBI', zei Carlos opeens naast mij tegen een dame, 'ik wil graag meer informatie over iemand die hier misschien zou kunnen werken. Zegt de naam Amy Anderson je iets?', vroeg hij en de vrouw werd lijkbleek.

'A-Amy A-Anderson zegt u, neen ik heb nog nooit gehoord van haar', zei ze maar ik wist dat ze loog, je zag het in haar ogen. 'Mevrouw u zou ons heel goed kunnen helpen, weet u echt niets', vroeg ik haar nu en ze schudde haar hoofd en liep met grote passen rondom ons.

Al snel kwam er iemand anders aan en ik herkende hem direct. Nee, niet hij, wat doet hij nu in een prositutieclub als deze? 'Commissaris, we moeten u jammer genoeg vragen om weg te gaan als u enkel komt voor onze mensen te irriteren', zei hij met een grijns. 'Wij willen gewoon een cold case eindelijk kunnen oplossen we hebben tips binnen gekregen over Amy Anderson en we kunnen eindelijk zeggen dat we op een goed spoor zitten. Kent u haar misschien meneer Lewis?', vroeg ik en hij gromde.

'Nog nooit van gehoord', zei hij met knarsende tanden. 'Echt niet?', vroeg ik met mijn beste glimlach. 'Of u geniet van ons assortiment of wel moet ik nu direct vragen dat u vertrekt en dat zijn orders van de bazen', bromde hij nu. Ik keek hem met grote ogen aan, wilt hij nu echt dat ik van deze mannen en vrouwen misbruik maak?

'Of wel beantwoord u de vragen, of wel doen we het op de moeilijke manier en arresteer ik iedereen voor dit onderzoek', gromde ik nu en nu was het zijn beurt om zijn ogen te vergrootten en Carlos grinnikte enkel maar, hij zag blijkbaar iets wat ik niet zag. 'Ik zei u net nog Amy Anderson is een heel onbekende voor mij.'

'En ik zeg denk er toch nog eens over na want wij weten allebei dat dit niet de waarheid is Chris', zei ik nu toen ik een hand op zijn schouder legde. 'Je zou er ons een hele grote dienst mee doen Chris', mompelde ik en keek in zijn ogen. Hij mompelde iets onder zijn adem wat ik maar een klein deel van verstond en daardoor stond ik aan de grond genageld.

'De deur waar staat privaat, daar moet je naar beneden en daar is ze', fluisterde hij na lang treuzelen in mijn oor. Ik gaf hem een schouderklop. 'Bedankt Chris', zei ik met een glimlach, 'geniet nog van de avond'

Ik en Carlos liepen naar de deur met privaat. Ik keek nog eens achter mij en Chris stond nog steeds naar mij te staren. Ik kreeg er koude rillingen van toen hij een knipoog gaf en naar een andere oudere man ging. Ik kreeg een draaiing in mijn maag, maar ik negeerde het.

We gingen naar binnen en rondom ons hoorden we verschillende geluiden dat ik liever niet meer zou horen van die meisjes. Carlos keek met een medelevende blik naar mij, volgens mij heeft hij al veel meer zulke dingen meegemaakt dan ik, want hij is er niet zo gevoelig voor als ik.

Op elke deur stond er een naam, maar de grootste deur die meteen de aandacht trok was die helemaal achteraan. Een knal roze deur met gouden versierde letters, Amy Anderson. Ik gaf een zucht van opluchting en ik en Carlos liepen er met onze wapens in de hand naar de deur.

Toen we er dichter kwamen hoorden we dat er nog meer mensen achter de deur zich bevonden. Ik hield mijn adem in en Carlos telde op zijn vingers. Op drie deed hij de deur open en daar zat ze dan. Vastgeketend en volgens mij uitgehongerd aan de muur met verschillende mannen rondom haar.

'Politie handen omhoog en ga van die dame vandaan', schreeuwde ik en Carlos tegelijkertijd. Alle mannen maakten hun rap uit de voeten maar de meeste hadden we rap weer te pakken. Toen Carlos met de mannen naar buiten ging, ging ik op mijn knieën voor Amy zitten.

Ik pakte haar gezicht in mijn handen en liet haar voor de eerste keer in mijn ogen kijken. Ik herkende meteen dezelfde ogen als die van Matt aan haar, maar ze zag er niet uit, haar gezicht was te mager en haar ogen stonden dof, net alsof ze de hoop al een lange tijd geleden opgegeven had.

'Amy Anderson?', vroeg ik aan haar en na een lange tijd knikte ze. 'Ik ben Stefan Wilson, ik ben een goede vriend van Matthew je broer', zei ik en ze begon te wenen. 'Matthew is dood, Manu heeft hem gedood nadat hij ontsnapt was en hij hem terug had', snikte ze.

Ik toonde haar een foto van Matt die ik getrokken had op de bruiloft en haar ogen vergrootten. Ze probeerde de foto te pakken maar doordat ze nog steeds vast aan de kettingen hing, ging dat niet. 'Carlos breng iemand die deze kettingen open kan doen', riep ik.

Al snel kwam hijzelf met de sleutels af. 'Ik heb deze plek opgedoekt, alle prostituees zijn naar ons kantoor gebracht', zei hij en verloste Amy van haar kettingen. 'Wij moeten jou ook meenemen voor ondervragingen Amy', zei Carlos en haar ogen vergrootten en ze schudde met haar hoofd.

'Hey hey, kijk naar mij', zei ik omdat ik zag dat ze bijna een paniekaanval kreeg, 'alles komt goed, hij heeft samen met je broer gewerkt jaren lang, hij kan ook ondertussen wat vertellen over hem', zei ik en ze werd meteen rustiger en ze knikte toen.

'Kun je rechtstaan?', vroeg ik en ze knikte. Ik hielp haar toch met rechtstaan je weet maar nooit en ze glimlachte als bedanking. Ze keek opeens naar mij en ze herinnerde haar volgens mij iets.

'Zij wou dat ik je nog iets meedeelde', zei ze opeens en ik luisterde misschien was het nog een case. 'Ikzelf ben ook nog een case. Ik ben moe, ik ben op, maar wil nog eerst iets vertellen maar schiet een beetje op. Ze zoeken mij, ik ben een muis voor de kat die ik mijn zoon moet noemen. Ik geef je vanaf nu een half uur om me naar deze plek te komen.'

Ze gaf me een briefje met een plattegrond van de stad en een cirkel rond de brug die de Ivanhoe Reservoir en de Silver Lake Reservoir scheid van elkaar. Ik gaf haar een knik en Carlos nam haar toen mee naar buiten.

'Moet ik meegaan of kan je het alleen aan?', vroeg hij en ik knikte. 'Ik kan het wel alleen aan, het is gewoon maar eens luisteren is het niet? Hou jij je maar bezig met deze mensen hier', zei ik en ik draaide me om. Maar ook één van die mensen die daar klaar stonden om door de FBI weggenomen te worden was Chris Lewis.

Ik passeerde hem en hij gaf me een grijs voordat hij de auto ingeduwd werd door een FBI-agent die ik nog nooit gezien had. Ik gaf hem een ophalende wenkbrauw en hij gaf me gewoon een knipoog en toen scheurde de auto weg. Dit was volgens mij dus echt geen FBI-auto.

'Stefan, wat was dat?', vroeg Carlos opeens. 'Ik denk dat we een mens kwijt zijn', mompelde ik. Ik wees richting de auto die nu net de straat afsloeg. 'Verdomme', hoorde ik hem vloeken. 'We krijgen hem nog wel', bromde hij. We namen afscheid en ik ging nu bliksemsnel richting de nieuwe case.