Pasko...

Marami ang nagagalak kapag sumapit na ang buwan ng disyembre. Maraming nag-aabang sa mga bagong Christmas carols na mapapakinggan, sa mga dekorasyon na isasabit sa mga bahay-bahay at mga establishment.

Kabilang ako sa mga taong yon. I live at urdaneta city for almost 7 years now. I learned to be one of the people here. It became my comfort zone and second home.

Kapag pasko ay laging may paligsahan ng pagandahan ng Christmas lanterns. At isa iyon sa inaabangan at dinadayo ko sa bayan kapag disyembre. Pangalang pagdalaw ko na dito sa old munisipyo ng urdaneta kung saan nakadisplay ang mga lanterns. At talagang namangha ako sa ganda at tingkad ng mga lanterns. Sobrang creative talaga ng mga tao.

Naupo kami ng asawa ko sa tabi habang nagpapahinga. Kagagaling din kasi namin bumili ng mga ipaparaffle sa church at alam kong pagod ang mga paa namin. I was tempted to look around and observe my sorounding. Nakakita ako ng mga bata na namamangha, mga two to three years yong mga iyon. Ang cute nila dahil napapasayaw pa sila. Marami ang kumukuha ng mga litrato kagaya ko.

Until i saw a willchaired boy. He is so happy while gazing to those lanterns around him he even clap his hands. And I didn't knew that I was already smiling. Sobrang nakakatuwa lang siyang tignan. Yes, Christmas is for all. We all deserved to be happy. We all deserved to enjoy the thing around us that symbolizes Christmas. Jesus was born. The king, the baby of our God came to our world and gave His life for us. That's so wonderful. Fod loves us so much. We should always remain in His love so that we can be thankful and contented of everything we have.