Ruthvann

Pagkapasok namin sa palasiyo ay agad bumungad sa amin ang napakapreskong loob. Makikita't makikita mo na halos lahat ng bagay rito ay gawa sa glass. Hindi ko alam kung tama nga ba ang ginagawa namin at hindi ko alam kung ano pa ang magagawa namin na ngayo'y nandito na kami sa loob.

Kinakabahan na ako.

Arachne offered herself to stay here with the King in exchange of the Serpentes. We were all shocked, I mean me, because of what she did. King Somoza immediately agreed that made me saddened a bit. Kahit naman ganiyan si Arachne ay hindi ko pa rin lubos na maisip na maiiwan siya dito kasama ang mga nilalang na'to. Well she is from here, and I don't know if she has still parents and home to live in but I guess it is her own now. Lahi niya naman ang mga nandito, she is a Hybrid and I think living with the same race will bring her to the right path.

And I hope this country will teach her well.

Nakakamangha ang paligid, kitang-kita ang mga mamahalin na bagay na siyang hindi ko alam kung saan galing pero nasisiguro akong hindi 'yon basta-basta. Lahat ay pinaghirapan, lahat ay may kamahalan at lahat ay may kaakibat na ganda na diseniyo.

"Are you okay, Vann?" Napalingon ako kay Zachariuss nang magsalita siya. Mariin siyang nakatingin sa akin gamit ang seryoso at malalamig niyang mga mata. Hindi ko alam kung hanggang saan ba ang kasanayan ko sa mga titig niyang ito pero kailangan ko siyang intindihin. It is his nature, and I don't want to change it just because I want him to become a better being. But anyways, who am I to change him? I am just his friend!

"I'm okay, Vann. Thank you." I replied with a small curve of a smile on my lips. He nodded that made me nodded too, pagkatapos ay lumihis na ako ng tingin.

King Somoza let us in, and it's confusing me. How can he trust us just like that when my comrades attacked his Knights?

"Wala akong pakialam sa ibang bansa, hindi ako kakampi, hindi rin ako kalaban. Ayokong ginagambala ang bansa ko na siyang matagal ko ng itinayo at itinaguyod." That's what he said before letting us in. He is actually a wicked but intelligent kind of a King, a queenless King living in his own country. He is strong, with a well-built body and a sweet but dangerous smile. He is also a good-looking kind of guy, a respected King and a responsible man for his people.

I hope so.

He is a kind of King that will do everything just to protect his people, just like our Queen Lara. But unlike Queen Lara, this King Somoza is a playful kind of being. He doesn't care about what other beings' think about him, as long as he is just serving and protecting all of his comrades. And he is merciless kind of man, giving no mercy to the people who begs if he feels threatened.

Kahit masaktan man siya.

"Dalhin niyo rito ang Serpentes." Tumango ang tatlong kawal na kalaban nina Zachariuss, yumuko ito sa kanilang Hari bago umalis. Napatingin kaming lahat sa ginawa nila na ngayo'y sabay na naglalakad papalayo sa amin.

"Feel free to wander, my uninvited guests." Napangiwi ako sa sinabi niya.

Ang hindi lang talaga maganda sa kaniya, wala rin siyang pakialam na kahit makasakit siya... basta nabibigyan lang siya ng magandang resulta. He won't let you go if he's not yet contented about the things that you contributed in this country! Siya ang batas, siya ang magdedesisyon kung pakakawalan ka niya o hindi.

"Salamat pero hindi na, nandito kami para sa Serpentes." Seryosong turan sa kaniya ni Polyphemus, napalingon naman ako kay Typhoeus na kanina pang tahimik. Hindi ko alam kung anong nasa isip niya ngayon, hindi ko rin batid kung si Arachne nga ba talaga ang dahilan kung bakit parang kanina pa siyang wala sa kaniyang ulirat.

"Don't you want to eat first?" Pang-aayaya ni King Somoza but the three men immediately shook their heads.

"We're not stupid to poison ourselves, King Somo-shitty-za." Polyphemus replied again that made the King chuckled.

"I don't kill, my dear man... I torture, until they beg for their lives to be executed." King Somoza evilly uttered that made me scared and nervous. Kinabahan ako sa sinabi ng Hari at napahinto saglit sa paglalakad pero hinila ako kaagad ni Zach na siyang nagpatigil sa akin.

My heart suddenly went wild and I don't know what is the exact reason! Kung dahil ba sa nakakatakot na sinabi ni King Somoza o ang paghahawak na namin ng kamay ngayon ni Zachariuss?

But I don't want to assume, we're just friends. Kaibigan ang tingin niya sa akin at ayoko ng magbago pa 'yon dahil lang sa kagustuhan kong magustuhan niya rin!

Yes, I like him. Gusto ko na siya kaya natatakot ako na baka hindi masuklian ang nararamdaman ko kapag umamin ako sa kaniya. It is better this way than to be rejected, I'm scared to take risk if it means destroying our newly made friendly relationship. We are already comfortable to each other, and that's enough to keep him with me. I'm contented.

"You're shaking, Vann. Are you really okay?" Tumango lang ako kay Zachariuss at binigyan siya ng ngiti. He is always asking me if I'm okay but he wasn't asking my heart if it's still okay.

It's distressing that he doesn't even know and feel that I like him, and it's more excruciating if he'll know my feelings and won't reciprocate it. How life is so unfair, but still beautiful to live in.

"How fucking arrogant, bastard King." Dinig kong bulong ni Polyphemus na ngayo'y nagngingitngit na ang mga ngipin.

Arachne is not here anymore, she was brought to a place that only this King in our front, ang nakakaalam. Nakakalungkot pero wala kaming magawa nang ipresenta ni Arachne ang sarili niya para makuha namin ang Serpentes at mailigtas ito. I don't know if she was giving her life because of her sins or it is for another show?

But I think she knew what she was doing, and it helps us to get what we want from the King of this country. I shouldn't question her sweet smile that she gave to me a while ago which is for sure, an assurance. I know she's being true. Her erlebnisse brought her wherever she is right now, kaya alam kong alam niya na ang ginagawa niya.

"Ito na po siya, Mahal na Hari." Lahat kami napalingon sa mga bagong dating na mga kawal na may dala-dalang isang hindi pamilyar na mukha ng isang lalaki. Agad akong nakaramdam ng panghihina nang makita kung gaano kanipis ang katawan niya, kung gaano kabuto't balat ang buo nitong wangis at ang nanghihina nitong enerhiya! My jaw almost dropped because of his state! Kasabay no'n ay ang biglaang pamumuo ng galit sa puso ko habang nakatanaw sa kawawang lalaki!

"What the fuck? What did you do to him?" Malakas na sigaw ngayon ni Polyphemus at agad tumakbo sa direksiyon ng lalaking hinang-hina. Ni wala na ako halos maramdamang kapangyarihan mula sa kaniya! Ni pati ang enerhiya niya ay ubos na ubos na!

"A-Anong klase kang Hari?" Turan ko sa nakangiti lang na Hari na para bang isang pelikula lang ang lahat na siyang nag-aaliw sa kaniya! Na para kaming mga nagsisidula ng isang istorya at binibigyan siya ng magandang palabas na punong-puno ng emosyon na para sa kaniya ay katawa-tawa lang!

"I'm a King who knows how to use such a being to make his country to be successful and to become stronger and beautiful." Natigilan ako dahil sa nakakagalit at walang kuwenta niyang sagot! Wala siyang puso! He doesn't have any good traits in him!

For him, hurting is just like a facile as connecting dots! Doesn't give any care what would that being feel! He is truly a merciless King!

"You're unbelievable!" Sigaw ni Polyphemus ulit habang alo-alo na ngayon ang umuubong lalaki. He wears nothing on his upper aside from his gold necklace, a white long skirt that almost touches the ground and nothing on his feet. I can feel his coldness because of the cold wind! His body is shaking because of the frozen-like wind, his knees are trembling because he has no energy left and his pale lips made him look like a powerless creature!

Dumalo ako sa lalaking kaawa-awang tignan at hinaplos ang kaniyang noo.

He's on fire!

"Umalis na tayo bago pa mamatay ang Serpentes." Salita na ngayon ni Typhoeus, sabay kaming tumango ni Polyphemus sa sinabi nito. Lumingon ako sa direksiyon ni Zachariuss na ngayo'y galit na galit ng nakatingin sa Hari. Agad nanlaki ang mga mata ko nang magsimulang lumiwanag ng itim ang kaniyang mga kamay na unti-unti ng nagiging kamao!

"Zach! Help us!" Sigaw ko na siyang ikinalingon nito sa akin. I have to stopped him from attacking the King! Dahil kung lalaban kaming lahat, wala pa rin kaming pag-asa sa kanila. The King's energy and power is not ordinary, it is a bad news for us if we'll force ourselves to fight!

Huminga ng malalim si Zachariuss at lumapit na sa puwesto namin. Inakay niya ang walang lakas na Serpentes sa braso niya, habang sa isa namang braso ni Polyphemus nakaakbay ang isa pang braso ng kawawang lalaki.

"Not so fast." Natigilan kaming lahat nang biglang sumugod ang mga kawal na siyang ikinalaki ng mga mata ko! Pati ang iba pang nasa loob ng palasiyo ay sumugod na rin katulad nila! Agad tumibok ng malakas ang puso ko dahil sa takot, nanginig ng saglit ang mga tuhod ko dahil sa papalapit na mga kalaban!

"You fucker!" Malakas na sigaw ni Zachariuss.

Lahat kami hindi makagalaw sa kinakatayuan namin ngayon dahil sa pinapalibutan na kami ng mga nilalang. Lahat sila ay nakangising nakatingin sa amin na para bang isa kaming mga putahe na kailangan na nilang kainin!

"You fucking liar!" Typhoeus shouted that made the King laughed crazily!

Naniwala kami! Naniwala kami na hindi siya ganito!

Pero ano nga bang aasahan namin? He is merciless, arrogant, bastard, and an evil kind of King! Of course he'll play a game where all of us here are his players! He's the boss of this game, he tricked us and let his people win without doing anything!

"Diyan kayo mamamatay, sa pagiging paniwalain niyo. Akala niyo ba makakatakas kayo na dala ang nilalang na siyang nagbibigay ng ganda at importansiya sa bansang 'to? Hindi! Lahat kayo ay mananatili rito sa ayaw at sa gusto niyo, o kung ayaw niyo naman talaga, mamatay na lang kayo rito!" Malakas na tawang sabi ng Hari na sinundan din ng tawa ng mga nilalang na ngayo'y nakapalibot pa rin sa amin.

Shit him! Wala siyang karapatan para abusuhin ang kapangyarihan ng lalaking 'to!

Natigilan ako dahil sa inaakto niya ngayon. Dahil ang kademonyohan niya ay likas na hindi na namin mapigilan!

Nahulog kami sa patibong niya. Nahulog kami sa kasinungalingan na siyang may ideya na kami una pa lang na may kakaibang maling nangyayari. Pero naniwala pa rin kami... nagtiwala kami!

This is a dangerous mission, and it's for us to accomplished this and surpassed. We have to do this, fight for our lives and survive. Ganito pala ang pakiramdam ng mga ordinaryong nilalang na walang titulo na dinadala sa buhay... ang mabuhay na may kaakibat na kamatayan. Hindi nila alam kung kailan sila mamamatay, kung hanggang kailan lang sila mabubuhay sa mundo kung saan wala silang protektor. Ito ang buhay nila.

Unlike me, us... Royalties. I don't have any idea because I'm a Prince, doing nothing but to locked myself inside of my room. Spoonfed by my parents with their care and love, protected by my brother's strength and adored by everyone. Ni kahit kailan, hindi ko naranasan ang maging sila. To take a mission and be paid, and to serve not just the Royalties but also the land you belong to.

"Ako na ang bahala sa kaniya." Bulong ko na siyang ikinalingon ng mga kasamahan ko sa'kin. Napakunot ang noo ni Zachariuss pero ngumiti lang ako sa kaniya.

"W-What did you just say?" He clarified.

"Bantayan niyo ang Serpentes, kakaharapin ko ang Hari nila para bigyan tayo ng daan papalabas... at papauwi." Tugon ko rito pero agad akong nakatanggap sa kaniya ng singhal.

"No! You won't do that, Vann! Don't force to put yourself in this dangerous matter! Let me..."

"No, Zach. It's enough. Marami na kayong nagawa habang ako, wala. How can I prove myself to the people who believes in me that I can if I do nothing? How can I prove that I'm a Prince, Zach?" Natigilan siya do'n dahil sa sinabi ko kaya ngumiti na naman ako sa pangalawang pagkakataon.

"Trust me, kapag sinabi kong kaya ko... kaya ko." I added, he was about to say something else but I immediately covered his mouth with my palm that made him stunned.

"Trust me." Sabi ko pa. Wala siyang nagawa kundi ang tumango na lang kahit alam kong labag sa kalooban niya. Ayoko siyang umakto na para bang may mga meaning ang lahat ng mga kinikilos niya. I don't want to assume! I don't want him to act like he is protecting me because he likes me too, what I just want is to clear all the things... gusto kong umakto siya sa kung ano ang nararapat.

Kinuha ko na ang palad ko mula sa pagkakatakip sa kaniyang bibig at hinarap ang Hari na ngayo'y nakaharap na sa akin na parang naaaliw siya sa nakita niya.

"What a sweet guy, come here and let me be your King." He uttered, but slowly, a sudden smirk curved on my lips that made his smile slowly faded. A dangerous smirk that I swore to myself that I won't ever wear again. But he triggered the inner peace in me, and that would be the thing that he'll regret in his entire life.

"My only King is my brother, you can't replace him." I uttered. Tumingin ako sa paligid kung saan nakatingin sa akin lahat ng mga nilalang na parang isang kahangalan ang sinabi ko. Pero hindi ako nagpatinag at nilabanan ang bawat titig nila sa akin.

"Acting so tough, huh?" I heard from the King but I just chuckled.

"Padadaanin mo kami? O mamamatay ka dito mismo sa lugar na'to?" Ang palasiyo niya, o kastilyo man kung sabihin natin ang siyang puwedeng libingan niya kung sakali. Hindi ko siya hahayaang saktan ang mga kasamahan ko, hinding-hindi ko siya hahayaang saktan ulit ako.

"Are you threatening a King? Nakakatawa ka!" Natatawang turan nito na akala niya ay maaasar ako. Ang ngisi ko ay naging matamis na ngiti na siyang ikinatigil ng Hari at parang nagtaka dahil sa inaakto ko ngayon.

"I don't have a choice but to do this." Before he could say anything else, he suddenly knelt onto the ground that made all of the creatures here shocked. Naramdaman ko na naman ang panginginit ng buo kong katawan at ng aking mga mata habang mariin na nakatingin sa kanilang Hari.

Uubusin ko ang enerhiya ko kung ang kaligtasan lang ng mga kasamahan ko ang kapalit. Gagawin ko ang lahat para makatulong rin sa kanila.

"A-Akala mo ba madadala mo 'ko sa ganitong atake mo l-lang?" Nahihirapang sabi ni King Somoza, ngumiti pa ako ng matamis nang makitang pinipilit niyang itayo ang sarili niya kahit hirap na hirap na siya.

Alam kong kaya niyang labanan ang mainit na daloy ng dugo sa buong katawan niya pero hindi lang 'yon ang kaya kong gawin.

"Kung gano'n, gusto mo pala na mas masakit na atake? Sige, pagbibigyan kita diyan." Turan ko sa kaniya at tumingin sa bandang puso niya. Uminit na naman ang mga mata ko at kasabay no'n ay ang pagsigaw ng Hari ng malakas na siyang ikinangisi ko ng demonyo.

"Tigilan mo 'yan!" Sigaw ng mga nilalang na nakapalibot sa amin kaya lumingon ako sa kanila.

"Tigilan? Kayo ang tumigil! Padadaanin niyo kami, o mamatay ang Hari ninyo? Pumili kayo?" Malakas na sigaw ko sa kanila na siyang ikinahinto nilang lahat. Marahas kong nilingon si King Somoza na ngayo'y nanghihinang nakatingin sa akin.

"That's why you don't have a Queen, King Somoza. It is because of your trash personality... you are incapable, monster and evil King!" I shouted. Lumapit ako sa kaniya at nakita ko kung paano siya napalunok. Ang kanina'y malabastardo niyang ugali ay tila'y naging isang maamong tuta!

Agad kong sinakal ang leeg niya nang makalapit ako na siyang ikinasinghap pa ng mga nilalang dito lalo. Gamit ang lakas ko, inangat ko ang mabigat niyang katawan sa ere at hinarap sa mga naglilingkod sa kaniya.

"Ang sabi ko, padadaanin niyo kami o mamamatay ang Hari na'to?" Ngisi kong sambit, lahat ay napalunok dahil sa sinabi ko. Ramdam na ramdam ko ang kaba sa kani-kanilang mga puso, kitang-kita ko sa kanila ang takot dahil sa nangyayari ngayon at halos lahat ay namumutla dahil sa puwede kong patayin ang Hari na'to sa isang iglap.

"You're powerful, you're energy is overflowing King Somoza. But it won't affect the devil side of me, I'm immune to evil-doers like you." Turan ko sa kaniya. Namimilipit na siya ngayon sa sakit habang pilit ng mga kamay niyang kinakalas ang pagkakasakal ko sa kaniya.

"Padaanin sila! Kundi natin ito gagawin, mamamatay si Haring Somoza!" Sigaw ng isa sa kanila, walang nagawa ang iba at gumawa na ng daan para sa amin na siyang ikinatuwa ng isipan ko. Lumingon ako sa mga kasamahan ko na ngayo'y nakatingin na sa akin. Hindi ko alam kung anong iniisip nila ngayon pero ngumiti na lang ako sa kanila.

Polyphemus smiled at me, Typhoeus just nod while Zachariuss is just intently looking at me.

Agad kong ibinalibag si King Somoza sa semento na siyang ikinaubo nito ng dugo. Tinignan ko siya sa mga mata at binigyan siya ng matamis na ngiti.

"I am no King nor Saint, King Somoza. But I can make a King kneel and bow to me." Huling sabi ko bago ko siya sinipa ng malakas sa mukha, agad siyang nawalan ng ulirat na siyang ikinahinga ko ng malalim. Hinarap ko ang mga nilalang na ngayo'y unti-unti ng napapaatras dahil sa takot.

Aside from controlling the flow of the blood of one being, I can also control the life of organs inside of their body. And that made me dangerous.

"Z-Zach!" Tawag ko rito nang makalabas na kami ng kastilyo, lumingon siya sa akin pero bago pa ako makalapit sa kaniya ay agad akong nanghina at napaluhod sa lupa.

And everything went black.