Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 53.3 : This is Laurene

Meylixxa’s POV

O___O Shock covered the room.

 

“AAAAA!”

 

“Where do you think you’re going?”

 

“Bitawan mo si Klarisse!”

 

 

“Mess and I’ll punch your face.” Napaatras tuloy yung apat na frogitta. Eto ako ngayon, tulala sa nangyayari. Kanina lang parang concerned siya kay Klarisse pero eto siya ngayon…

 

 

“Ano ba?! Bitawan mo ‘ko!”

 

“Okay. If you say so.” Binitawan niya ang buhok ni Klarisse pero halos masubsob yon sa sahig nang itulak niya ng malakas.

 

 

“Akala mo ba ganon nalang kadali yon? Do you think I gave a d^mn concern to you? Haha! Fvck you.” Hinubad niya yung coat niya’t hinagis samin. Nasalo ko naman yon. She loosens her ribbon tied on her sleeve and loosens one button of it.

 

 

“Nasasakal talaga ako sa pesteng uniform na ‘to lalo na’t suot ko ang pathetic badge niyo. Tch.” She ponytailed her hair and clip her bangs. Now she’s letting everyone see Laurene. Murmurs start arousing around. Di kasi lahat nandon sa quadrangle kanina’t ang bagal ng chismiss ngayon at mukhang di pa nakakarating dito sa classroom.

She sat on one of the table looking down at Klarisse.

 

 

“Poor pathetic b’tch.” Is this how she is? She’s… cool but scary~

 

 

“M-Ms. Laurene?” Napatingin siya sa apat na frogitta pati ako napatingin sa kanila. Yung mga mukha nila hindi makapaniwala. Malamang. Magugulat kahit sinong makaalam na ang kaharap nila ngayon ay ang prinsesa.Bored niya lang silang tinignan at ibinalik ang tingin niya kay Klaritta na ngayon ay mukhang gulat rin.

 

 

“Looking at your ugly face makes me want to puke.” Tumayo ito ulit at nagsquat kalebel ni Klarisse.

 

 

“Sabi ko wag kang sasaktan dahil ayokong may manakit sayo liban sakin. Do you know what did I lose?” Tanong niya’t yuyuko na sana si Klarisse pero hinablot niya ang buhok nito’t hinila dahilan para mapaangat ang paningin nito.

 

 

“I’m asking you earlier if you’re okay dahil kung oo, mas sasakitan ko’t I’ll double what they did to you. I can’t believe you’re the one they’re talking about. How absurd you call yourself a princess.” Iiling-iling niyang sabi.

 

 

“Masakit ba?” Tinignan lang siya ni Klarisse.

 

 

“Why don’t you talk? Asan ang bunganga mo? Huh? Napipi ka ba dahil ako ang kaharap mo?” *no response* Tumayo si Xandria’t hatak nito ang buhok ni Klarisse kaya wala itong nagawa kundi tumayo rin habang hawak ang buhok niya.

 

 

“You know what? Ang tagal kong hindi nagawa ‘to. Buti nalang may basurang tulad mo. Let’s go. Irampa niyo ang pagiging prinsesa niyo.” Hinila niya ang buhok ni Klarisse at naglakad palabas. Natameme lahat at sumunod.

 

 

“This is what I’m waiting for.” Karren said sheepishly at madaling lumabas together with Treshia. Napatingin ako kay Allaine.

 

 

“Mukhang hindi maganda ang gagawin niya.” She said at sumunod narin kami palabas.

 

 

No One’s POV

Lumabas si Xyla habang hatak ang kaawa-awang si Klarisse.

 

 

“T-tama na. Nasasaktan ako.” Sambit ng naluluhang babae. Ngumisi lang si Xyla sa kanya at mas lalong hinigpitan ang hatak sa buhok nito dahilan para mapaimpit ito sa sakit na naramramdaman. Kinakaladkad niya lamang ito hanggang marating nila ang quadrangle. May maliit na entablado doon na ginagamit sa pag-aannounce ng mga importanteng event o kung ano-ano pang announcements.

Sumampa sila roon at hinigit niya ang mikprono sa isang estudyante na may iaaannounce sana. Napuno agad ang quadrangle ng mga estudyante sa ikalawang pagkakataon. Kapag ganitong may nangyayari, agaw pansin lagi sa lahat ng mga estudyante. Hindi pwedeng may mahuli sa balita.

 

Nagsimula ang bulungan sa paligid.

 

 

“Mukhang may gagawin na naman siya.”

“Di talaga ako makapaniwala sa nalaman ko kanina.”

“Hindi ba ang MC Princess yan?”

“Anong meron?”

 

Iilan lamang yan sa naturang sitsitan. Mga sitsitang hindi na yata matapos tapos kung hindi pa nagsalita si Xyla.

 

 

“Attention Royal Academians. I, Laurene Grayson standing in front of you again glad to introduce to everyone a friend of mine.” Hinigit niya si Klarisse paharap sa lahat.

 

 

“Tama na… please…” Pagmamakaawa nito.

 

“What? Our friend here was saying something. Here. Tell what you want to tell them.” Itinutok nito sa bibig niya ang mikropono ngunit wala itong sinabi.

 

 

“She’s too shy. Well, I’m here not just to introduce her to you but to give you all a very entertaining program. Let’s call this; what you did is what you get.” By then, she pulled Klarisse near the stairs.

 

 

“Too bad this was just 6 steps. But let’s see if how intense you’ll get if you fall dramatically.”

 

“Please… don’t do this.” Nanlisik ang mga mata ni Xyla.

 

 

“Don’t do this? Well sorry not sorry. I’ll do this. Let me give you the feeling how you did to me.” Iniharap niya si Klarisse sa kanya’t mabilis na itinulak sa hagdan. Muntik na itong mahulog ngunit may sumalo rito.

 

 

“What the fvck do you think you’re doing?!”

 

 

Sehun’s POV

Hindi ko kinaya. Hindi ko kayang makitang ganyan si Lala. Bago pa niya maitulak si Klarisse, tumakbo na ako’t nagpapasalamat akong nakaabot ako. I saw her angry eyes.

 

 

“What the fvck do you think you’re doing?!” I look at Klarisse.

 

“Go now.” I said and she nods and run.

“Comeback here you b’tch! Hindi pa tayo tapos!” Sigaw ni Lala’t binitawan ang mikropono na nagsanhi ng nakabibinging ingay. Akma siyang tatakbo pero hinawakan ko siya sa braso’t kinaladkad palayo sa lugar na yon.

 

 

“ANO BA?! BITAWAN MO KO?! SINO KA PARA MANGAHAS NA HAWAKAN AKO?!” Hindi ko siya pinansin. Kinaladkad ko siya hanggang sa garden. She yanked my hands away and looked furiously at me. Naiiyak akong nakatingin sa kanya. Lala’s not like this.

 

 

“Ang kapal ng mukha mong pakealaman ako?!” Nakatitig lang ako sa kanya. Lala. Namimiss ko na ang Lala ko.

 

 

“You d^mn stupid guy!” She was about to go but I pulled her and hug her. Nagpupumiglas siya. Noon lang, pagniyayakap ko si Lala, niyayakap niya ako pabalik hindi ganitong tinutulak niya ako.

 

 

“AAAAA! LET GO! ANO BA?!”

 

“Lala… stop this please. Comeback to us please… please…” Pagmamakaawa ko. Bumagsak ang butil-butil kong mga luha. Natigil siya. Niyakap ko siya ng maayos.

 

“Nahihirapan na ako Lala.” Pabulong kong sabi. Hindi siya sumagot. I buried my face in her neck at niyakap siya ng mahigpit but enough for her to breathe.

 

“You… who are you in my life?” Tanong niya na nakapagpangiti sakin ng bahagya. I hug her more and close my eyes.

 

“I’m your cry baby prince.”

 

~~~

A/N : Wow sabaw. Ang pangit ng updates ko. Churiii~

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro

Tags: