A/N : Thanks for the long wait... Enjoy Reading.

~~~

[3] Someone's POV

"Uwaaa! Huhuhuhu!"

"Shh... Baby, don't cry. Stop crying please..." [A/N : Baby don't cry... tonight~ XD]

"She's dead! The Princess' dead! Huhuhuhu! Mama! They killed the Princess!" Napasapo nalang ako ng mukha ko. Dapat di ko na ikinwento sa kanya e. Napakasensitive at iyakin pa naman ng batang 'to. Ewan ko san nagmana 'to. Hindi naman iyakin ang Mama niya pati ako. Siguro dahil napaglihian ng Mama niya yung dalawang iyaking yon. Argh! I mess my hair.

"Ano ba kasing pumasok sa kokote mo't kinwento mo yan sa anak ko?"

"Maka-anak ka naman parang hindi ko anak si Zika a?" Hinampas niya lang ako ng magazine at kinuha si Zika't iniupo sa lap niya kahit na halos mahulog na yung bata dahil di kasya dahil nakaumbok ang tiyan niya. Buntis kasi kaya ganon. Sinamaan niya muna ako ng tingin at ngumiti lang ako. Di pwedeng awayin e. Makunan pa yan, mawalan pa ako ng anak.

"Zika, baby, tahan na. Wag na iyak. Gi ka, papangit ka tulad ni Papa. Gusto mo ba yon?" Naningkit ang singkit kong mga mata. Tinignan ako ng anak ko't tinignan ang Mama niya't umiling. Aba!

"Zika, hindi pangit si Papa okay? Kung pangit si Papa, hindi siya pakakasalan ni Mama't hindi ka maganda. Gusto mo bang sabihin sayo ng mga classmate mo na pangit ka dahil pangit si Papa?" Umiling-iling siya.

"'Li ka nga dito." Kinuha ko siya sa Mama niya't iniupo sa lap ko.

"Si Mama mo lang ang pangit okay?" Natatawa kong sabi't nakatanggap ako ng palo. Ginawa ko namang shield ang braso ko.

"Ang kapal mo! Sa ganda kong 'to, hindi ko alam bakit ikaw ang napili kong pakasalan! Hindi ko nga alam bat nagpabuntis ako sayo pvnyet^ ka! Kung makapanlait ka kala mo gwapo ka? Aba't h'nayvpak yang pagmumukha mo bwisit ka! Bwisit!" Tawang-tawa lang ako. Hinuli ko kaagad ang kamay niya't hinila siya't hinalikan para matahimik. Nakangiti ko siyang binitawan at natulala lang ang maganda kong asawa~

"Ayiiiieee~ Mama, Papa, tsup tsup mwah mwah~ hihihi~" Ginulo ko lang ang buhok ni Zika't sinulyapan ang Mama niyang namumula ang mukhang hindi makatingin sakin.

"Zika, kahit si Mama mo pa ang pinakapangit na babae sa mundo, pakakasalan parin siya ni Papa dahil mahal na mahal na mahal ko siya pati ikaw at ang magiging baby natin~"

"Yey! Papa, Mama, baby, Zika! Happy happy pamele!" Natawa lang ako't napatingin sa labas. Malapit na pala kami. I sighed. Naeexcite ako. Naeexcite na akong Makita sila... na Makita siya. Sino bang mag-aakala na ang tagal na pala?

Gail's POV

I look in front of the mirror. I wipe those tears fell from my eyes. Tinignan ko yung picture frame sa side table ko. I stood up and get it. It was me with my cousins. Dandee, Dana, Aizha and... I smiled bitterly. Binalik ko na yon sa table dahil hindi ko kayang Makita yon. I get my black glasses and black veil before going out of my room and walk downstairs.

"Ms. Gail, nakahanda na po yung kotse." Tinanguan ko lang yung driver ko.

"Ma'am, ito na po yung bulaklak at kandilang pinabibili niyo."

"Thank you." Basag ang boses kong sabi sa kanya at kinuha yon bago lumabas at sumakay ng kotse. Bumyahe na kami't nakatingin lang ako sa labas ng bintana. Bakit ganito? Bat ganon? Pinunasan ko yung mukha kong namamasa na sa luha.

"Ms. Gail, andito na po tayo." Kinuha ko na yung basket ng bulaklak ng kandila't lumabas ng kotse. Tinanaw ko yung lugar. Makita ko lang ang lugar na 'to, naiiyak na ako. Bakit ganon?

"Dito nalang po kayo. Hintayin niyo nalang po ako." Sabi ko't naglakad na papasok. May mga tao akong nakakasabay at may mga hawak rin silang bulaklak. Napayuko ako't tuluy-tuloy lang na naglakad hanggang marating ko yung kinaroroonan niya. Tinitigan ko lang mabuti yung libingan.

Nilagay ko yung bulaklak at nagsindi ng kandila bago maupo. Nag-iinit na naman ang gilid ng mga mata ko.

"Ang daya mo. Ang daya-daya mo. Bat mo naman kami iniwan? Bakit?" Di ko na napigilan at walang tigil na nagdaluyan ang maiinit na butil ng tubig sa pisngi ko. Napatingala ako.

"Please... kinuha mo na siya samin. Wag Mo naman po sanang kukunin samin ang isa pa. Help my cousin. Help her... please... God..." I utter while sobbing in front of my cousin's grave, Ayesha.

Close kami nina Laury, Dandee, Dana at Aizha sa kanya. We were like sisters at nang mawala siya'y parang kulang na kulang kami. Parang kulang na kulang ako. Nawalan na ako ng isang pinsan. Ayoko ng mawalan pa.

Ayokong mawala rin si Laury sakin. Not my cousin Laurene. Not her... I love her very much. Kung wala siya... hindi ako magiging matatag sa kung ano ako ngayon. She's everyone's strength...

Suho's POV

"Her vital signs were normal. All we need to do now is to wait for her to wake up." Lay explained to us. Nakaupo lang kami sa sofa habang ang pamilya niya nakatayo't tinititigan siya. It's been two weeks. Two weeks na siyang comatose at nakakahinga sa tulong ng oxygen.

"Zhake, I don't know what to do if something bad happened to her." Tita Sherlene said and Tito Zhake comforted her.

"She'll be okay. Don't worry. You know her. She's tough at malalagpasan niya yan."

"Mom... Ate's fingers were moving." Xylene said while pointing at Xyla kaya napatayo kami't nag-unahang lumapit sa kama niya. Pinatabi kami sandali ni Lay at chineck siya.

"Oh my God! She's awake! Zhake, our daughter's awake!" I looked at Xyla and her eyes were blinking.

"Ma... ma..."She mumbled then closes her eyes again.

"I'm here baby. Mama's here." Tita Sherlene then holds her hand as she touched her face.

"Lay, what happened?"

"I think she fall asleep again but, the good thing is, she's awake. She's free from coma." Napangiti kaming lahat. That's good news. Gising na siya. Thanks God my princess' awake.

Kai's POV

Xy, kelan ka ba gigising? Napabuntong hininga ako't hinalikan ang kamay niya. Ang tagal naman. Ilang araw pa ba siyang matutulog? Nung isang araw lang, nagmulat na siya ng mga mata pero eto... tulog parin. Sabi naman ni Lay, free from coma na siya pero feel ko, comatose parin siya e. Ano, sleeping beauty ba ang peg mo Xy? Gusto mo, halikan na kita para magising ka?

Nilingon ko yung iba. Mga tulog. Ako lang gising. Tinignan ko ulit si Xy. Dahan-dahan akong lumapit sa uluhan niya't inalis yung oxygen cover na nakatakip sa ilong at bibig niya. Hindi naman siguro siya mamamatay kung aalisin ko sandali 'to di ba?

Tinitigan ko siyang mabuti. Closer. Closer. Closer. Bakit ba napakaganda niya? Bakit napakainosente ng mukha niya? Bakit... bakit ginaganito mo ako Xy? I look at her closed eyes down to her innocent lips. *thump thump* D^mn it heart! Hayaan mo muna ako. >_<

The tip of my nose touched hers at nilalamig ako. Sleeping Beauty, let me do this for you. You need to wake up. Naiinip na ako sa paghihintay. Hindi ko kayang maghintay ng taon sa paggising mo. Slowly, I move even more. Just an inch. Just an inch. *thump thump* my eyes were pinned on her lips. Isang sentimetro na nga lang ata ang pagitan namin ng mapatingin ako sa mga mata niya.

I blink before I realized something. Parang nahinto ang paghinga ko't hindi na matigil sa pagdagundong ang kabog ng puso ko. Her eyes were wide open. Nagkatitigan lang kami. Hindi ko alam kung paano ako magrereact. Di pa nga ako nakakahalik, mulat na agad siya? Ganon ba kabagsik ang presensya ng labi ko?

"Wha-wha-t a-are you-do-ing?" She asked weakly and blinks. Mabilis kong nailayo ang mukha ko't napalunok. I rub my nape and I think I'm blushing hard.

"A-ano... dinadama ko kung humihinga ka pa." Saad ko't tinignan siya. Blanko lang siyang nakatingin sakin.

"Gising ka na pala. Teka, gisingin ko lang si Lay." Sabi ko ulit saka siya tinalikuran. Napasapo ako ng mukha. Bat ba kasi ang bagal mo Kai? Kita mo, naunahan ka pang magising ni Xy bago mo siya mahalikan? I shook my head embarrassedly. Pero... saglit akong natigilan.

Dahan-dahan akong lumingon ulit at nakita ko siyang blanko paring nakatingin sakin. I blink before my eyes widen with my mouth wide open. Gising na siya? Gising---

"Xxx-Xy!" Napasigaw ako't dali-dali siyang tinakbo't niyakap. Jusko! Sa sobrang kaba ko, hindi ko naisip na gising na pala siya!

"Xyla? Xyla, ayos ka na ba?"

"Lala~ wag ka nang matutulog ulit!"

"Xy-Xy!"

Napakalas ako't nilingon yung iba na mga gising na gising na.

"Excuse me Kai. Tumabi ka muna diyan." Sabi ni Lay kaya tumabi ako't tinignan niya agad si Xyla. Napangiti ako. Thanks God at hinayaan mo siyang makasama kami ng matagal.

"Lay, ayos na ba siya? Ayos lang ba?" Tanong ko pati ng iba. Tumayo si Lay at nginitian kami. I sighed in relief. Matutuwa sina Tita nito. Wala sila ngayon at kami ang nagbabantay sa kanya. Linggo rin naman kaya ayos lang.

"Xy-Xy!" Nag-unahan pa sina Xiumin at Baekhyun na yakapin siya. Buti nalang nauna ako.

"Akala namin, mawawala ka na samin. Akala namin, iiwan mo na kami." Nagbalak siyang umupo kaya naman tinulungan agad siya nung dalawa at ni Lay.

"Dahan-dahan. Di pa maayos ang kundisyon mo." May benda pa yung ulo niya dahil sa tinamo niyang sugat sa ulo. Some of us sat on her bed beside her habang yung iba mga nakatayo lang sa tabi ng kama niya.

Titig lang siya samin. Nagpalipat-lipat ang mga tingin niya samin. Ngiting-ngiti ako pero napawi ang mga ngiting yon at pakiramdam ko'y nahulog ako sa kawalan. She asked. She asked a question that made everyone silent. A question that can broke everyone's heart. A question that I'm scared of. A question that can make me cry. A question that came from her. One question. Just one question that can change everything...

"Who are you?"

~~~

A/N : Waaah~ tagal ba ng update? Churriii~ namiss ko kayo guiz, sobra. Ako ba namiss niyo o si Xyla lang at ang mga bopols na NOB? XD Mianhae for waiting. Busy e~

Buhay si Xyla! Anong akala niyo? Patay siya? XD Pero bat ganon? Kapalit ng buhay ay ang pagbawi ng isang importanteng bahagi sa kanya... memorya. Paano nalang ang NOB and friends at si Creature kung nakalimot ang EOP?

NOBALEOP na ba ito? No Ordinary Boys and Lost Extraordinary Princess?

Maibabalik pa ba ang alaala ni Xyla o... tuluyan niya na silang malilimutan?

We already have 3 UNKNOWN SOMEONE. Who are they? May hinala na ba kayo?