Lara

"You cannot just used those Demons to protect you, Evergreen." Seryoso kong sambit habang nakatingin sa mga mata niya, I can sense that she is starting to feel weak dahil sa ginawang pag-summon niya sa mga demonyong ito. She summoned those powerful demons just to execute us but she failed. I know that she is powerful Goddess, a Demon Lord... but she can't have limited energies inside her body after summoning such creatures.

"Useless Demons!" Sigaw ni Evergreen habang katabi niya ang isa pang demonyo, the Black Demon. Ruthven told me that his fire can burn emotions, so I don't think it's useful enough to protect his Queen.

The Black Demon is just a typical Demon, he has two devil horns and a monstrous wings. His hand nails are long and sharp, gano'n rin sa mga paa niya. His skin is black just like his fire... the black fire.

Seeing Evergreen acting like this makes me wonder on how she managed to be the Queen of this country without thinking on her own people? She is using them in an evil ways, she is influencing all innocents to kill and to become rebels! At first, I was amazed how well-managed, advance and huge this country is. Not until this happens, using those students to protect her evilness... to cover up her bad intentions and make her own country as her own version of hell.

"Let go of my family, Evergreen. I asked you many times where the fuck are they but you are just fucking playing with me." Diing seryosong turan ni Ruthven.

The surroundings suddenly became white and gray because of the thick fogs that almost covered us all. Hinawakan ko kaagad ang kamay ni Ruthven para hindi siya mawala sa paningin ko.

"Guild Incantation: Tartarus!" Dinig kong sigaw ng kung sino, kasabay no'n ay ang pagkawala ulit ng hamog pero nabigla kami ni Ruthven nang bumulaga sa amin ang demonyo.

Someone using a prison spell to execute a Demon, I think isa kina Kyogra at Heraphim ang nag-cast.

Nakakatakot na ngumisi sa amin ang demonyo habang may dalawang espada na gawa sa kaniyang apoy ang nasa dalawang kamay niya na ngayon. Iwinasiwas niya ito sa amin na siyang ikinabitaw ko kay Ruthven at sabay iwas.

After witnessing Nieve's death, my heart was shattered into pieces because of her death. She met her demise in the middle of this battle, she met her end inside of this hell country. She sacrificed herself just to save us, she offered her heart to enhanced our energies and power na siyang dahilan kung bakit hindi natuluyan nanghina ang iba pa naming kasamahan. Gano'n din ang mga kaibigan niya.

"Fireball!" I screamed, namuo ang malaking bolang apoy sa kamay ko at kaagad kong ibinato sa puwesto ng demonyo. Pero gaya ng inaasahan, madali niya lang itong naiwasan. Lumipad siya ng mabilis sa direksiyon ko pero agad humarang si Ruthven sa akin at sinangga ang sunod na atake ng demonyo.

"So you're always saving his ass? Can't he save his own life?" Hindi ko alam kung maiinis ba ako o hindi sa biglang pagsalita ni Evergreen. Sa inis ko ay agad ko siyang sinugod pero agad ding humarang sa harapan ko ang asul na magic circle that made me stop. The force from the magic circle is strong, magkaiba ang enerhiya na nararamdaman ko sa mahikang bilog at sa katawan ni Evergreen kaya alam kong puwede rin akong madehado kapag mas lumapit pa ako.

"Nasaan ang pamilya ni Ruthven, Evegreen?" Seryoso kong tanong pero ngumisi lang siya, lumapit sa kaniya ang mahikang bilog at pumunta sa kaniyang likuran. Nagliwanag ang dalawa nitong asul na mata at ngumisi sa akin.

"Why would I tell you? You are not their family, you are not a member... of their family." Sagot niya, gusto ko siyang atakihin at patayin kaagad dahil sa mga salitang hindi ko nagugustuhan na lumalabas sa bibig niya. Kung hindi niya sasabihin, siguro ay dapat patayin ko na siya at kami na ang maghahanap sa pamilya ni Ruthven.

"Psh, I can't believe Ruthven mated himself to a gay like you who seems knew nothing about this little world. You don't even have a presence, only an unfamiliar energy and power are within you." Unti-unti akong kinabahan dahil sa sinabi niya pero hindi ko 'yon pinahalata sa kaniya. Sa likuran ko naman ay rinig na rinig ko ang palitan ng atake ng espada ng asawa ko at ang espada ng demonyo.

"W-What do you mean?" Halos ipikit ko ang mga mata ko dahil sa tanong na 'yon! Mas lalo ko lang siyang binigyan ng clue na may kakaiba nga talaga sa akin... na hindi talaga sa akin ang katawan na 'to!

"Wala lang, mukhang hindi mo naman talaga katawan 'yan, bakla. If you don't know, Iam the Goddess of Soul and I see no soul inside you except those souls you devoured from the creatures." Mas lalo akong kinabahan dahil sa sinabi niya, she smirked when she noticed my reaction.

Of course I knew who she is and what she can do, but I didn't expect that she'll notice that this soul inside of this body is not the origin soul. But what? Wait... she saw no soul? I think she's wrong.

"No, wait. There's actually a soul inside you, but it is not connected to that body. Hmm what are you hiding? It's either this body is not yours or you stole this body to become your vessel?" Natigilan ako sa sinabi niya, hindi ko alam kung matutuwa ba ako na hindi niya talaga alam o kakabahan dahil unti-unti niyang nalalaman na hindi nga ako ang may-ari ng katawan na ito?

But she is wrong, there are three souls inside of this body but I guess they are hiding it to avoid chaos. Hindi ko alam kung nililigtas ba nila ako sa kapahamakan, o hinahayaan na lang muna nila ako gawin ang gusto ko gamit ang katawan na ito. The soul of a stranger woman already showed herself but the real owner of this body didn't.

My question is, why that woman is trying to resurrect this body again? Why she is saving Lethius body and revive it again? Why would she offer her own soul just to save this body? And not just that, she used me. She used my soul para mas maging ligtas ang totoong may-ari ng katawan na ito. Hindi raw kaya ng kaluluwa niya mag-isa kaya ginamit niya ang akin? Why? Why me? Because human world offer a soul who's different, and that's me?

Who are you really, Lethius? Bakit hinahayaan mong gamitin ko ang katawan mo kung alam mong puwede ka ng bumalik? You can already take over this body because it's been a while since you rested?

"Sino ka ba talaga?" Natigilan ako dahil sa tanong niya pero hindi ko 'yon sinagot, nagliwanag ang buo kong katawan at nakita ko sa mga mata niya ang pagbago ng anyo ko. I became a Green Angel, lumitaw ang berdeng halo sa ulo ko at mga berdeng pakpak sa likuran ko. Ngumisi lang si Evergreen sa akin, gano'n rin ang ginawa ko pabalik sa kaniya.

"Maghanda ka, dahil papatayin kita gamit ang kapangyarihan ko. Magbabayad ka sa mga kasamaang ginawa mo, ang pagkontrol sa asawa ko, ang pananakit mo sa anak naming si Ruthvienne at ang pagpatay mo kay Oceana! Pagbabayaran mo ang ginawa mong kasamaan sa mga inosenteng nilalang!" Sigaw na turan ko, naglaho ang ngisi sa mga labi niya na siyang mas lalo kong ikinangisi.

"Anak niyo? Anak mo? Who? Ruthvienne?" Marahas siyang huminga at matalim akong tinignan, nilabanan ko lang ang mga tingin na 'yon habang unti-unting lumilitaw ang dalawang espada sa mga palad ko. Looks like she doesn't want her daughter to be called as my daughter.

"Ruthvienne is not your daughter, gay shit! I am her mother, by blood and power. Anak siya namin ni Ruthven, anak siya namin ng asawa ko... hindi asawa mo. Baka nakakalimutan mong isa kang lalaki, you can't bare a chi...." I laughed so hard when she mentioned about impossible pregnancy for men, without knowing, I can literally bear a child... I mean this body. Lethius can bare a child through me that's why her words are useless as shits.

"First, he is not your husband anymore. You forced him, controlled him, manipulated him and you even changed the destiny just to be mated with him. Evergreen, I did nothing. Minahal niya ako na wala akong ginagawa. He truly loves me, he chose me as his new mate and he chose me to be Ruthvienne's new mother... because he knew that I am more capable, more responsible than you... Evergreen. You are nothing but just the bearer of the child, you are nothing but a manipulative, evil and useless bitch!" She stopped, seconds after ay ngumisi ulit ako habang nagngingitngit na ang mga ngipin niya.

"Hindi mo 'ko kilala, Evergreen." Dagdag ko pa. Pagkasabi ko no'n ay agad akong sumugod sa kaniya, hinanda ko ang dalawang espada ko at agad iwinasiwas 'yon sa puwesto niya. Suddenly the magic circle from her back transfered in her front as her shield again. Sinangga 'yon ang bawat atake ko, akmang lilipad na sana ako papunta sa likuran niya nang lumitaw sa harapan ko ang itim na demonyo. Itinutok niya sa akin ang espada niya at ang dulo no'n ay biglang namuo ang itim na liwanag.

Namuo agad ang galit sa kabuuan ko sa hindi malaman ang dahilan, bago pa niya ako matamaan ay umiwas na ako ng mabilis at sabay itinutok rin sa kaniya ang dalawa kong espada.

"Elysium light!" I shouted at namuo do'n ang napakaliwanag na ilaw. Bumulusok sa kaniya ang liwanag pero agad din itong umiwas, but I smirked when Ruthven suddenly appeared on his back at hinawakan ang magkabilang kamay nito papunta sa kaniyang likuran. Nanlaki ang mga mata ng demonyo at tanging ang malakas na lamang na sigaw niya ang narinig namin. Itinapat ni Ruthven ang demonyo sa liwanag na ginawa ko na siyang mas lalong ikinalakas ng palahaw ng demonyo.

"Argh!" The Black Demon roared when my light almost covered his whole, nagpupumiglas ang pakpak nito sa likuran but Ruthven immediately cut it with his sword using his right hand that made the Demon screamed more.

"Bitaw na Ruthven!" I shouted, ginawa naman kaagad 'yon ni Ruthven. Kasabay ng pagbitaw niya ay ang paglakas ng liwanag na tumama sa demonyo. Hindi na siya nakagalaw pa dahil sa parang niyayakap siya ng liwanag, tanging ang malakas nitong palahaw na lang ang nagawa niya.

"Die." I whispered and suddenly ay parang sumabog ang buong katawan ng demonyo na siyang ikinatigil rin ng liwanag. Nag-iwan 'yon ng mga usok at abo sa paligid na siyang ikinahinga ko ng malalim.

"You faggot!" Sigaw ng malakas ni Evergreen, I flew high to see her reaction. Her reaction is priceless, and I'm contented when she suddenly became weak. She put too much power on each Demon but they all failed.

Napansin kong wala na rin ang mga kalaban nina Kyogra but Zachariuss is already on the ground. Ramdam ko pa naman ang paghinga nito pero wala siyang malay sa hindi ko pa nalalaman ang dahilan. But what's good is, they already executed the Silver Demon.

"Surrender now, Evergreen. You can't escape from us. You can't kill us." Malamig na sabi sa kaniya ni Ruthven na siyang mas lalo niyang ikinainis.

"No! I'll kill you no matter what! You useless fuckers!" Inis na sigaw niya at bigla na namang nagliwanag ang buo niyang katawan. The blue light covered her whole body at kasabay no'n ay ang paglaho ng magic circle na nasa harapan niya. Parang itong sumanib sa buo niyang katawan na siyang ikinaatras namin ni Ruthven dahil sa biglaang paglitaw ng malakas na puwersa galing sa kaniya.

"She used her magic circle to gain back her energy again." I heard Ruthven na siyang ikinainis ko. Hindi ko alam kung ano pa ba ang kayang gawin ng babaeng 'yan! She already summoned Demon Souls and now she is planning on something again? Hindi ba siya nauubusan ng lakas at kapangyarihan?

"Ah!" We heard a loud scream, after the blinding blue light faded ay agad bumungad sa amin ang kabuuan niya. It is still the same, but her power increased. She gained her energy back na para bang nagsimula ulit ang lahat sa kaniya.

"Fuck her." I whispered.

"Now, let's continue what we are doing." Ngisi na nito ngayong turan, nanlaki ang mga mata ko nang bigla na lang itong nasa harapan ko. Before I could do anything to avoid her, she immediately hit my face with her punch. Bumulusok ako sa ibang direksiyon na siyang ikinaungol ko dahil sa sakit.

"Babe!" I heard Ruthven, tangina! Kahit sa ganitong sitwasiyon... napapakilig niya pa rin ako on calling me such endearment!

But shit! Her punch is strong! She threw lot of punches again na siyang sinangga ko kaagad pero dahil sa asul na apoy na bumabalot sa mga kamao niya ay napaaatras ako dahil sa sakit at lakas. Nang sinipa niya ako ng malakas ay agad akong tumilapon ulit sa ibang direksiyon pero agad akong lumuhod at matapang siyang hinarap.

Pumagaspas ang mga pakpak ko para maalalayan ako sa pagtayo, at halos manlaki na naman ang mga mata ko dahil nasa harapan ko na naman siya. Akmang susuntukin niya sana ako ulit pero a water barrier appeared in my front na siyang ikinaatras niya. It slowly covers my whole body to prevent being attacked by Evergreen na siyang ipinagtaka ko.

Lumingon ako kay Ruthven na seryoso na tumatakbo ngayon papalapit kay Evergreen. Ruthven can't wield water, so I know hindi siya ang may gawa nito. Lumingon ako sa paligid nang may maramdaman akong dalawang pamilyar na presensiya.

"Long time no see, Queen Lara." Nang makita ko ang dalawang babae ngayon na naglalalad papunta sa akin ay agad nanliit ang mga mata ko. The fog is still making it blurry but when they almost near me, agad nanlaki ang mga mata ko dahil sa tuwa at galak na ngumiti sa kanilang dalawa.

The Queen of Roha, and the Queen of Raja are here!

"Sahaya! Dianara!" I shouted, ngumisi sa akin si Dianara habang si Sahaya ay ngumiti ng matamis sa akin. Lumipad ako papunta sa kanila at agad silang hinarap.

"You became so stronger, Lara." Parang hinaplos ang puso ko dahil sa sinabing 'yon ni Dianara. I smiled at her, she looks like an older sister telling me how I grew up so independently and brave.

"It's been a while, Lara." Sahaya with her usual sweet smile and ethereal beauty, she stared at me like I was the most precious thing.

"A-Anong ginagawa niyo dito?" Taka kong tanong sa kanila.

"We visited your land, expecting that you are there. But your people told us that you went here and looking for Evergreen. Kaya alam na namin kung ano ang nangyayari, and we are here to help to destroy her." Dianara explained that I nodded. Tumango rin si Sahaya kaya agad akong natuwa.

Ayos!

Sabay kaming napalingon sa puwesto ni Ruthven nang nagpapalitan na sila ng atake. Ruthven can't use his power to stop the time it is because the destiny could punish him again. He told me that he was punished after he used the time when we kissed before, and he didn't even told me at the first place because he doesn't want me to worry!

"Your husband looks so hot when he is fighting." Parang uminit ang mukha ko dahil sa sinabi ni Dianara.

"Ano ka ba Dianara, kapag marinig ka talaga ng asawa mo ay tatawanan talaga kita." Taka kong nilingon si Dianara nang peke itong umubo. Nanliit ang mga mata ko dahil sa narinig ko mula kay Sahaya.

"May namamagitan na ba sa inyo?" She looked at me with disgust but her face is slowly turning red that made me chuckled.

"Alam niyo ang kuwento ko kaya malabo 'yang mangyari." She replied but I just smirked.

"Let's help your husband, Lara. We have to finish this as soon as possible.... gusto pa naming makipag-bonding sa'yo." Sahaya sweetly said that made me nodded at her. Dianara just smirked, agreeing to Sahaya's words.

Sabay kaming tatlo sumugod kay Evergreen, bago niya ako makita ay agad akong nag-teleport sa likuran niya. Akmang susuntukin ko na sana siya pero bigla siyang yumuko kaya hindi tumama sa kaniya ang kamao ko but Dianara's kick surprised her na siyang hindi na niya naiwasan. Natumba siya sa sahig habang sapo ang mukha dahil sa malakas na sipa, inis niyang tinignan si Dianara na asar lang siyang tinignan sa mga mata.

"You!" Agad itong tumayo pero bago pa siya makagawa ng atake ay biglang lumitaw sa harapan niya si Sahaya at sinuntok ito ng malakas gamit ang kamao nitong binabalutan ng tubig.

"Argh!" Ungol ni Evergreen, lumipad ako sa itaas at agad itinutok sa kaniya ang mga palad ko. Gano'n rin ang ginawa ni Sahaya at ni Dianara na nasa baba. Ang mga palad namin ay nakaharap kay Evergreen at ramdam ko ang mga puwersa na bumabalot sa aming mga kamay na para bang may mga enerhiya na gustong lumabas galing sa sistema namin.

"Water Nebula!"

"Water Bomb!"

"Water Nuclear!"

Sabay naming sigaw na siyang ikinalaki ng mga mata ni Evergreen. Kahit ako ay nanlaki ang mga mata dahil kaya rin pala nilang gumamit ng mga spells!

Biglang bumulusok sa puwesto ni Evergreen ang nagraragasang tubig na alam namin hindi ito ordinaryo.

"Guild Incantation: Enhancement!" Rinig kong sigaw ni Ruthven, nagliwanag ang mga palad namin habang nakatutok pa rin kay Evergreen at nabigla ako nang parang mas lalong lumakas ang ragasa ng tubig. Naramdaman kong parang uminit ang mga ito habang tinatamaan ang buong katawan ni Evergreen na ngayo'y nahihirapan ng makagalaw.

Agad akong naghanda at lumitaw sa mga kamay ko ang dalawa espada na gawa sa liwanag. Sa malaking pagragasa ng tubig na hanggang ngayo'y kontrolado pa rin nina Sahaya at Dianara ay sumuong ako at hinablot ang leeg ni Evergreen na wala ng kalaban-laban.

Die. Sa isipan ko at agad sinaksak sa dibdib nito kung nasaan tumitibok ang puso niya. Nanlaki ang mga mata niya, kasabay no'n ay ang pagsuka ng bibig niya ng dugo. Namumula na ang kaniyang mga mata ngayon dahil sa malakas na pagsakal ko sa leeg niya.

"She can't move, Lara! Kill her while our holy water is preventing her to use her dark powers!" Kahit nasa loob ako ng tubig, rinig na rinig ko pa rin ang malakas na sigaw ni Dianara. Tumango ako, itinaas ko ulit ang espada ko na ngayo'y mas lalong nagliliwanag na! Naramdaman ko doon ang malakas na puwersa kaya napalingon ako kay Ruthven, his red eyes is glowing while his palms ay nakatutok sa akin.

He is supporting me with his power!

Evergreen can't move and Dianara and Sahaya already found out that she can't use her dark powers because of this holy water made by the light. This kind of water preventing her to make and summon such dark related powers that's why it is our advantage to finish her off.

"Now!" Malakas na sigaw ng tatlo na siyang ikinatango ko at hinarap si Evergreen na ngayo'y galit na galit ng nakatingin sa akin. Bago pa man siya makagalaw ay ngumisi na ako sa kaniya at hinigpitan ang pagkakasakal sa kaniyang leeg.

"Yah!" Malakas na sigaw ko at agad sinaksak ang nagliliwanag kong espada ulit sa bandang puso niya na siyang ikinalaki ng mga mata niya. Kasabay no'n ay ang pagsuka niya ng maraming dugo, mas lalo ko pang idiniin ang pagkakasaksak ko sa kaniya na siyang mas lalo pa niyang ikinahina.

"Deglutition!" I shouted when the water disappeared, and a familiar smoke appeared and immediately ate her whole body, energy and power. She shouted loudly and painfully, binitawan ko ang leeg niya at lumayo sa kaniya. Napaluhod ako at pinanuod ang usok na kainin ang kabuuan niya hanggang sa unti-unti nang naglalaho ang katawan nito.

"You did it, babe!" Ruthven shouted, kasabay no'n ay ang pagbalik sa akin ng itim na usok at agad ako nakaramdam ng malakas na enerhiya at kapangyarihan na dumagdag sa katawan na 'to.

"Finally."