Kyogra

"Lalabanan pa ba natin siya na tayong tatlo?" Heraphim asked, hindi ako nakasagot sa tanong niya dahil sa malakas na enerhiya na bumabalot ngayon kay Zachariuss, the Death Dragon. I know to myself that he is familiar to me, his energy and power. His energy and presence. Hindi ako nagkakamali, kilala ko siya. Kilalang-kilala ko siya! Bakit nga ba ngayon ko lang napansin na pamilyar siya sa akin?

"No, let me do this alone. Don't waste your time for this Silver Demon." Zachariuss replied, nagliwanag ang mga kamay niya ng itim kaya agad kaming napaatras ni Heraphim. He is strong, no doubt for that and I can sense how shitty powerful his power is.

"His smell, Kyogra... his smell is just like yours. I know all of the Dragons has different presences and energies, smell and powers but why do you smell like him?" She curiously asked, I just smiled at her.

"I know him, and more than that." I just shortly replied.

The Demon in our front is the Silver Demon, she is a she and the only woman among the group. She is carrying a spear with something sa pinakadulo, para siyang bolang kristal. Silver butterflies flying above of it na para bang ito ang nagsisilbing liwanag nila. Seconds after, a thick fog suddenly appeared in surroundings that made us ready. I can sense from her that she is not that easy to defeat, she is strong like the others but I know we can kill her in instant. She is wearing a crown on her head, and she is using the fog as her dress to cover her sensitive parts of her body.

"Are you really sure? You'll kill her by your own, Zachariuss?" I asked, he looked at me with those serious eyes and nodded. I smiled at him a bit and did the same thing... I nodded. Lumingon ako sa puwesto nina King Ruthven at Queen Lara, kaharap nila ngayon ang isa pang demonyo at si Evergreen.

I just realize that in this little world, you can't have the things if you won't put efforts to have it. You can't survive without fighting and you can't live without risking. In this world, our lives are always in danger, our lives are always at risk. And what we need to do is to strengthen not just our skills, but also our minds and hearts. Do not let your emotions take over nor control your conscience and consciousness. It is you, who can decide. It is you, who can provide by your own.

Zachariuss' friend died, the Kumiho girl. I know how painful for him the death of his comrade. And the Typhon guy, he lose his powers na siyang dahilan kung bakit naging ordinaryong tao na lamang siya. Arachne and Polyphemus are having a hard time sinking what happened to their group, and here he is... Zachariuss, who wants to kill the Silver Demon seeking revenge. He is mad, I know it. Very mad.

"Mag-iingat tayo, baka tayo ang puntiryahin ng demonyong 'yan." Turan ko kay Heraphim na siyang nagpatango sa kaniya, biglang nag-apoy ang mga kamay niya at lumabas do'n ang kaniyang kalasag at sibat.

"I'm ready to kill her." She uttered, I nodded. Our energies and powers was restored and enhanced because of Nieve's heart shattered towards her friends and our other comrades and that includes us. She died sacrificing her own life just to help us defeat all the demons. She helped us... she helped us by killing herself. That made us so sad na kahit sa kaunting oras lang na pagkakakilala namin sa kaniya ay masasabi kong mabait siya at siya ang pinaka-normal sa grupo nila.

Sadly, she took her own life just to save us all here. She knew that these Demons are strong and can kill us, she knew that we can't win if our energies are already drained. She's a hero.

The fog covered the whole surroundings kaya hindi na namin makita ang iba pa. Sina Queen Lara at King Ruthven ay hindi ko na makita dahil sa makapal na hamog na humaharang sa amin. Ang nakikita ko na lang ngayon ay si Heraphim at si Zachariuss na seryosong hinahanap ngayon ang demonyo na wala na sa harapan namin.

"Alam kong mamamatay rin ako sa lupang 'to, pero bago 'yon ay isasama ko kayong lahat!" Halakhak na sabi ng demonyong babae, napakalakas ng boses niya pero hindi ko alam kung saan siya nagtatago. Hindi ko alam kung saan banda siya naghihintay na atakihin kami... kung saan siya naghahanap ng tiyempo para atakihin kami.

"Guild Incantation: Tartarus!" Rinig kong sigaw ni Heraphim, kasabay no'n ay ang mas lalong pagdilim ng kapaligiran. Naging mga patay na puno ang mga gusali at mas lalong naging makapal ang hamog. Heraphim flew in the sky, her spear and shield glowed na siyang dahilan kung bakit nakita namin ang katawan ng demonyo.

Sa kapangyarihan na ito, ako lang, si Heraphim at Zachariuss ang nasa loob. Tartarus is a dark prison, this place is a kind of place where the caster or his or her friends will execute the evildoers. Babalik lang sa dati ang lahat kung matatalo nila ang nagsambit ng spell o di kaya ay patay na ang pinaparusahan.

"Zachariuss, kill her now." Saad ko, tumango ito at bigla na lang nagliwanag ang buong katawan nito, not until his Dragonoid form appeared in front of us. His power is now doubled, or maybe multiplied. Ngayon na lang ako nakaramdam ng ganitong lakas galing sa isang Dragon. Ngayon na lang ako naka-engkuwentro ng ganitong kalakas na enerhiya sa katawan, maliban kay Queen Lara.

Bigla na lang nabiyak ang lupa at lumabas doon ang mga halimaw galing sa Netherworld. Rinig na rinig namin ang mga sigawan nito na para bang nasasaktan dahil sa asul na apoy na bumabalot sa kanila. They are shouting, begging to heal them but they are walking towards the Silver Demon assuming that she can cure their pain.

"Silver Demon's fire can burn memories, she is the weakest Demon among them all but when her silver fire touches you... your memories will definitely erased." Heraphim uttered na siyang nagpatango sa akin, nakita kong kumuyom ang palad ni Zachariuss sa hindi malaman ang dahilan.

"Attack her." Utos nito sa mga halimaw, the undead suddenly took swords from the cracked ground, while the Silver Demon was avoiding the heat from the blue fire so I know that it can hurt her.

"You can't escape from this prison, Demon. You'll die here, dragged by these undead back to the Netherworld." Turan ko, napalingon siya sa akin habang naiinis nang nakatingin sa akin. I smirked at her, hindi ko aakalain na mapupunta sa aming tatlo ang mahinang demonyo na 'to kaya alam kong madali lang siyang kalabanin.

She is scared of that blue fire, kung sana ay nandito lang si Esterno ay tiyak matatapos na ang laban na'to. But I can't afford to lose his memories, I can't risk his memories just because he wants to save me. Zachariuss is here, willing to do the killing and I know that he can do it because he is quite strong.

Iwinasiwas ng mga halimaw ang kani-kanilang mga espada at tinakbo ang direksiyon ng demonyo. Her fire can't do anything because those undead has no brain, has no memories. What they are just feeling is pain because of the blue fire.

Biglang lumitaw ang malaking espada sa kamay ng demonyo gamit ang mga hamog na siya ring ikinalaho ng kaniyang kakaibang sibat, hinawakan niya ito gamit ng dalawa niyang kamay kaya alam kong hindi gano'n kaordinaryo ang bigat at kapangyarihan na bumabalot sa espada nito. Una ay akala ko susugod siya sa mga halimaw pero natigilan ako nang sumugod siya papunta sa akin, nakalutang lang siya sa ere pero napakabilis ng kilos niya.

"Kyogra!" Sigaw ni Heraphim pero hindi ako kinabahan. Akmang ihahanda ko na sana ang espada ko nang biglang pumaharap sa akin si Zachariuss at sinangga ang atake ng demonyo, nabigla ako do'n kaya napaatras ako ng kaunti dahil sa laki ng katawan niya.

"Distance yourself." He whispered but I know na para sa akin 'yon. Sinunod ko na lang ang utos niya at agad nag-transform into a Dragonoid. Lumipad ako at tumabi kay Heraphim, tumingin siya sa mga mata ko kung ayos lang ba ako. I just nodded at her and smiled.

"Zachariuss is willing to kill her by his own, let's just support him."

"Right, I don't know but I think he wants to give justice for his comrade who died and the other one who lose his power. He is seeking revenge." Litaniya ko kay Heraphim, tumango siya sa sinabi ko.

"Poor Demon, she'll experience the wrath of that Dragon. Kahit gusto ko mang lumaban dahil sa galit na nararamdaman ko ngayon, kinontrol ko na lang dahil alam kong kakayanin rin naman ng lalaking 'yan." She's right, kayang-kaya ni Zachariuss na patumbahin ang babaeng demonyo gamit ang kapangyarihan niya.

After seconds, nagpalitan na ang demonyo at si Zachariuss ng mga atake. Hindi ko magawang hindi bumilib sa babae dahil sa kahit ang bigat ng espada niya ay nagagawa niyang kumilos ng mabilis... nagagawa niyang pantayan ang bilis ni Zachariuss sa paggamit ng espada. Demons are not that easy, they are really powerful like just the Angels and the other races.

Kapag minsan malapit matamaan si Zachariuss ay napapangiwi ako... kahit napakaraming taon na ang lumipas ay nag-aalala pa rin naman ako sa kaniya. Hindi bato ang puso ko, pinapahalagahan ko ang mga bagay at mabubuting halimaw na dumadaan sa buhay ko.

The undead ran fast to reach the Silver Demon, but she was just avoiding them at pilit niyang pinapatamaan ng pilak niyang apoy si Zachariuss... pero agad din niya naman itong naiiwasan. Napakadali para sa kaniya na ilagan ang lahat ng mga atake ng babae.

"Finish her, Zachariuss!" I shouted, napansin kong parang nahinto siya sa sigaw ko at biglang napatingin sa akin. Nabigla ako nang makitang ngumiti siya... ng malungkot.

"Did you see that, Kyogra?" Natulala ako dahil sa ginawa ni Zachariuss, hindi ko alam pero parang piniga ang puso ko dahil sa klaseng ngiti na 'yon.

"I-I'm.." Hindi ako makapagsalita, hindi ko masabi ang gusto kong sabihin dahil sa ngiting 'yon. What was that for?

"Ayos ka lang, Kyogra? You're pale." Lumingon ako kay Heraphim at tumango lang, I gave her an small smile to assure her that I am okay.

"A-Ano nga 'yong sinabi mo kanina?" Pagkukunyari ko.

"Oh, nakita ko kasi na parang ngumiti siya sa'yo but I think it was just my imagination. He can't smile, of course." I sighed deeply, of course he can... he can smile.

"Yah!" Malakas na sigaw ng demonyo, nanlaki ang mga mata ko nang nakatingin pa rin sa akin si Zachariuss.

"Hoy! What the shitty are you doing?!" Malakas na sigaw ko, nang malapit na siya tamaan ng malaking espada ng babae ay siyang pag-angat niya rin ng espada niya. Para akong nabunutan ng tinik but not until the Silver Demon's sword ignite with a silver fire.

"Iwasan mo, Zachariuss! Her fire can erase your memories!" Heraphim shouted, lumingon si Zachariuss sa demonyo na siyang nagpahinga sa akin ng malalim. Dati na isa pa siyang anyong Dragon at hanggang ngayon, kinakabahan pa rin ako sa bawat galaw na ipinapakita niya. Bawat kilos na ipinapakita niya kapag lumalaban ay siyang nagbibigay sa akin ng taranta at kaba. He loves doing that, scaring the shitty out of me that's why... that's why we never met again not until today. One of the reasons why... it happened.

My eyes widened again, tumibok ng mabilis ang puso ko dahil sa takot at kaba nang hablutin niya ang malaking espada ng babae. Tinapon niya 'yon sa malayo, hanggang sa kinuha niya ang kamay ng babae at ipinasakal sa kaniyang leeg. The silver fire ignited again, the Demon's palm is burning with her silver fire and spreading it to Zachariuss' body! Nakita ko ang pagdiin ng pagkakasakal ng babae sa kaniya.

"Zachariuss!" Malakas na sigaw ko at mabilis akong bumaba pero nabigla ako nang kontrolin niya ang mga halimaw at pinaatake sa akin. Mas lalo akong nabigla at kinabahan dahil sa ginawa niya! Shitty! Ano 'tong ginagawa niya?!

"What is he doing?!" Malakas na ring sigaw ngayon ni Heraphim at bumaba. Nilabanan namin ang mga halimaw para makaraan, para sagipin si Zachariuss sa katangahan niya!

Anong ginagawa niya? Bakit niya 'to ginagawa? Bakit niya pinapahamak ang sarili niya? Kung nalulungkot siya dahil sa pagkawala ni Nieve, hindi dapat ito ang rason para makalimot siya! Burning himself with the Demon's silver fire can make it worst! Hindi natin alam kung ano pa ang kayang gawin ng pilak na apoy niya!

"Yah!" Malakas kong sigaw at iwinasiwas ang yelong espada sa lahat ng mga gustong hablutin ako. Ganoon rin ang ginawa ni Heraphim at pinagsasasaksak niya ang mga halimaw gamit ang nag-aapoy niya na ngayong sibat. She is using her shield too to cover her face when the blue fire from undead trying to reach her.

"Zachariuss!" Malakas na sigaw ko. Malapit na akong abutin siya pero ang pilak na apoy ay kumakalat na sa buo niyang katawan!

"Iwasan mo tangina ka!" Malakas na sigaw ko ulit ko pero hindi pa rin siya nakinig. Nakita ko sa mukha ng babaeng demonyo ang pagtataka dahil sa ginagawa ni Zachariuss pero unti-unting sumisilay ang ngisi sa mga labi niya.

"Zachariuss!" Sigaw ko ulit, nang malapit ko na siyang abutin ay bigla akong natigilan nang hablutin niya ang kamay ng demonyong babae papalayo sa leeg niya. Humarap siya sa akin habang nagliliyab ang buo niyang katawan, I was about to reach him but suddenly the silver ignites more. Lumayo ng kaunti ang demonyo at hinayaan si Zachariuss na ngayo'y nakaharap na sa akin.

"Don't come." He uttered that made me stopped.

"W-What?" Taka kong tanong, ngayon ay kitang-kita ko ang pagngiti niya ulit. He smiled, but this time... it's sweet that made me nervous.

"I want to forget everything." He replied.

"A-Ano ba Zachariuss?! This is not the right way to forget Nieve's death! She'll be sad knowing you just wasted her energy!" I shouted pero mas lalo lang lumakas ang apoy na bumabalot ngayon sa katawan niya. Akmang lalapitan ko na sana siya pero bigla niyang itinutok ang espada niya sa akin na siyang nagpabigla talaga sa akin.

While the other side, Heraphim is fighting all the undead trying to reach me. She is stopping them to touch me.

"Nieve will understand." Mas lalo akong nagtaka dahil sa sinabi niya.

Magsasalita na sana ako nang napaluhod ito sa lupa, nabitawan niya ang espada niya at napahawak siya sa kaniyang ulo. He painfully shouted that made me panicked.

"Zachariuss please! Let me help you!" I shouted again. Lumapit ako pero bigla akong napaatras dahil sa mas lalong lumaki ang apoy na bumabalot sa kaniya. It's spreading not just on his body, but it's all over the ground!

"N-No, don't help me. I-I want to forget you... this time I want to forget you." At doon na ako nagulat, unti-unting nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Unti-unti kong tinakpan ang bibig ko gamit ang mga kamay ko dahil sa sinabi niya. My heart shattered for I don't know the reason is, para akong nasaksak ng libu-libong kutsilyo sa puso dahil sa sinabi niya. My lips shaken, my knees are trembling that made me kneel on the ground. Nanginginig ang buong katawan ko dahil sa sinabi niya.

Biglang lumitaw ang mga alaala sa utak ko... mga araw na masaya kaming magkasama. Masayang lumilipad sa ere at tumatambay sa pinaktuktok ng mga bundok. Mga masasaya naming kuwentuhan at malakas naming tawanan.

Until now, his words are still painful. He really knows how to hurt me with his words. He really knows how to crashed my heart into pieces with his excruciating words.

"I-I want to forget you, I want to forget the memories we had from the past and the kissed we've shared together. I-I want to forget you, the pain you gave to me." My tears starting to fall because of his words, his dagger words are stabbing me multiple times but here I am... willing to receive those stabs. Willing to be hurt, again.

He is doing this not because he wants to forget Nieve's death, or to forget the problems he experienced. He let the silver fire burn him knowing what it can cause to him. He let it burn him to forget... me.

He shouted once again, made me dumbfounded and speechless... panicked and hurt at the same time.

One thing for sure is, he's hurt. And it is because of me, again.

"I-It's my fault." I whispered, he smiled sadly to me until his body passed out. Bumalik sa dati ang anyo niya at kasabay no'n ay ang pagkawala ng pilak na apoy. Parang bumagal ang paligid nang unti-unti siyang natumba sa lupa habang kitang-kita ko ang mga luhang nagbadiya sa kaniyang mga mata.

"K-Kyogra." Tawag sa akin ni Heraphim pero hindi ko siya nilingon, nanghihina kong nilapitan ang walang malay na katawan ngayon ni Zachariuss. I kneeled and caressed his cheek and... smiled.

"It's my fault. Sorry for leaving you, Zachariuss. S-Sorry for being a coward for not fighting our love... sorry for being a shit and sorry for giving you such pain." I whispered, may naramdaman akong may humawak sa balikat ko kaya nilingon ko ito. Heraphim with her concerned eyes stared at me, I just smiled at her.

Those undead are gone.

Zachariuss, he was my lover. We are mate, I was mated to him and same goes with him to me before. But I hurt him. I hurt him, so bad.

"He thought that I leave him because it was my p-personal choice... he thought that I am being selfish. But without him knowing... I leave him because I want to save him. I cut our mate ties to save him, to save him from my parents who wants to execute him." Tears fell from my eyes.

My parents doesn't want him to be my mate, they doesn't want me to have a family with him. They hated death, and that same goes with Zachariuss. The Death Dragon.

"I once changed the destiny, Heraphim. Just like Evergreen, I changed the destiny just to save him. And the exchange of it, destiny took the lives of my parents through that Contro's hands." Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako dahil sa wakas, wala nang sagabal sa amin ni Zachariuss noon pero huli na nang mapagtanto ko.

Hindi madaling bumalik sa taong ayaw na ayaw na sa'yo, mahirap nang bumalik sa taong sarado na ang isipan.

Lumingon ako sa demonyo na ngayo'y nakatingin lang sa akin, the smirk is still on her lips na siyang nagpainit ng dugo ko.

"Y-You, shit." Diing turan ko na siyang nagpawala sa ngisi niya, bigla ko na lang naramdaman ang paglakas ng katawan ko. The energy inside my body suddenly enhanced more, ang kapangyarihan ko ay biglang mas lumakas. Tumayo ako at hinarap ang demonyo.

"Mamamatay ka rito." I coldly uttered again.

Tinaas ko ang kamay ko sa ere pagkatapos kong walain ang espada ko. Nagsimulang magliwanag iyon hanggang sa maramdaman naming lahat ang paglakas ng puwersa sa liwanag.

"You'll regret existing." I whispered.

"Guild Incantation: Dragon Ice Death!" Kasabay no'n ay ang paglitaw ng malaking asul na liwanag sa harapan niya, bago pa siya makapagsalita ay nilamon na siya nito at tanging ang malakas na sigaw na lamang niya ang narinig namin. She shouted like she was really in pain but I don't care, because of her, everything went wrong... again.

Napaluhod ako pagkatapos ng isang minuto nang makitang naglaho na ang demonyo. Nanghihina akong napalingon sa walang malay ngayon na si Zachariuss. I smiled... sadly. I weakly came near him and hold his hands.

"If forgetting me is your way of healing, I'll accept it." I whispered.

"Kyogra." Ngumiti lang ako ng napakasakit kay Heraphim, she came near me and hugged me tightly kaya agad kong naramdaman ang init galing sa katawan niya na siyang nagpakalma sa akin.

"I know... I know that he'll find a mate again. He'll find the right one, that it is not a coward... like me. A mate that willing to fight for their... love."