Chapter 9 - Ross the devil

~

HINDI MAPIGILAN ni Belle ang kanyang mga pag hikbi. Hanggang ngayon ay rumirehistro pa din sa utak niya ang ginawa sa kanya ni Ross Costalles kanina. Hindi niya mapigilang mapa-hagulgol. Pakiramdam niya ay napakababoy niyang babae dahil sa ginawa nito. He used her mouth. Napakasakit! Ngayon ay masasabi niyang isa na siyang puta. Unti unti ay kinukuha ni Ross ang ka-inosentehan niya. Kinukuha nito ang mga dapat para lang kay Anton.

Pinunasan niya ang luha niya. Naka-upo pa di siya sa eksaktong sahig kung saan siya binaboy ni Ross. Nasa loob pa din ng banyo ang binata. Hindi niya alam kung bakit ang tagal tagal nito doon pero mas mabuti na din iyon dahil ayaw niyang makita ang pag mumukha nito. Baka sa susunod ay virginity na niya ang kuhain nito. Hindi niya yata kaya iyon.

Muli siyang napa-hikbi. Siguro naman ay pagkatapos nito ay pakakawalan na ng hudyo ang lalaking mahal niya. Makikita na niyang maayos ang kalagayan ng ni Anton.

Kinubli niya ang kanyang pag hikbi ng marinig niyang bumukas ang pinto ng banyo. Hindi siya tumingin sa gagong lumabas mula roon. Ayaw niya itong tignan dahil mas lalo lang siyang nandidiri sa sarili niya sa tuwing makikita niya ang pag mumukha nito. She's so cheap, a low class stripper. Wala na siyang pinagkaiba sa mga babaeng nag lilingkod sa Club na ito.

“Why don't you get up. I already made my order to release your boy, for sure he's on your apartment right now.” Malamig na anito.

Biglang nabuhayan ng loob si Belle sa narinig. Thanks, God! Malaya na si Anton. Makikita na niya ang lalakibg mahal na mahal niya. Dali dali siyang tumayo at inayos ang sarili. Gusto na niyang makita si Anton. Kung pwede lang na liparin niya ang pagitan nila nang apartment niya ngayon ay ginawa niya para lang umiksi ang oras ng kanyang byahe.

Napatigil lang ang sayang nararamdaman niya nang magsalitang muli si Ross. “I will let you to be with him, but remember, you are my toy. Your soul is mine so, don't you ever do things that I don't want you to do. Or else I will kill you both. Do you understand!!”

Napapitlag si Belle sa pagsigaw nito sa huling sinabi. Dali siyang tumango dito. “Y-yes. I u-understand.”

Muling dumagundong ang kaba sa kanyang dibdib ng makita niyang papalapit si Ross sa kanya. Madilim na madilim pa din ang mukha nito at ang berde nitong mga mata ay mapang husga. Hindi tuloy siya makakilos.

Tumigil lang ito nang hagibla nalang ang layo nila sa isa't isa. Halos magkadikit na silang dalawa kaya hindi makagalaw ng maayos. Iniiwasan niyang dumampi ang labi niya sa labi nito. But too late, he already did.

Saglit lang iyon at pinutol na din nang binata ang halik. He was holding a midnight blue velvet box. Ibinigay niya iyon sa kanya.

Napakunot ang noo niyang napatingin dito. “A-no to?”

“That's a high tech earrings. It has a microphone chip inside that. That's connected to my phone, you will hear my voice once that I want you to do something. Got that?”

Hindi na siya nito hinintay pang sumagot at pumasok na ito sa walk in closet para magpalit. Sinundan niya lang ng tingin ang bulto ng katawan ng binata.

Binalingan niya ng tingin ang kahitang hawak niya. Binuksan niya naman na iyon. She was expecting a simple earrings but her eyes widened when she saw a pair of pink diamond earrings. Oh God! This is so much expensive. Kinuha niya iyon at pinagmasdan. May nakita nga siyang maliit na chip doon sa pagitan ng diamond at sa handler nito. Damn! Paano ito nakakagawa ng mga ganitong klaseng bagay?

“Wear that!!”

Napapitlag si Belle sa gulat. Ka-muntik niya na ngang mabitawan ang mamahaling hikaw na hawak niya. Nakalabas na pala si Ross mula sa walk in closet nito. Tulad noong una niya itong nakita, nag uumapaw ang kagandahang lalaki nito sa suot nitong puting polo shit at jeans pero hindi iyon ang naka pukaw sa kanya ng pansin. May baril na naka-sukbit sa gilid na bahagi ng pantalon nito.

Hindi niya nalang ito pinansin at sinuot na ang hikaw na hawak niya. Nag aalala siya na baka sa kanya gamitin ni Ross ang baril kapag hindi niya agad sinunod ang gusto nito. Nang maikabit niya na iyon ng maayos ay naiilang na tumingin siya sa binata.

“Aalis na ako.” Nanginginig na sabi niya.

He just nodded and let her leave. The moment na nakalabas siya sa silid na iyon ay nakahinga siya ng maluwang. Gracious God! Please help me for this.

NAGMAMADALI Si Belle na lumabas sa Club na iyon. Pinag titinginan pa nga siya ng mga babaeng punong puno ng kolorete sa mukha. Mukhang nag hahanda na ang mga ito para mamayang gabi. Napansin niyang maynilan sa mga ito na hindi masaya sa ginagawa nila. Sino ba namang sasaya? Binebenta ng isang demonyo ang mga katawan nila sa kung sino sino. Naawa siya sa mga ito pero mas naawa siya sa sarili niya. Ang may ari mismo ang kinakaharap niya. She was dealing a demon.

Mas lalong lumuwag ang pag hinga ni Belle nang tuluyan na siyang makalabas sa bar na iyon. God! Ayaw na niyang bumalik sa lugar na iyon. Isa iyong sumpa para sa kanya.

Bumalik lang si Belle sa sarili niya nang mag ring ang cellphone niya. Tinignan niya kung sino ang tumatawag. Oh God! It's Anton's mom. Agad naman niya iyong sinagot.

“Hello po, Tita?”

She heard a sob in the other line. Mas lalong nangunot ang noo niya. “Tita? Bakit po? Ano pong nangyayari?”

“Anton is back! He's back, Reabelle. He wanted to see you.” Umiiyak nguniy bakas ang kasiyahang tugon ng ina ni Anton sa kabilang linya.

She smiled. Her heart triumph in excitement. “Papunta na po ako, Tita. Nasaan po kayo?”

Pinunasan ni Belle ang butil ng luhang tumulo mula sa kanyang mga mata. She just can't accommodate how happy she is.

“Nandito kami sa Ramirez Hospital, hija. Pumunta ka na agad, hinahanao kna niya.”

Tumango siya na para bang nakikita siya ng ginang sa kabilang linya.

“Sige po, Tita. Papunta na po.” Iyon lang ang nasabi niya at namatay na ang linya sa kabila.

She smiled again. She's excited to see her man. Oh my God! Anton is back.

Hindi na niya binigyan ng lingon ang Club at tuluyan nang pumara ng cab para makarating agad siya sa Ramirez Hospital. Gusto niyang talunin ang pagitan nila ng hospital na iyon para makita na niyang muli si Anton. Sabik na sabik si Belle na masilayan ang lalaking mahal na mahal niya. Kahit na ito ang dahilan kung bakit nakikisalamuha siya sa demonyo.

Narating naman ng dalaga ang hospital. MAbuti nalang at mabilis ang taxi na sinakyan niya. Thanks God, makikita na niya si Anton. Bumaba na siya ng taxi at nagbayad bago nagmadaling pumasok sa loob ng hospital.

Sa information desk palang ay hindi na siya mapakali. Gustohin man niyang sigawan ang nurse na naroon dahil sa bagal nitong magbigay ng inpormasyon pero hindi niya magawa. Ayaw niyang masira ang magandang balita dahil lang saabagal na proseso ng nurse.

At last, nasabi na din noong nurse kung anong room naroon ang nobyo niya. Nagmadali siyang nagpunta doon. Gustong gusto na niyang makita si Anton.

“Anton!!” Bungad niya pagkabukas na pagkabukas niya ng pinto.

Nabaling sa kanya ang tingin ng mga nasa silid. Naroon ang mga magulang ng binata na naka-ngiti sa kanya. Ngumiti siya ng pabalik at dahan dahang binalingan ang lalaking naka-upo ngayon sa kama at may malapid na ngiti sa kanya.

Belle cried because of her bursting emotions. Her heart beats fasten as she saw the man of her life.

“My Belle.” Namamaos na anito.

Oh how she missed calling her, his Belle. “A-anton.”

Hindi na niya kinaya at tinawid na niya ang pagitan nila ni Anton at niyakap ito ng mahigpit. God! Miss na miss niya ang lalaking ito. Thanks God he's safe kahit na may mga bruises ito sa mukha at sa katawan nito. Masaya siyang maayos na ang lagay ni Anton.

BINIGYAN muna sila ng mga magulang ng binata ng oras para makapag usap ng masinsinan. Hanggang ngayon ay umiiyak pa din siya. Hindi siya makapaniwalang nas harap na niya ngayon si Anton. Goodness, grabe ang naging hirap niya para lang masigurong buhay ito. Marunong naman palang tumupad sa usapan ang kakambal ni Satanas na iyon.

“Shhh.. My Belle, stop crying.” Pang aalo ni Anton sa kanya at saka hinawakan ang kanyang magkabilang pisngi.

Sinalubong niya ang tingin ng binata. Bugbog man ang mukha nito, hindi naman iyon nakabawas sa kakisigan ng binata. God! I miss him so much.

“I am just happy.”

Muli niyang niyakap ang binata at doon umiyak sa bisig nito. Tumagal ng ilang minuto ang yakap niya para sa nobyo bago siya bumitiw dito. She cupped his face and give him a swif kiss.

“I missed you!” Bulong niya at muling hinalikan ang binata sa labi.

She wanted to erase Ross's kisses by kissing his man. Oh God! Sana hindi na matapos ang oras na ito dahil ala niyang sa huli, hindi na siya kumpleto, hindi na siya malaya.

Si Anton na ang bumitiw sa halik sa pagkakataong ito. Pinaka titigan siya ng binata. Bakas sa mga mata nito ang kasiyahang makita siya. Ganoon din naman siya sa binata.

Hinaplos niya ang mga sugat nito sa mukha. Mukhang grabe ang pag papahirap na ginawa sa kanya ng mga hayop na iyon.

“How are you?” Malambing na tanong niya. “Okay ka na ba? Anong gusto mo?”

He chuckled. Oh, how she missed that playful laugh of him. “I'm okay now my Belle. Thanks to who ever save me from them.”

Bigla siyang kinabahan sa sinabi ng binata. Alam ba nito ang ginawa niya para makalaya ito? Sinabi ba ni Ross na ipinagbili niya ang kaluluwa niya para sa kaligtasan ng nobyo niya. God! Help please.

“Honestly, I really don't know why they release me. Ang buong akala ko ay doon na ako mamamatay. Walang araw na hindi kita naiisip, My Belle. I am so thankful that someone pay a million bucks for my freedom, ang pinagtatakha ko lang ay kung sino iyon. Kanina ay narito si Agent Luke para kumustahin ako, tinanong ko siya kung may alam ba siya sa pagbabayad para sa kalayaan ko pero wala naman daw ginawang ganoong hakbang ang grupo, I even asked my parents kung sila ba, pero hindi din. I'm so curious, My Belle..” Binalingan siya ng binata. “Ikaw? May alam ka ba tungkol dito?”

She froze. Pakiramdam ni Belle ay tinakasan siya ng dugo. Paano nalang kapag nalaman ni Anton ang ginawa para makalaya ito. No! Ayaw niyang pag sisihan ng binatang nakalaya pa ito. Gusto niya itong makita araw-araw at masaya.

She swallowed hard before she spoke. “W-wala. But I pray hard for you to comeback.”

“Don't worry my Belle, I am safe now. Inaayos na nang grupo ang lahat para mahuli na ang grupo ni Ross Costalles. Alam naming malakas at mailap ang kalaban, pero desidido kaming mawala na ang lalaking iyon sa industriya.” Ani Anton.

Pakiramdam ni Belle ay binuhusan siya ng malamig na tubig. Hearing his name made her shiver down to her spine. Goodness! Hindi niya kayang sabihin kay Antonio ang lahat ng ginawa niya. Ayaw na niyang malagay muli sa alanganin ang buhay ng taong mahal niya.

Hinawakan ni Belle ang kamay ng binata at binigyan ito ng ngiti. “Anton, mahal na mahal kita.”

“I love you too.”

“Don't worry, my Belle. Kapag gumaling na ako, aalis na ako sa serbisyo at pakakasalan na kita.” Anito at ginawaran siya ng halik sa labi.

Too bad, she knows that it's too late for that. 'Cause now, she's dealing with the 'Ross the devil'.

**