9 april 2016
Pov Matt
Een maand, een maand zit ik hier al. In een cel, onder zijn huis. Altijd krijg ik 3x per dag een sneetje brood met kaas en of hesp en water. Ik word hier dus echt behandeld als een echt crimineel. En voor de rest zit ik hier maar, alleen. Natuurlijk komen er eens nieuwsgierige criminelen naar mij kijken, en de meeste herken ik nog van vroeger.

'Heeft de meester, weer zijn slaafje terug', hoorde ik opeens iemand lachen. En ik herkende die stem uit de duizenden. James... 'Shut up Edison', grolde ik terwijl ik naar enig leven zocht in mijn omgeving. Dit gebeurd er dus als je altijd in het donker zit en slechts 3x per dag iets van licht ziet.

'Hij komt vandaag weer terug van zijn trip, bereid je maar voor Anderson', zei hij en lachte nog eens en toen was het stil. Nou, van hem zijn we ook weer verlost. Oh ja Manu was na mijn filmpje dat ik moest filmen voor mijn vrienden, is hij op zakenreis vertrokken naar Europa. Blijkbaar komt hij vandaag weer terug, nou dan zijn mijn rustige dagen ook weer voorbij.

Opeens werd ik ruig uit mijn cel gesleurd door een bewaker. En de lol kan beginnen zucht.

Waarschuwing; mishandeling en bloed scene!
Ik werd vastgebonden aan een stoel, veel te hard als je het moest weten. En toen liet hij me weer alleen, in het donker. Ik keek recht voor mij met een bitch face, geen denken aan dat ik me zwak ga voortonen, niet nog een keer. Ik ben niet meer die kleine jongen die hij gevonden heeft op straat, ik ben nu al veel meer gewoon dan toen.

'Kijk eens aan wie we hier terug hebben', lachte hij en ik had echt zin om in zijn richting te spuwen. Ik hoorde voetstappen, maar in welke richting of hoe ver van mij dat hij al was geen idee. Het was nog steeds donker in de kamer. 'Ik weet niet hoe je het gedaan hebt gedaan, maar zolang van onder mijn radar gebleven chapeau', grinnikte hij nu dichter bij mij want ik voelde zijn adem op mijn gezicht. En ik kon het niet laten en spuwde nu echt in zijn gezicht.

Opeens voelde ik een klap in mijn gezicht en werd ik met stoel en al op mijn knieën gebracht, net zoals in het filmpje. 'Niet slim Matthew, niet slim', zei hij nu kwaad. 'Ik wou het op de makkelijke manier doen maar als jij het op de moeilijke wilt doen geen probleem voor mij', hoorde ik hem grijnzen.

Hij stapte weg en ik zat daar nog steeds op mijn knieën. Opeens werd ik weer met een beweging van de grond getild en zat ik weer terug gewoon op mijn stoel. 'Vriendjes met de politie geworden, niet slim Matthew', vertelde hij verder, 'normaal zou ik je nu moeten vermoorden omdat je teveel weet van ons weet en nu aan de politie zijn kant staat. Maar wat ik dan niet snap, waarom heb je dan niets gezegd Matthew, je kon de grote king verslaan maar toch zette je geen stap en nu zet ik je schaakmat', lachte hij.

'Misschien omdat ik onder de radar wou blijven, zette ik geen stap. Omdat ik niets meer wou te maken hebben met jou', spuugde ik weer. En weer kreeg ik een klap maar niet met zijn hand en ook niet in mijn gezicht maar met een zweep en op mijn rug. Ik schreeuwde het uit van de pijn.

'Spreek niet zo tegen mij, prinsje', lachte hij nu weer terug uit en ik kreeg weer een klap met die zweep en terug tegen mijn blote rug. 'Je hebt het toch vier jaar kunnen uithouden, een record dus chapeau maar ik had je het dan verteld en ik vertel het je nu weer. Ook al duurt het jaren, ik weet je weer te vinden, uit mijn klauwen geraak je nooit. Je bent van mij en je blijft ook altijd van mij, mijn Prins', zei hij terwijl hij nu voor mij stond.

Hij kuste mij, ja mensen hij kuste mij. Ik beet in zijn lip en hij trok zich meteen weer weg. 'Dwaas', lachte hij terwijl hij terug de zweep pakte en mij terug sloeg. Verschillende klappen kreeg ik, op mijn rug, mijn buik, mijn delen, ik schreeuwde het nu uit, maar ik toonde geen zwakte.

Ik hoorde de deur weer open gaan. 'Leef je uit, met hem en laat hem zien wie er hier de baas is', zei hij voordat de deur weer open en toe ging. Ik lachte, toen er helemaal niets gebeurde. 'Kom dan, sla mij verrot, het doet mij niets lafaards', schreeuwde ik nu. Ik hoorde voetstappen en toen voelde ik voeten in mijn buik en op mijn rug.

Hoelang ze bezig waren geen idee, maar toen ze eindelijk klaar waren. Lag ik daar te lachen, en bloed op te hoesten. 'Zeg maar tegen de meester, dat hij de pot op kan', zei ik terwijl ik de deur weer open hoorde gaan. Ik lag daar waarschijnlijk nog een half uur, te kreunen van de pijn en de koude. Toen er eindelijk iemand naar me kwam kijken, hij of zij zei niets enkel raapte die persoon me op en bracht me terug naar beneden.

Einde stuk
Eenmaal beneden legde die me op mijn matras en voelde ik een koude doek op mijn wonden. 'Sorry, dat je dat moest meemaken Prins', zei ze. Het was een dame, aan haar stem te horen rond de veertig. 'Noem me geen Prins', zei ik tegen haar, 'ik moet wel dood zijn voordat ik met hem zou trouwen', lachte ik.

Ik hoorde een grinnik en iemand die een doek uitwrong en weer op een andere wond legde. 'Ze hebben je behoorlijk te pakken gehad, jongen', zei ze terwijl ze een hand op mijn voorhoofd legde. 'Mij doet het niets', zei ik eerlijk. We zaten daar nog een hele tijd in de stilte, soms hoorde ik weer de doek die ze uitwrong en weer op een andere plek legde.

'Wie ben je, en hoelang zit jij al in deze gevangenis', vroeg ik omdat ik hoorde dat ze haar spullen aan het opruimen was. 'Mijn naam is niet belangrijk jongen, maar als je het echt moet weten, ik zit hier al jarenlang', zei ze terwijl ze terug haar zette naast mij op mijn matras.

'Hoe komt het dat je hier terecht kwam', vroeg ik nu omdat ik niet weer alleen wou zitten. 'Een deal van mijn echtgenoot die niet helemaal juist verlopen was. Ze hebben hem en mijn dochter vermoord en namen mij mee als vergoeding van alle schulden die hij nog had', zei ze en ik hoorde dat ze het echt moeilijk kreeg. Ik probeerde recht te zitten wat niet zonder pijn kreunen voorbijging.

Ze legde me weer neer. 'Jij moet rusten', zei ze nu bezorgd. 'Ik wou je gewoon een knuffel geven', zei ik nu grinnikend. 'En geen zorgen om mij, ik ben al meer dan dit gewoon dame.' Ik hoorde haar zuchtten. 'Je klinkt net als mijn dochter, altijd het nieuwe opzoeken. Altijd denken dat ze alles in de wereld aankon, en zie wat het haar heeft opgeleverd de dood.'

Nu was ik stil, en slikte nu ook een krop door. 'Ze was vast een geweldige dochter', zei ik nu. 'Dat was ze, gewoonweg perfect. Waarom dat ze mij meenamen in plaats van haar was me ook een raadsel, maar blijkbaar stond ze ook in het slechte boekje van de eigenaar hier', zei ze het laatste extra zacht.

'Heb je hem nog nooit gezien?', vroeg ik nu en ze schudde haar hoofd van neen. 'Wie heeft je dan naar mij gestuurd?', vroeg ik. 'Zijn tweedehand, diegene die je ook heeft geschopt', zei ze en ik knikte. 'Geloof mij maar, met diene lafaard wil je nooit in contact komen', en ik hoorde haar nu echt echt lachen. 'Jij bent me er wel eentje', lachte ze nog steeds.

'Maar nu moet ik echt gaan', zei ze. 'Matthew', zei ik en ze draaide haar om en gaf me een verwarde blik. 'Mijn naam, is Matthew', zei ik nu nog eens. 'Céline', zei ze terwijl ze de deur achter haar sloot. En voor de eerste keer hier, heb ik denk ik een vriendin gevonden. Ik glimlachte en liet me nog wat verder in mijn matras zakken een voordat ik het wist was ik in een diepe slaap gesukkeld.

10 april 2016
Ik werd wakker door geroep en schoten. Ik kroop naar de celdeur en verschoot van wat ik zag. Hij met een pistool en het levenloos lichaam van Céline aan zijn voeten. Ik schreeuwde het uit en liet voor de eerste keer in mijn verblijf mijn zwakheid tonen. Ik weende het uit, voor de dame die men leven voor die paar minuten veranderd had.

'Jij monster', riep ik uit. 'Ze was te dicht gekomen bij jou. Dacht nu niet dat ik je zonder enige bewaking liet liggen. Er hangen overal camera's en geluidstoestellen zodat wij weten wat je doet en wat je zegt Matthew', lachte hij nu. Hij kwam dichter bij mij en ik kroop naar achteren, omdat alles nog teveel pijn deed van gisteren.

'Kom mijn prins, we hebben een drukke dag voor de boeg', zei hij terwijl hij me boeide en me meetrok naar boven. En daar stonden verschillende mensen, de hoogste criminelen. 'Jij hebt een speciale rol vandaag, wat zou je ervan vinden als je je vriendjes nog eens zou zien?', lachte hij en toen wist ik dit komt niet goed.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N
Nog een update! Nou weer een iets korter omdat ik niet echt meer inspiratie had. Maar wat er nu is gebeurd in dat gevoeliger stukje.

Hij werd naar een andere kamer gebracht en werd vastgebonden, hij had een gesprek met the king en spuugde hem in het gezicht. Hij was daar niet blij mee en sloeg Matt. Toen kuste hij hem en Matt en hij beet in zijn lip tot het bloedde. Hij had ook een zweep en sloeg Matt daar dan mee totdat hij wegging en andere mannen van hem schopten Matt dan tot bloed aan toe. Toen kwam er een dame en de rest weet je.

Volgend hoofdstuk hoop ik dat weer langer zal zijn en je weet al dat we weer bezoek van jou gaan krijgen en de bende zal inderdaad een glimp van Matt zien, maar hoop niet al te hard dat ze hem zullen kunnen bevrijden.