26 september 2015
Stefan Wilson

Nog 24 uur voor Melanie, het word een strijd tegen de klok alweer. Waar zou hij haar naar toe nemen. Ze doet geen sport, ze heeft voor zover ik weet toch niet. De dood van Marie heeft mij echt geen deugd gedaan, en dat heeft Carl ook geweten, waarom moest ik nu uitgerekend naar hem bellen?

Hij heeft me wel weer hoop en moed gegeven, en dat had ik nodig. Als je het over de duivel spreekt.

Carl: Stefan noodgeval, kom meteen hier heen -Carl
Stefan: ben onderweg, ben er binnen 5 minuten -Stefan

Ik haastte me naar zijn kantoor, en het beeld dat ik daar zag schokte mij. Een moedeloze man, die ik nog nooit eerder had gezien zat daar naar het niets te staren en hij mompelde iets. 'Hij heeft mijn dochter, Black Shadow heeft haar ontvoerd recht voor mijn ogen en ik kon er niets aan doen', wacht wat?

'Oh wacht eens even, herhaal dat even opnieuw en vertel rustig uw verhaal', zei ik nu. Hij vertelde over dat ze net waren verhuist - en toen wist ik inderdaad weer dat Carl het gisteren inderdaad over een potentiële nieuwe advocaat had- en hij zei dat ze naar hier kwamen totdat ze verrast werden door Black Shadow.

Hij dreigde haar te vermoorden voor zijn ogen, iets wat hij nog nooit had gedaan. Word hij nou onvoorzichtiger, of is het gewoon om ons de stuipen op het lijf te jagen? Ik hoop eerlijk gezegd het eerste, maar met hem kan het tweede er meer op trekken. 'Dispatch voor Wilson', zei opeens mijn walkietalkie. 'Wilson luistert over', zei ik toen. 'Kom onmiddellijk terug naar kantoor, spoedvergadering.' Oh fijn dat ook nog.

Ik excuseerde mij en zei dat ik er alles aan zou doen en vertrok dan richting kantoor. Toen ik eraan kwam was er weer chaos en liep iedereen als een kip zonder kop door het bureau. De commissaris had het opnieuw moeilijk om iedereen tot bedaren te krijgen. 'Iedereen luisteren', schreeuwde hij opeens en eindelijk was het toen stil.

'We hebben van wandelaars in het provinciaals bos hier wat verderop vernomen dat ze iets verdachts in het water gevonden hebben, we hebben er meteen een duikploeg ernaar toegestuurd en het is bevestigd dat het over Marie Ingels gaat.' Iedereen was weer door elkaar aan het praten erna en alweer had ik het mis, maar het had natuurlijk wel weer met de sport te maken.

'Wilson, ik wil dat jij je nu direct gaat focussen op Melanie Cuypers en Brittany ik wil dat jij naar de familie gaat om het spijtige nieuws mee te delen', zei de commissaris nadat de gemoederen terug een beetje bedaard waren. Ik ging meteen terug naar mijn bureau en ging weer opzoek naar informatie over Melanie.

Haar dagboek verwacht ik ook op dit ogenblik, maar hier heb ik nog steeds niets van vernomen. Ik moet het ook nog hebben met de commissaris over het vijfde slachtoffer maar dat kan nog wel even wachten momenteel. Na nog uren te zoeken en nog steeds geen dagboek, ben ik gestopt. Ik vond niets bruikbaars op het internet, ik heb het dagboek nodig en nu wel meteen.

Gelukkig werden men beden verhoort want opeens stond de secretaresse aan mijn bureau met een pakketje. Ik deed het boekje open en scande het voor iets bruikbaars. Wacht, ze zit middenin een criminaliteitennetwerk? Dat kan nog handige informatie zijn. Maar voor de rest stond er inderdaad niets in van een sport of hobby. Enkel prostitutie, oh meid...

27 september 2015

Na het boekje uit te lezen en geen idee waar te zoeken naar haar. Ga ik naar de zaak waar ze als prostituee werkt en hem voor het eerst had gezien, hopelijk is het daar anders ben ik weer de pineut. Ik heb ook gelezen dat dit de plek is waar vele criminelen samenkomen voor plannen te smeden - tijdens dat de meisjes hun plezieren, hoe ziek is dat wel niet - Ik ril als ik eraan denk, hoe kunnen ouders zo hun kinderen dat aandoen, gewoon voor geld?

Ik weet dat ze veel schulden hebben staan aan grote criminelen - al zeg ik het zelf - maar toch er zijn andere mogelijkheden om je schulden af te betalen. Ik ging binnen, als gewone burger en ging naar de bar. 'Voor mij een whisky', zei ik en meteen had ik een vrouw aan mijn been - gadverdamme - ik ben niet hier voor dit.

Ik zat een beetje rond te kijken en inderdaad verschillende criminelen zaten hier, ja sommige keken naar mij en ik zag twijfel in hun ogen. Ik had beter me een beetje vermomd maar het is nu toch al te laat. 'Hey vriend, wat doe jij hier', vroeg er opeens een grote kerel - groot als in de lengte maar ook in criminaliteit staat hij hoog en wordt op dit moment gezocht -

'Mag ik hier niet zijn toch, vriend', zei ik met een ongeïnteresseerde stem. Hij lachte en sloeg een arm rond mijn schouder. 'Jou mag ik wel', zei hij terwijl hij de stoel naast mij nam. 'Wat wil je', vroeg ik. 'Ik wou weten waarom dat je hier bent', zei hij. 'Ik ben opzoek naar iemand, misschien ken je haar wel', zei ik.

'Oh wie dan?', vroeg hij. Hij is misschien wel een gekende crimineel maar echt slim is hij nu ook weer niet. 'Melanie Cuypers, ken je haar?' 'Oh Melanie, ja die ken ik maar ik moet je teleurstellen vriend die is al dagen niet meer hier geweest en de baas is pist', zei hij lachend. De baas huh, dit kan nog interessant worden.

'Ohja en wie is deze baas dan wel', vroeg ik. 'Sorry makker, dat kan ik je niet zeggen', zei hij. Verdorie, ohja we konden het maar proberen. 'Oh geen probleem!' Ik keek naar mijn horloge en ik wist dat het nu of nooit was. Maar de deur bleef dicht en mijn hoop vervloog als sneeuw voor de zon.

'Als ze toch niet meer komt ga ik weer', zei ik maar ik had niet gerekend op hun. 'Niet zo snel vriendje de inspecteur', zei hij nu met een grijns. En we zitten in de problemen, niet zo dom als ik dacht dat ze waren. 'Waarom zocht je naar Mel', vroeg hij nu met een geweer naar mij gericht. Liever wat informatie kwijt, dan mijn leven kwijt. 'Black Shadow.'

'Hij, alweer?', zei hij opeens ongelovig. Ze lieten hun wapens zakken en toen zag ik mijn kans, ik sloeg zijn wapen uit zijn handen en begon een gevecht. Vijf tegen één was niet een van de gemakkelijkste gevechten om te winnen, maar niet onmogelijk. Na een paar flinke klappen te hebben uitgedeeld en een paar te hebben ontvangen had ik iedereen tegen de grond gekregen. 'Volgende keer vriend, pak het niet aan tegen een getrainde inspecteur', zei ik voordat ik de club verliet.

28 september 2015

De laatste 48-uur voor Evy Moon en heb zelfs nog niks over haar. Oké ik weet dat ze van Arizona komt, ik weet dat haar vader ook een advocaat is maar meer heb ik niet. En ondertussen moet ik ook nog tijd maken voor mee te helpen zoeken naar Melanie, dit zijn echt helse dagen.

Maar met de informatie van Melanie, zijn er ook nu vele agenten inclusief de commissaris bezig om grote namen in de criminaliteit op te sporen voor in te rekenen. Melanie heeft ons echt enorm geholpen als je het mij vraagt. Maar toch de grootste namen, zullen ze nooit te pakken krijgen, hoe vaak we het ook proberen, ze zijn ons ook telkens te slim af.

Maar goed terug naar Evy. Ik was net mijn spullen bij elkaar aan het rapen voor naar Liam zijn huis te gaan toen er een bel ging aan de balie. Waar is die secretaresse als je ze nodig hebt. Ik zuchtte en ging zelf maar eens gaan kijken en daar lag weer een pakje en ik weet zeker dat het weer een dagboek is.

En weer is het mijn geluk dat hij zonder gepakt te zijn weg gekomen is. Ik pakte het pakketje mee naar Liam, misschien kan hij me ondertussen ook meer erover vertellen. Gelukkig heb ik zijn adresgegevens kunnen vinden anders moest ik nog Carl storen. Hij wil ons wel helpen, maar ik weet niet hoe en hij waarschijnlijk ook niet...