
Part 9
Nakatulog ako sa sobrang pagiyak ko, Naramdaman ko nalang na ginigising na ako nang bunso kong kapatid. Nang magising ako tumabi siya sa akin.
"Butchay bakit anong kailangan mo?"
"Ate ate pupunta ba si kuya loueh dito?"
"Butchay..kasi ano eh.. Hindi k."*Naputol yung pagsalita ko kasi sumigaw si papa.
"Andeng!!! Bisita mo nadito! "
Agad akong tumayo at naglakad palabas nagulat ako nang nagsalita yung kapatid ko.
"Ate, Gusto ko si kuya loueh..Para sayo.."
Napatingin lang ako sakanya at ngumiti. Pinagpatuloy ko yung lakad ko pababa, Tinignan ko kung sino yung bisita ko. pababa nako nang hagdanan
"Pa! Sino ba daw yan."
Nang makita kosa pintuan kausap ni papa si louis. Nang lapitan ko sila bigla silang tumigil sa paguusap.
" Hi"
"Hi."
"Can you come with me?"
Tumingin ako kay papa kung yung tingin niya masama o hindi.
"Pa? Pwede?"
Pumayag si papa at biglang nagwalkout at habang naglakad si papa sa likod ko binulungan niya ako, "Ayokong makitang iiyak ka para sa lalaki na yan" Yun yung unang pagkakataon na ramdam na ramdam ko kung gaano kalilim yung ibig sabihin ni papa sa salitang yun. Tumingin agad ako kay louis.
"Is eleanor is there?"
"I hope so but, She have a meeting today. "
"Ahh. Wait I'm gonna change my clothes."
"No you don't need to. "*Bigla niyang hinila yung kamay ko palabas at sumakay agad ako sa kotse niya.
Habang nagbabyahe kami hindi ko alam kung saan kami pupunta pero bakit ganito parin yung tiwala ko samathalang may eleanor na siya. Ilang minuto kaming walang usapan, Nakatingin lang naman ako sa bintana.
Nang biglang magsalita si manong driver.
"Lq ba mam? "
"Manong.. Walang kami."
"What is lq? "*louis added.
"Sir, Lov.."*Bigla akong nagsalita.
"It's a place."
"Oww, I see. Why you'll go there?"
"No, I won't. "*Sabay tingin sa bintana
"Are you okay? "
Tumingin ako sakanya, Nakatingin din naman siya sa akin ng seryoso. "I..am"
"Why are you like that? Is there something wrong?"
"I..'m too tired."
"Ow, I'm so sorry."*Sabay hinawakan niya yung ulo ko, Nginitian ko lang sabay humarap nako sa bintana.
Biglang may tumunog na phone, Phone syempre ni louis, May tumatawag sakanya nang sagutin niya alam kong si eleanor yung kausap niya, Hindi ko pinakinggan, Yung dulo lang ang pinaka rinig ko yung I love you na gustong gusto kong sabihin niya saakin pero hindi na pala.
"Hey, Let's go to the Sofitel, We need to pick eleanor there,"*Sabi ni louis sa driver
"I thought she can't "
"Her meeting was postponed.. It's great."
"Ahh. "*Tumingin ako sa bintana.
"We're going to the mall."
"Why?!"
"Eleanor need some clothes."
" do i have to go with you? "
"Yes, you should come with us.more bonding"
"Are you sure? "
"Of course, I'm sure. "
Nagpunta kami sa Sofitel kung saan namin pipickupin si eleanor, Nang makarating kami don. Agad ng isinakay si eleanor sa tabi ko. Si louis nasa kabilang gilid ko si eleanor naman nasa kabilang gilid ko, Bali ako yung nasa gitna.
"Hi baby."
"What's going on?"
"Postponed."
"I need a new dress."
"Yea, I told them we will go to the mall right now"
Napakaawkward naman talaga, Hindi pa sila nahiya na naguusap sila na napagigitnaan ako.
"Realleh? "
"Yes, Ask andrea, I already told them."
"Hi andrea!"
"Hi.."
"Are you going with us?"
"I told loueh i."*biglang sumabat si louis
"Yes, She will."
"That's great! We need to find a new dress for you and specially for me."
"I think that's great! "
"It's okay, I'm comfortable in this shorts and plain tshirt, I'm fine. "
"No andrea, I will pick some fashion clothes for you, For you to make yourself more pretty!"
"Ohh, Sure? "
"That's a lovely idea, My girlfriend and my bestfriend is close. Awee it's totally amazing."
Bestfriend nanaman. Pangalwa nanaman. Ako nanaman yung Pinaka best na friend. hindi na ba talaga ako mapupunta sa una naman?
Hindi ko naman talaga kailangan mamili ng mga magagarang damit eh, Ang saakin lang maging komportable ako sa araw araw. Pero bakit parin ako sumasama sakanila? Ang tanga tanga ko. sumusunod parin ako kay loueh kahit alam kong, Iba na.
Nang makarating kami sa mall, Syempre. Magshota sila third wheel ako. Titignan mo palang sila maiiyak kana, Yung saya na nakikita mo sakanya kapag nakikita niya yung mahal niya. Yung ngiting walang kapantay. Ang pinakamasakit pala talaga sa mundo yung hanggang tingin ka nalang sa taong mahal mo.
"Andrea i think, This one is look good for you."
Hindi ko tipo yung gusto niyang damit na ibinibigay niya sa akin. Pero wala akong magawa kasi nakatingin si louis kundi bilin nang bilin.
Nang matapos kami mamili ng mga damit, Namasyal pa kami. Nasa likod lang nila ako. Dumating pa sa puntong nakisuyo sila na picturan ko sila. Na wala kang magawa na hindi ka makareklamo kasi ikaw na eh, Ikaw na yung Best kaya iisipin mo nalang kung ano yung ikakasaya niya.. at yun yung panoorin at sumuporta sakanila ng minamahal niya.
Nang mapagod sila buti naman napagpasyahan nila na umuwi na. Ihinatid muna namin si Eleanor.
Nang ako na yung ihahatid, Bigla lahat naging tahimik.
"Enjoy? "
"Huh?"
"Thank you."
"Thank you for what?"
"Thank you for all days that you've been there. "
Hanggang thank you nalang ba talaga ako? Hanggang dun nalang ba talaga? Hanggang suporta lang?
"I'm your bestfriend i should be the best, "
"I'm so lucky to have my girlfriend and also my bestfriend."
"Ye...yeah.."
Nang makarating na ako sa bahay, Agad na silang umalis. Pumasok na ako sa kwarto ko at natulog na ako agad.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro