Lara

"Iba na ang pakiramdam ko rito, Ruthven. Bumibigat ang katawan ko, parang hindi ako masiyado makahinga dahil sa bigat ng pakiramdam sa paligid." Kinakabahan kong bulong sa kaniya, tinignan niya ako sa mga mata na may pag-aalala at hinawakan ang dalawa kong kamay. Naramdaman ko kaagad ang init ng mga palad niya na siyang nagpaginhawa sa akin. His warmth is what I need, his touch is what I want and I can't deny the fact that I really need Ruthven in my life. Kahit makita man ng mga tao niya ay wala siyang pakialam na binabalandara ang pag-ibig niya sa isang katulad kong bakla.

Ruthven is a Demon God, I am happy... so much happy hearing that he's like me. I will never be scared knowing he is there to save me, to protect me from harm. Gano'n rin ang mga kasamahan niya, I'm glad that they can be trusted.

"May kakaiba rito, hindi ko nakikita ang presensiya o nararamdaman ang mga enerhiya nila Ama at Ina pero alam kong nandidito sila." Ruthven seriously said that makes me nodded kaya nilibot ko rin ang mga mata ko sa buong paligid.

This is another town at katulad ng ibang lungsod, walang katao-tao ang lugar na ito maliban nalang sa nakapalibot sa amin na parang usok. A fog who surrounds us together with the creepy cold wind. Nananayo ang mga balahibo ko hindi dahil sa kaba, kundi sa lamig na dulot ng napakalamig na hangin.

"King Ruthven, may paparating." Agad kaming napalingon kay Polyphemus nang magsalita ito. Nasa harapan namin sina Arachne, Nieve, Polyphemus at Typhoeus na siyang nagiging parang depensa namin ni Ruthven. Nasa likuran naman namin sina Helbram at Leera na nakahanda na rin.

Napalingon kami sa isang banda kung saan doon namin naramdaman hindi lang isa, kundi napakaraming presensiya. Lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak ni Ruthven sa aking mga kamay kaya napalingon siya sa akin ulit. Hindi ko siya nilingon sapagkat seryoso lang akong nakatingin sa harapan kung saan unti-unti naming nasisilayan ang mga hindi pamilyar na imahe.

"T-That uniform." Bulong ni Leera, nanliit ang mga mata ko nang makitang ang halos sa kanila lahat ay naka-uniporme ng puti. Hanggang sa manlaki ang mga mata ko dahil sa napagtanto.

"T-They are the students from your Academy?" Utal na tanong ko kay Ruthven, ngayon ay seryoso na siyang nakatingin sa harapan. Katulad ng ginawa ko kanina ay hindi rin niya ako tinapunan ng tingin dahil sa sobra na ring lamig ng mga titig niya. Alam kong galit na galit na siya ngayon, alam ko ang nararamdaman ng puso niya dahil kung ano ang nararamdaman niya ay gano'n rin ang nararamdaman ng puso ko kapag ganito kami kalapit sa isa't-isa.

"Anong gagawin namin, Haring Ruthven? Mga estudyante ang mga 'to sa Villador Academy. I-Isang daan sila... mahigit." Rinig kong turan ni Polyphemus, hindi siya sinagot ni Ruthven kaya kinabahan ako. May plano ba siya patayin ang mga... estudyante?

"May paparating pa." Bulong ni Leera at tama nga siya, may iba pang paparating but this time, iba na ang nararamdaman ko sa kanila. They are not students, they are fighter na ang loyalty ay nasa kay Evergreen.

"Aatake na ba kami, Kuya Ruthven?" Dagdag na tanong ni Leera, pero umiling si Ruthven. He carefully let go of my hands and then stepped forward to go in front of us. Kahit nagtataka man ay hinayaan ko siya sa gusto niyang mangyari but I do believe in him na hindi niya papatayin ang mga estudyante. If he'll do it, then I'll stop him dahil alam kong walang kasalanan ang mga batang 'to.

"Their eyes are blank, they are under controlled. Ganiyan na ganiyan rin ang ginawa ni Evergreen sa'yo noon, Haring Ruthven." Arachne said, napatingin ako sa mga estudyante at gamit ng matalas kong mga mata ay nakita kong blangko nga ang kani-kanilang mga mata. Wala silang ekspresiyon na ipinapakita. Katulad na katulad kay Pyramus.

Hanggang sa bigla nalang lumitaw ang hindi pamilyar na mga mukha, they are all smirking at us while carrying their swords. May iba rin na nararamdaman kong iba ang lahi, I can sense that different races are here. Demon God Slayers, Vampires, Werewolves, Kumihos, Elves, and Dragons.

"Ang rami nila." Bulong ni Nieve.

"They are all well-prepared." Segunda ni Typhoeus. Tama siya, expected na nila na mangyayari 'to. Hindi ko alam kung gaano kalakas si Evergreen pero alam kong hindi siya bibihira. She is a Goddess, Goddess of the Souls, and a Demon God. The combination of her energies, strength and power must be powerful.

"Paano ba 'yan? Marami kami, kaunti lang kayo? At mukhang masarap ang kasama niyong mga Demon God ah? Oh! King Ruthven! And his... Queen?" Hindi ko gusto ang tono niya when he looked at me, I can sense that he is a Demon God Slayer.

"Kakayanin namin kahit kaunti lang kami, magtulong-tulong pa kayo ng Reyna ninyo." Maangas na turan ni Typhoeus na siyang ikinalingon sa kaniya ng lalaki.

"Nandito pa kami." Lahat kami napalingon sa bagong dating na siyang ikinaliwanag ng mukha ko. Hindi na ako nag-aksaya ng oras pa at agad kong sinakop ang daanan para lang mayakap sina Sol at Arakiel. They both hugged me back and I just heard their chuckles that made me relaxed. Gosh! Akala ko kung ano na ang nangyari sa kanila! Akala ko... akala ko kung napaano sila!

"How about me, Lara? You won't hug me?" Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang pamilyar na boses kaya kumalas ako sa pagkakayakap ko sa kanilang Arakiel at Sol. Nanlaki pa lalo ang mga mata kong nakatitig sa mas lalong gumandang imahe ni Zaporah. Magsasalita pa sana siya pero niyakap ko na siya ng mahigpit, agad kong naramdaman ang init sa kaniyang buong katawan.

"I miss you." She whispered.

"Mga estudyante ang mga 'yan ah?" Dinig kong turan ni Esterno, kumalas ako sa pagkakayakap kay Zaporah at nginitian siya ng matamis bago bumaling kay Esterno. He is smirking while Kyogra is beside him, they are holding hands kaya napalingon ako kay Kyogra na nahihiyang nakatingin sa akin.

Akala niya makakalimutan ko ang ginawa ni Esterno sa kaniya? They freaking kissed right in front of us! Mas malala pa pala si Kyogra kaysa sa akin at ni Zora!

"They are under controll. Same with the Sky Dragon." Lumingon ako sa isang babae, hindi ko siya kilala pero parang pamilyar lang siya sa akin. I stared at Arakiel na ngayo'y seryoso nang nakatingin din sa mga mata ko.

"Siya si Heraphim, Reyna Lara. Ang babaeng sinabi ko sa'yo noon na siyang naniniwala sa akin na hindi ako ang may sala no'ng nasa Elysium palang ako. A-Ang mahal... ko." Pagkarinig ko no'n ay tumingin ako sa babaeng nangngangalang Heraphim, she is now looking at me too nervously.

"The one who made ruckus in our land... before. The Angel you already killed, how did she came back from the dead?" Takang tanong ko pero bago pa sila makasagot ay bigla na lang may malakas na umungol sa harapan namin at nakitang ang iba sa kanila ay nag-iba na ang anyo, they became Dragonoids and some of them transformed into their trues forms.

"Let's talk later, we have to handle this first." Seryosong kong sabi na ikinatango ni Arakiel, hindi ko na nilingon ang iba at hinay-hinay akong lumapit kay Ruthven na ngayo'y nakatingin na sa akin.

"Pagsisisihan niyong tumapak pa kayo sa bansa namin, pagsisisihan niyong kinalaban niyo kami!" Dinig kong sigaw ng lalaki.

"Anong gagawin natin sa mga estudyante mo, Ruthven? Hindi ko sila kayang saktan." Alalang tanong ko, he sighed deeply and suddenly he gave me a sweet smile. Nagtaka man pero ngumiti nalang din ako... because I trust him. 'Yan lang ang gusto niyang ipahiwatig sa akin, na dapat ay maniwala lang at manalig sa kaniya.

"Polyphemus, Typhoeus, Arachne at Nieve. Kayo na bahala sa mga ibang lahi, kami na bahala sa mga estudyante." Ruthven talked.

"I'm here, King." Napalingon naman kami sa bagong dating na si Zachariuss, he is still wearing this seriousness get up. Tumango sa kaniya si Ruthven.

"Better. Don't attack the students, focus on your goals." Simpleng turan ni Ruthven but you can really sense the authority in his voice. His people nodded to him and made a line na siyang nakikita na namin ngayon. Nakahilera silang lima sa harapan namin, suddenly the three men took off their shirts at doon namin nakita ang kakaibang tattoo sa kani-kanilang kaliwang balikat. It is glowing, and if I am not mistaken ay isa 'yong Guild Tattoo nila, an Angel's halo tattoo. Arachne and Nieve did the same, and only black tight tube ang natira. Wala sa likuran nila ang tattoo but I saw na lumiliwanag ang harapan nila.

"That must be their Guild Tattoo. To know if their King is just near, or in danger or who needs help." I heard Kyogra.

Lumingon sa akin si Ruthven at lumingon din siya sa likuran ko. Napansin kong nadako ang tingin niya kay Kyogra hanggang sa lumipat ang mga tingin niya sa isa pa kaya tinignan ko kung saan siya nakatingin. He's looking at... Heraphim. Arakiel's lover.

"You'll help us, Kyogra is a Demon God and I can sense that you..." Turo niya kay Heraphim, nagtaka si Arakiel doon pero hindi siya nagtangkang magsalita.

"... you're a Demon God too." Tumango lang sa kaniya si Heraphim na ngayo'y seryoso na rin ang ekspresiyon. Ruthven nodded at them hanggang sa bumalik ang mga titig niya sa akin. Nakita ko bigla ang paglambot nito at parang nangungusap kaya ngumiti ako sa kaniya ng matamis.

"We will help each other to get their senses back, Babe. Those students are innocent, I know you can sense it. And I know you'll stop me if I'll kill them here." Tumango ako sa sinabi niya, so he is really planning to kill those students! But I know he won't, he is responsible and he is a King of this country. He knows a lot, and he knows better.

"I trust you, my husband." Bulong ko, that made him smile a bit.

"Anong maitutulong namin sa plano mo, Ruthven?" Lumapit sa amin si Esterno, ganoon rin sina Zaporah at Sol na nakangisi na ngayon. Lumapit na rin si Arakiel habang nakangiti itong nakatingin sa akin. I smiled at him too and nodded.

"This will be the last wave battle, I can predict it. We have to kill those monsters except for those students, after that... we will meet their boss and save my family." Seryosong turan ni Ruthven na siyang nagpatango sa aming lahat. Lumapit si Helbram kay Ruthven at hinawakan ang balikat nito, tumango lang sa kaniya ang asawa ko hanggang sa nakita ko na ring kumapit si Leera sa braso ni Ruthven.

"Kayo ang magbabayad, mali kayo ng pinanigan!" Rinig na sigaw ngayon ni Arachne, napalingon kami sa kanila. Ngumisi lang ang mga kalaban at bigla nalang umatake sa amin ang lahat.

"Now!" Sigaw ni Ruthven, tumango ang lahat at sumugod.

Sol became a fire Elf, Arakiel turned into a gold Angel warrior and Zaporah became a Dragonoid.

"Satan Soul: Demon Sarah!"

"Satan Soul: Prince of Hell!" Rinig kong sigaw ng magkapatid na sina Helbram at Leera at ngayo'y naging anyong demonyo na. Naramdaman ko kaagad ang paglakas ng mga kapangyarihan nila kaya tumango-tango ako. Napatingin ako sa itaas nang makitang tumalon do'n si Esterno habang ang mga kamay ay nagliliyab na asul na apoy.

"Kyogra, Ruthven... babaeng anghel. Let's cast Guild Incantation together." Gulat akong napatingin kay Ruthven, hindi ko alam na kaya niyang mag-cast ng forbidden spells din kagaya ko. And hindi ko rin alam na kaya ring gawin 'yon ni Kyogra at nitong si Heraphim. My husband can really sense our capabilities, huh?

Tinignan ko si Kyogra, gano'n rin ang ginawa niya kay Heraphim tumingin rin sa akin si Heraphim at tumango. I nodded at her too at lumingon kay Ruthven na ngayo'y seryoso nang nakatingin sa aming tatlo.

"Let's just think how will light defeat the darkness, how our pure hearts will save those student's mind. Then we can save those innocents." Ruthven suddenly extended his arms kaya ako na ang unang lumapit sa kaniya. When I hold his hands ay bigla kong naramdaman ang kakaibang lakas na dumadaloy ngayon sa katawan ko. Tinignan ko si Heraphim at sinenyasan na kunin ang kamay ko, nagdadalawang-isip pa siya kung gagawin niya rin ba ang ginawa ko pero ngumiti lang ako sa kaniya at tumango. Huminga siya ng malalim at ngiti na ring lumapit sa akin at walang anuma'y hinawakan ang kamay ko.

Katulad ko, gano'n rin ang reaksiyon ng mukha niya nang mahawakan niya ang kamay ko. Sumunod naman si Kyogra at hinawakan ang kamay ni Heraphim at sa asawa ko. We formed a circle and suddenly a thin light in the middle of the circle appeared. Namangha pa ako do'n pero agad akong nakaramdam na parang sumasara ang mga talukap ng mata ko.

"The light to defeat the dark, the pure to defeat evil and the truth to defeat the sins." Whil my eyes are closed, I heard Ruthven's voice echoed in my mind until I heard Kyogra and Heraphim did the same thing. Their voices are echoing in my mind casting the same spell. Not until I am now hearing my own voice casting the same words, casting the same spell.

I am now in the middle of nowhere.

Ang nakikita ng mga mata ko habang nakapikit ay kadiliman. Masiyadong madilim, hindi ako makakita. Ni hindi ko rin makayang buksan ang mga mata ko dahil sa may malakas na pumupuwersa sa akin akin... pumipigil sa akin.

So this his how darkness feels like when you are in it.

"The light to defeat the dark, the pure to defeat evil and the truth to defeat the sins." Napalingon ako sa kaliwang gilid ko kahit na alam kong wala akong makikita pero laking gulat ko nang makita ang isang liwanag na bumubuo ng isang imahe. And there, unti-unti kong nakikita ang imahe ni Heraphim na... na nakapikit habang kina-cast ang spell. Her mellifluous voice echoed again while casting the same words.

In the middle of the darkness, it's like I am exploring it. Para akong nasa loob mismo ng kadiliman ng pikit kong mga mata. I made a one step to check if I am really walking, and yes I can walk in the middle of the void! Nang lapitan ko si Heraphim, bigla na lang itong naglaho na siyang ikinaatras ko but after that... another voice echoed. Lumingon ako sa bagong liwanag na bumubuo na naman ng panibagong imahe, it turns out that it is Kyogra casting the same spell.

"The light to defeat the dark, the pure to defeat evil and the truth to defeat the sins." I heard from him. He is closing his eyes while repeating murmuring those words. Seryoso siyang sinasambit ang bawat salita ng spell, nang lumapit ako ay katulad din ni Heraphim ang nangyari... naglaho ito. And then as I expected, a new voice was heard. A new light forming a new image and seconds after, it is my husband.

"The light to defeat the dark, the pure to defeat evil and the truth to defeat the sins." He seriously murmured. Ayoko munang lumapit, ayoko siya mawala muna sa paningin ko. Napangiti ako nang makitang seryoso siya sa pagsambit ng mga salita, napangiti ako dahil alam kong ang suwerte ko sa kaniya. Guwapo, maalaga, responsable, marespeto at lahat-lahat na ay nasa kaniya.

We may be experienced lot of painful moments, still I was glad that he made it. We made it. We are now inseparable not just because we are mated, we are unbreakable because we do love each other. No one can separate us, tanging ang kamatayan lang ang makakapaghiwalay sa amin but I still doubt it. I will still find him wherever he will go after death. That's how I really love him.

"Lara, or should I say Lethius." Gulat akong napalingon sa panibagong liwanag na namumuo sa harapan ko at inalala kung saan ko narinig ang boses niya. Pero kahit anong gawin ko, I can't really remember her voice.

Seconds after, the light faded away and a woman with her golden dress appeared. Namangha ako sa mukha niyang napakaganda, her white skin makes her glow more. Her long golden hair is almost touching the ground of the darkness, her golden eyes are staring at me while her small natural red lips is smiling at me. Her almond golden eyes are perfect, she has also that well-defined jaws and cheekbones na kakainggitan talaga ng lahat ng mga kababaihan. Her golden eyebrows makes her more stunning, her perfectly button nose is beautiful.

"W-Who are you? I mean, y-your beautiful." Hindi ko mapigilang sabi that makes her chuckled, even her chuckle is expensive. Her voice is so sweet, bagay na bagay sa barbie niyang katawan. Wait, is this still part of the spell?

"I am you, Lethius." She is calling me again with that name. And what? She is me? Paano mangyayari ang bagay na 'yan? Kung ganiyan ako kaganda ay aba! Hindi ako magrereklamo no! Sa gandang 'yan? Sa kaseksihan niya? Sa mala-perlas niyang kutis? Hinding-hindi ako magdadalawang-isip na sabihing ako ay siya. Pero no, it's impossible.

"I'm Lara, Lethius is not my name." I answered that makes her smile. Her smile is more precious than anyone else, it is like a gold that we have to kept secretly forever so no one can stole it. She nodded finely like she understood.

"The other you, Lara. The other you is Lethius." Magsasalita pa sana ako nang bigla akong may naalala. Nanlaki ang mga mata ako at bahagyang napaatras. Hindi ako makapaniwalang napahawak sa dibdib ko, I mean sa chest. Wala pala akong dibdib, nyeta!

"You mean, the real o-owner of this body?" Kinakabahan kong paninigurado, she smiled again and nodded. Bigla akong nanghina at parang nanayo ang balahibo ko dahil sa nalaman. So Lethius is his name, huh?

"Don't worry, Lethius is a nice guy. See, he is letting you use his body and his energy." Ngiting turan nito, tahimik lang ako dahil sa sinasabi niya at parang hindi nag-si-sink sa akin ang lahat.

"I-I don't know what to say pero... alam mo na hindi ako taga rito? I mean, you knew that I am not really from this w-world?" Paninigurado ko, sa pangalawang beses ay tumango ulit siya.

"You're from the human world, the world that magic and powers doesn't exist. Creatures like Dragons and Krakens, Serpentes and Typhoeus are not real." She said.

"B-But how come na napunta ako rito? P-Paano? Hindi ko alam kung ano ang nangyayari but I know that I am already dead! I was hit by a... hit by a car and died." Nanghihina kong turan, lumapit ang babae sa akin. Hindi ako umatras dahil alam kong harmless siya, my heart is pounding so fast and I am feeling so safe nang hawakan niya na ang mga kamay ko. Her warmth is different, it's giving me so much more energy.

"I chose you to become Lethius' another soul. The day you died, he also died when an arrow hits his heart after he saved your Serpentes friend."

"Pero wala akong nakitang arrow sa katawan niya nang magising na ako sa katauhan niya!" Hindi ko mapigilang hindi mapasigaw dahil ngayon sa galit, he was killed not because of the poison of those Serpentes. He was killed because he was hit by an arrow!

"He was killed by an invisible arrow from a God, Lara. He was killed by a God and that's the time I saved him by sacrificing my soul." Hindi ako nakapagsalita dahil litong-lito pa rin ako. She sacrificed her soul? But how come ang kaluluwa ko ang napunta sa katawan nitong si Lethius?

"But before I could offer my soul, I need another soul to revive his life. My energy alone won't be enough to save him, not until the human world offer an interesting soul. And that's you."

"And I didn't expect that you'll live, instead of Lethius." She added.

"Paano naging interesting ang kaluluwa ko? At paanong ako ang nabuhay imbis na siya?" Takang tanong ko, ngumiti lang siya at sabay bitaw sa mga kamay ko.

"I can answer all of your questions but my time is not enough. But what I can say that is, you are not a human Lara. You are not really from the human world." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya kasabay no'n ay ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Akmang hahawakan ko pa sana ang kamay niya nang unti-unti na itong naglalaho.

"Teka lang! Hindi pa ako tapos! Hindi ko natatanong kung ano ang pangalan mo!" Sigaw ko but she just smiled.

"Lethius will tell you everything, you'll meet him... soonest."