Chapter 11 - I need a hug

~

MAKAILANG ULIT na minura ni Ross si Leon dahil sa ginawa nitong pambubulabog sa opisina niya. Damn it! He was about to come, malapit na e. Kung hindi lang dumating ang bwesit na Instik na ito. Malamang ay naroon pa din siya sa couch sa opisina niya, still naked while ravishing Belle's warm pussy. Goodness! Hindi niya alam na ganon pala kasarap sa pakiramdam sa loob ng dalaga. Damn! He could burry his manhood to her feminity all day long.

Galit na inungusan niya si Leon. Narito na sila ngayon sa bar counter mg Club niya. They are now operating, at habang tumatagal parami ng parami ang mga hayop na tumatangkilik sa Club nila. Malaki na din ang kinita ng grupo nitong nakaraan. Madami na kasing bumibili ng mga babae sa Club nila. Shit! Another gold bars for the group.

Kahit na malaki ang nawalang pera sa kanila mag mula ng mag lie-lo ang Master nila. Ngayon ay unti unti na itong bumabalik. Palibhasa mukhang tapos nang mag luksa si Demon, he's back of being a ruthless master. Hindi niya lang talaga gusto ang umaaligid na babae dito. Erza Scarlet? Fuck that whore. Kung sino man iyon hindi niya gusto ang babaeng iyon na mapabilang sa grupo. She's acting like Queen Aisne. Akala naman nito ay mapapalitan nito ang Reyna sa Evil Torturers.

“What the fuck is your problem, Leon? I'm about to fucking cum. You bastard!! Bwesit ka talaga.” Inis na sabi niya sa binata.

He grabbed another drink of tequilla and drunk it, bottoms up. Gustong gusto niyang sakalin si Leon Chui ngayon.

“Gago! Sa kwarto ginagawa iyon, hindi sa office!!” Natatawang sabi nito.

He smirked at him. “Ikaw lang ang gumagawa noon dahil masyado kang loyal kay Vinia. Ako, pwede kong gawin iyon kahit saan.”

Biglang semeryoso ang mukha ng binata. Oh! Sanay na si Ross dito. Every time Leon's heard Vinia's name, his face become more serious.

Muli siyang lumagok ng isang shot ng tequila bago muling nagsalita. “Nahanap mo na ba siya?”

“I cheated, Ross.” Anito.

His eyes widened in shocked. Sino ba naman ang hindi magugulat. Alam naman nilang lahat kung gaano ito ka-seryoso sa fiance nitong si Vinia. He never cheated Vinia kahit na tinakbuhan siya nito. Alam niya kung gaano ka-faithful si Leon sa dalaga.

“What the fuck!?” Hindi makapaniwalang usal niya.

Nakita niya kung paanong nagbago ang itsura ng mukha ni Leon. He let out a heavy sigh. “There is this girl.” Panimula nito.

“She's so annoying! She's far from Vinia. She keeps on bugging me like a banshee. She's liberated and I don't like her. La shi!” Inis na sabi nito. He even cussed in his language.

Tinapik ni Ross ang balikat nito at saka umiling iling. “Fuck her, Leon. That's the only choice left.”

“MEIYO!! Fuck you, Ross.” He hissed.

Natawa nalang ng mahina si Ross. Hindi niya talaga maintindihan ang mga Instik minsan. Obvious naman that Leon is lusting over that girl he was talking about. He's just too blinded with his love with Vinia. Damn, Love! Kaya ayaw ni Ross sa pag ibig na iyan, nakakaloko, nakakatigang pa.

“Tigang ka lang, Instik.” Tudyo niya.

Inis na sinuntok siya ni Leon sa kanang braso bago ito tumayo. “Wala kang kwentang kausap!!” He said and storm out of the Club.

Natatawa nalang si Ross na pinagmasdanang bulto ng kaibigan na papalabas na ng ETClub. Napailing nalang siya at tumayo na para pumuta sa private chamber niya. It's time to continue his business with Reabelle.

He grinned as he entered his room. Found out the cold empty room.

“Where the fuck is she?!” He said gritting his teeth.

**

UMALIS SI Belle sa Club ng walang paalam. Hindi pa nga siya palalabasin mg mga bouncer kung hindi niya lang sinabi na pinayagan siyang paalisin ni Ross kahit saglit lang. She needed a break. Sunod sunod na ang pang bababoy na ginawa nito sa kanya. Hindi na niya kaya. She's breaking down, mentally and physically. Maka-ilang ulit niya na ngamg tinanong ang sarili niya kung bakit siya pinaparushan ng ganito. But she couldn't question God. May tiwala siyang tutulungan siya Nito para malampasan ang lahat.

She ended up to her apartment. She badly need time to be alone. Gustohin man niyang tawagin ang mga kaibigan niya, hindi na niua ginawa. Masyado nang malalim ang gabi para istorbohin pa ang mga ito.

Pinunasan niya ang luha niya habang nanginginig ang kamay niyang pinasok ang susi ng unit niya. Her body is aching as much as her heart do. She feel sore down there. Alam niyang napunit na ng binata ang hymen niya. At wala siyang nagawa para mapigilan ito. She hated herself now.

Muli niyang inayos ang sarili niya bago pumasok sa loob ng unit niya. She was expecting a dark and empty room but her eyes widened in shock when she saw her fiance sitting properly in her sofa. May cast pa ito sa kaliwang braso at may mga bandages din ito sa mukha.

“W-what are you doing here?” Paos na sabi niya. She's sniffing the fluid in her nose cause of too much crying.

Napakunot ang noo ni Belle ng hindi sumagot ang binata. Hilam man ang mga mata niya kakaiyak, kita niya pa din na madilim ang mukha nito. Ang pinag tatakha niya pa ay kung bakit nakalabas na ito ng hospital.

Lumapit si Belle sa binata at tumabi dito. Nilagyan niya ng ilang distansya ang pagitan nila. Nandidiri pa din kasi siya sa sarili niya. Iniisip niya na hindi na siya karapat dapat na mahawakan pa ni Anton dahil alam niyang madumi na siyang babae.

“A-anton, Bakit?” Muli niyang tanong.

Anton look at her with a disgust on his eyes. Kinabahan ng tuluyan si Belle. Ngayon lang siya tinignan ni Anton ng may pagka-muhi sa mga mata nito.

He gritted his teeth. “Kailan ka pa naging puta, Reabelle!!” He shouted.

Napapitlas siya sa pag sigaw ng binata. Nag uunahang kumawala ang mga luha niya sa mga mata niya. She's crying hard. Hindi niya na nga natanong kay Anton kung bakit niya ito nasabi sa kanya. Itinakip niya nalang ang kanyang dalawang kamay sa kanyang mukha habang iyak ng iyak.

She sobbed. “A-anton.”

She keeps on murmuring his name as she cried harder. Nakatingin lang sa kanya ng masama si Anton at bakas sa mga mata nito ang galit at sakit. Hindi niya ito masisisi, totoo naman na isa na siyang puta. Pero naging ganoon lang naman siya para sa kalayaan ng binata.

“ANWER ME, REABELLE!!!” He shouted again.

Umiling lang siya sa binata. Iyak siya ng iyak. Gustohin man niyang hawakan ang mukha ng binata ay iniiwas nito ang sarili. Nasasaktan ito, pero mas nasasaktan siya.

“Kailan pa, Reabelle? Kailan pa?” This time kalmado na ang boses nito. “You are working at that Club? Since when? Alam mo bang iyon ang huling mission ko sana bago nila ako kinuha?”

Pakiramdam ni Belle ay wala siyang mailabas na salita. She was busy crying. Hindi niya alam kung saan mag sisimula. Anton is mad at her. Pretty mad at her.

“Ang akala ko hindi totoo ang sinasabi ni Luke. But he gave me a pictures of you being there. Nagpupunta ka doon noong mga araw na hawak pa ako ng grupo ni Ross. Tell me, are you one of them?!” May himig ng galit ang huling sinabi nito.

“NO!!!” She immediately replied while still sobbing.

“Then, what are you doing there?”

Umiiyak na din si Anton. Her man is crying. Alam niya naman kung bakit, nahihirapan ito i-digest ang lahat. But how about her? She doesn't deserve all of this after all what she done.

“I... I...” She sobbed. “I sell my soul to them for your freedom.”

She said it. Nakita niya kung paano natigilan si Anton sa sinabi niya. Para itong na-estatwa sa kinauupuan nito. Halata namang hindi ito makapaniwala sa sinabi niya.

“W-what?!”

She bow her head down. “I negotiated them while you are with them. Then he offers, my soul and your freedom. Hindi kita kayang makitang mamatay, so I sell it.”

“Hinayaan mo nalang sana akong mamatay, Belle.” sagot nito.

Nag angat siya ng tingin sa binata. His eyes is full of sadness. Ganoon din naman siya. “A-nton..”

Umiling ang binata. “Para mo na din akong pinatay sa ginawa mo.”

Again she cried. She's like a week princess, crying all over him. Ang sakit sakit na nang nararamdaman niya. Her heart is ripping apart, specially when Anton stands up and ready to leave.

Hinawakan niya ang isang braso nitong walang cast. “Anton.. I'm sorry... Anton..”

She keeps on whispering his name. Begging for his forgiveness. But Anton leave her in the living room, crying.

“Anton....” She cried and slam herself to the floor. Wala na, wala na ang lalaking mahal niya.

KINAUMAGAHAN tulala pa din si Belle. Naroon pa din siya sa sahig kung saan siya naiwang umiiyak. Hindi nga siya naka-tulog dahil sa sobrang iyak kagabi. Anton leave her at pakiramdam niya, wala nang magmamahal at tatanggap sa kanya. She's a hopeless slut. Hinyaan niya ang sarili niyang masira dahil sa pagmamahal nito.

“Belle? Belle? You there?” someone called.

It's familiar kaya hindi na siya nag atubili pang tumayo at pag buksan ito. Alam naman niyang mabubuksan sin iyon dahil hindi naman niya iyon ni-lock.

“OH MY GOD!” Zia exclaimed and hurry upon her. “What happened to you, Belle? Nilooban ka ba kagabi? Ginahasa ka ba? Belle, nag du-drugs ka ba?.” Dire-diretsong tanong nito.

Again, she cried. “I need a hug, Zia.” All she could muttered.

And her friend gladly gave it to her. She hugged her tight. Because that's the only thing she wanted now.

A hug to ease her pain.

**

Translation:

La shi - Shit!

Meiyo - No.