Eva pov

Om tien uur word ik wakker. Sanne slaapt zo te zien nog en ik maak haar niet wakker. Ze heeft haar slaap waarschijnlijk heel hard nodig. Ik sta op en kleed mezelf aan, poets mijn tanden en vraag dan aan Amy of ze 2 broodjes en 2 bekertjes drinken wil halen. Dan hoor ik Sanne's infuus weer piepen en Amy verwisseld de zakjes. Gelukkig word Sanne daar niet wakker van en slaapt gewoon verder. Ik eet één van de broodjes op die Amy net heeft gebracht. Daarna drink ik een paar slokken van mijn thee en ga op het bed liggen en ga weet verder met het lezen van het boek dat ik gisteren heb gehaald.

Een uur later...

'Hmm... Eva?' Sanne word wakker en kijkt mij slaperig aan. Ik ga weer op de stoel naast haar bed zitten.
'Wat is er?' vraag ik zacht als ik Sanne's betraande gezicht zie en ze pakt mijn hand vast.
'Er is niks...' zegt Sanne en legt haar hoofd op mijn arm.
'Oké, wil je wat eten?' Sanne schudt haar hoofd. Dit gaat niet goed. Als Sanne niet eet, word ze nooit beter... Ik geef Sanne toch een broodje en ze pakt hem aan en eet voorzichtig een paar hapjes. Ze wilde dus niet toegeven dat ze honger heeft, omdat ze bang is dat ik haar ga slaan. Wat ik natuurlijk nooit zal doen. Dat kan ik haar niet aandoen net nu ze mij een beetje begint te vertrouwen, en ook als ze mij vertouwt zal ik haar nooit slaan.
'Mag ik weer een spelletje doen op je mobiel?' vraagt Sanne zacht.
'Ja is goed.' ik pak mijn mobiel uit mijn zak en start het spelletje Subway Surfers op en geef mijn mobiel dan weer aan Sanne. Dan gaat mijn mobiel. Het is Wolfs. Lilly ligt de hele tijd te huilen en hij wil haar graag komen brengen. Even later hang ik op.
'Wie was dat?' vraagt Sanne nieuwsgierig en ik glimlach naar haar.
'Dat was Wolfs. Hij komt mijn jongste dochter zo brengen,' zeg ik en ga weer op de stoel naast Sanne's bed zitten.
'Oké. Leuk,' zegt Sanne en gaat weer verder met het spelletje en een klein kwartiertje later staat Wolfs voor de kamerdeur met Lilly. De tweeling is denk ik bij Marion, zij past wel vaker op de tweeling.
'Hey, kleine meid van me,' zeg ik en neem Lilly over van Wolfs.
'Ze heeft je echt gemist.' Wolfs geeft mij een liefdevolle knuffel en gaat dan weer weg en ik loop met Lilly in mijn armen weer terug naar Sanne's kamer.