Hoofdstuk 2
Eva pov
'Mam! We hebben ze allemaal!' roept Nienke vrolijk en ze komt samen met Lola naar mij en Wolfs toegelopen.
'Goedzo! Dan gaan we nu eerst ontbijten en daarna mogen jullie de cadeautjes uitpakken.' ik geef de tweeling een dikke knuffel en daarna volgt Wolfs mijn voorbeeld.
'Komt er ook visite, mama?' vraagt Lola zacht.
'Ja. Marion en jullie opa en oma komen even en de buren ook.' even later zitten we met z'n vieren aan de tafel een ontbijt te eten. Lola is stiller dan normaal. Ik vraag me af wat er met haar aan de hand is...
Marion pov
Voordat ik naar Eva, Wolfs en de tweeling ga, ga ik nog even snel naar de winkel om een cadeautje voor de tweeling, Eva en Wolfs te kopen.
Dan gaat mijn telefoon, het is Eva.
M = Marion
E = Eva
M = wat is er, Eef?
E = ik wilde even vragen of je nog komt.
M = natuurlijk kom ik, maar ik ben nog even een cadeautje aan het kopen voor de tweeling.
E = oké, prima. Tot zo.
M = tot zo.
Dan hang ik op. Een klein half uurtje later sta ik voor Eva's deur. Ik wil aanbellen, maar de deur word al open gedaan. Het is Nienke.
'Kom binnen! Mam! Marion is er!' zegt Nienke en rent naar binnen om Eva te halen. Ik loop door de deur en ga naar de woonkamer. Lola heeft volgens mij weer een nachtmerrie gehad vannacht, want haar hele gezichtje is rood van het huilen. Ik kniel voor haar neer. Lola begint te trillen en ik omhels haar.
'Gefeliciteerd, lieverd,' zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd. Daar wordt ze wat rustiger gelukkig.
'Cadeautje...' zegt Lola zachtjes.
'Ja, wil je die hebben?' Lola knikt en ik geef haar het cadeautje. Dan komt Nienke ook aanlopen. Ik geef haar ook het cadeautje. Snel maakt de tweeling het cadeautje open en laten hem zien aan hun ouders. Dan gaat de bel nog een keer.
Eva pov
Het gaat echt niet goed met Lola. Ze denkt waarschijnlijk de hele tijd aan haar enge nachtmerrie, terwijl het haar verjaardag is! Dan gaat de bel en Nienke rent weer hard naar de deur met Lola achter haar aan. Ik loop de tweeling achterna. Het zijn de ouders van Wolfs. Soms mis ik mijn ouders wel... Mijn moeder is overleden en mijn vader is overal en nergens. Mijn vader mishandelde mij vroeger... Wolfs moeder omhelsd mij en ik geef de vader van Wolfs een hand. Daarna komen ze naar binnen lopen. Wolfs omhelsde zijn ouders en toen voelde ik 4 lieve zachte kleine armen om mijn net weer iets dikkere buik. Ik ben namelijk weer zwanger. Van Floris natuurlijk. Nu bijna 8 maanden en binnenkort gaan we naar het ziekenhuis voor een echo. Ik mag van Wolfs niet teveel werken, dus doe ik maar gewoon saai bureauwerk.
'Mam? Mogen we wat drinken?' vraagt de tweeling in koor.
'Tuurlijk. Ga maar even naast Marion zitten en dan kom ik zo het drinken brengen goed?' de tweeling loopt naar Marion en ze gaan naast haar zitten.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro