Chapter 25 - Not enough

~

WALA PA din sa sarili si Sean. Nakatulala lamang siya sa loob ng kanyang silid habang patuloy ang pagpatak ng mga luha niya. Damn it! Ang gulo gulo ng buhay niya. The only this is okay now is the fact that his sister is fine now, nagising na daw ito at hinahanap siya according sa mga taohan niya. But then, wal siyang mukhang maiharap sa kapatid niya, kahit nga sa ibang torturers ay wala siyang mukhang maiharap dahil sa sobrang kahihiyan.

Nahihiya siya sa sarili niya dajin napakaduwag niya. Naging duwag siyang alamin ang katotohanan.

Tang ina! Tama ang Reyna bakit hindi nalang kaya siya namatay or else, bakit hindi nalang siya magpakamatay but then, anither kaduwagan nanaman ang mga hakbang na iyon dahil ibig sabihin lamang noon ay tinatakbohan niya ang mga pakakamaling nagawa niya.

Damn it! His eyes were swollen as fuck. He cried and cried all day long. Even at nights. Tang ina so much! Ang sakit sakit lang.

Sinisisi niya ang sarili niya sa mga nangyayari ngayon. Kung hindi niya sana hinayaang mapalapit sa kanya si Hara, hindi sana ito maghahangad ng pagmamahal niya. Hindi sana ito mao-obsessed sa kanya at hindi sana nito magagawa ang lahat ng kahayupang ginawa nito kay Aviona. Tang ina lang! Manggagamit kasi siya kaya ayan tuloy! Siya ang naging daan para masira ang babaeng mahal niya.

Si Aviona..

Gusto niya itong makita, gusto niya itong makausap dahil sobra sobra ang pagsisisi niya sa lahat ng mga masasakit na salitang binitawan niya laban sa dalaga.

He even question her ability as a mother.

He even called her slut, whore and many fucking names.

Damn! The Queen is fucking right! Aviona doesn't deserve him 'cause he is not a man enough for her. Fuck it! Masakit!

Pinunasan niya ang mga luha niya ng marinig niya ang pagbukas ng pinto ng kavyang silid at nabungaran niya ang kapatid niyang si Black na namumutla pa habang nakasakay sa isang wheelchair na tulak tulak ng finace nitong si Robin.

"Hi!"

Bagamat nanghihina ay nakuha pa itong ngumiti sa kanya dahilan para kahit paano'y mapagaan ang loob niya.

"Hindi mo ako pinupuntahan kaya ako na ang nagpunta sayo. Hindi ba nila sinabi sayo na gis--Oh my god! What happened to your leg? Wait, have you been crying? Anong nangyari--Aww!" Dumaing ito dahil mukhang nakaramdam ng kirot sa sugat nito.

"Slow down love, you're still in recovery." Bilin ng fiancé nito.

Tumingin naman siya dito at tinanguan ng bahagya ang binata. "Can you leave us alone?!"

Tumango ito sa kanya. "Just please don't stress her too much."

Tango lang ang naging sagot niya. Humalik muna ito sa noo ng kapatid niya bago nagpaalam na lalabas muna ito saglit. Hinintay niyang makalabas ang binata at nang masiguro niyang wala na ito sa loob ng kanyang silid ay tumingala siya, pinipigilan niyang maluhang muli dahil nasa harapan niya ang kapatid niya.

"Heu what's wrong?!"

Naramdaman niyang hinawakan nito ang kanyang kamay dahilan para magbaba siya ng tingin sa naka-wheelchair na kapatid.

"Okay ka lang ba?!" Inosenteng tanong nito.

Ngumiti siya pero saglit lamang iyon dahil napalitan agad iyon ng pag-iyak.

"I am not okay Beatrice. I will never be okay." he cried.

"Anong nangyari? Tungkol kay Ate Cherry Ann nanaman ba ito?!" Puno ng pag aalala nitong tanong.

He shook his head. "I have a child and I am so fuck up with their mother." he replied.

Kitang kita niya ang bakas ng pagtataka sa mukha ng kapatid dahil sa mga sinabi niya. Damn! Ganoon ito katagal na comatose kaya marami ng nangyaring hindi nito maintindihan.

"You have a child? No, you said 'their' so children. A twins?"

"Triplets." he announced.

Nanalaki ang mga mata nito sa sinabi niya. "What? Oh my! I wanna see them. Please Kuya!"

Ngumiti siya ng mapait. "The problem is, I don't have the guts to face them after what I did. I'm a brainless coward. I was blinded by anger. Hindi ko inalam ang totoo."

"Kuya, nagugulohan ako." anito. "Ano man ang nangyari, kailangan mong harapin ang mga nangyari na. Hindi mo pwedeng talikuran ang mga anak mo. Kung may nagawa ka namang kasalanan sa ina ng mga anak mo, humingi ka ng tawad, ipakita mong nagsisisi ka." payo nito.

"That's not enough, Black. Masyado ko na siyang nasaktan."

Ngumiti ito sa kanya. "Wala namang mangyayari kung hindi mo susubokan diba? Kung nireject ka niya mas pag-igihan mo pa hanggang sa matawad ka niya. Walang hindi makukuha kapag pursigido ka sa isang bagay. I may not know the whole story but let me help you, kahit payo lang kuya."

He smiled bitterly. Sana nga ganoon lang iyon pero alam niyang hindi. Walang kapatawaran ang ginawa niyang pagtalikod sa babaeng mahal niya.

**

"AHHHHHHH!" malakas na sigaw ni Hara Yvanna habang pinapaso ito ng mainit na bakal sa likod, tapos na kasi sa bandang harapan nito kaya sa likod naman.

Ngumisi ang Reyna habang pinapanood itong pinapahirapan ng mga taohan nila. Hindi lang naman siya nag iisang nanonood dahil naroon din ang iba liban lang kay Sean na mukhang nababaliw na sa loob ng silid nito.

Well, kung hindi ito kikilos pwes siya ang gagawa! Siya ang papatay sa babaeng puta na ito! Gigil na gigil siya sa babaeng ito kaya kinalimutan muna niya ang rule niya na wala ng babaeng ito-torture sa lugar na ito. Exception na si Hara Yvanna doon.

"Ahhhh! Please stop! Stop! Ayoko na! Arghh!" Marahas na ungol nito sa sobrang sakit ng pagpapasong ginagawa sa likod nito.

The Queen rolled her eyes. Binalingan niya ang asawa niya. "This is so boring."

"I can shoot her in her head." suhestiyon nito.

"That's more boring Demon love, I wanna torture her more. Iying damang dama niya hanggang sa siya na mismo ang humiling na mamatay na."

Tumawa naman ng bahagya si Jaguar kaya napalingon ang Reyna dito.

"Why are you laughing?!" She raised her eyebrow.

"I was just thinking, baka pwedeng ipalapa ko nalang siya sa alaga kong si Jaja."

"Jaja is a picky eater. She won't eat that ugly slut." Leon said.

Ngumisi naman siya sa magkapatid bago ibinalik ang tingin kay Hara Yvanna. Seeing her all tied up and beaten badly, pakiramdam niya nabubuhay ang dugong torturer niya.

"The main show is ready." Anunsyo ng taohan nila.

Muling napangisi si Queen Aisne ng pumasok ang mga lalaki nitong taohan. Nakatali sa leeg ang mga ito at may tigi-tigisang nakatutok na baril sa mga ulo nito.

"Great." She said as she crossed her legs. "Rape her like what you did to Aviona. Rape her to death. Or I will shoot your head one by one." Walang abog na aniya.

Kung titingnan ay mukhang na aapoy ang kulay abo nitong mga mata sa galit. Galit na galit siya kaya gagawin niya ang lahat para maiganti ang dalaga. Kahit dito man lang ay maging patas na sila ni Lizana Aviona sa mga ginawa niya noon sa mga kapatid nito.

"No.. No please.." Hara cried. "I have a daughter." she confessed.

Tumaas naman ang kilay ni Arian Aisne sa narinig. "Aviona has too. But that doesn't change the fact that you ruined her. Sorry not sorry but you will suffer the same as what you did to her. Face my wrath bitch!"

Hara screamed and begged. Nagmamakaawa ito sa kanilang pito ngunit nanatili silang bingi sa mga pakiusap nito. Walang takot na pinanood nila kung paanong baboyin ng mga lalaking iyon ang sarili nilang amo.

But it doesn't mean that it's all ends here. Hindi pa siya tapos.

Papatayin niya si Hara, by hooked or by crooked.

**

ISANG LINGGO ang matulin na lumipas at isang linggo na din pinipilit ni Sean na makalakad ng maayos. Ngayon, ngayong araw na ito kasi na ito ang pag alis ni Aviona sa bansa according sa Reyna.

At ngayon nga, hawak hawak niya si Titania habang nakasakay siya sa wheelchair. Ngayon pa lang ay naluluha na siya sa kaalamang ihahatid na ng Reyna ang anak niya sa ina nito. Fuck! He wants his children, he want his Aviona but he's so fuck up.

"Are you coming?!" Tinig ng Reyna mula sa kanyang likoran.

"I want to." pag amin niya.

Ngumiwi naman ito. "Kay." sagot nito bago binalingan ang mga taohan nila. "Paki-alalayan ang Master Sean niyo papasok sa sasakyan."

Sa buong byahe ay hindi sila nag iimikan ng Reyna. Wala naman kasi siyang sasabihin at isa pa ay kinakabahan siya ng sobra para sa napipintong paghaharap nila ni Aviona.

He sighed. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya.

Naputol lamang ang kanyang pag iisip ng magsalita ang Reyna.

"We're here."

Doon lang siya napalingon sa labas at nag napangiti siya ng mapait ng makitang nasa airport nga sila. Mukhang tuloy na tuloy na ang pag alis ng dalaga.

Tulad ng Reyna ay bumaba na siya sa sasakyan. Siyempre, sa tulong ng mga taohan nila.

"Ako na, maiwan nalang kayo dito." Sabi ng Reyna ng akmang ipagtutulak siya ng wheelchair ng isa sa mga taohan nila.

Humigpit ang pagkakahawak niya sa anak niya ng tuloyan na silang makapasok sa loob. Damn it! Pinagpapawisan siya ng malamig.

"Hey there! Lizana bitch!" sigaw ng Reyna.

Para siyang tinakasan ng kulay sa mukha ng marinig iyon. Meaning, malapit na sila kay Aviona. Hanggang sa, tumigil ang Reyna sa pagtutulak sa kanya at pumwesto ito sa harapan niya.

"You looked okay now."

"I know." Mahinang sagot ni Aviona. "Where is my daughter?"

His heartbeat skipped upon hearing her voice. It was so calm and sweet it's like that it wasn't Aviona because the way she talks is always classy badass.

"Oh! Bulag ka? Di mo nakita kasama ko si Sean at siya ang may buhat sa anak niyo?!" The Queen said, bitching out.

Natahimik naman si Aviona ng makita siyang nakaupo sa wheelchair habang hawak hawak si Titania. He gulped when he saw her swollen eyes, her pale skin and how she lost her weight.

Bumuntong hininga ito at lumapit sa kanya. Walang imik na kinuha nito sa mga braso niya ang anak nila.

Tumalikod na ito ngunit kaagad niyang hinawakan ang kamay nito upang pigilan. Binawi naman iyon ng dalaga bago walang imik na humarap sa kanya.

This silent treatment is making hin crazy.

"Ava.."

"I'm not Ava, I'm Lizana Aviona." Pagtatama nito sa kanya.

There is no emotions the way she talks to him.

He sighed. "I told you, Ava or Lizana Aviona, I still love you."

"You called me nothing but a heartless slut." Muling maagap nitong sabi.

He shook his head. Inilapit niya ang sarili kay Avion bago hinawakan ang mga kamay nito. Good thing at hinawakan muna ng Reyna ang kanilang anak.

"I'm sorry, I don't mean it. Hindi ko sinasadya." his tears started escape from his eyes. "I was blinded by anger. Akala ko, akala ko ginusto mo iyong mga nagyayari sayo. Akala ko, talagang ganoon ka na noong umpisa pa lang and I thought you doesn't deserve to be a mother. I'm so sorry Aviona. Please.. Don't leave me."

"Masyadong masakit Sean. Masyadong masakit iyong mga nagyari sa akin." She sobbed, she's actually crying. "Hanggang ngayon nararamdaman ko oa din 'yong nakakadiring ginawa nila sa akin. Hanggang ngayon naririnig ko pa din iyong masasakit na salitang binitawan mo laban sa akin. Sobrang sakit Sean kasi sobrang mahal kita. Pero hindi ko kaya, hindi ko kayang tanggapin na 'yong taong inaasahan mong tutulong sayo ay siya palang tatalikod sayo at mang iiwan sa ere. Ganoon naman palagi diba? Kaming mga babae ang palaging iniiwan sa ere. Ang sakit sakit Sean! Hindi mo ba naisip na wala akong kalaban laban?!"

This time niyakap na niya ito ng mahigpit sa bewang at isinubsob ang kanyang mukha sa tyan ng dalaga. He cried and cried there. Wala siyang pakialam kung pinagtitinginan na sila ng mga tao doon.

"Alam mo ba na buntis ako? Alam mo ba na nakunan ako dahil sa kahayupan nila?! Alam mo ba 'yon, Sean?! Hindi!" Gagad na anito. "Hindi kasi hindi mo inalam ang katotohanan."

Oh fuck! They lost a baby. God!

"I'm sorry, I'm sorry, let's make it up. Oh God! Hindi ko kayang mawala ka at si Titania." He cried as he hugged her tight.

Dahan dahan nitong inialis ang mga braso niyang nakayakap sa bewang nito at humakbang paatras sa kanya. Tumingala siya upang makita adng mukha nito ngunit mas naging doble lang ang sakit na nararamdaman niya ng makitang umiiyak ito tulad niya.

"Hindi ako galit sayo Sean, galit ako sa sarili ko dahil minahal kita." Natutop nito ang bibig at pinigilan ang paghikbi. "You're not enough for me."

Those words stabbed him a million daggers into his chest. It's hurt like hell.

He's not enough.

Yeah, he's not.

**