I've been invited yesterday to attend a taste test on a cafe of my student in barista this coming sunday afternoon.

I am excited and overwhelmed. I felt valued and respected.

I am indeed happy. I planned everything at that moment, what to wear, my jeans and top  my shoes,  my bag and even what's inside my bag.

Because of the joy I felt, I am super willing to bake some cookies to be our snacks.

I waited for my student to update me today, because I am excited.

I checked my phone and messages this afternoon and yet no update. So I asked her if tuloy ba. At kanikanina lang siya nagreply. At sabi niya sa ibang araw nalang kasi nga no movement bukas ng hapon due to pandemic. I expected na magiging alanganin din naman.

Yep, I am a little bit disappointed pero hindi naman ako nahurt. I totally understand the situation.

Siguro napawi lang ang excitement ko and I don't know if matutuloy pa yun.

Ang pinoproblema ko noong una is paano ako makikimingle sa mga taong  first time makikilala kasi nga I am awkward sa first time meet. Though may kilala naman ako dalawa pero still naaalangan parin ako sa mga ibang kasama. Hindi sa ang nega ko sa kanila kundi mostly because of me. Minsan yun nagiging cause ng anxiety ko, paano makisama sa mga taong first time ko mameet. Paano ko ihahandle yung pagiging awkward ko at yung inferiority complex ko.

On the other hand I am excited to face the challenge. To see what I can do. To build the person I wanna be. For my self worth.

Para kapag nadyan ang anxiety ko at insecurities ko meron akong ipanglalaban.

Pero I know my God, our God will always be there to approve us. At di na natin kailangan ng ganito. Di ko kailangan ng ganito, His love and what he say is enough.

Minsan nililito lang tayo ng dyablo. Para ma-out focus tayo sa mga bagay na mas importante. Kaya dapat talaga sa araw-araw, pinagtitibay natin ang relasyon natin  sa kanya. Para di na tayo makaramdam ng mga ganitong bagay. Umasam ng mga bagay sa mundong hindi rin lang makapagbibigay sa atin ng totoong kapayapaan at kahalagahan.

Sapat na ang salita at pagmamahal ng Diyos to value our self. To have peace and self worth.

We are valuable 🤎