Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Matt Barker

Knappe Matt 👆🏻
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
6 maart 2016

Stefan Wilson

'Dus vertel eens, wat weten jullie?', dat waren de woorden van iemand die ons zou moeten helpen.  Hij weet niets van Shadow en dan moet hij hulp zijn, laat mij niet lachen. 'Je zou beter eerst je huiswerk maken, voordat je hier de held komt uithangen', zei ik bot.

Maar hij bleef maar geamuseerd naar mij en Carl kijken. 'Oh, ik heb mijn huiswerk gemaakt maar de vraag is, heb jij dat ook gedaan commissaris?' Nu krijg ik het helemaal, wie denkt hij niet wie hij is, de president? Ik haalde diep adem, voordat ik stomme dingen zou gaan doen.

'Black Shadow, is een kidnapper of dat was hij van meisjes tussen de 16-20 jaar met blonde haren en blauwe ogen. Nu weet ik niet wat hij is, maar één ding is duidelijk hij is en blijft een moordenaar', zei ik toen.

'Juist en fout', zei Matt met een geamuseerde blik. 'Juist, is dat hij inderdaad op die meisjes gefocust was, tot en met een paar maanden geleden. En fout is, hij is geen moordenaar. Hij doet die moorden niet of nu toch niet meer maar andere mensen die hoog staan in de criminaliteit en daarom ben ik hier', zei hij terwijl hij een pakje met papieren uit zijn jaszak haalde.

Hij legde allemaal foto's op Carl's bureau, foto's van criminelen dat ik ooit wel al eens gezien had. 'Dit zijn James Edison en zijn volgers', zei hij terwijl hij een foto naar voren schoof. 'Hij is diegene achter het bloedbad in Bakersfield', zei hij nu kijkend naar mij. 'Maar de opdrachtgever is Black Shadow.'

'Wacht, wat?', vroeg Carl nu redelijk verward. 'Wil je zeggen dat Black Shadow, niet meer alleen handelt?' Hij knikte, 'dat is precies wat ik bedoel ja.' Ik en Carl verwisselden nu een bange blik, hij is niet meer alleen dat bedoelde de persoon dus met dit is nog maar het begin. Hij wilt hoger in de criminaliteit geraken en dat is hij nu dus mee bezig.

'Snap je nu, dat je dit niet alleen kunt winnen Wilson. Dit is veel groter aan het worden dan een kleine kidnapping en dode meisjes.' Ik haat het om toe te geven, maar hij heeft gelijk. Dit is te groot om alleen aan te pakken, en alle hulp is nu meer dan welkom. 'Goed dan.'

9 maart 2016

Ik, Carl, Brittany en Matt zitten nu samen een theorie te plannen. Maar het is lastiger dan dat het lijkt. We geraken er niet aan uit, en het moet snel gebeuren. Wie weet wanneer ze weer toe gaan slaan met een nieuw bloedbad.

'Commissaris', schreeuwde opeens iemand in het kantoor. Iedereen stond meteen alert en iedereen - behalve Carl - nam zijn pistool in de hand. We gingen voorzichtig naar het geschreeuw, maar opeens was het stil, te stil. Ik keek naar iedereen en enkel Matt Barker keek terug.

'Iedereen bukken nu', schreeuwde hij opeens en net op tijd want er vlogen opeens verschillende kogels in het rond. Ik hoorde nu overal geschreeuw, en overal verscheen er kippenvel op mijn lichaam. 'Wat is er aan de hand', vroeg Brittany bang. 'Waar lijkt het op', zei Matt argwanend, 'een aanval natuurlijk.'

Na een paar seconden hielden de schoten op en we stonden voorzichtig op. Ik keek rond en overal lagen er mensen op de grond. Overal waren er mensen gewond, en misschien zelfs dood. Brittany verschool zich achter mij en Carl stond naast mij met een open mond alles aan te gapen.

'Dit is toch niet te geloven', zei ik boos. Iedereen die niet al te gewond was stond ook op en toen begonnen we met iedereen te evacueren en de hulpdiensten te bellen. Toen we buiten waren, viel er mij iets op.

Ik liep naar de plek met Matt op mijn hielen. Ik pakte het briefje die tussen de muurspleten zat. Matt pakte het meteen van me af en deed het open.

Wat vonden jullie van mijn kleine verrassing? Laten we zeggen dat het een waarschuwing voor jou en die malloot van een FBI agent was. Hoe verder jullie erin komen, hoe meer schade en hoe meer slachtoffers er zullen vallen. Dus hou jullie neus uit zaken die niet van jullie zijn -BS

Ik hoorde Matt iets mompelen, en daarna grommen. 'Wat denkt die wel niet?', vroeg hij nu boos aan mij. Ik haalde mijn schouders op, wat zou hij nu denken dat hij het goed zou vinden dat de FBI er zich nu ook mee moeit? Dacht het niet...

'Kom we moeten de mensen in veiligheid brengen', zei ik nu terwijl ik keek naar de schade achter mij. Hij knikte en samen liepen we terug naar Carl.

'Wat is er gebeurd?', vroeg hij. 'Weer een briefje van Shadow', mompelde ik en Carl's ogen vergrootten. 'Wat, wat stond erin?', vroeg hij nu waakzaam. 'Dat we niet met zijn zaken moeten bemoeien en dat dit een waarschuwing voor ons was.'

Diegene die niet naar het ziekenhuis moesten, hielpen met de opruiming. We hebben nog geluk gehad, maar toch waren er een drietal mensen die minder geluk hebben gehad. Ja we zijn drie van onze collega's verloren. Maar ik heb het gevoel dat dit nog niet over is.

'Wat is er', vroeg Brittany aan mij. 'Het is nog niet over, er komt nog wat, ik voel het.' Opeens klapte er iemand achter mij en ik draaide me om en daar stond weer Matt geamuseerd naar mij te kijken. 'Ik ben onder de indruk', lachte hij toen. 'Het is inderdaad nog niet voorbij, het was te makkelijk, en te weinig doden.'

'Wat komt er dan nog?', vroeg Brittany bang. Opeens hoorden we een knal en we liepen naar buiten. Buiten was het nu één en al chaos. Iedereen liep door elkaar, er waren verschillende mensen die door elkaar lagen in bloed. 'Dit dus', zei ik zuchtend.

Nu keken ik en Matt om ons heen, maar geen enkel spoor van de daders. Of toch niet dat we zagen met al die mensen die in het rond rennen en ons bijna omver lopen. Ik kon eindelijk iemand laten stoppen met lopen. 'Wat is er gebeurd?'

'Iemand reed met een busje op ons in', zei ze paniekerig, tranen liepen over haar wangen. 'Iedereen moet dood', zei ze dan. 'Wat zei je daar?' 'Iedereen moet dood, iedereen moet dood', schreeuwde ze nu hysterisch, opeens pakte ze men revolver en voordat ik of iemand anders iets kon doen schoot ze zichzelf in haar hoofd.

'Wat is er toch mis met al deze mensen', vroeg Matt nu vol afkeer. 'Angst, dat is er mis, iedereen is bang', zei ik tegen hem. Maar die zin, heeft een betekenis. 'Zou dat weer een boodschap van hem kunnen zijn', vroeg Brittany opeens, precies alsof ze mijn gedachten kon lezen. 'Ik zat er ook aan te denken', gaf ik eerlijk toe.

'Iedereen moet dood', schreeuwde er opeens nog iemand en dan nog iemand. 'Rustig allemaal, niemand hoeft er dood', zei Matt met een krachtige stem die iedereen deed zwijgen. 'Ik zal er alles aan doen om iedereen in veiligheid te brengen', zei hij toen en keek toen naar mij.

'Wij zullen er alles aan doen', zei hij nu tegen ons groepje. 'Carl, ik moet even met je spreken, onder vier ogen', zei Matt opeens en toen verdwenen ze allebei. Ik en Brittany bleven met open mond achter.

'We hebben werk te doen', zei ik terwijl ik naar de doden en gewonden liep. 'Bel de hulpdiensten maar terug.'

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro