19 september 2015
Melanie Cuypers

Ik ben me aan het klaarmaken. Vele mensen denken dat ik alles heb, dat mijn vader helemaal niet moet stelen. Maar ze hebben het allemaal mis, we moeten stelen, als ik alles wil hebben wat ik nu heb. We hebben nog verschillende schulden staan bij nog bekendere criminelen. Waar de politie zelfs niets van af weet.

Ik zit gevangen in een web, in een web van de criminaliteit en hier geraak je niet zo snel uit. Maar ik moest wel, ik had geen keus. Ik zei dat ik me aan het klaarmaken was, voor naar de pub te gaan. Ja ik ben een escorte, voor mijn schulden af te betalen aan de hogere criminelen.

Hoe ik in deze situatie van Black Shadow ben geraakt... Nou wel, zie maar voor jezelf.

20 september 2015

Ik liep door de donkere straten, ben net klaar met mijn werk. De persoon waarvoor ik nu moest, had iets duisters, iets gemeen wat ik niet kon beschrijven. Zijn aura was slecht, puur slecht. Hij had een zwarte jas en een hoge hoed aan.

Als ik klaar was, ging hij zonder nog iets te zeggen weg. Hij moest mijn telefoonnummer of niet hebben, neen meteen erna was hij weg. Maar ik had het gevoel dat ik de meneer, nog eens zou tegenkomen misschien vroeger dan later.

Iets na middernacht liep ik naar huis. Maar had het gevoel dat ik gevolgd werd, of dat er ogen mij bestudeerde, elke stap dat ik zette. Ik draaide me om, maar ik zag niks. Ik haalde mijn schouders op en liep verder. Waarschijnlijk een kat ofzoiets. Niets om je zorgen over te maken Mel.

21 september 2015
Ik moest weer eens mee met mijn vader naar Carl. Hij heeft weer de politie op zijn dak gekregen, als hij zo verder doet gaat hij eerder dood zijn dan dat ik zou denken. Hij heeft verschillende ogen op hem, hij is niet een van de slimste moet ik zeggen. Ik zat dus verveeld in de auto op mijn gsm.

Maar weer had ik het gevoel dat ik bekeken werd, dat ik geobserveerd werd. Nadat mijn vader uit de auto was ging het van kwaad naar erger. Eerst kreeg ik zo een vreemd sms'je.

Unknown: ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het begint met een M. -BS

Ik schudde het gevoel van me af maar het gevoel dat ik bekeken werd werd steeds groter. Opeens ging de deur open maar in plaats van mijn vader stond daar dezelfde man als de nacht ervoor. De man met de zwarte kleren en de zwarte hoge hoed. 'Wat moet jij hier?', vroeg ik waakzaam.

'Ik kom iets halen wat van mij is. En met die woorden werd er een naald op mijn nek gezet en ik viel in een duisternis.

Als ik wakker werd bevond ik mij in een kelder. Met mijn vriendin Marie en nog een meisje die me redelijk bekent voorkwam. Niet enkel door het nieuws, maar ook door school hoe noemde ze nu ook alweer? Claire? Ja dat was het. Wat moet zij hier?

24 september 2015
Het is hier te stil nadat Claire hier weg was. Hij heeft de afgelopen dagen niets van zich laten horen. Soms kwam hij wel voor eten en voor een boekje te brengen maar dan verdween hij weer. Soms denk ik hem te herkennen maar dan denk ik vanwaar zou ik hem moeten herkennen?

Er staat hier een auto, maar ik vrees dat dat ook een dood spoor zal zijn. Die zal hier gewoon gedumpt zijn. Opeens hing de deur open en een man die heel hard leek op Black Shadow stond in de deuropening. Hij zei dat hij ons kwam halen, maar dan hadden we niet gerekend op hem. Onze enige redding was voor onze ogen doodgeschoten.

25 september 2015
Het is hier stil, alleen zonder iemand. Het vijfde meisje is er ook nog niet, wat raar is. Misschien heeft hij meer moeite om iemand te vinden in zijn profiel. Maar dan toch niet, want in mijn vorige school zaten er genoeg meisjes met blonde haren en blauwe ogen.

Ik schrijf alles in dat kleine boekje. Van mijn ontvoering, tot ook ja de criminaliteitketen. Ik wil dat ze opgedoekt worden, misschien kan hij er iets aan doen. Er zijn genoeg jonge meisjes - nog jonger dan ik - die in de prostitutie of in de criminaliteit zitten en ik wil dat dit stopt.

Ik deed het doordat mijn vader zo stom was, om in hun netwerk te raken doordat hij in een casino veel schulden heeft. Natuurlijk moest het een casino zijn van één van die criminelen. Dus zo ben ik in die cirkel geraakt, op een leeftijd van 15. Ja ik krijg ook veel geld van die criminelen maar toch ik wens dit niemand toe.

Ik hoop dat ik rap van dit leven verlost word. Want in tegenstelling tot iedereen wil ik wel een einde aan men leven maken. Ik wil niet gered worden en weer in die keten belanden neen, ik wil dood.

26 september 2015
Ik word nu vergezeld door een meisje. Ik heb ze nog nooit gezien, ze zal waarschijnlijk net verhuisd zijn. Ocharme het meisje, net verhuisd zijn en meteen in de greep van Shadow zijn. Waarschijnlijk wist ze niet eens dat hij hier de streek terroriseert.

Nog één dag en eindelijk ben ik verlost van dit leven, nog één dag en ik ben van iedereen verlost. Ik vind het raar dat het meisje er nu maar is maar dat zal wel een reden hebben, misschien is ze echt nog maar vandaag naar hier verhuist.

27 september 2015
Nog een paar uur, en dan laat ik hier alles los. Het meisje heeft nog niks gezegd. Ze zit hier maar, ze schrijft en eet maar voor de rest is ze net als een pop. Ik heb al geprobeerd om een gesprek aan te knopen zonder resultaat weliswaar.

Ik mis Marie wel, ik hoop dat ze nu in een beter leven is. Ik hoop dat Black Shadow  snel gevat wordt, voor dit meisje. En voor de rest van de meisjes die ooit in de handen van hem zou kunnen vallen. Het is wel genoeg geweest, maar na mij dan. Ik hoop dat Evy -dat heb ik dus wel uit haar gekregen - nog een leven kan leven.

'Het is tijd', zei hij alweer. Heeft hij niet eens een ander zinnetje, het word beu gehoord. Hij pakte me mee, zonder dat ik er iets aan deed. Hij blinddoekte mij en handboeide mij en toen begeleidde me naar een auto.

Toen ik eindelijk na een lange rit het licht terug zag was ik geschokt. Letterlijk geschokt. Dit is jaren terug gesloten geweest door de politie. Dit was één van de weinige plekken die ze kunnen sluiten hebben. Ja dit is ook een plek waar er criminaliteit was, en waar er verschillende dingen werden geruild.

Ik kon mijn ogen niet geloven, hoe wist hij dat dat hier mijn vader me heeft opgedragen aan de elite van de criminaliteit. Hoe wist hij dat dit de club was waar ik mijn eerste job had gedaan. En hoe wist hij in de eerste plaats van deze plek, het was niet eens in het nieuws omdat het niet zo belangrijk was volgens hun.

'Herken je het, deze plek?', ik knikte. 'Hier heb ik je voor het eerst gezien, het kleine meisje achter de bar, weet je dat nog?', zei hij. 'Hoe weet je dit allemaal? Ik heb je nog nooit eerder gezien, sinds een paar dagen geleden dan.'

Hij lachte en legde zijn hand rond mijn schouders. 'Dat is voor mij een weet en voor jou een raden naar', zei hij maar toen werd hij terug serieus. Hij bond me aan een stoel en hij had een doek mee. Geen revolver of niets enkel een doek. Wat is hij van plan?

Hij had mijn verwarde blik gezien want hij zei enkel. 'Het wordt eens een andere methode dan mijn normale methode.' Ik wist totaal niet waar hij het over had maar dat zullen we wel zien, als het zover is.

'En weer is de politie te laat, wat een surprise', lachte hij en toen draaide hij zich tot mij. Hij nam kleine pasjes totdat hij achter mij stond. 'Wat een zonde, want met jou kon ik echt nog plezier beleven, tot het volgende leven Mel.' En met die woorden bond hij de doek rond mijn nek een trok eraan.

Hij trok en trok. Totdat ik het moeilijk had om adem te halen. Ik probeerde nu toch wel  om me te verweren en het doek van mijn luchtpijp te halen zonder succes. Hij trok nog harder totdat ik zwarte vlekken voor mijn ogen zag. Ik denk dat ik paars zag maar voor het laatste zicht dat ik had. Had hij zijn zwarte kleding uitgetrokken en nu wist ik wie het was. En ik moet zeggen, dit had ik niet verwacht.

Maar met dat zicht blies ik ook mijn laatste adem uit.