A/N
Sorry voor het lange wachten, voor het goed te maken krijgen jullie de laatste twee hoofdstukken in één keer, en dan vrijdag krijgen jullie de laatste epilogue! Veel leesplezier! Dit hoofdstuk is ook net iets korter dan de rest, maar hier had ik geen inspiratie voor dus daarmee!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 augustus 2016

Carl Porter

'Porter alles goed, ik hoorde net dat je ouderlijk huis afgebrand is,' hoorde ik Stefan haastig zeggen.

'Ik heb het Stefan, ik heb het juweel.'

'Hoezo je hebt het juweel, wat heb je nu weer gedaan Porter', hoorde ik hem brommen over de telefoon.

'Zoals ik al zei ik heb het juweel, ik ben zelf op onderzoek uitgegaan daardoor ook dat ik men huis in brand heb gezet zodat de geheimen van dat huis ook verdwijnen met het huis', zei ik rustig maar ik hoorde hoe dat Stefan zijn ademhaling sneller en haastiger werd naarmate het einde van mijn confessie tegenover hem.

'Je bent echt soms gek Porter weet je dat, je kon wel dood zijn jij dommerik', hoorde ik hem nu weer brommen en ik kon een kleine grinnik niet onderdrukken.

'We zijn allemaal gek op onze eigen manier Stefan, elk op onze eigen manier', herhaalde ik en dacht toen weer aan de bewaker die nog steeds dood in mijn moeder haar kantoor lag, wat gaan mensen daar niet van zeggen?

Ik hoorde hem iets onder zijn adem mompelen maar zuchtte toen. 'Hierover is het laatste nog niet gezegd Porter.' En met die woorden ging hij op.

Ik zit nu hier in men eentje het gesprek van een kleine twee maanden te herbeleven, er is ondertussen weer al zoveel gebeurd, ik kan nog steeds niet geloven dat Y/N Edison er niet meer is, die laatste woorden blijven maar in men hoofd spoken.

Ik zit nu papieren te bekijken over Black Shadow en zijn misdrijven van afgelopen jaren. Zoals we al wisten, was hij de afgelopen jaren enkel maar bekend voor zijn ontvoeringen van meisjes, maar nu dat ik het iets dichter bij bekijk. Zie ik dat er ook nog kleinere misdaden heel dicht komen bij zijn manier van werken van nu.

Ik werd uit mijn werk gehaald door een klop op de deur, en ik kon niet eens binnen zeggen of Stefan stond al naast mijn bureau. Met een dossier in zijn armen en hij was alles behalve blij, hij opende het dossier en toen zag ik wie het was. De bewaker die avond dat ik om het juweel kwam.

'Wat heeft dit te maken Porter', gromde hij terwijl hij me streng aankeek. Ik slikte even, en de avond kwam weer naar boven, hij die me bedreigde en dan het schot dat ik loste. Ik schudde het van me af en keek met een opgetrokken wenkbrauw naar Stefan.

'Wat heeft wat te maken Stefan?', vroeg ik onschuldig. 'Ik heb daar niets mee te maken.' Oké misschien was het niet slim om te liegen tegen de commissaris en tegen mijn beste vriend maar dit was iets van mij.

'Laat me niet lachen Porter, ik heb de bewakingsbeelden al eens bekeken voor het bedrijf en de enige die hier waren rond het uur dat hij vermoord werd, waren jij en hem dus ik vraag het nog eens Carl wat heeft dit te betekenen', zei hij streng en zijn ogen stonden boos.

Ik zuchtte, natuurlijk heeft hij alles al onderzocht. 'Hij stond in mijn weg en hij bedreigde mij, wat moest ik anders Stefan?', vroeg ik met een grimas. Hij keek me nu verward aan.

'Hij bedreigde jou?', vroeg hij en ik knikte.

'Ik denk dat hij een volgeling van Shadow was, ik kon geen risico's nemen Stefan en dat weet jij ook', zei ik en de gezichtsuitdrukking van Stefan veranderde nu na een van begrip.

Ik pakte het juweel van men nek en hij bekeek het met grote ogen. 'Dit is dus waar Shadow naar opzoek is', vroeg hij met bewonderde ogen en ik knikte.

'Wat weet je ervan, hoe weet je dat dit het is?', vroeg hij nu en ik haalde men schouders op.

'Ik weet het gewoon, dit was het juweel dat men moeder altijd bij zich droeg en Shadow heeft me ook dit juweel getoond. Blijkbaar is dit juweel de sleutel tot heerschappij van Los Angeles dus dit kan niet in verkeerde handen vallen Stefan.'

Hij knikte en raakte het aan, maar ik nam het al snel terug, tot verbazing en verwarring van Stefan.

'Sorry Stefan, ik kan niemand vertrouwen met dit ding niet eens men beste vrienden.'

----------------------------------------

Ik en Stefan lopen nu samen in stilte naast elkaar, nadat ik het juweel aan hem had laten zien, wou hij er zeker van zijn dat dit echt het juweel was waardoor je de heerser van Los Angeles werd.

Dus nu lopen we naar het stadhuis, en daar stond de burgemeester al op ons te wachten, blijkbaar waren hij en Stefan nog bekenden van vroeger.

'Dus Stefan waarmee kan ik je vandaag mee van dienst zijn', vroeg hij en hij duwde me naar voren.

'Ik en men vriend hier moeten iets duidelijk weten,' zei hij en hij keek naar men ketting en door zijn blik wist ik dat ik het juweel moest laten zien. Ik haalde het tevoorschijn maar liet het aan men nek hangen.

De burgemeester zijn ogen vergrootten en hij mompelde iets onder zijn adem.

'Het juweel van Classandre, waar hebben jullie dat vandaan, dit juweel is al honderden jaren vermist', zei hij nog steeds met open mond en ik had zin om er iets op te zeggen maar hield toch maar men mond.

'Dit behoort tot mijn familie al honderden jaren dus dit is mijn familie-erfenis', zei ik en hij bekeek me voor de eerste keer in de ogen sinds dat we hier waren.

'Carl Porter vermoed ik dan', vroeg hij en ik knikte. Hij verplaatste zich en gaf tekens dat we het stadhuis moesten betreden, eerst ging Stefan naar binnen toen ik en als laatste hij. Met nog steeds zijn ogen op het juweel gericht.

Ik kreeg de kriebels van zijn staren dus stak het juweel weer onder men kleren, uit de ogen van deze gierige man. Hij gaf een verveelde zucht maar ging toen voor ons om de weg te wijzen, we gingen verschillende gangen door en kwamen uiteindelijk uit op een oude deur die met een groot slot beveiligd werd.

Hij pakte de sleutel uit zijn broekzak en opende deur, we kwamen uit op een stoffige kamer met een paar boeken die open lagen op verschillende tafelen. Hier is er lange tijd niemand meer geweest dat was duidelijk.

Hij ging naar één tafel met ook een open boek en bladerde erdoor en natuurlijk moest hij hoesten doordat er veel stof op de boeken lagen, nu had ik echt moeite om niet met men ogen te rollen maar door een stamp van Stefan hield ik me in.

'Hier staat het', zei hij en ik en Stefan gingen dichter bij hem staan en daar stond het juweel weer.

Juweel van Classandre

Gegeven door Franklin D. Roosevelt aan familie Porter, voor hun heldendaden in Los Angeles. Dit juweel geeft de stad in de handen van de familie Porter, dit juweel moet kost wat het kost veilig bewaard worden en kan op welk moment dan ook in gerechtigheid worden geroepen. Eenmaal dit gedaan is ligt het lot van de stad in de handen van de laatste Porter die in de stamboom is ingeschreven!
Getekend
Franklin d. Roosevelt, 1694.

Ik keek naar Stefan en hij keek naar mij. Dit is dus waar wij voor vechten, de stad. Dat Los Angeles niet in de verkeerde handen valt, wij zijn de beschermers van de stad. Ik knikte van hem naar de burgemeester.

'Bedankt burgemeester', zei Stefan en hij knikte.

'Ik vertrouw erop dat jullie deze schat goed beschermen, eenmaal in de verkeerde handen en Los Angeles is verwoest', zei hij en hij bekeek mij en Stefan recht in de ogen en die ogen zeiden ons dat er niet mee gelachen zou worden als we dit kostbaar juweel kwijt zouden spelen.

We keerden terug naar het kantoor en we maakten een plan, deze keer om onze vriend Black Shadow voor eens en voor altijd uit te schakelen, we hebben één kans en die moeten we nu grijpen.